Vísir - 25.10.1949, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Þriöjudaginn 25. októbcr 1919
VXSIR
DAGBLAÐ
Dtgefandi: BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/R
Rítatjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsaou.
Skrifstofa: Austurstræti 7.
AfgreiCala: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm linur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan hi.
Feigðaispár vinstri flokkanna.
Kosningaiírslit þau, sem þegar evu kúnii, eru að rnestii
svo sem gert halði verið ráð fyrir. Þó heí'ur Sjálfstæðis-
flokkurinn gert öllu betur en búist var við, einkum á
Akúreyri og Isafirði. Frambjóðandi Sjáifstæðisflokksins
•á Akureyri sigraði þar með fniklúm glæsileik og jók
atkvæðamagn flokksms verulega. A Isafirði beið fram-
i)jóðandi Alþýðuflokksins, Finnur Jónssön, mikin persónu-
lega ósigur, þótt bann flyti inn á þing á flokksatkvæðiun,
aðeins með tólf atkvæða meirihluta, miðað við frambjóð-
anda Sjálfstæðisflokksins, sem eflt liefur fýlgi lians mjög
í tveimuf síðustu kosningum. Er ijóst að Isafjarðarkaup-
staður mun senda Sjálfstæðismann á þing í næstu kosn-
ingum, sem fram fara til Alþingis, ef þróun verður sú
sama og hún hefur verið í tveimur síðustu kosningum.
Crslitin í Reykjavík cru vissulega athyglisverð. Sjálf-
stæðisflokkurinn fékk f-jóra menn kjörna og bætti ríflega
við fylgi sift. Kommúnistar töpuðu einu þingsæti og fengú
aðeins tvo fuUtrúa kjörnu í stað fjögra, sem flokkuriiui
hafði fastlega gert ráð fyrir í kósningabaráttunni. Atkvæða-
magn juku þeir nokkuð. Flokkurinn átti bæga að-
stöðu í kosningabaráttunni, en kommúnistar hafa verið í
stjórnarandstöðu uúdanfarin ár, og vildu nú sameina öll
bin óánægðu öfl undir merki sitt, og vissulega liefði það
átt að vera auðveldur leikur á borði, eí' flokkúrinn væri
óspilltur og mannheill, með því að engin sérstök ánægja
<t almennt fíkjandi vegna þrótinar efnabags- og atvinnu-
tnála á tmdanförimm árjyjm, sem og ínargvíslegra místaka,
sem átt haf-a sér stað í forsjá opinlierra mála. Þegar sam-
starf ólíkra flokka í ríldsstjórn og á Alþingi á sér stað,
fer svo að vonnm, að ekki verður stefna nokkurs eins
flokksins þar ríkjandi, lieldur samsuða og hi'ærigrautur af
málsviðhorfum allra flokkanna, og er slíkt fyrirbrigði
sjaldnast líklegt til að vekja bril’ningu og eldmóð meðal
kjósendanna, en getur miklu frekar reynsl fylgi flokkanna
háskasaínlegt. SiálfstæðisHokkurinn befur ehn einu sinni
sýnt, hvers fylgis og trausts liann nýlúr í kaúpstöðum
iandsins, og vonandi bregst hann heldur ekki kröfum
kjósendanna á kjörfímabili því, sem nú ler í hönd, enda
verður honum vafalaust falin stjórnarforystan.
Alþýðuflokkurinn hefur tapað i'ylgi tilfinnanlega, enda
fengið aðeins einn inann kjörinn hér í bænum. Má ætla að
fýlgisiap þetta leiði af óheppilegri uppstillingu á listanum,
ineð því að gamall og reyndur forystumaður sjómanna-
deiidar flokksins var iátinn vikja úr sfcssi fyrir unguni
manni og upprennandl, en því vildu sjómenn ekki taka
ineð þökkum. Hafa þeir vatalaust margir ltorfið yfir til
kominúnista, að þessu sinni að lítt atliuguðu máli. Virðist
svo, sem Alþýðuflokkurinn hafi ekki uppskorið þau laun
vegnd stjórnarí'orýstúnnar siðasta kjörtímabil, sfem flokks-
stjórnin mun hafa gert' sér vonir um að liljóta, en at' því
mun aftur leiða, að flokkurinn verður tregari fil stjórnar-
samstarfs en ella, þar eð hann mim leitast við að komast
í stjórnarandstöðu fii þess að efia fylgi sitt ó kostnað
lvommúnista.
Framsóknarflpkkuriim sigraði undir meyjanmTkinu
og fékk einn fulltrúa kjörinn á þing liér í hætnim, sein
fæstir höfðu gei t ráð fyrir. Má vai'alausl þakka það til-
fiimingalífi kvenna, sem og að kvenfulltrúi Framsóknar
var iújög vel frambærilegur, en keppinautamir ekki að
samá skapi aðlaðandi vegna pólitískra áfskipta eða af-
skiptaleysis, Á mistökum annarra flokka hefur Framsókn
tiniiið þennan sigur sinn, og ekki er ólíklegt að það sæti
vérði ekki laust fyrir í síðari kosningum, sem nú hefur
náðzt, nfcúia því aðeins að flokkuriim hrjóti veinlega af
sér, sem vesl getur hent, ef dæmt skal eftir reyilslu fyrri ára.
Drslitin í kaupstöðunum hafa ekki komið kunnugum á
óvart, eú allt er óvissara um sveitakjördæmiú. Þar hefur
kjörsókn verið óveúju tnikil. Talnhig atkvæða í dag mtm
sýna hvert straúlúuriún liggur, en væntnnlega imtn út-
Jkpman svipuð í ölítim landsliliitum. Feigðarhoðar vinstri
i’iokkamm virðast þar ymsii' á lofli,
Slökkviliðið fær ekki að
kaupa talstöðvar.
SSák tæki eru talin liverju
slökkviliði bráðnauðsynleg.
Samkvæmt ákvörðun F jár-
hagsráðs, hefir Viðskipta-
nefnd synjað Slökkviliðif
Reykjavíkur um 37 þús. kr.
gjaldeyris- og innflutnings-
leyfi á England. til kaupa á
talstöðvum.
Svo sem Vísir hefir áður
skýrt frá. heimiiaði bæjarráð
árið 1946 slökkvil iðss tj óra
að festa kaup á þróðlausum
tækjum tiiþess að koma fyr-
ir í bifreiðum slökkviiiðsins
og sjálfri stöðinni. Slík tæki
ei u erlendis talin ómissandi,
bæði fyrir slökkvilið og lög-
reglu, og í Bandarikjunum
hafa þau verið notuð um
langan tíma og i fleslum
siökkvistöðvuni i Kaup-
mannahöfn siðan 1931. Lög-
reglan í Reykjavík hefir nú
fengið lík tæki og telur þau
ómissandi.
Slökkviliðsstjóri ritaði,
bæjarráði nýlega hréf og var
þar iii. a. komizt svo að orði:
„Frá því að slökkvibifreið
ekui* út. af slökkvistöðinni og
þar iii imn keniur til haka,
er ekkert samband milli
stöðvar og sltVkkviliðs. Varð-
nienn á siökkvistöðinni vita
ckkert hvernig slökkvistarf-
ið gertgiu:, hvort þörf er á að
gera frekari ráðstafánir tii
lijólpár, en þegar hafa verið
gerðar. Ef annað kall um
eldsvoða kemur á stöðina,
hafa peh* enga möguleika til
að koma boðúm tii slökkvi-
liðsins. Er venjan sú, að lög-
reglan er beðin að koma
skilaboðum áleiðis um seinni
eídsvpðantí. Fru þau boð oft
svo ógi'einiiega að vandi er
að álcveða hvaða tæki þyrí'íu
lteLzt að fara á seinni stað-
inu, og þvi.oft sent burtu af
fyrri staðnum meira, en
heppilegt er. ....
Siökkvistöðin verður að
gegna eldslökkvun i lögsagn-
arumdætni Reykjavikitr 04
ent þar með talin úthverfin
svo setu Smálönd við Grafai-
holt, Selás og Blesugröí, svo
nokkui' séu nefnd. I Smá-
löndum er enginu simi, en
Grafarholt hefir símasam-
band genguni Landssímanu
á Brúariandi. í Selási og
Biesugróf muu einn sínii
vera i hvoru byggðaríagi. Þá
gegnir siökkviliðið störfuíu,
samkvæmt sérstöku sam-
komulagi, í Kópavogshreppi,
en þar munu vera nokkurir
símar dreifðir um lireppinn.
Fjarlægðir frá slökkvistöð-
imii tii þeirra útliverfa mun
vera allt að 10 km......“
Sein dænai nm. hve rnikið
óhagræði slökkviliðinu er að
hafa ekki seinlita'ki má nefna
eflirfarandi: 28. maí 1917
var siökkviliðið að starl'i við
hruna inn við Laugarnes.
Kotn þá tilkymÚHg uín að
eldur væri i verkstæði á
Grímsstaðahölti. Til þess að
ná sambandi við slökkviiiðið,
varð að senda sjúkrabifreið
af stöðinni með skilaboð.
Var búið að slökkva eldinn
á Grimsstaðaholti er slökkvi-
iiðið kom þangað, en ef ttm
iiráðan eid liefði verið að
ræða, t. d. í þéttbýlu timbur-
liúsahyerfi eða jafnvei
sjúkrahúsi, hefði töfin við að
seiida bifreiðina með skilaboð
getað orðið miklu afdrifa-
ríkari. Svo annað dæmi sé
nefnt, þá er mönnupi í
fersku minni er eldur kom
upp í Lækjargötu 10, sem er
stórt timburhiis. I>á vár allt
slökkviliðið að starf'i inni í
Drápuhlið og var búið að
senda allt liðið heiih er skila-
boðin loks komú. Ff slökkvi-
liðið iiefði i þessu tilfelli haft
senditæki, liefði verið liægt
á svipstundu að gera því að-
vart og stefna því öllu niðnr
í Lækjargötu, en 10 15 mín-
útur liðu áður en ailt lið’ið
vai* komið. A þeim tima hafði
eldurinn mag'anzl mjög
| mikið og valdið stórtjóni.
j Af þessu sf-st bezt. live
brýii nanðsyn það' er íýrjr
slökkviliðið í Reykavik, að
j hafa umráð yi'ir senditækj-
j um. Ættu gjaldeyrisyfirvöld-
(inað endurskoða afstöðu 'sína
| i þessu máli og veita þau
leyfi sem þarf, svo siökkvi-
liðinu vei’ði kleift að eignast
þessi tæki.
Sonatsonui Edi-
sons verður útl
Michaei Edison Sloane,
sonarsonur Edisons hins
kunna uppfinningamanns
varð nýlega úti í f jallgöngu í
austurrísku Ölpunum.
Ilann haf'ði gengið upp á
skriðjökul Gross Gioekúer
fjallsins og fáilið niðiir í
kietlaskom og fótbfotnað og
auk þess fengið slæm höfuð-
meiðsli. Með' einhverju móti
Imfði lionum þó lekizt að
komast upp úr aftur eu þá
gefist upp og fraus liann þar
í hel.
♦ BEBCMAL
Það mátti segja, a'ð
Reykjavík hefði sett upp
nýtt andlit í fyrradag, á
kjördaginn. óslitnar raðir
bifreiða, skrýddar fánum
listabókstöfum voru niður
allan Laugaveg, með endi-
langri Lækjargötu og raun-
ar um flestar aðal-umferðar-
götur bæjarins. Þenna dag
sá maður fleiri menn á göt-
unum, en alla aðra daga árs- j
ins, stundum fólk, sem mað- i
ur hafði ekki séð svo árurn i
skipti.
„lirtu búirin aý.. kjósá?“ var
spurning, setn hvarvetna hevrfe-
ist varpaft frám. Hvað sem
hver segir um tilgangsleysi eöa
jnikilvægi kosninga, þá.er þat>
nú svo, aö mentt fara á kjör-
stað <>g kjósa, átiægíSir ínenu
Og óánægðir. Kinhvernvegiiin
finnst möununt, að þeir geti
ekki setið heima. Ef til víll
hugsu tnetin sym svo : l'ah get-
itr oltið á einu atkvæhi, hvort
nu’nn flokkt.tr vinnnt* sæti eð.a
tapar, og tilluigsitnin ttm, aö
hafa orSiö slíkur .bölvaldur,
knýr-menn út í kttldann, jrrátt
íyrir kveisuna eÖa bara með-
’fædda leti, Alls staöar ftír kosn-
ingin l'rain með kyrrö og spekt,
eins og vera ber. Við íslending-
ar erum, enu aö.mitinsta kosti,
svo blessunarlega lausir vi8
óeiröir og æsingar á kjtVrdegi,
sent þykjast víst sjálfsagðir
hlutir sums staöar anuars staö-
ar i heimium.
*
Lítið bar á ölvun hjá kjós-
enöum að þessu sinni, en
stundum hefir það komið
fyrir, að mönnum hafi
fundizt ástæða til að gera
sér dagamun og fá sér of
mikið 1 staupinu þenna dag.
Sem betur fór var þessu
ekki til að dreifa nú. Það
voru alls gáðir Reykvíking-
ar, sem þyrptust að kiör-
borðinu sunnudaginn 23.
oktber 1949.
. % '
Og í gær var varla um ánn-
að talaö en utu hiua miklu kjör- j
sóku, bæði hér i Reykjavík, i
þar sern um 90 af hundraði
nevttu atk væöisréttar síns og
annárs staðar, þar sem fyrir
kom, að hVer einasti lcjósandi
lagöi atkva'öi sitt á vogarskáí-
ina, eiitíj og. fyrjr kom í nokk-
nrtnn hreppnm úti á landi. Þeg-
ar þetta er lesiö eru úrslit eí til
vill kunn vtða á landiriu, eða
jaíuvel alis staöar, én mér segir
hugur um, aö hvernig - sem
kosningárnar hafa farið, þá
telja allir flokkar. aö þeir haft
horið signr af hólmi.
*
Það mun flestum Reykvík
ingum í fersku minni, er
maður nokkur slasaðist stór-
lega við að falla fram af
klettum þeim, sem eru í
grennd við Sjómannaskól-
ann og grótnám bæjarins,
og beið bana af; Orsökin var
tvímælalaust sú, að engin
girðing var á klettabrúninní.
í fyrradag* hringdi til mín
maöiir nokkttt* og btenti mét* á
þaS, a*ö enn væri um sama öt-
yggislevsiö og áíiur a*Ö rætia
fyrir þá. sem villtúst á þeSsar
sló'Bir af eínhvet*j 11111 .ástæðtuu i
uáttmyrkri og illviðri. Uver
sem er gettrr fariö á staðinn og
séð hvcrnig þar er umhorfs 0g
hvernig fara muni fyrir þeim,
sem hrapaði fram af klettunum.
Við höfum dæmiö fyrir okkur.
og. þaö sýnir, að eins getiu* far-
jð oftar.Það er því ekki nenia.
eðlileg krafa, að búið verði svo
unt klettbrúnina, áð. ekki geti.
orðið þar slys öðru sinni. Við
eigum elcki að biða eftir þvi.