Vísir - 11.01.1950, Blaðsíða 4

v ! s i n
Mi#vikttdagíim 11. jamVar 1930
VISIE
DAGBLAf)
Dtgefandi: BLAÐADTGAFAN VISIR H/R
Rititjórar: Kristjáo Guðiaugsson* Bersteinc Pátsson.
Skrifstöfa: AusturstrasÖ 1,
Aigreiðtia: Hverfisgötu 12. Stmar 1660 (fimr» Ikmr),
Lausasala 50 aur*r,
Félagsprejtsmiðjau h,f,
Þurru laitdí eru á?
'éiliátaflolinn figgur. cnn. við landfestar, þótí
veiðar Iwfjist venjuícga sirax Mpp úr áramótum ©g
seu sóilar af J'ullu kappi. Vlðbúnaáui* tjl verfíðar Isefur
verið óvenjutítili, cnda
r ■
I

Samtalsþáttur, lestur gamalla bréfa,
dómsmálafréttir, írétfaauki o. fi.
Vetrardagskrá ÍJtvarpsins samtöliinum.
verður i höfuðatriðum meðl | sambandi við frétlirnar
áþekku sniði og í í'yrra, sagði hef ir ]>að nýmæli verið totdð
Ólafur Jóhannesson prófess- j upp að hafa fréítauka öðru
or í viðtali við Vísi í gær. jlivom þegar sérslök ástæða
Ems . ag kunnugi er var þykir tíl.
uýtt vttvarpsráð kosið i AS öðru levti eiu tiinir
í. vcrðlapn i hvcrju lancli fcr
Úudir dóm sanieiginlegrar
döírmefndar frá öflum Norð-
urlöhdumtm. jslenzka út-
vál:jhð áskildi sér þó rétl til
Jtess að veita . ekki fyrstu
verðlaun, ef ekkert leikrií-
áiina þælli nógu g'ott. Ifér
bárust 18 leikrit. Þriggja
mánna neftid dæmir um þau
og skilar hiui væntanlega á-
liti i hæsta mánúði.
Mæðrastyrks-
Sm sem kunmigt er, eftidi
Mœörastyrftsnefndm til fjár-
'snemma i ajeseahhermánuði jjöinhi, AÍusíelu tiðir enn \ ið
s. 1 í því eiga sæti Ólafurijlýði, svo sem kvökfv-ökuru
. , ... . éjJútianuesson prófessor, sem ar. á miðvikudöguha, cn i
íii' rcStUv Utvcg" <C.CU a‘ 1>y,Uipaður hefir verið formatK samttandi við þa-r skal tekið
leiðir að vtðhaid halanna cr mtður en skyldr og ohjákv-æim- — ^ Jdnssoni Jram, að stúdentafélag HvkJ
legai vi'geiðir (in.u tram vvæu ai. otnm mun < proiessor. Sigorður BjnmaJ mtm gangasl fvrir nokkur-' sötmmar tU ?nmda bágstadd
n ( tn i.im giotna nKtii i \an r u, ntonajnt ,t ems . fitefán Pétursson1 uxn.kvöletvökum á næstunni. um mcHÖnim nú fyrri jólin.
s vopti vei í omnu o„ >eiis yt s ai ijc: u lans^. Kristmn E. André-v-Erindi utn daginn og veginni Alls söfnuðust í peningum
en mi tiðkast. Dtvegsmenu btða aái vonum :ine» xjokkum i ty. . L ... „ minilíiw,; í - . , . . .
............ tson magistei-. Yegna þess hve etu ilutt aila manudaga, um 59 þusund kronur og er
el tirvæntmgu aígreiðslu Alþmgis a irumvat*|>i rtkjsst.forn-i . .. ... . •* a , r ... -
v, 1 ., , , rz-t rsemt wtvarpsrað var kosið,:Jestm istcndingasagna a þaö heldur betn arangur en
arinn.u \ar am i iiusunrg a f U.a UUU> byggist vctrarstai-fsemin að fimmtudöguin, útvarpssagan j fyrra. Að þessu sihni vav
þcss frumvarps vellur gersamiega. ivorf r- s ve rr Dmcsbl;|ie5,tí..ÍL stftrfum fráfar-[a föstatfógum og leikrit á um. 4©0- aðiiurn veitt fjár-
utgerff mnan skamms, eða að það dregst aix þess að íullyrt ^ . flaugardögum. Sér Þorsteinu Wsw aðstoð. Voru það að-
'*erft! Jengi. Mal þetta betur, mi wiað til. umræðu i j eru engar á ö. Stephensen um útvarps-!aúega einstæöingsmæðjur.
xteðn dedd þmgsins, þanmg að viðbort tiokkanna eru ^ pn Miritkt. A sunhudögurn og Einnig nutu góðs ai starfi
ljós, og verður að segja hvei^a sogu.exm-og íkut SCU8UÍV „oJtJiur iþýúiæli liafa . þriðjud%uTTT erú ýms erindi. KKeðrastsrksKeffedar bag-
og málstaður útvegsnrarma virðist haía mætt þær tak- verig lckin UJ)p • velur. m ^ sem ekki er háð föstum ;stödd heiinili. Þá barst nefnd
mörkuðum skiluiugi. tbar » <t m>fna ilómsmála- flokkuni. inni allmikið af notuðúm
var honum út-
um 2ð0 aðila.
siánd:
JvostJtaður
a viðskuldlhmfingaruar. MtíStíHitvíiI þess, að-aminn'fyrir áraniólin Annað nv-l son -faeiir teldð að
ihðitr er samfara undiriíúmngi’að vertíð, ialdi xákis- ' 1,. löe Áa rótl s,-
ser. -
midiHiumngi að vertíð, latói gúas- -1BteP|; er j^Jiir úr gömimh í um lög og rétg séúi Ólafur j
stjdrnin réttilega, að tryggja ýrði fiskverðið til vertíðiai-- bréfnttl?rsem:Jesjn verða ððm' Jóhtmnessou flytur, uhi sjó]
ioka, nema því aðeins að Alþingi gevði aðrar fullmegjaiidi þriðjudögmn. Hafalng sjávarlif; scm et~ framfaafdý^jrffikar j^álr^éai:
ráðfrtafanir til þess að ska.pt útvegimjm við’unandi slaifs- j^. B«Hs!ifctssWJ «átlúrhfra-JSi]iá1laii) Ásl-, ^
| i*á tiefst á næslúhni sér-1 sem •Emii Björnsson annast
htFK,- sirfktIr samiáísþáttiu-, en það
gnilidvöil. Aiþýðuf'loklcurrn n mg kcrmmúnistarAildu tivggja vflhj. í». Ddslason k-xlð íiréi'J valdar Tíydals frá j fyrra, %
greiðslur til útvegsmaTma til 1. marz BæslfeT«naödi.Hen in ' ] lóks á innlenduni vettvangi,
FranisiVkua rflolck urinn lél svo scm bánn vdldi tryggja út-
veginum viðunamii ai'urðavérð úi véríiMBa, áut
vegar yildi sá flokkur ckki sjá ríkinirí'yrir imiðsynfegowt- Étu sarntöj nokkúrra manna
tekjum til greiðslna, sém af 1-íkisáhyrgðinni Mða. IieiSör Um vfhisleg efni. Vcrður sá
flokkanmr allra, þeii-ra, sem ekki -standa að ríkisstjóm-' fyrsli mn stjórnarskrármátið;
inni, . er ófullnægjandj. Tæpasí verð'ur ráðist í útgerðjen síðan nrn háltúrufríSun!
el' tryggja á verðið til eins mánaðar, og váfasamt er að það|utn áættanai-bá'skap o. s. frv.
vérðið gerlegt, nema þvi aðeins að ríkissjóði verffi róð pessi samtalsþáftur verður
fýrlr tékjum til greiðslnanna; Eila sý'nist tákissjóðábyrgð nðrn JJVoru á þriðjudögum
París fVP).
sjómcehnguskipiö
Franska
Perauhse
tilgaiigslítil.
Kaupdeiía er uppi á vélskipaflolanum, sem varðar að-
itllega laun og kjör yfirnt. á skipunuin. Hafa sátta'UIraiut-
ir vhtið -gerðar að undanförnu undir forystu sattasemjara
ýtkjsins^en ekki.er vitað tim árangur alíf til þessa., GeJur
deila þessi vafalausf drégist eittiivað ó iangiitn, meðan AI-
þingi hefur ekki gert fullnægjandi ráðstafank* fyrir sitt
leýti til að tryggja •rcksturinn. Þar sýntsl ekkerl liggja- á.
Framsóknarflokkiu-inn Íælur i .það skína, að hann vilji
engah tekjuauka satnþykkja ríkissjóði til handa, með því
að nauðsyn beri til að Alþingi taki dýrtiðarmálin ull til
í'ulliiægjandi aigrciðslii áður cnn fundiim þess slítur. Erj
þá engu líkara, cn að flokkurinn sé mðnbtíinn til að stuðla!
að þeirri héildarlausn, sem Sjálfstæðisflokkurinn eða ríkis- :
sf jórnin kaim að bera l'i-am, og er sííkur stuðningur vissu-j
lega þalckaverður, ef hugur fylgir máli. En útvegsmenn eru
tortryggnir, þegar Fi'amsóknarflokkurinn á í hlut, og
telja að ekki verði lagt í veruleg útgjöla vegna íoðinna
loforða, enda kynni ]iá vetrarútgerðjn að reynast enda-
slepp.
Þótt Alþingi geri skyldur sínar og lausn fáisl á vinnu-
Pá er dagskrá kventia á er nytega kotnid til Croáel~
fimmttrdögum, barnatímar epjd í Suðnrhöfum. r‘
surinudögum og utvarpssaga! Télja Frakkar sig eig‘a
barna á þriðjudögum. -eyjar þessar og sama er tkm
Loks má geta samkíippni Bretá að segjá, en éýjarnár
þeirrar tim útvarpsléikrit;|eru ábyggðar og illviðraráss
sem útvörpin á Norðurlönd- hinn versti. Franska skipið
um hafa efnt til, hvet-t f sínu kom þarna tii aö stað'festa
og stjórnar Vilhj. Þ. Gistason ,-kmdt. Það leikril, sem htýtiir ‘ eignarrétt Fr&kka,

,JS6orri“, hefir ritaS mér -Jtessar línur, vegna þess. aS
bréf, þar senx harm kvartar mér er kunnugt .uin, aíi svip-
sárlega undan því, hVersu !,ufiu íná'li geghir íirri miklu íteiri
treglega gangi á stundum að j binna yngri „vísiuclamanna,< og
á einhver , „hagnýt“-. yisimli,
etc., etc., ep ý.aHt of morgumjti'l-
Íelltmi vcríiiir ckki neitt úr
neinu. Þeir fá þó einhvern
ná tali af sumum starfs-
mönnum ríkisstofnana. Það
stáppi nærri því að vera
álíka erfitt og að fá áheyrn
hjá kóngum og öðrum þjóð-
höfðingjum, enda þótt um
hálfgerðar undirlyllur sé að
ræða. „Snorri“ segir svo í
bréfi sínu:
„sérfræðinga" i þjónustu hins samastað svo
sem
tiSkast um
„Undaufajpa yiku og, meira
til hefi eg'réýiu á'S ná tali (í
sima) af eimtm hinna yngri
deilu þeirri, seiit áð ofan gelur, er liðið Tangt á máiiúðinnJ visindaihárina hins ppjnberá,
uð htil likmdi eru Ui að ulgerð gcti haixst tyrr en um xnan-1 fyrirtækjum jy ríki-s
aðamot. t.i tllt til þcss að vita, ]iar eð liskafli nla beita iviðj störuliYni st.rítfíin af. j\fér
viðunándi í Faxaflóa, eu cinkum hefur þar veiðst nokfeuð Uefir-aeiffei tekizt þctta .ennþá.
Vihk víeðið er ailtaf: „Augna-
blik, eg skal gá að því, hvort’
hann er við.“ Og stuttu síðari
„Nei, liann cr nýfarinn," ,eðá‘«
„hann verður ekki við í dág“.
Eg er orðinn steinuppgefinn-á'
Jiessn «g ;etla mi afi , jiætta,
nema eg rékizt á mann þenhá
á götu, enda ekki svo mikil vægt
mátefni um a'5 rætia. Kg. rit:t
af ýsu að undattförnu, ett þorskganga virðist engiit það,
sem af er. ðjá ekki gera ráð fyrir verulegu .aflamagni fyrr
éit .þoi-sks .ýí>rðt(jt-:'''víirt, eh venjulega allast luirm um þetfa
leyti árs á fiskisvæðttör suður af eða umhverfis Reykjar-
nes, en sækir síðar inn i flóann sjálfan. Þóll þantiig standi
sakir tiú í svip, er ífetæðulaust að kveða: „Það er ekld
þorsk að fá í þessuni firði, þrn-ru landi eru þeir á og
einskisvirði.“ .
ojtinbcra.. Eg nota gæsalapi)ii;íopinbeí-a startsmenn, meirajað
'áf ' 'riítShúm hug. JtvT áð fæstir!'ségjá- sérstukar’ skrifstofur • ng
a nianna virðast . leggja f þá væntanlega skrifstofutíuia,
neitt ai> ráiri til hagsbóta [yrir
almemting, enda þótt nriki'ð
náin ög kostnáðarsamt iiggi að
baki ráðningu þeirra.
*
Má eg spýrja: Eru þessir
þeir, sem leggja stund á
hin undarlegustu vísindi,
sem eiga að gerbreyta at-
vinnuháttum og afkomu
þar sem þeir eru alltaf „nýíaýn-
ir út“, þegar á þeim |>arf að
halda. Að vísu á þetta engan
veginn viS um nærri -alla hinna
yngri vísndamenn okkai- og sér-
fræ'Singa, 'siðurt eivísvo. Þar er
menn einskonar „gratísfar-j niargt nýtra manna, eins 'og
þegar“ á kostnað okkar j yeraíþer. En þessir nienn eru,óg
skattgreiðenda? 'Margir éru 'éiga'ab vera þjónar almennings,
en ekki hrokafullir gikkir, Þeir
eru það, sem Engilsaxar nefiia
„public servants" og sent slíkir
ejga^þeir aS vera til viðtals og
þjóðafihriar, ef trúá má þeim ’ rábtuleýtis éf með þarf. — Þökk
sjálfum, er þeir koma heim, fyrir birtinguna."
troðfullir af vindi eftir dýrt
nam. En er til á að taka er
ekki einu sinni hægt a'ð ná í
þá í síriia, hvað þá lieldur að
sannprófa hina gífurlegu
hæfni þeirra.
. . , *
K'jöidi manns hefir flykkzf til
útlanda undanfarin ár, aðallega
í þeiih tilgangi, að leggja stund
„Bergmál" leggur ekkert
til málanna að sinni annað
éri það, að töluvert er til í
ummælum „Snorra“. Það vill
allt of oft brenna við, að op-
inberir. þjónustumenn sipni
ekki venjulegum skrifstofu-
tíma, sem þeim ber tvímæla-
laust skylda til.