Vísir - 07.03.1950, Blaðsíða 4

Vísir - 07.03.1950, Blaðsíða 4
V I S I R Þriðjudafeiiin 7. nuirz 1950. Ð A G B L A Ð Ðtgefandi: BLAÐACTGÁFAN VlSIR H/F. Ritstjórar: Kxistján GuSlaugsson, Hersteinn Pálsson. Skrifstofa: Austui-stræti 7. Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1G00 (firnxn tínur). Lausasala 50 aurar. Félagsprentsmiðjan h.f. Kommúnistaz hér og þar. vær alhyglisverðar fréttir l)árust utan úr heimi nú um helgina varðandi framferði kommúnista austan járn- tjalds og vestan. Gottwald forsætisráðherra Téldca varaði þjóð sína við skemmdaiwerkamönnum og svikurum, Tito- istum og njósnurum, sem rækju störf sín hman kommún- istaflokksins. Þessa menn yrði að fjarlægja og gera óskað- lega og verður ekki annað sagt en ummælin gefi ástæðu til þess að ætla að hreingerning slandi nú einu sinni enn f vrir dyrum í Tékkóslóvakiu. Nokkrir af forystumönnum kom- múnistafíokksins ]>ar hafa horí'ið sjónum svo sem Vilem Novv, fyrrverandi ritstjóri Rude Pravo, aðalmálgagns flokksins, en nýjustu fregnir herma að hann hafi horfið í óktóbermánuði síðastliðnum og síðan hefir ekki til hans spurst, enda er hann sakaður um að vera flæktur í Tito- istasámsæri. Veslan járntjaldsins gerðist hinsvegár að þingmenn kommúnisla í fulltrúadeild franska þingsins gerðu jiar uppþot og tóku með „hnefarélti forsetastólinn og vsátu í honum langa hríð, þótt marg oft væri á þá skorað að víkja úr sessi. .lafnframf réðust þeir á ýnisa þingmenn úi’ öðrum ílokkum og veittu þéirn áverka meiri eða minni. Lppþot þetta stafaði af því að ríkisstjórnin fór fram á að henni yrði veitt víðtækt vald til Jjess að gera ráðstaf- anir gegn skemnidarverkastarfsemi komminiista, einkum varðandi vopnasendingar fré Bandaríkjunum og her- gagnaílufninga til Indo-Kína. Framferði kommúnista var talið svo alvariegs. eðlis að nokkrir þingmenn þeiri’a voru sviílir þinghelgi og verða dregnir íyrir Iög *og rétt, en slíkt mun vera fátitt innan franslia þingsins, þótt oft gæti þar nokkurs hlóðhita. Þettá tvennl: hreinsanir kommúnista innan síus eigin flokks aústan járntjaldsins og ofbeldi þeimi gagnyart öðrum flokkum vestan þess, sanuar i raunimu' hvers konar lýður er þamá' á ferðinni eii hann er með sama markinu hrenndur hvort sem hann starfar í Frakklándi eða hér á landi. Grjótkastið á Alþingi 90. marz s.I. sannaði berlega hverjar baráttúaðferðir kommúnistar tclja sér sæmándi og livað bezt þykir henta til þess að vinna náð í aiiguni a:ðsta ráðs í'Iokksins erlendis. En skemmdaiwerkastarfSemi má 'reka á margan. annan hátt en með hreinu ofbeldi. Kom- múnistar hafa ávallt reynt að spilla öllum aðgerðum, sem líklegar hafa veríð til nokkurs afíurhata í þjóðarbúskapnúm og því er ekki heldur að undra þótt þeir haj'i snúist gegn tillögum ríkisstjórnarinnar fil lausnar dýrtíðarmálunum. Hilt var spaugilegra að slík barátta var hafin Iöngu áður en vitað var hvað í tillögumun myndi feíást enda er þar margt á aðra lijnd en kommúnistar spáðu, og niun frekar í .hót stillt að því er varðar skerðíngu lífskjara, en þeir yildu vera láta. Kommúnistar hafa gert sér ljóst að þeir geta ekki gei't sér vonu’ úm að þcim verði sýndur nokkur frúnaður í opinberum málum hér eftir, en þrátt fyrir það linna þeir ekki samfylkingar eða samvinnutilbóðum sainkvæmt allra hæsti skipan Kominform. Reynslan Iiefir sannað að með jijóðinui f'er fylgi þeirra hrakandi og er það ekki óeðlilegt þegar þess er gætt að í öllum þeim löndum, sem kommún- istar haJ'a náð völdum í, hafa fýrstu stjórnaraðgerðir þeirra beinst að hreinsumnn innan J'lokksins og hafa þær aðgerðir verið réttlættár mcð ýmsum miður fögrum ásökimum eins og Goitwald viðþafði um flokkshræðúr sina nú fyrirl helgina. Hér Jiykir konunúnisíum ]iað einua sigurvænlegast að dreiia ut þeiin orðrómi að Moskvudéildin sé hér í minni- hluta, en Titoistarnir alls ráðandi, þrátt fyrir það mun eltki | linna fráhverfi flokksnjannamia en að sama skapi \'erður | máleínaharátta í'Ioklísins veikari hvort seni hún beinistj gégn væntanlegúm dýrliðarraðstöfumnn' eða lýsir sér i beinni þjónkun við Ráðsíjórnamkin. Tveir menn ólíkir S Raddir tvegga mauna liáfa heyrst j Alþýðublá'ðinii. — með löngu millibili. Fvrri röddin var fáheyrð og hjáróma við flesta skrif- fjnná í mörgum blöðum. En cigi að síður vödd vitsmuna og vilvilja, sjálfsafneitunar og skilnings á hrýnustu þörf- um símun og fraintíðar liág- sæld allrar þjóðar sinnar. Hin röddin, þar á móti, er upptugga ánnarra, alls fjöld- ans, scm hlindar sjálfan sig með eigingiriii, svo að þeim | sýnist þeir einir eigi réttimi; og eugar slcvldur, en allir °. - | aðrir hljóti að eiga réltlausar j skyldumar. Slíkir menn nenna ekki að lutgsa um ann- að en svipslundar hag fyrir sjálfa sig og smn flokk og vilja ckki eða geta ekki skilið : fi'amfiðarþörf sína og hag- sæld allrar þjóðar sinnar til frambúðar. Allir slíkir menn — alveg jafnt hvort sem þeir eru verkamenn, sjónienn, æðri og lægri, bændur og vinnuveitenffur, listamenn, j íþróttaméhn, námsmenn og: flakkarai', eniba'ltisnienn eðaj aðrh' láunþegar, sem eru sí-j vælandi um hærri laun og: betri kjör. — Þéir em ín't' allii’, vegná hríðfallandi fjár- liags þjóðarinnar, verkfæri í liöndum kommúuista, plógar, ýtur og púðursprengjur fil að ryðja veginn fyrir rússneskaJ „frelsið" ög rússnesku verka- launih. Rödd sú er eg taldi i'yrr, i í’ödd vitra og hagsýna verlca-j mannsms (í AJþhl. 16. sepí.! © s. og eg lalaði um í Alþbl. 2J. okt. s. ].), segir: „Eg- vil lækka allt. Eg skal steinþegja við því þó að kaup mitt sé lækkað, ef það er lækkað 1 samræmi við lækkun á innlendum afurðum. Og eg fullyrði, að þetta er skoðun J'iölda margra verkamaiina. Mér skilsl að aívinnan og’ aftur atvinnan sé aðal atriðið.“ Madf er þetta af falslausri sáttgirni, sönmun velvilja iil starfsbi'æðrá sinna og réflum skilningi á brýnustu nauðsýn þjóðai' vorrar. Ilin röddin, rödd ráðleysis og eyðslusemi, ósandyndis og eyðileggingar, heim.sk u og Iiroka, er á þessa leið (Alþbl. 11. fehr. s. 1.): Segir „skýlausan rétt“ launþeganna einna vitan- lega, sem nú séu „mjólk- aðir til síðasta dropa.“ „Frekari fórnir launastétt- anna“ séu „óhugsandi með öllu“. Og enn: „Krefjist fórna af þeim, sem ein- hver ju geta fórnað — vkk- ur er full(l)jóst hvar þá er að finna“. Hver.ju hafa launjægar „Jornað ‘ nú, hvað hafa ]x:ir gefið, uhifrain aðru, til al- þjófiar lieiila? Og Iiverjir eru þaS, sem „ykkur e.r fullljóst að geta fómað*1? Eni ]>að e. t. v. þeir útgerðarmenn, sem tapað hafa meginhluta eigna sinna, með því móti að við- halda atvimm sjómanna og reyna að hjai'ga þjóðarbúinu frá gjaldþrof i? Eru það kaup- menn, með hálffómár búðir eðá iðnaðarhienn, með oflítil hráefni? Ei'u það hæiulurnh’, sem næstuiu lála bugast und- an fjáí’pest og fleiri örðug- leikuin? Eða má enn nefna aldraða fólkið', hálf- eða al- útslitið -— meðan gömlu liús- in eru ekki algjörlega tekin af þvi? Nei, liér dugar enginn met- ingur, engin ávísun á aðra. Allir, án unandtekningar, verða að leggja frám sinn skerf, litinn eða stórau, éftir efnuin og ástæðum, ef ekki á að fara margfall verr, en énn- ]iá er orðið. Eg hvgg að við gömlu karlarnir og kerl- ingar margar mundu ekki vilja skorasf undan hóflegri hluUöku. meðan eitthvað er eftir af áður samanspöruðum aurum, ef vig sæum að yngri kynslóðin, sein liú ieikur sér með peningana, gerði slíkt Mð saraa, til bjargráða. Dæmin tvö hér tilfærðu, raddirnai’ óliku, ættu að vera hverjum manni alvarlegt íhugunarefni. Og þá ekki síð- ur hugarfar konimúnista, á- róður þeirra og orð í „Þjóð- viljanum“. Aðeins eitt dæmi nú nýskeð: „Kæfum bjarg- ráðin í fæðinguimi“. Þannig hugsað og talað geta varía aðj’ir eu Iandráðamen u og f öðurlandssvika rar. G;r tið jiess að það eru „bjargráðm“ í neyðinni, sem á að ih'epa í fæðingunni. Eftir orðununi þurfa bjái’gKiðin ekki að vera óskynsamleg, hehh’.r hara ef þau gætu hjargað í ni atvinnuleysi og fjárhags- hruni, þá er sjálfsagt að yera á móli þeim. Alla þá menn sem ieggjasl á þéssa sveif með kömníún- Frawh. ft 7. sfftu. ♦ BERGMAL ♦ Bréf það, sem hér fer. á eftir, sendi jón I lelgason kaupmá’ðtir i Fatábúöinni, i samhaúdi viö þær úmræður, sém birst háfá í „Bænum okkar“ um Æskulýös- haltarmáíiö. „Bergmál" liefir í hyg-g'ju aö fá sem flestar sko'ö- auir manna um inál þetta, sém Höröur Bjaruason reifaöi í pistlum sínum og-'hefir ]iegar i undirbúning'i aö semla nokkrum málsmetandi mönnum og æsku- týösfrömuöum spurningár um álif þeirra. t sámbandi viö bréf Jóns Hélgasonar þykir rétt að gela - þe.ss, að stærö sú. s.em nefnd var í „Bíennm okkar“ aö vera ætti teningsmál fyrirhug- aðrar Æskulýðshallar, — 58 j þúsund teníng'sinetrar -— er ein-! ungis stærð skautahallarinnar, j sem vera átti kjárni .".haílar- j innar'1. Viö það Bætist vafalaust meira en Itelmingur vegna tótn- [ stundaiöju o. s. frv. Fer liér á | ci'tir bréf J. H.: * ! „f Vísi 2.7. febrúar er tal-. j ið, að æskulýðshöllin eigi að 1 verða 58 þús. tenni., þ. e. | þrisvar sitmútn stærri en j Sjómannaskolinn. Þótt hún: ætti að vera helmingi minni. i þá er fyrirsjáanlegt að nokk- i ur ár, ef ekki áratugir, hljóta enn að líða, unz ráðizt verð- ur í þvílíkt stórvirki. ; Enda sennilega öllum fyrir’ beztu, aö æskulýö.shallarmálið' fái enn hetri undirbúning eu það hefir hlotið til þcssa. líitt' jiætti mér þó veigamikiö atriöi, þeg'ar hafist verður handa — aö „höl!in“ yrði byggö af æsku-j lýÖnum sjálfum eða úiinendum' hans. Þar ætti enga vinntt að þuría aö kaupa. Þá vröi fram- kvæind verksins traustur grund- völlur til þess að býggja æsku- 1 ýðshallar-hugmyndina á. Úti um laml hefir æskulýðurinn á þenna h'átt komið upp sund- laug'um og' santkomubúsum — og höfuðstaðabúar mega ekki vera hér eftirbátar „miðáð viö íólksfjölda"! 0 * En þótt líklegt megi telja, að framkvæmd æskulýðshall- ar dragist, þá er það min skoðun, að alls ekki megi draga of lengi að koma liér upp skauta-höll. Það er að segja, það mætti bara vera 1 rétt og slétt skauta-hús. 1 Alveg vafalaust nnin skauta- hús vera sá hluti æskulýöshall- arinuar, sent hezt mundi ná til- ganginum, að bætá úr», lijnu g'leðisnauða skeinmtanal.ifi bæj- arins og lei'ða ungrlóminn á holl- ar brautir í lómstundunum. Hér vantar ekki fyrst og íremst fleii'i eða stærri danshús hélrlur brevtta liætti á skenimttmum unga fóiksins. Vel má vera, að hér í Reykjavík sé cinhver bygging, sem hægt væri að breyta í skautahús án mikils kostnaðar. Fívernig er t. d. meö braggann, sem lanclbúnaöarsýn- ingin var í? * Fyrir nokkuruna árum var stofnað hlutafélag hér í bæri- um, sem hafði það a'ð mark- miði, að koma upp skauta- höll. Mér er ekki Ijóst á hverju framkvæmdir áhuga- manna strönduðu, en áhugi. almennings fyrir því, að skautahús komist upp, er áreiðanlega mjög mikill og fer sívaxandi. Nú skora eg á Bæjarstjórn Reykjavíkur, aö hrinda skaura- húsmálinu í framkvæmd. Æg trúi ekki öðru en að það megi takast á tiltölulega auöveídan hátt og ípeö litlum gjaldeyris- kostnaði. Þaö mætti segja riiér, aö fáum íramkvæmdum yrði betur faguað af forcldrum ung- linga hér í höfuöborgínni. — því aö'af öllúrri hálum brautum mun skautabrautin ein þýkja

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.