Vísir - 04.03.1950, Blaðsíða 4
VISIR
Laugarolaginn 4. marz 1950
wxsxxc., .
D A G B L A Ð
Ctgeíímdi: BLAÐAÚTGAFAN VlSIR H/F.
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
SkriJ'stofa: AusturStræti 7.
Afgreiðsla: HverfisgÖtu 12. Símar 1660 (fimin linur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Hermálaráðherra Breta
sætir gagnrýni
Nýr sýningartBmi
3
Hágengi rúblunnar.
ökstuðningur kommúnista, en þó einkuiil Einars' Olgeii-s-
sonar, fyrir því að eðlilegt væri að. samþykkja van-
traust á hendur ríkisstjórninni, byggðist aðallega á því
að hún vildi l:rkl<.a gengi krónunnar og hækka dollarann
þar með í verði. Að þessu leiddi að við vrðum að kaupaj
allar vörur l'rá Ameríku hærra verði, en selia framlciðsluj
okkar ódýrt í þjónustu okkar við dollaraguðinn^
Svo har ti! sama dag og vantraustið var rætt að gefin
var út í Ráðstjórnarríkjunum opinher tilkynning varðandi
verðgildi rúblunnar. Var það hækkað á móíi dollar úr
5,30 í 4 rúblur og samsvarandi var svo hækkun rúblunnar
gagnvart sterlingspundi. Verð á ncyzluvörum rússnesku
þjóðarinnar var svo kekkað um 10 af hundraði og allt
upp í'54 af huridraði, en Þjóðviljinn forðast að nefna
vel’ðgildishækkun rúblunnar í fréttaburði sínum af þessu
fyrirbæri, en getur aðeins um verðlækkun nauðsynja undirj
fyrirsögninni: „Allt að hehnings verðlækkun á neyzluvöru
i Sovétríkjunum". 1 gær getur Þjóðviljinn svo þess, „að
rúblan útrými dollaranum úr Austur-Evrópu og Asiu“.
Séu þau rök konunúnistanna rétt, að hátt verðgildi
dollai’s slcapi ’tilsvarandi handamkar þjóðartekjur, hlýtur
sama regla að gilda einnig um verðgildi rúblunnar. Af
hækkun verðgildisins leiðir að viðslciptáþjóðir Ráðstjórnar-
ríkjanna verða að kanpá rúfiluna hærrá verði en þær áðitr
gerðu og þótt neyzluvöruverð hafi verið nokkuð' lækkað,
kernur j)að-þeim ékkert tií góðs, héldur aðeins rússneskum!
almeuningi. Veéðgildishækkun i-úblunnar þýðir því eihs-j
koriar skattaálögur á leppríkin, sem við Ráðstjóruarríkín
skipta aðallega, og til Jæss stórveldis sogasI sá þjóðar-
auður,-sem lopprikin hai'a vJ'ir að ráða með því. að' þíjai Send til Siberíu.
eru í einu og öllu Jiáð Ráðstjórnarríkjunum um kaup á
margvíslegum nauðsvnjum. Það er ekki að undra ]>ótt
kommúnístar íordæmi Bandaríkin fyrir hágengi dollarsins
og það er heldur ekkert merkiJegt þótt þeir telji hágengi
rúblúnnár heimsnanðsyn og stæri sig af að hún útrými
dollaraváldinu um allan hinn austræna heim.
„Evening Stand-
ard64 ræðst á
Straehey.
Blaðið Evenirig Standard
hefir ráðizt allharkalega á
lohn Strachey hérmálaráð-
herra. Ber blaðið honum á
brýn, að hann sé og hafi allt-
af verið kommúnisti, og vitn-
ir í ummæli hans sjálfs
máli sínu til sönnunar, en þau
eru að .vísu allgömul orðiðn.
Arás þessi, livort sem ásak-
anirnar hafa við nokkuð að
stvðjast eða ekki, þykir j)ó
g'efa nægilegt tilefni til j)ess
að frá bústað forsætisráð-
berra í nr. 10 Downing
‘Street var í gær gefin út
yfirlýsing, })ar sem l)laðið er
talið hafa á óviðurkvæmileg-
an liátt ráðizt á Straehey.
Vakin er alhygli á þvi, að
þegar 1940 hafi Strachey
lýst sig í mcginatriðum and-
vígan stefnu kommúnista,
hanri Iiafi aldrei verið í
I'Iokki þeirra, hann hafi gctið
sér gott oj’ð i hrezka flug-
hernum, verið i Verkalýðs-
flokknum og . jiingmaður
hans, aðstoðarráðherra og
ráðlierra, og meðan Iiann
gegndi þéésuin ábyrgðar-
störí'um háfi hann aldrei
vvrið látinn g jalda skooana
sinna frá alllöngú liðmun
tíma.
Það kemur að sjálfsögðu
sljórniirili illa, hvað sem nm
j)essa árás niá annars; segja,
að maður í slikri stöðu sem
Stachey nú gegnir, skuli
verða í'yrir slíkri árás, og
einnig vegna þess, að hávær-
ar raddir hafa heyrzt urií, að
stjórnin hafi ekki gætt J)ess,
að fyrirskipa nægar varúðar-
ráðstafanir á sviði kjarn-
orkumálanna (sl)r. Fuchs-
málið).
Sjónvarpið vin-
sælt í Bretlandi.
London í morgun.'
Sjónvarpið á stöðugt vax-
andi vinsældum að fagna í
iBretlandi. Tala þeirra, sein
hafa sjónvarpsviðtæki, er nvv
jkomin upp í 285.000, og hef-
Jir aukist um 75.000 síðan er
seinasta sjónvarpsstöðin var
jtekin í notkun fyrir nokkru.
Stjörnubíó er nú að hefja
sýningar á athýglisverðri
mynd, „Winsíow-drengur-
inn“, sem alls staðar hefir
fengið lol'samlega dóma, þar
sem hún hefir verið sýnd.
Myndin byggist á sarm-
sögulegum atburðum úr rclt-
arsögu Breta. Fjallár niyndin
um J'jölskyldu. sem leggur
allt að veði JiJ þess að sanna
sakleýsi yngra sonarins í hús-
inu, en liann er sakaðnr mn
■ag hafa stolið litilli fjárhÉeð
ifná skólafélaga sinum í liðs-
foringjaskólamun, Ilann er
rekinn úr skólanum; en faðir
hans trúir á saldevsi hans og
fjallar myndin um málafqrli
jþau er út af málinu spunnust
og löks hvernig sakleVsi pilts-
ins sannast og fjölskyldan
öðlast aftur fyrri stöðu-sina
i. þjóðfélaginu. Myndin ■ er
fyrir ýmsra hlyla sakir mjög
alhyglisverð.
Stjörnubíó Jiefir nú tekið
upp j)á nýbreýtni að hefia
eftirmiðdagssýningar kl. 5.15.
Hvað viltu vita?
Vill dag-
gera svo vel og
Séu viðskipti Islendinga við Bandaríkin óhagstæðari
eri eðliiegt er sökum hágengis dollarsins, sýnist hækkún
yerðgiJdis rúblunnar hljóta að hal'á tilsvarandi áhrif að
þvi er framtíðarviðskipti við það stórveldi varðar. Nú hafa
kommúnistar lagt böfuðkapp á að viðskiptasambönd við
Ráðstjórnarrikin væru treyst og tryggð og talið að öll
veraldleg velferð íslenzku J)jóðarinnar bvggðist á }>ví að
hún byggði efnahagsstarfsemi sína á viðskiptum við j)jóðir,
sem ekki þekktu auðvaldskreppu né gengistrui'Iaim-. Væri
ekki óeðlilegt að kommúnistar gerðu riokkra grein fyrir
hvort verðgildishækkun rúblunnar hel'ði trufíáð fram-
tíðaráætlun þeirra um j)jóðarbúskap Islendthga, eða hvort
tekjurnar sem flytu af afurðarsölu til Rússlands og vöru-
kaupum j)ar, yrðu okkur jafn notadrjúgar eftir hækkun
rúblunnar en áður.
Þegar Svíar hækkuðu gengi krónunnar fyrir tveiriiur
árum dró mjög úr utanríkisverzhm })eirra af þeim sökum
að Jieir þottu dýrseldir á sænska J'ramlciðslu, enda stóðst
hún ekki samkcppni við sambærilega framleiðslu annarra
þjóða. „En Ráðstjómamkin eru enguin ariðvaldslírepp-
um háð“ og munu vafalaust selja í'ramleiðslu sína jáfri
grciðlega til Ieppríkjanna Iiér eflir scm hingað til. Ilitt er
svo atriði sem hagfræðingár éigá aúðvclt með að sltera úr
um, bvort eðlilegt sé að ncyzluvara læk]<i um 54 af
bundraði þegar gengishækkunin nennir 1,30 rúblu á móti
cí'ollar og hvort J)á beí'ði ekki verið cðlilegt að efnt héfði
verið til lækkunar á vöruverði löngu áður en gcngisbæJík-
unin kom til framkvæmda. 1 þeás'U ei'iii er ekki rétturiim
almennings héldur er náðin valdhafanna. Svo ér jiel ta nú'
í Ráðstjómarríkjnnum, en af hyérju eru íslenzkú konr-!
múnistarnir átakanlega þöglir um iiækkun rúblúnnar, eri!
fjölyrða þeiin mun meira unj Iækkun vöruverðsins? í
Berlín. (U.P.). — Camille
Bacquel, Frakki, sem Rússar
hafa nýiega sieppt úr fanga-
búðunum í Buehemvald,
skýrir frá j)vj að kona nókk-
ur af Malajaætlum, er gift
hafi verið hrezkum jægni,
liafi verið send til Siberíu.
Kjósandi spyr
blaðið Vísir
upþlýsá- Jivc margir höfðu
kosningarrélt á tslaridi . yið
síðuslu AJþiugiskosuingar?.
Svar; í Vísi 21. októlier sl.
var skýrt frá því live margir
væru á kjörskrá á öllu land-
inu og auk jæss talin upp
kjördæmin á lándinu og hve
i inargir væru á k jörskrá í
• hveriu fyrir sig. Alls voru á
jkjörskrá á öllu landinu
j 83.404,og vai’ aukningin 5779
1 frá 1946. í Reykjavík voru á
’ kjörskrá við síðustu Alþingis-
kosningar 33.101.
Verzhinarmaður spyr: Hve
margii’ Rússar starfa yið
sendiráð Sovéírikjanna bér í
bæ, og bve jnargir Frakljar
við senfliráð Frakka?
Svar; í franska- sendiráð-
inu vinna aðcins tveri’ Frakk-
ar, Henry VoiJlery. scikíí-
herra og del Perugia, seridi-
i’áðsritari Og í sendiráði
Sovétrikjanna aðeins þ.rír
Rússar: Gusev charge d’af-
faire, Spiridonov og \r. Poro-
shenko sendiráðsritari. Hugs-
anlegt er, að eitthvert crlént
starfsfólk vinni við héimilis-
störf hjá starfsníönnum
sendisveitanna, en það héfii
spyrjandi vafalaust eklvi átt
við með spurningu sinni.
+ nvnr m# m w
Bf ib Sl fjr ÍTM1% JL ♦
Til eru þeir menn, og eigij
allfáir, sem telja það mikla!
íþrótt og göfuga, að berjal
aðra menn í andlitið eða ein-!
hversstaðar í kroppínn, ofan |
beltisstaöar. Þykja menn því
snjallari, sem þeim tekst að
berja andstaeðingana þyngri
högg og válegri, og ekki
þykir það spilla, ef svo tekst
til, að andstæðingarnir falla
í óvit. Það heitir á máli
hnefaleikamanna „knock
out‘‘ og mun vera æðsta hug-
sjón þeirra, sem gaman hafa
af því að berja aðra menn í
liöfuðið eða kroppinn, eins
og fyrr segir.
%
F.inu sinni áöur hefir eg
minnzt á þétta ómennmgarfyr-
irlirigði hér í Bergmáli, og stóð
bá ekki á bréftun frá ýmsum,
sem vir.Sast lialrlnir þeirri firru,
að hér sé um íþrótt að ræíSa,
meira aö segja göfuga íþrótt,
sem lUheimti mikla leikni, liþ-
urð ög snaran jiarikágang.’ Þáð
er að visu rétt, að til eru ýmis-
legar a'oferðir við aí) berja
menn í rot. Stunir telja mjög
vænlegt að bérja menn á liökur
broddinn, aðrir telja öruggará-
að slá menn beint í augáð, og'
enn aðrir telja fljótvirkast að
koma jmngu höggi á hjártástað,
eða þar sem rifjunum 'sleppir.
Víst er um það, að menn eru
misjafnlega leiknir í j)ví að rota
menn. Nú ’tná hver sem vill
halcla J)ví fram, mín vegna, að
þaö sé mikið sport að ncfbrjóta
meíin, slá úr jreim framtennur
eða böggla á þelnt ej’run, að eg'
tali nú ekki urii að steinrota
menri í einu höggi. Eg get ekki
fallizt á, að þetta eigi neitt skylt
viö íjirótt.
*
Þessar línur eru til orðn-
ar vegna þess, að hingað eru
komnir þrír menn frá Dan-
mörku, til viðbótar þeim,
sem hér stunda barsmíðar,
og þegar þessar línur hafa
komið fyrir almennings sjón-
ir, munu bardagamennirr.'r
þegar hafa leitt saman hesta
sína, sjálfsagt við gífurlegan
fögnuð fjölmargra áhorf-
enda.
Eitt dag'blaðanna sagSi m. a.
svo frá í gær ttni hingaökojim
liinna 'dönsku hnefa-,,elika“-
manna: „Birgir Þorvaldsson
keppir við Fredé ITansen. Þessi
leikur getur orðiö skemmtileg-
ur, en ef til vill nokktrð éin-
hliða. Högg Birgis ent bæ'ði
snögg og markviss.. Ef hanti •
sækir dálítið meira á mótstöjðti-
manninn en hann er vanitr,;en
J)ó ekki um of, mun hann setjní-
lega vinna jtennan letTc á stig-
ttm, og ef heppnin er meö, á
rothöggi (leturbr. Bergm,)“
* ■
Þá vitum við það, og er eg
þá kominn aftur að upphafi
þessara hugleiðinga. Sem
sagt: Ef heppnin er með,
vinnur maður á rothöggi. Er
-þetta ekki dásamleg íþrótt ?
Að hugsa sér, að fá að rota
. mann! Það hlýtur að vera
dásamleg tilfinning, eða
hvað? En livað finnst þeim,
sem rotaður er? En það
kemst kannske upp í vana
að láta rota sig. Margrotaður
maður er sjálfsagt fyrirtaks
i maður