Vísir - 25.01.1950, Side 5

Miftvikudagiim 25. janúar 1950"
V I S I R
i einum
Flugferð risaflugvirkisins
„Lucky JLady64 umhverfis
hnöttinn á s.l. ári.
Svo sem Vísir hefir áður skýrt frá, var nýlega
það þrekvirki unnið, að flogrið var umhverfis jörðina
í einum -áfanga. Nii birtir Vtsir frásegn þess manns,
sem stjórnaði flugvéiinni í þeím leiðangri.
.4 síðustu jólum (þ.e. jól-
in 1948 ) kvaddi eg konu
komið. Eg hafði aldrei fyrr
flogíð flugvél af gerðinni
mina og dótiur í Washing- B-50, en áhöfn mín var skip-
ton, og talaði ekki við þær uð þaulæfðum, röskum pilt-
aftur fyrr én 2. maí árið um, sem nýlega voru komn-
eftir, en þá hal'ði mér verið ir úr æfingaflugi yfir Norð-
gei-f kunnugt, að eg ætti að urpóluunx, en í þeini leið-
stjórna Jjeii’ri flugvél, sem'angri höi'ðu ivær flugvélar
í'yrst allra átti nð fljúga mn- farizi með áhöfmun. Eg
hverfis jörðina í einum á- ’ varð þessvegna að fullvissa
i'anga. Öllum áætiuniun vim Mary um að allt væri i lagi,
flug þelta hafði verið haldið vinna álit áhal'nar niimiar og
og
æi'ingaflugvélarnar til Fort
Worth og Yonun við einangv-
aðir á afskekktum hlula
('.ai'swell-i'lugvallai'ins og
strangur vörður hafður
um flugvéi okkar. Við fórum
inn í stórt kortahérberg'i J
flugstöðinni, en á lvinum
veggnum var komið fvrir
stórú lándabréti at' jörðinni
og umhverfis haua var dreg-
in svört lína.
Þégar við sáum kortið ai'
jörðunni, göptú l'élágar mín-
ir af undnin. „Vci-ið bara
i-ólcgir“, sagði Moore oí'ursti,
„þuð er aðeins ein fhigfél,
sem á að fara, flugvél
Jewells, liðsforingja.“
Jewell hafði liogið áður
frá Fort Worth til Honuluhi
og til haka, án þess að lenda,
Pað var þessvcgna sjáll'-
sagt, að Kann yrði fvrir val-
inu. Fh ósjálfrátt komu mér
i hug ailar æí'ingarnar
yfir eyðimörkinni, og allt
i erfiðið, sem við’ hpfðum orð-
ið að leggja á okkur.
stvanglega leyndum,,og jafn- læi-a að stjórna B-50,
mikil vantð var viðhöfð og allt samtímis.
ef um kjarnorkusprengjmia
Iiefði verið að ræða. Undir- Æfingar
búningurinn tók tvo mánuði, hef jast.
og þótt eg' hefði gert loftár- Við byrjuðum regluhundn-
asir á Japan, unnið við kjarn- ar æfingar skömmu eftir
orkurannsóknir og stjórnað uýjár. Það var engu likara,
i'isaflugvii'kjtun í l>ýzka- (iiv eg Yæri orðinn lhignemi
landi og Alaska, voru þessir að nýju, aðeins sá múnur,
tveir mánuðir þeir emkenni- að Yið fengum engin orlof
legustu, seni eg heli lilað. |0g urðum' að stciuþegja úin! Jcwfelf lói a föstudags-
Þetla hófst niunyevulega tilgangfen með æimgumÍTru>r8nbleÍH-úar; og mn
dag nofckum s.I. haust, er eg okliar. Á hverjum morgniJ kvöidið í'ófum við að horða,
sat asamt vtíium mínum a[jdaga vikunnar, trnguin 1 áis og Nt'HjU'ga, en jjegur \ iá
í stjómtjaldi flugdeildar vjð Jyiirskipanii’ ’um' að’ voruiTr náða, kom
mmnar í Tucson í Arizona. byrja kl. 8 árdegis. Þá hóf- ma.Íor Rmvhitt og hrópaði:
Póstimnn kom og Major um við asamt 1K^krum oðr.|„Fhigvél .Tewells lu-apaði i
Wdliam Marehesi leit yfir um flugýélum af gerðinni 4zoi-eyjum, Nú vei-ðið þið
hinar venjulegtt skýrslur IVá'B-50 flóknar æfingar á því dnga eða drepast".
Washington. I þeim voru m.'að fylla henzíngcymanaj Við vörum undrandi og
a. fyi-irskipánir um það, að meðan a f]Ugj stæði. Þetta úræddir, er við fórum út á
,var endurtekið hvað' eftir 1 higvoUiini í myrkriiiu. \ ið
FerS Jewélls
mistekst.
Jewéll fór
taka í sveit okkar nokkrar
aðgættum allt í Luekv Lady.
séttum í hana inikið af nið-
300 1. af vatni, Við vorum
lilbúnir til þcss áð fara
snemma um mórguninn. Það
Kl, 11,21 um morguninn
fenguin við fyrirskipanir um
að leggja af stað, og þá lá
„tank“-flugvélar, þ.e. flug- aunað.
vélar, sein voru húnai-auka-; Þetta voru þær allra erfið
gejamim fyæir.henzin, svo að usm æfingar, sem eg hafði iu’s°ðnum matvadum og um
þær gálti-sctt benzín á aðrar fekið þátt í og reyndu mjög
flugvélar meðan á flugi stóð. á taugar okkar aílra, sem
[ tókum þátt í jieim. Birgða-
Margt fer (í'iugvélin kóm injög nalægt^ Yai’JauSarúagur 26; íriaruar.
aðru vási. udtkur, hlaðin ákaflega eld-
„Eltki tek eg þátt í þessu“, fimu l'lugvélabenzíni, sem
sagði eg. „Eg er liætlur, eða myndi springa eins og TNT-
svo að segja. Eg starfa senr sprengiéfni, ef eiiin neisti úr 'rð. að„ við Jengjnm hjarta-
flugnmferðarstjóri, og auk1 hreyJIum vélarinnar lenti í s^a8- AðstoðarJIugmaðurinn,
þess er eg á Ieiðinni að taka! því. Benzínið var látið. ^olrls kallnði allt í einu í
upp kennslu i flugskóla. Og streyma milli flugvélamia,'°-vla.mei' *umu 1)U þéssa
er eg hefi lpkið því, ætla cg 'meðan flogið var með fullri Oeuzinstylihu Lyklin var
áð í'á flugmálaráðuneytið lil ferð. Þessar æfingar yoru: svo sem no8u ^S11* °g kakl-
þess að senda mig í háskóla, endurteknar á degi hverjum 111 svltí spratt út á enui mér.
svo að eg géti Iokið námi og við vorum daúðuppgcfnir, ■ nl úr vélinni og
mínu þar. Eg er hættur að er við komumst í rúmið á
l'ljúga.-“ f kvöldin.
Nokkrum vikum seinna
stjórnaði cg flugvélinni Átti að setja met?
Lucky Lady 11, sem er af Að lokiun var áhöfnin orð-
komst að Iivað á séyði var
Benzín hafði sem sé runnið
út úr einum geyminum, svo
mikið hafði verið látið i
hann. Við gerðum við geym-
gerðinni B-50 og tók þált í in þaulæfð í þessu og til- mn voruni ur alh-i hættu.
æfingum, þar sem benzín var! gangslaust að halda æfingum
flutt milli véla á flugi. Þessr áfrani. 'Samt vissum viðekki,
ar lilraunir í'óru fram yfir
eyðimörkinni í Arizoua. jöllu jiessu. Margskonar sög-
Þetta var erfítt. Eg hafði ur komust á kreik um,
skilið Mary, konuna mína, hvaða verk okkur yæri ætl-
eftir 1 Washington og lofað- að að vinna. Sumir sögðu að
að koma aftur og sækja við ættum að fljúga vikum
hana, en vegna strangra fyr- 'saman lunhverfis Bandaríkin
imiæla var eg neyddur lil og setja nýtt met í þolí'lugi.
þess að skrifa henni, og húa j En jiann 21. febrúar i'cng-
til allskonar sögur mn það, um við loksins að vila, hver
hversvegna eg gæfi ekki (áætlunin var. Þá flugu allar
Fiugwélin komst
ineð á loft.
En þetta voru nú bara
byrjunarerfiðleikar. Aðal-
j erfiðleikarnir voru eftir.
Flugvélin var með þyngsta
farm, sem nokkurn tíma
hafði vérið settur 1 vél af
þeii-ri gerð. Hún vó talsvert
yí'ir 65 smák, sem er
marksþyngd. Og
brunuðum eftir
jiegar
há-
við
fliuíbraul-
inni hjóst eg satt að segja
við, að við kirmumst aldrei
á loft. En jjótt undárlégt
mætti virðast komumst við á
loft klakkiaust, en ckki mátti
miklu muna.
\'ið héldum niðri í okkur
andanum al' ótta við að citt-
hvað' óvænt kæmi l'yrir. Við
l'lugum ennþá mjög lágt og
höfðuin elíki náð nægilegum
hraða lil jiess að íuokka
okkur. En flugvélin jók
hraðann smám saman og
eftir nokknrar sek. vorum
við úr allri hættu, í bili.
En v itS vonun allir gegnvotir
af svita, svo mikið tólc þetta
á okkur.
Við hækkuðum flugið
sniáíii saman og eftir nokkra
stund vorum við komnir i
örugga hæð og flugum eins
og léið liggur austur yfir
Texas í áttina að Mississippi.
Við höfðum komið fyrir tré-
borði rétt við efra skotturn-
inn. Tveir menn sváfu á þessu
borði, en undir því liafði mat-
vælmn okkar, niðursoðn-
urn, —- verið komið í'yrir.
Tveir eða þrír
við hvert staif.
1 Fyrir aftan jjetta horð; yf-
ir sprengjuhleruhum, sem
éru 30 fet á lengd, voru svefn-
hálkar fyrir 9 af 14 manna
áhöfn, en aðeins tveiv sváfu
Jjar i ein.li. Þrir menn sváfu
; fyrir aftan þetta rúm. Þetta
var svo sem ágætt, en þegar
einhver okkar þurí'ti að kom-
ast í Jjaðhcrhei-gið, varð liann
að brölta yfir nokkra sofandi
menn. Og þegar siglingafræð-
ingarnir þurftu að taka sól-
arliæðina, stóðu þeir venju-
lega á Iiálsi eða-á einhverjum
öðrum hluta af likama félaga
sinna, Sem sváfu. þar uiulir.
Og ]>ar sem við 'nöfðuin tvo
eða þrjá mcnn., llL jyess að
vú'iina hvcrt það starf, sém
einum er venjulega ætla'ð,
gátu alltaf einhverjir hvílzt.
Að'því er varðaði malvæli,
sá hver um sjálfan sig. Ef
einhver varð svangur, opn-
aði hann bara dós með ein-
hverju góðgæti í og snæddi.
Yið liöfðum állskonar niðuv-
suðuvörur meðferðis, sem
voru i sérstöknm dósum,
er hitnúðu ai' sjálfu séivAuk
j>ess höfðum við raJ'-
magnslækþ til. jjess að liita
kafíi og te og annað slíkt.
Þessi dagur leið að kyöldi
og við flugum austur yfir
Atlantshafið, eflir að hafa
flogið yfii' ströndina 15 míl-
ur fyrir norðan Washington.
Benzíri tekið yfir
Azoreyjum.
Eg' hafði eiginlega ekki
gert mér Ijóst mikilvægi
þessa fl.ugs og eg var ennþá
að hugsa um smómuni, seiu
eg hafði gleymt a'ð gera, áður
en yið lögðum af sfað, eins
og t. d. að greiða húsaleiguna,
hringja lil konunnar, sera
farii hafði til frænda síns j
New Orleáns. Þá gerði ég mer
J>að Ijóst, að svo gæti vel far-
j ið. að eg kæmi alls ekki aftur
úr jjossmn leiðangri, — eða.
að eg' þyrfti að cyða næstu
vikum ráfandi yfir Sahara-
ejðimörkina eða í einhverj-
um frumskógi við Kyrrahaf-
ið.
j Um állalcýtið næsta morg-
un, það var á sunnudags-
morgun, lieyrðum við i loft-
skeytatækjunum, að verið
- var að kalla okkur upp. Elug-
vél með lienzín beið eftir
‘ okkur yfír Azoreyjum, en þar
álli fyrst að hella henzín milli
vélanna.
; Brátt sáum við „tank' •
flugvéhna og mér varð. órótt
af að vi ta af öllu þessu flug
benzíni í næsta nágrenni vi'ð'
okkur, óg ef aðeins einn ueisti
lenli i þvi, þá væri úti um
*okkur. En þetta gekk allt a'ð
óskum og eftir skamma
stund var henzínið farið a<>
síi-eyma milli flugvélanna.
Lá við slysi.
4 þessu augnablild munaði
minnstu, uð illa færi. Eftir
að hinð var að la-ækja ben
zinslöngunni i vél okkar, fcsti>
einn úi- áhöfninni fingur i
spilinu, sem við notuðum t;í
þess að fh-aga slpnguúa að>
okkur, cn fyrir snárræði eins
mannsins tókst að komá í vég
fyrir alvai-legt sljrs.
Þegar benzíngeymar okkar
voru fullir að nýju lcvöddum.
við „tank“-véhna og héldmn
leiðar okkar. Við stei'ndum i
austurátt, yfir Oihraltar. Loft
var skýjað, en síðdegis á
sunnudag brauzt sóÚn gegi -
um skýjaþykknið og hellti
geislum sínum niður á hinar
eyðilegn,. óbyggðu slrendur
Norður-Afriku, •
1 Þetta var þreytandi ferða-
lag,. Brátt fór okkuf aS
verkja í fólleggina áf hreyf
ingarleysi. Tvær af skýttun-
um reyndu að lesa sér til
dæg'rastytlingar. en líáváðinn
í hreyfhmum fór einungis í
taugarnai- á ]>ehn svo að Iítið
varð úr lestri. Við hinir
gerðum skyldu okkar og
reyndum að sofa þess á milli.
i
4 undan áætlun.
[ Sunnudagsnóttin, önnur
nótt okkar á flugi, leið, og”
við urðum undrandi á mánu-
dágsinorgni að heyra födsí
Willic Sonlag', liðsforirigja, í
tálstöð okkar. Sontag og
Slipp vöru flugstjórar á.
,,tank“-vélunum tveim, sem
sendar höfðú verið á úndán
okkur til Dhahram, flug'-
stöðvar á austurströnd Saudii
Arabiu. Sontag sagði: „Bölv-
aður rokkurinn þinn! Þú Iézí:
mig i'ara klukkustund f-yrr á!

mi no’
11 «■» i 'íjflo'X 4Í í? i'i?