Vísir - 31.05.1950, Blaðsíða 7

Miðvkudaginn 31. mai 1950
Þetta vax- ekki ögrun eða lcrafa. Orð liennar lýstu efa,
eins og hún væri að tala við mann, sem gæti ekki skilið
orð hénnar fulUcomlega.
„Eg er yður sammála,“ svaraði liann, enda þótt liann
hefði enga trú á sjálfum sér vegna áhrifa hennar.
Nú varð þögn. Hann varð uixdrandi, þegar lxún sagði upp
úr þuiTu: „Eg vildi óska, að þér væruð öðru vísi.“
„Hvei-nig?“
„Venjulegur riddai'i. Þá mundi mér veitasl auðveldara
að hafa hemil á yður. En,“ hún hristi höfuðið, „eg er lirædd
urn, að þér séuð af liættulegasta tagi.“
„Eg harma það ungfrú. Við hvað eigið þér?“
„Aðeins það, að------ —“ Hún tók sig á. „Eg ætla ekki
að segja yður frá þvi. Kannske þér yerðið þá ekki eins
hættulegur.“
Hann Var að velta þvi fyx ii sér, hvort liún væri að reyna
að dufla við hann, en hún brosti ekki. Svo reis hún skyndi-
lega á fætur og sýndi á sér fararsnið.
„Hvenær ættum við að leggja upp? Fyrir dögun?“
Hann kinkaði kolli. „Þvi fyrr þvi betra. Eg ætía að vekja
gestgjafann strax — bý til einhverja sögu og greiði fyrir
gistinguna. Þá ættum við að eiga svo sem tiu gullpeninga
eftir samtals. Það mun hrökkva, ef við förum hrátt og
eyðum ekki of miklu i gistingu. Hvernig fer urn frú de
Péronne og liin?“
Anne yppti öxlum. „Þau komast af. Hún hefir nægt fé
til þess að þau komist aftur til Fontainebleau. Drottinn
niinn! Gusturinn af reiði hennar mun feykja okkur til
Savoy.“
„Hnakktöskurnar yðar ?“
„Eg læt niður i þær, meðan frúin og' Jeanette sofa. Æ,
eg verð að skilja alla fallegu kjólana mína eftir!“ Hún
'varð hugsi á svip. „Kannske eg geti tekið einn þeirra
með mér . .. . Jæja, við hittumst í fyrramálið!“
Hún rétti Blaise höndma, þegar hún var komin fram að
dyrunum og hann laut niður og kyssti hana. Hann hélt
henni lieldur lengur en þörf var. en hún dró hann ekki að
sér.
Þeg'ar sólin stafaði fyrstu geislum sinum á veginn fyrir
sunnan Sens, voru þau komin þar og riðu greitt Anne
sveiflaði keyri sinu, svo að hestur hennar tók viðbragð og
varð heldur á undan hesli Blaises. Hún leit um öxl og
kallaði ögrandi: „Reyiiið að ná mér, reynið að ná mér,
monsieur de Lalliére! Eg mana yður til þess.“
Þau hvötlu bæði hesla sína og liún söng enska hesta-
vísu, sem Blaise skildi ekki. Á þessu augnabliki liefði liann
ekki viljað skipta við auðugasta mann veraldar.
V I S I R

Veitingahúsið TÍVOLI
I kvöld: Vetrarklúbburinn frá kl. 7—1.
Sími 5135.
Tithynniny
*
um cndiirnýjun umsókna
iiiii lífeyri frá almanna-
tryggingunum.
Yfirstandandi bótatímabil almamiatrygginganna
rennur út 30. júní n.k.
Næsta bótatímabil hefst 1. júlí 1950 og nær til 30.
júni 1951.
Að þessu sinni verður þess eigi krafizt, að þeir
sem nú njóta ellilífeyris, örorkulífeyris, barnalífeyris
eða fjölskyldubóta sendi sérstakar umsóknir.
Umboðsmenn Tryggingarstofnunar ríkisins munu
hver í sínu umdæmi, úrskurða þeim, sem nú njóta
fraðiangreindra bóta skv. úrskurði, bætur fyrir næsta
bótatimabil á grundvelli fyrri umsókna, með bliðsjón
af nýjum upplýsinguin um tekjur og annað, er várðar
bótaréttinn. Mpnu þeir tilynna bótaþegum úm úr-
skurðinn með nýju bótaskírteini í byrjun næsta bóta-
árs.
Þeir, sem nú njóta örorkustyrks, ekknalífeyris,
makabóta eða lífeyrishækkunar skv. úrskurði, skulu
hinsvegar sækja á ný um bætur þessar, ef þeir óska
að njóta þeirra næsta bótatímabil, og gera nákvæma
grein fyrir þeim atriðum, er upplýsa þarf i því sam-
bandi. Umsóknir um endurnýjun bóta þessara skulu
ritaðar á viðeigandi eyðublöð og afhentar umboðs-
mönnuni Tryggingarstofnunar ríkisins fyi'ir 20. dag'
júnímánaðar.
Áríðahdi er að örorkustyrkþegar, sem misst hafa
50 75% starfsorku, sæki á tilsettum tíma, þar sem
ella er með öllu óvíst að hægt sé að taka umsóknirnar
til greina, vegna þess að fjárhæð sú, er verja má i
þessu skyni, er takmörkuð.
Fæðingarvotlorð og önnur tilskilin vottorð skulu
fylgja umsóknunum, hafi þau eigi verið lögð fram áður.
Þeir umsækjendur, scm gjaldskyldir eru til trygginga-
sjóðs, skulu sanna, mcð tryggingarskírteini sínu eða á
annan hátt, að þeir hafi greitt iðgjöld sin skilvislega.
Vanskil varða Skerðingu eða missi bótaréttar.
Umsóknir um aðrar tegundir bóta en þær, scm hér
að framan eru nefndar, svo sem fæðmgarstyrki, sjúkra-
dagpeninga qg ekknabætur, svo og nýjar umsóknir um
lífeyri, verða afgreiddar af umboðsmönnum á venju-
legan hátt, enda hafi umsækjandi sldlvíslega greitt ið-
gjöld sin til tryggingasjóðs.
Bcykjavik, 25. mai 1950.
■Tryg'gingastofnun ríkisins.
F.I.L.D.
Framh. af 4. síðu. 1
húsinu i framtiðiimi. Mjög!
gaman var að fylgjast mééi
framför þeirra frá þvi í
fyrrá og vil eg þar sérstaklegá
ncfna Guðnýju Pétursdóttir
og Eddu Scheving. Guðiiý;
liefir fagrar lireyfingar og
mýkt en hættir til að gleyma
höndunum einstöku sinnum,
Kennarar skólans, þær Sitl.
Sigriður, Sigrún og Elly hafa
allar sýnt það að þær lcunná
að mikla nemendurni afi
þekkingu sinni, enda allar
mjög vel menntaðar á þessu
sviði. Jíafa j>ær þegar uniii'5’
merldlegt slarf í þágu daní:-
listarinnar hér á landi og
verður gaman að fylgjast
með starfi þeirra um iókomm
ár. i
Eggert Claessen
Gústal A. Sveinsson
hæstaréttarlögmexm
OddfeUowhúsið. Sími 1171
AUskonar íögfræðistörf.
SKIPAUTGCRÐ
RIKISINS
Vélbátur
í kringum 40 smáléstir a.ö’
stærð, hraðskreiður og í
fyrsta flokks standi óskastl
til leigu til landTielgisgæzlia
í Faxaflóa um 4ra mánaða!
skeið frá 10. júní n.k.' aS
telja. Bátseigandi leggi til
tvo vélstjóra og greiði kaupj
þeirra, en léigutaki leggi tií
aðra áhöfn og greiði kaupj
hennar og fæðiskostnað og
venjuleg tryggingagjöld fyrir;
alla skipshöfnina. Leigutakl
greiði olíu, en leigusali véla.-i
pakkningar, viðhald og vá-f
tiyggingu. !
Tilboðum sé skilað í skrif-i
stofu vora fyrir hádegij,
föstudaginn 2. júní.
TARZAN -
m
En er þeir gengu nær sáu þeir, að
þetta fólk var hlekkjað saman.
„Sjáðu, Perry,“ sag'ði Innes. Þarna
eru mannlegar verur ciris og við.“
og öxuni.
Grtdley Itafði lilé, um leið og hann
kveikti sér aftur í píþ'u. ^Hvað kom
fyrir þá Innes óg Perry?”
„Þeir voru hlekkjaðir aftast i röö-
inni, siðast þegar eg sá til þeirra,^
sagði Gridléy. j