Vísir - 06.01.1950, Qupperneq 5

Föstuciaginn 6. janúar 10S0
VISIR
í*
atur
Vísir befir oft flutt matar-
uppskriftir og hafa þær venju-
lega verið ætlaðar handa f jór-
um nema aanars iiafi verið get-
ið.
Hér eru uppskriftir hauda
tveimur — hentugar fyrir ung
hjén eða tvær konur, sem búa
saman. Mataruppskriftir í mat-
reiðslubókum eru oftast gerðar
fyrir stærri heimili og er þá
stundum erfitt að áætla, eftir
því, hvað þurfi fyrir tvo. —
En þessar uppsferiftir eru vel
óti látnar svo að ekki verður
hörgtill á, þó að óvæntur gestur
komi að borðinu og borði með.
MATUR HANDA TVEIMUR.
Kakaósópa.
I dl. vatn (eða vel það) .
1 1. nijólk.
3—4 matsk. sykur.
2 matsk. kakao.
2—3 matsk. kartöílumjöl.
Kakao er hnert út í vatninu
(og hrærist betur ef vatnið er
heitt). Dálitið af mjólk er tekiS
frá en hitt sett á hita og suðan
íátin kotna upp. Fá er kakaóið
hrært út og hrært vel í. Kart-
oflumjölið er hrært út í mjólk-
inni, sem tekin var frá og er
síðan íátið út í súpuna. Suðan
látin koma upp, Ögn aí salti má
láta í, ef þaö þykir bragðbetra.
(l'essi matur er saðsamur og
nægir skaminturinn tveimur).
Fiskgratin
(í skeljum eða móti).
60 g'r, smjörlíki.
75 8T- bveiti.
2j4 Ul. af mjólk (ef láta á grat-
in í skeljar).
3(2 dl. af 'mjólk (ef baka á í
móti).
2 egg, dálítið salt.
SmjörHki og hveiti er bakab
til h
Þegar eg var ung' og gekk j við góminn
í skóla kom það fyrir að hræðilegt!
halduii- vöru skólafundir þar
sem ýnlislegt var til umræðu.
Sát eg þá að jafnaði alveg
múllaus, ekki af þvi að eg
hefði ekkert til arð segja
heldur af því að eg var svo
feimin að* eg kom mér ekki
að þvi. Síðar, ef eg kom á
f undi einhversstaðar, þar
seni allir gátu kvatt sér máls,
langaði nrig ol't lil að hera
fram spurningar, en eg gat „ „ ..—. ---- , , ... ... .
, ... . i. , ,, , , ... rmm hann Iivot liia ser til úrbóta
eldíi komið mer til þess og þa nokkura reynslu og hætti , , 4 , • ,
, , . ... ... . að uota liendur smar er hann [
að vera hrædd. Hæður nnnar
— og það var
en hrátt varð
mér liðugra um málbeinið og
minntist eg þá á spáugilegt
atriði sem átti við í það sinn.
Þetta vakti fögnuð áheyr-
enda, konumar hlógu dátl.
Þóttí mér nu sem mér væri
borgið, eg skemmti mér lika
og hugsaði: „Þetta er bara
g'aman, hvcrs vegna liefi eg
ekki gert það fyrr ?“ |
'Eftir þetta lalaði eg stund-
eftir eru. Þetta cr miklu henl-\>láss eru fullskipuð.“ Á Elli -
ugra en vcnjuleg' minnisblöð hcimilinu eru í dag 179 kon—
úr pappir, sem fara kannske
i rugling. Þegar eg' líl svo á
þcssi aðalatriði sem eg héfi
skráð hjá mér rifjasl jafn-' vistmönnum húsrúm að
ur og 75 karlar — eða sam-
tals 254 vistmérui og það er~
ckki hægt að veita fleiri.
ó—
framt upp það, sem eg liefi hre.yttiun ástæðum. —. .
ætlað mér að sega. | Það er ekki í fyrsta skjpti,,
Eg bcf alltaí vfir ræðu sem'ég skrifa um þessi mál.
ihína Iteiina. Tala þá hátt, j þetta hlað, en dagblaðiib
eins og eg býst við að þurfa ^ Visir heí'ir sýnt vandamáíum,
að gera, og athuga jaínframt gamla fólksins meiri skiln-
hversu Iangur tími fer í að jng en í'lest önnur blöð í.
fiyija ræðuna. landinu og birt fjölda greina,
Þegar eg.tala hreyfi eg mig um þau -- og ber að þaltka
sem minnst, Ræðumaður þá velvild. En þrátt fyrir-
sem er á iði er þrcylandi. öll hlaðaskrif, þá er sv*>-
! Æfðir mælskumemi geta margt ógert og gamla
i Icyft sér ýmisegt, en við iólkiö', sem er í vandræðum,
smærri spámenmrnir verðum verður margt dáið, áður en»
að atluiga vel okkar gang. umbætur hafa fcngizt fram.
Það er svo misjafnt hvað ef ckki verður þcgar hafizt
um á fclagsfundum. Eg fékk i"cvÍuni ræSumanni fellur handa um framkvæmdir til
iðraðist eg þss venjulega þeg-
ar fundinum var lokið.
Einn félagsskap gekk eg í
þar, sem hæði voru karlar og
lengdust smátt og smátt.
Skal eg nú gcfa grein fyrir
þvi hver aðferð mín er. Ver-
konur. Var öllum orðið ið getur að kynsyslur mínar
frjálst ef þeir vildi taka þátt sumar, sem langar til að
i tunræðum. Eengi sat eg þar ,bakla ræður-, en þora það
þögul, en eintt sinhi var þar
talað um mái seni mér þótti
ekki, geli liaft gagn af þvi.
Þegar cg héít fyrstu (5
mjög alhyglisvert. Tók eg þá-minútna) ræðuna hafði eg
i mig kjark, reis á fætur og( búið mrg undir ltana/eins og
bar fram spurningu senr mér' eg sagði áðttr. Eg hafði liugs-
þótti nokkurs um vert að fá | að mér þvað eg viJdi segja og
svarað. Risuþáænn nokkurar j Jagt það á minnið. Nú geri eg
umræður út af spurningu
minni. Þóttist cg nú Iiafa
mikið afrekað og var a!I-
ánægð með sjálfri mér. Það
hafði eJdíi liðið yfir mig, þó
að eg gerðisl svona djörf.
Um ]>essar mundir var eg
eimiig i kvcnfclagi. Fundir
voru ekki margntennir en allt
afgreitt í rnestu yinsemd.
Kom þá að því einu sinni að
eg bar franr mál. scm eg
vildi vekja á athygli fundar-
kvenna. Ekki þarf eg að lýsa
því hvað eg tók út, þvi að
þarna vortt komtr, sem vanar
voru að tala. Eg var alveg
máttlaus, þegar eg hafði lok-
ið þeint fáu orðum, sem eg
ætláði að segja og hné niður
]rað eleki lengtir. Sá, scm lalar
og er ekki alveg öruggur gct-
ur gleymt því sem liann ætl-
aði að segja-pg verður þá ef
til vill ó|>ægileg ])ögn. Eg lcs
ekki heldur ræður mínar en
fer að eins og hér segir:
Fyrsí- geri eg mér grein
sorg-
á undanförnum
— en ]k> er rétt að gels-
að sjúkrarúmum á.
r Ræjarsjúkrahús Reykja-
lýsir 'einhverju getur farið.víkur ver^ ^ á næsm
vel a þvi, en hrevfimmi vero- . f x. , . . .
* _ . 7T arum oa ma iagna þerm
ur að vera viðetgandt | kvörðun og vitma sameigm-
Það cr gott að geta hrugðtð ]éga að þvi marlii. Það eu
fyrtr stg lumm. Detti itrél{ ,að sjúkrarúmum sjúkra_.
hug eitthvað spaugilegt eðá húsanna hefur fjölgað
gamansamt 1 ttpphafx ræon 1 k>([^ j,^
minnar eða síðav læt eg það ö
fljúga. Það hefir altaf góð á-
hrif, áhevrendur komast í r,„. ... ,. . .
. ’ ' ,,, ,, , Elhheimiímu iyrir gaaula
gott skap og eg Itka, Verður...... ... . ...... .. .
, , ..... , v . [ tolkið heftu' íjolgað allveru-
þa lettan roðurmn. Eg revna , . ,,v . ’ ,
,,,„ .v , : • lega a siðustu l.o arum — og|
og ætið að beita rodd mmm , , ... , . v , .
, , ... , ... .. ... það hefir lekizt meo goðri
svo að btm ialb vel vtð etmo . ,, ,
, samvmnu 0« nUvernlpat*
og se elda Ulbreytmgarlaus.
Þó að ræða sé góð getur verið
þreytandi að lilusta á ræðu-
menn, sem eru daufir j máli
og söngla alllaf á sama tóu
inurii
fvru* þvt bvað eg ætla að, ,
” .. „ , , , . .. ..v eg nier ætið að þexr se mer
scgja, og et mer þyktr mikiði ? .,, , . .
T? . . ... ,■ vmveittn*. Þag styrktr mtg.
vtð Ixggja skrtfa eg það allt
allvernlegu
fjárlTarnlagi frá Reykjavík-
iirbæ.
í Gamla fólkið er illa statt.
‘ Músnæðislaust og sjúkt Irið-
ur það cftir vist á sjúki'ö-
húsum og ellilieimihim oer
Þegar eg stend anrispæms ])&ð er skylda okkaj. sem_
yngri erum, að liðsinna þvL
—- Eftir hverju cr beðið ?
Það er út af fvrir sig á-
áheyrcndiun nrintim ltugsa
á blað og kynni mér það vel.
Atlmga það og strika út eöa
bæii inn í eftir þvi sent þörf
gerist. Síðan skrifa cg aöal-
atriðin á spjöld, sem ertt. á
stærð við þréfspjöld, en legg
bití á rriinnið. Spjöldin
merki eg svo 1—2—3 o. s.
Og sennilega eru þeir mér að Emh;imiIið f
vmveittir. Að öðrum kostx Rcykjavik getur --■
lcæniu þeir líklega ekki til að
hlusta á mig.
Eg læt svo þessar Iinur frá
mér fara í þeirri von að þær
til að taka þátt í Umræðu.m
opinherlega, en hafa ekki
frv. og þcgar eg í ræðu miimi,
í sæti mitt. -- Ein af konum jlcfi lokið við fyrsta spjaldið!,. .
þcim, sem þarna voru hvalti, sljns eg þvi hak við þau sem ! ',aVk lU Þess'
mig til að gera þelta oftar og
., „ . ,, . ,,. hafði góð orð um ]>essa litlu
í potti og mjolkm latm í smatt
.. t-.ji ; itolu, sem eg hafot fliitt.
Síðar l'Intti eg Jiarna ræðu-
og smátt. Kælt. Þá era eggja-
rauöurriar hrærðar í. .. , ,
, 'korn sem eg bafðx btuð mtg
grunnán djsk
f mótiö þarf x
af fiski, rifinn í flögur eSa fínt
stappaöan, eftir þvi sem betra
þykir. Sé bakaó x skeljum nægir
væn undirskál af fiski og er þaS
nægilegt j 5 eöa 6 skeljar
til eggjahvítur má hafa 3 eggja-
hvítur og láta eina rauöu nægja.
Hviturnar stíf-þeyttar eru látn-
ar í síðast.
Mót eöa skeljar er hvort-
tveggja smurt að innan irieS
smjörlíki og malaðri brauð-
mylsnu stráS i. Ofan á er og
látin brauðmylsna og dálitlar
flísar af smjörlíki lagöar ofan á.
Hrært smjör borið meS.
Hrært smjör. Flís af smjöri
er látin í litla skál og 1 barna-
skeiS af sjó'Sandi vatni látin út
í. Hrært þar til þaö er mjúkt;
boriS meS fiskréttinum.
undir ofurlitið. í fyrstu
fannst mér tunga nrin loða
Ath. Sé þess óskaS aS hafa
Sé sósuna j þenna fiskrétt krydd-
að'a cr hér ágæt sósa í fislc-
gratin.
Hveiti, smjörlíki og mjólk
eins og á'Sur er sagt.
Þegar hveiti og.smjörliki er
iátiö í pottinn skal þetta látiö
út í hveitiö: Pipar, á hnífsoddi,
sama af sálti, karrv, þurru sinn-
t:
nu veitf.
mörgu göirilu fólki vistpláss.
----- e.11 betiif má ef dugá skaí.
Gamla fólkið er í nriklum
* . , . „, vandræðum. Það flytur til
gol, lijulpaí, ejnhvciTi af kyn- ^ viðsvcgal,
^,‘ram ‘0” langM- Iatídjm) _ er <)rSia þrlíylt. 0„
lúið eftir langt og erfitt
stai'f í svéitum landsins. —•
Baráthi þess við allskonar
örðngleika í sveitinni vei'ð-
’ ur ekki reynt að lýsa en
1 citt rná þó minnast á-
skorlinn á nauðsynlegtt
vinriuafli.
Hún var að fara út af eg. — „Eg spara allt og böi'ða Gamli maðurinn var tun
skrifstofu minni, gamla kon- ódýran mat“, var svár gömlu áttrætt. Hann kom tii mín í
an. Erindi hennar var að konunnar. vor og bað tim vistpláss.
biðja um vistjiláss fyrir sig Þannig er það hér í bæn- Sama svarið —- því miðtu*
i Ellibeimilinu. Hún er rúm- uxn. Það eru ekki allii*, sem ekki hægt. Aftur.og aftiu*
lega 70 ára að aldi'i — ein- lií'a í allsnægtum - - hús- koma hann. „Það er svo
xnana eiöstæðingur, farin að næðisvandræðiii cru óskap- þrongt hjá dóttur minni —
heilsu og hún er húsnæðis- leg — það er tilgangslaust að húu vill hafa mig, en ég sé.
Jaus. — Hún hefir liafl afnot reyna að loka augunum fyrir að það er ekkert húsrúm fyi'-
af hei’bergi í kjallara vestiir þeirri staðrevnd .. og fá- ir mig. Þau eiga 6 böi'n og
í bæ, en nú verður hún að tæka fólkið — einnxana hafa tvö lítil herbergi og
fara — hvert veit lxún ekki.1 gamalmemii og fjölskyldu- eldhús. I sumar getur þetta
— Hcilsan er þi'otin og hún fólk, er því miðtir ískyggi- gengið, en í haust, þegax*
á engan að —> hún hefur Iega margt. — En það vaty stæri'i hörnin koma heim úr
hvemig fer
epi og sykri. Þegar búi’ö er aö
sjóö'a sósúna og áöur en eggin! ekkcri getað unnið og á um þessa gömlu konu, sem sveitinni
eru látin j má bæta matskeiö af | engar eignii', en hún hefur þessi grein var rituð. Þær þetta þá?—- Hin dóttir mín.
sítrónu-safa etSa matsikelS af ellilaun 310 krónur á mánuði eru svo xnargar gömlu kon- býr í lélégum bragga og
óöum pickleslög (ediki af qg þar af hefur hún greitt urnar, sem biðja um vist- htin hefur engin- tök að að’
200 krónur í húsaleigu. — jiláss á Elliheimilinu - einu-. hafa mig.“ — I rúm sextíu
„En hvernig getið þér fleytt ig gamlir metnt — og því ár hafði þessi bamli xnaður
fraxn lifinu á rúmum lOO.miður er svai'ið oftast - | starfað í sveitirini sinni. Dæt-
ki’ónum á mánuði?“ spurðij„Nei, því miðui’, öll vist- ur haus eru giftai’, en hafa
pickles). Bezt er aÖ bragöa á
sósunni og' v'ita hvórt ekki vant-
ar í hana meira edik eöa ögn
af salti.