Vísir - 25.08.1949, Blaðsíða 7

Fimmtudacinn 25. áciist 1949
Framh. af3. sítJtt.
Roosevelt forseti, Cordell Hull og fleiri málsmetandi
menn í Washington, voru mjög ánægðir með valið á
Halifax lávarði Eg fann strax, að Roosevclt likaði betur
útnefning Halifax en hin fyrri ráðagerð min, Otnefning
hins nýja sendiherra var hvarvetna vel tekið i Banadríkj-
iinum og eins heima fyrir og var talin einkar viðeigandi
á þessum örlagaþrungnu og viðburðaríku tímum.
Edíen verður utanríkisráðherra.
Rkki var eg i neinum vafa um, hvér ætti að taka við
emhætti utanríkisráðherrans. Undanfarin fjögur ár hafði
eg jafnan verið á sama máli og Anthony Eden, þegar um
sórvægileg mál var að ræða eins og að framan greinir.
Eg hafði lýst að nokkuru áhyggjum mínum og tilfinning-
um, er leiðir skildu með honum og Ghamberlain vorið
1938. Báðir höfðum við setið lijá i atkvæðagreiðslunni um
Miinchen-málið. Báðir höfðum við staðið gegn álirifum
frá flokki okkar um veturinn, þetta dapurlega ár. Hugs-
anir okkar og tilfinningar fóru saman i styraldarbyrjun
og eins sem samstarfsmanna, meðan á styrjöldinni stóð.
Anthony Eden hafði varið meiri hluta ævi sinnar til
þess að kynna sér utanríkismál. Hann hafði haft á hendi
Irið virðulega embætti utanrikisráðherra riieð miklum
glæsibrag óg hafði sagt af sér, aðeins fertugur að aldri,
af ástæðum, sem nú eru alkunnar og allir flokkar lands-
ins nú eru sammála um. Hann hafði staðið sig með ágæt-
um sem hermálaráðherra þetta hræðilega ár og hann
sinnti hermálunum með þeim hætti, að við urðum mjög
samrimdir. Við hugsuðum á svipaða lund, meira að segja
án þess að bera okkur saman, um mjög mörg mikilvæg
mál, er þurfti að afgreiða frá degi til dags. Eg sá fram á
ánægjulega og viðfeldna samvinnu forsætisráðherra og
ulanríkisráðherra, og þessar vonir rættust vissulega næstu
fjögur og hálft styrjaldarárið um þá stefnu, er fyrir okkur
lá. Eden þótti leitt að hverfa frá embætti hermálaráðherra,
með öllum þess raunum og áhyggjum, enliann snéri aftur
til embættis utanríkisráðherra eins og maður, sem hefir
náð heim.
Margesson hermálaráðherra.
Eg stakk upp á því við konung, að Margesson höfuðs-
maður tæki við embætti Edens sem hermálaráðherra, en
hann var þá sá, er sá um fundarsókn og hélt uppi aga í
þjóðstjórninni (Chief Wliip). Val mitt á honum olli'tölu-
verðu andstæðu umtali. David Margesson hafði um nær
10 ára skeið verið „agastjóri“ stjórnarinnar i neðri mál-
stofunni og það hafði fallið í háiís hlut að stjórna og örva
hinn örugga íhaídsmeirihluta þingsins, er svo lengi liafði
stutt stjórnir þeirra Baldwins og Chamberlains. Sem einn
af ahrífamönnum þeim, er höfðu verið á annari skoðun
um Indlandsfrumvarpið, hafði eg átt i töluverðum úti-
stöðum við hann.
Á þessu 11 ára timahili, er eg hafði ekki setið í brezku
stjórninni, liafði eg átt tíð skipti við hann og oftast heldur
fjandsamleg. Eg hafði myndað mér þá skoðun um hann,
að hann væri binn liðtækasti maður, sem ynni yfirboðara
sínum af ósveigjanlegri tryggð, hver sem hann væri og
fengist við andstæðinga sína af mesta drenglyndi. „Aga-
stórar“ Frjálslyndra og Verkamannaflokksins voru einn-
ig sömu skoðunar, og slíkt álit er að sjálfsögðu mjög
mikilvægt í þessu sérstaka embætti.
V I S I R
: Fegar -eg-varð*forsætú«á^bei’m-vaF ahnemit-húief við-
!þvi, að eg myndi velja einhvern annan lil starfsins, en eg
yar þess fullviss. að Margesson myndi sýna mér^ÖnVú
tryggð og hæfni ög hann liafði sýnt fyrirrennurmn min-
um, og eg varð engan veginh fyrir vonbrigðum i þessum
efnum. Hann hafði gegnt herþjónustu verstu ár fyrri
heimsstyrjaldarinnar og lilotið Herkrossinn að launum.
Hann var þvi kunnugur hermálefnum og þaulkunnugur
aðstæðum neðri deildarinnar. í stað Margessons tilnefndi
eg James Stuart höfuðsmann, en við vorum á öndverðri
skoðun um' inargt, en eg bar samt hina mestu virðingu
fyrir lyndiseinkunn hans.
Tímabilið milli nóvemebr 1940 og fram að þvi að láns-
og ieigulögin voru samþykkt, markaðist af hinum alvar-
legasta' dollaraskorti. En vinir okkar gerðu allt, sem þeir
gátu til þess að hlupa undir bagga með okkur. Banda-
ríkjastjórn keypti af okkur sumar skotfærasmiðjurnar,
sem hún hafði látið rcisa vestra fyrir okkar reikning.
Stjörnin lét yfirfæra þessar verksmiðjur á landvarnaráða-
gerðir Bandaríkjanna, en bauð okkur full afnot af þeim.
Hermálaráðuneytið bandaríska lét panta skofæri, sem
það hafði engin not fyrir þegar í stað og gátum við fengið
þau jafnskjótt og þau voru fullgerð.
Á hinn~. bógiim var margt það gert á okkar hluta, er
virtist hranalegt gagnvart okkur og olli okkur sársauka.
Forsetinn sendi orustuskip til Höfðaborgar til þess að
fíytja á brott allt það gull, ér við höfðum safnað saman
þar. Cortaulds, liið brezka verzlunarfyrirtæki var selt af
okkur, samkvæmt beiðni Bandaríkjastjórnar fyrir tiltölu-
lega lágt verð en siðan sclt á opnum markaði fyrir miklu
hærra verð, sem við nutum einskis góðs af. Mér fannst
einhvern veginn, að þessar ráðstafanir væru gerðar til
þess að leggja álierzlu á crfiða aðstöðu okkar og vinna
gegn andstæðingum láns- og leigulaganna. Hvernig, sem
því var nú annars varið, þá gekk þetta allt að óskum.
- SVFI !
V-s ",
Framh. af 4. síðu.
Eg tel áðmeðferð björgun*
artækja Slysavarnafélagsinsy
sé svo alvarlegs eðlis, að fé-'
lagsstjórnin taki það til ræki
legrar athugunar og endur-
skoði fyrri samþykktir i
þeim efnrnn á fyrsta fundi,
er hún kann að halda. ,
Reykjavík, 22. ág. 1949.
Jön E. Bergsvéinsson. \
. ; í
ATH. — Vísir telur ekki
hcppilegt, að stofnað sé tíl
dcilu um starf S.V.F.Í., þvé
að það á að vera ofar ölllum
þrætum. En blaðið lítui*
einnig svo á, að félag sem
S.V.F.Í. eigi að vera alger-
lega undanþegin hóflegri
gagnrýni, eins og hér er sett
fram.
Ritstj.
BEZrAÐAUGLYSAI VISI
Keppni milli Ís-
lendinga og
Dana í fijáls-
íþróttum.
Á aðalfundi Frjálsíþrótia•
sambands íslands, sem hald-
inn var í fyrradag, var á-
Iweðið, að sambandið skyldi
beita sér fyrir þvi, að sér-
stakur íþróttadagur yrði há-
tíðlegur haidinn á nsesta ári.
Lárus Halldórsson var end
urkjörinn formaður sam-
bandsins, en meðstjórnend-
ur voru kjörnir þeir Guð-
mundur Sigurjónsson, Bryn-
jólfur Ingólfsson, Sigurpáll
Jónsson og Sigurður S. Ól-
afsson.
í sambandinu eru nú 17
félög og héraðssambönd og
skipta meðlimir þess þús-
undum, enda mikill áhugi
ríkjandi fyiár vexti og við-
gangi frjálsiþrótta liérlendis.
Bréfaskipti eru liafin milli
Frjálsíþróltasambandsins
hér og lilutaðeigandi aðila
i Danmörku, og er i ráði, að
efnt verði til landskeppni ís-
lands og Dannierkur i
Reykjavik að ári, en í Dan-
mörku árið 1951.
Ræff um varnir
á Kyrrahafi.
Quirino, forseti Filippseyja,
sem nú er í Washington, á-
varpaði í fyrradag báðar
deildir Bandaríkjaþings með
ræðu.
Hann skoraði á Bandarikin
að veita þjóðum við Kyrra-
haf fullan stnðning i barátlu
þeirra gegn kommúnisman-
um og útbreiðslu hans. Hann
sagði, að bandalag það, er
þessar þjóðir væru að stofna
með sér, væri ekki hernaðar-
legs eðlis heldur viðskipta-
og efnahagslegt samband.
Aftur á móti taldi bann að
slikt bandalag gæti orðið
sterk vörn gegn útbreiðslu
niðurrifsstefnu kommúnista.
M.s. „Goðafoss"
fer frá Reykjavík, mánudag-
inn 29. ágúst til Antwerpen,
Rotterdam og Hull.
H.f. Eimskipafélag
Islands
Matbarinn
i :
; I Lækjargötu
•hefir ávallt á boðstólumj
• L, fl. heita og kalda kjöt-;
•og fiskrétti. Nýja gerð af;
ipylsum mjög góðar. —•
ÍSmurt brauð í fjölbreyttu-
■ úrvah og ýmislegt fleira.i
•Opin frá kl. 9 f.h. til kl.i
; 11,30 e.h. :
: ;
•Matbarinn í Lækjargötu,:
• Sími 80340 i
FÓTAAÐGERÐASTOFA
mín, Bankastræti 11, hefir
síma 2924.
Emma Cortes.
& Bunwgk jre
TAHZAM -
Jane var ofsahrædd í skothriðinni,
en sveiflaði sér samt le.ngra inn í skóg- •
inn.
■Erfitt var að liæfa hana, þar sem
hún sveiflaði 'ísér tré úr tré.
En.er þún var i þann veginn að kom-
ast á öruggan stað, hæfði einkúlan
viðartúg.
Jane sá í tæka tíð, að;hófinn iniðaði
á.hana og stökk.á viðgrtág,.