Vísir - 19.10.1949, Qupperneq 5

Miðvikudaginn 19. október 1949
V I S I R
Arni J. Arnason:
Þingmenn iá hvorki umboð til að
skerða atvmnufrelsi né eignarétt.
Aimenn mannréttindi verður
ekki samið um milli flokka.
IJar sem kosningar starnia
l'yrir dyrum, þaó er, að
veljá fulltrúa, sem við síð-
an köllum þmgmenn, — til
að ráða fram úr sameiginleg-
um vandamálum okkar,
finnst mér rétt, með liliiti lil
í eynsJu imdanfarandi ára, að
við5 sem kallaðir erum „hátt-
virtir kjcjsendur'* f jórða hvert
ár, gerum |>essum Iváttvirtu
þingmannsefmim grein fyriv,
hvers við, húsbændurnir, ætl-
umst tij;af þeihí, og sömuleið-
is að mótmæla því, að við
kjóscndúr eigum sök á öllii
liaftafarganinu og (Vréiðti í
fjármálum jvjóðárvnnar, þó
\ið höfum notað kosniúgar-
rétt okkar og kosið j>á inerin
sem slcapað Jiafa þetta ó-
fremdarástand. Það mæ*ti
alveg eins segja, að það væri
manni að kenna sem á hlut,
að þjófur stelur.
\rið kjósendur Sjálfskeðis-
flokksins höfum aldrei
veitt þinginönnutív olvkar
umboð til alnáms eða
skerðingar á alvinuufrelsi
eða eignarrétti eða neinna
samnitíga um jvau mál. -—■
Þau mál eru grundvöllur
okkar þjóðfélags, og þar
koma engir samningar til
greina. Fyvir Jváu mál lvafa
meun útlvelt blóði sínu og
annara, og eg véit, eg tála i
nafni altra sjálfstæðismanna.
jvegai’ eg segi, að engunv
Jvingmanni verður Jvolað að
ræna Jvjóðina þessu frelsi.
Þing og stjórn lvafa ekki
annað vald, cn Jvað sem Jvegn-
arnir fela þessuvn aðilum á
hverjum tima, og þing og
stjórn hafa ekki annað fé lil
umráða, en Jvað sem Jvegnarn-
ir vilja leggja því lil af því
sem Jæir hafa aflað fram yfir
brýnust i lífsnauðsyn jar,
annars væri ekki verið að
kjósa.
Þing og stjórn bafa t. d.
aldrei öðlast vald lil að fela
svokallaðri nefnd, að veita
Péiri levfi til að kaupa
bvoUavcl en Páli ekki —
báðir eru með löglegan gjáld-
evri rikisins í lvöndimum.
Þetta er aðeins dæmi, rétl-
ur einstaklingsins og beild-
ariunar er vitanlega sami.
um livað senv er að ræða. inn-
an takmarka alvimuifrelsis
og eignaréttar. Laridið er
nurnið af einstaklingum og
hefir verið og er einslakliiigs-
c'ign, og ríki er ekki mvndað
fvrr en landið er fullnumið,
|:ingi eða stjórn béfir aldrei
verift fengið ótaknvarkað
'ald til bvers sem vera skal,
og frá þvi fyrsla, að hér fór
að brydda á sósialistiskri
svki. befir nvikill meh'ihluti
Jvjóðarinnar valið sér fulltrúa
með Jvví marknviði, að þeir
ga'tlu atvimmfrelsis og eigna-
réttar, en stæðu ekki í vcrzl-
unarbraski.
Lögin um fjárbagsráð, við-
skiplanefnd og húsaleigulög-
in eru i rauniuni aðeins
pappirsgagn — eða ógagn —
sem Jvingið vantaði umboð til
að gera að löguin; þau eru
ofbeldi gagnvart Jvegnunum.
Það eru sömu mennirnir,
senv bahna baéndunv að slátra
kind nenva nefnd leyfi. —
Það ev ekki eins og sagt var
i gamla daga: „Ef Guð
lofar“ — bamva að selja eða
gefa nvjólk neina nefnd levfi
—- banna að konva sér upp
skýli nenva nefnd leyfi,
banna að fara iir laridi nenva
nefnd léyfi,- banua að kaujva
fyrir sína eigin péninga,
löggildan gjaldeyri, nenva
ivefiid leyfi — banna sumunv
mönnunv að eiga útlendan
gjaldevri. banna að fiska síld
ivenva nelnd Jeyfi, banna að
selja afurðir nénva nefnd
annist söliina, banna nvönn-
um að fara í sitt eigið bús-
uæði nenva nefnd leyfi. Þó
liefir ekki enn Jvurfl fjárfest-
ingarlevfi til að búa til börn,
en liafi menn ekki treyst Jvví,
að þan béldu lifi nakin, lvafa
menn orðið að sækja um
teyfi til að fá að kaupa ein-
bverjá túsku ulan á þau. Ekki
Ivéfir béldur Jvurft fjárfesl-
ingarleyfi lil að balda kött,
en það er sennilega lvara
glcymska.
Þessu til rélllætingar er
því haldið fram af sumum
borgaraflokkumim, að skipu-
lagið slandi lii böta — Jvaff er:
að fáir einstaklingar sjái bet-
ur Jvarfir og getu allra ein-
slaklinga. lieldiir en liver ein-
staklingur fyrir sig. Mikil og
margjvá'lt er sú þekking sem
Jvessir memv ráða yfir og
væri Jvá ekki rétt, að svona
menn alsegðu einslaklings-
framtákið iíka fyiii- kosn-
ingar?
Allir, sem ekki eru sósíal-
islar eða kommiinislar, eru
andvígir afnámi atvinnu-
frelsis og eignarréttar og get-
ur Jvví lvver og einn, sem
gefur scM' tima til að bugsa.
sagl sér, bve litill bluti Jvjóð-
■vrinnar slendur á Ivak við
haftáfarganíð og l'relsisskerð-
ivigima. Má kallast undur live
lengi Jx'tta hefir verið liðið.
Þingmenn undanfarandi
ára, Jvykjast lvafa verið að
berjasl við dýrtið, visitölu og
gengisfall, og verja alvimvu-
lifið of báu kaupgjaldi. og Jvó
máske bafi verið kviga á
Jvingi, og þá sélvnilega bæði
kálfar og naut eítir aldri. Jvá
var Jvar margí jvrýðilega gáf-
áðra vnanná, sem líljóta að
skilja, að það er ekki hægt að
lækka kaupið með dýrari
vöru, vegna þess, að vöru-
verðið segir til um, Iivað
vinnulaunin Jvurfa að vera bá
til Jvess að bægt sé að kaupa
fvrir Jvau fóður og föt og
skýli svo vinnuaflið sé í uot-
bæfu standi.
I stað Jk'ss að lækka vöru-
verðið, með því 'að lækka tölla
og skatta, }>á bafa þeir stöð-
ugt hækkað tollana og skalt-
ana, sem vitaníega bækka
aftur vinnulaunin, svo’ að
vinnuaflið geti staðið í skil-
unv nveð alll saman. Nú cr svo
konvið, að eg gel ckkert
kevpt svo ríkið taki ekki frá
3-3-—T00% i tolta og skatta,
fvrir után ef eg fæ mér pakka
af sígareltum fær ríkið sér 5,
og ef eg fa> nvér flösku af
brennivíni fær ríkið sér 10,
fái einhver bíl fær rikið sér
annavv, og af heyrnarleysi
verða incmi að borga skalt
ef Jveir reyna að fá lvót á þvi
með tðbklii. Svo lágt er lagst,
að níðast á sjúklingum.
Það er ekki furða, þó Jveir
væru orðnir í vandneðum
með, bæði að baldá kauþTriú
niðri og jáfnfráhil að jvlokka
af Jvogmmum frckar en ofðið
ér.
En hvernig bakbð Jvið, að
Jvegnumun líði, þeim sem
luigsa, — að sjá, að kaujv-
gjaldiö er að stiga atviritíu-
lífið, og að ekki er bægt að
kekka |vað fvrir ásæhvi Jvings
og stjórnár, og verðlausra
líorgafa sem lifa á sníkjum
og bitlingum matarílát
sem kalláð cr fínt fólk.
Lauuþégar! Þið sem narr-
aðir ei'u út í kaupdeilur |veg-
ar dýrtíðin er að verða ykkur
um megn, ílvugið livers vegna
leiðtogar ykkar beimta alllaf
liærra kaujv banda ykkur í
stað Jvess að hcinvla að létl sé
af vkkur byrðunum af opin-
berri ásæbii. Það er af Jvvi, að
ef lækkaðir eru lollar og
skattar, Jvá verður minna um
bitíingana.
Híkið tekur of nvikið i sinn
hiut, af Jvvi sem aflað cr. Mik-
ið af svokölluðum Jvörlum
ríkissjóðs eru imyndaðar
Jvarfir skortur á bug-
kvæmni nvanna, sem bafa
gert stjórmnál að atvinnu
sinni, sem fára dýpra ofáu i
liuddu kjósandans. sem Jveim
var trúað fyrir. en ætlasl var
til.
Það má segjá, að umheim-
urinn sé mi fyrst að opnast
l'yrir ísleudingum i allri sinni
fjölbi’eytvvi í atvinnumálum,
og |vá eru fulltrúar Jvjóðar-
innar Jving og stjórn ekki
v'íðsýnni en það, að ætla scr
ag láta nefndir og ráð fárra
inanna og ekki anróðra, nveta
og virða hugkvæmni og
þekkingu hvers manns, og
oftast i málum sem þeir bera
ékkert skynbrágð á. Hágfræð-
irigar geta cins og aðrir,
reiknað eftir þekktntíi stærð-
uni, ög ágizkanir geta allir
gert, en hvernig eiga Jveir að
reikna með öllum Jveim ó-
þekktu stærðum, senv nú eru
að hreiðra um sig í sálarlífi
þúsunda íslendinga, sevn liafa
aflað sér amiárskonár' Jvckk-
ingar ? Og með lvverju éiga
þeir að starfa og leggja
grundvöll að framtið sinrií og
Jvjóðarinnar þegar Jvað opin-
bera er búið að taka af þeinv
afl Jveirra blula ér gera skal
og sóa þvi í hringekju liafta-
fargarisins?
Það mundi Jivkja skvítinn
bóndi sem riði besti í hafti!
Kommúnistar skipuieggja
skemmdarverk í skólunum.
Barnaskóflarnir eru í
mesri fliættu.
Jónas Guðmundsson ritar
í síðasta hefti tímarits sfns,
Dagrenningar, um hina þjóð-
hættulegu starfsemi komm-
únista. Eftirfarandi kafti er
uhv kommúnistahættuna í
skólunum:
„— Hin kommúnisliska
pest berst með kenfiurunum
frá binum æðri meivntastofn-
unum niður til uivglingaskól-
anna og barnaskólanna, og
sýkir Jviir Jvann þjóðfélags-
gróður, sem ivvinnst liefir
mótstöðuaflið og framtiðar-
béill Jvjóðfélagsins er undir
korriin að sýkist eklci.
Ef einhver skyldi balda að
þétta allt sé lilviljuii ein, |vá er
| Jvað bin mésla heiinSka.
| Leynisamlök kovnmúnista er-
lendis liafa fyrir löngu siðan
skipulagt alla þessa starf-
semi í megindráttum og’Jvað
er aðeiivs framkvæmdin, sem
falin er föðurtandssvikurum
Jveinv, sem i bverju landi er
bægt að finna cða kaúpa til
Jvessara ólvæfuverka og ekki
iuerri alllaf kalla sig komm-
únista. Slægðin og lýgin. sem
lveitt er, er takmárkalaús og
umfram alll er treyst a
brekkléysi almenniiigs og
Jvað. bversu auðtrúa liann er
og tortryggnislaus.
Það er engin tilviljun, að
Brynjólfur Bjarnason skipaði
! sem skólanefndai'formenn
; allra skóla á íslandi menn
j senv annaðbvort vorn lireinir
kommúnistar eða stóðu Jvéim
mjög nærri í skoðummv. Hér
var um að ræða framkvæmd
á einu stórfelldasta sléfnu-
máli kommúnista, sem .s
þ'í, að sýkja barnaskóla
landsins af hinni kommún
istísku pest. Þessir kommún-
istisku skólanefndarmenn
ráða liina kommiinislisku
kennara og binir kommúnis:
, ísku kennarar sýkja liinar
! viðkvæmu og auðírúa t:arns
j sálir. Menn mega ekki hald:
! að sýkingin, senv bér er talað
| um sé fyrsl og fremst inni
falin í því að „prédika komm-
Únisnva fyrir börnunum" eins
og stundunv er lalað um. Nei,
sýkiligin á þessu stigi með-
al barnanna er innifalin i
Jvví að rifa niður hugmvndir
barnanna um Guð og Jesú
' Krist. eu fylla lmg Jveirra méð
| f aránskenningum lveíriisku-
j legra svo kallaðra vísinda.
i Börivumirn er t. d. kéririf að
! skoðanir Biblhmnar séu í ó-
; satnræmi við „niðurstöður
! vísihdanria". Þeim er sagt, að
Jésús Kristur hafi verið mað-
ur. scm að visu var allvel
JvrosUaður andlega, gæti ver-
ið góð fyrirmynd, eii að hann
sé frelsari mannanná frá
synd og danðá, er lalin bá-
bilja Jvví væri svo kæmi trúin
á annað líf óbjákvæmilega til
atbuguriar i skóluiúinv, eri sú
trú samrýmisl bvörki kömni-
únisma né „nútima visind-
um“. Börnunum er sagt að
krafíaverkasögur Bibliiuanár
séu „síðari tíma tilivúningur“
eða „helgisagnir", ni. ö. o.
lygasögur. Þannig cr grund-
völlurinn undír' beilbrigðu
trúarlífi barnanná brbtinn
niður og barivið leitl ivt á lvser
villigivtiir, sem ólvjákvæmi-
lega cnvla i ríki komvriúnisvn-
ans, neina síðar á ævinni tak-
isl að bjarga barninu. KöniTn-
únistar og fýlgifislcar Jveirra
stefna márkvist að JvVí, að
skólinn slili öll lvönd nvilli
foreldra og barnanna. Salir
barhanna eru fýlltar ívveð
fjarstæðukenndum búg-
myndum um skyldu foreldra
og Jvjóðfélags gagiivart börn-
vmum og uivgluigunum, cn
engin áherzla lögð á skyldur
áÉkkuivlannsins við foreldra
sina og Jvjóðfélag. I.oks kem-
ur Jvar að öll tengsl slitna
milh heimilánna og lvarnanna
og'börnin béinlínis „leggjast
út“ lvæði í líkamlegunv og
andlegum skilnbvgi. Það eru
Jvessir „vitilegúmenn", sem á
unga aldri gérasl Jvjófar eða
annav'skonar afbíota- og
glæpalýður, skækjur cða létt-
úðardrósir.
Að þessu marki stefnir
konvmúnisminn markvisst.
Versta mamvtcguvvd, senv
lcominúnistar eiga við að
slríða eru lieiðarlegir nienn,
trúræknir, sannsögbr og á-
reiðanlegir og trúir í slavfi
sinu. Þeim inönnum þurfa
Jveir að útrýma. AJlt fylgi
kommúnista byggist á spill-
ingunni í þjóðfélaginu og
ræktun heimskumlar og spill-