Vísir - 23.06.1950, Blaðsíða 7

1
Fösindaginn 23. júní 1950 V I S 1 R
ans til þess látlausa fræðimanns. Framkoma markgreif-
ans hafði meira að segja en allar fræðibækurnar, sem
Erasmus hafði ritað. Hestasveinarnir tóku við ösnum
hans og farangri, gestgjafinn hneygði sig til jarðar er
hann kom að dyrunum og mikill pilaþytur var í þjón-
ustustúlkunum. I anddyrinu mættust vinirnir tveir og
föðmuðust og ávörpuðu hvorn annan á hinni fjörlegustu
latínu. Það virtist reyndar svo sem hinn lærði Erasmus
talaði enga aðra tungu jafn vel. Síðan var Blaise kynntur
fyrir honum og gat aðeins stunið upp einu eða tveimur
latiKskum orðum af smáum orðaforða, en Erasmus, sem
vai einnig mikið góðmenni lét það ekki á sig fá og
hjálpaði honum, er hann rak í vörðurnar. \
Síðar, er Erasmus var farinn til herbergja sinna, gaf
markgreifinn skipun um að framreiddur skyldi kvöld-
verður fyrir þá báða saman. Máltíðin átti að verða ld. 6
út i garði gistihússins. Gestgjafinn fékk einnig fyrirskip-
un um að iiafa gnægð af Búrgunarvínum, því lærdóms-
maðurinn drakk aldrei annan drykk. Sendiboði var send-
ur til þess að bjóða ákveðnum aðstoðarpresti við dóm-
ldrkjuna til veizlunnar, en Erasmus liafði haft orð á þvi
að hann langaði til þess að liitta hann. Aðrir fengu ekki
að vera viðstaddir. Þctta átti að vera sannkölluð veizla.
Blaise hafði aldrerséð markgreifann jafn fjörugan.
„Og t'yrir þig, sonur sæll, verður þetta kvöld sem þú
munl minnast alla æfi.“
„En herrann minnist þess að eg á að hitta ungfrú
Russell klukkan sex.“
„Kæri vinur, frestaðu þvi.' Þú færð aldrei á æfinni
jafn gott tækifæri til þess/ið sitja til borðs með ódauð-
legum meistara. Það er á við mörg kvöld hjá hvaða konu
sem væi-i. Ertu á sama máli?“
BJaise sagði ckki neitt.
„Eg skil. Eg cr kominh á fremsta hlunn með að beita
valdi mínu og skipa þér að vera viðtaddur. En til hvers
væri það? Þú myndir sitja þögull og utanveltu og
eldíi talca eftir neinu. Jæja, farðu þá. Farðu og lærðu
meira um löv í stáð þess að hlusta á þá bezlu latínu,
sem þú hefir nokkru sinni heyrt. Eg örvænti vfir þér.“
Og til ]iess að markgreifinn skyldi ekki skipta um
skoðun, flýlti hann sér á brott og var nákvæmlega
klukkan sex við húsdyrnar, þar sem hann átti að liitta
Anna Russell.
26. KAFLI.
Enda þótt tekið væri að rökkva, var enn nægilega
bjart til þess að únnt væri að greina hina helgu stafi,
J.H.S., er greyptir voru í stein yfir oddboganum á hurð
nieistara Richardets, og þ.að var meha að segja nógu
ljóst til þess áð grilla í íbúrðarmikinn útskurð á hurð-
inni. Gluggamh’ á annari hæð voru opnh, og þar . var
Ijós inni fyrir. Þar var vafalaust sétustofan, þar sem
tekið var á móti gesturii.
Blaise hafði gengið í’ösklega frá kránni, og nú kastaði
hann mæðinni, áður en hann berði að dyrum. Kvöldið
var lilýtt, og í þröngu strætinu, milli húsanna, sem slúttu
fram yfir það, mátti finna þenna undarlega, magnaða
þef, sem jafnan vill loða við götusteina og múrvei’k eftir
sólsetur. Hér og þar gat að líta fólk, sem hélt i hægð-
um sínum heirn eftir kvöldgöngu. Viða var verið að
setja hlei’a fyi’ir glugga, annars staðar kveiktu menn á
ljóskerjunum. .
Dt um gluggana uppi yfir heyi’ði Blaise zítai’-leik og
söng. Hann þekkti röddina, og sönginn lika. Hlátrasköll
heyrðust uppi yfh. *• |
Allt í einu voru dyrnar opnaðar fyrir honum. Þjónn
birtist i gættinni með kertastiku og bauð honum að ganga
inn fyrir, gekk síðan á undan honum gegnum dimma
skrifstofu og upp hrhxgstiga í einu horninu, upp á aði’a
Hxæð. Þar uppi var stórt hei’bergi, baðað skini kertaljósa.
Anne kom á móti honunx með útréttar hendur.
Hann hafði gert ráð fyi’ir hinni venjulegu, hefðbundnu
móttölcu, sem kai’lmenn liljóta hjá ógiftum konurn, i við-
urvist gæzlukonu. Þessi ófoi’mlega móttaka gladdi hann,
imx leið og hann fux-ðaði sig á henni. Vafalaust var þelta
frú Richardét að þakka, en nú var hann kynntur fyrir
lienni. Hún var ung kona, á að gizka 25 ára að aldri,
hjartanleg í fasi, hiaustleg yfhlitum, sýnilega oi’ðin all-
þykk uridir belti.
„Loksins,“ hi’ópaði hún. „Hinn fi’ægi hei’i’a de Lalliére.
Ef ungfrúin hefði ekki getað tekið á móti yður i kvöld,
Titk i/n nÍMttjf
Nr. 23/1950. /
Iunflutnings- og gjáldeyrisdeild Fjárhagsráðs hefir
ákveðið eftirfarandi hámarksverð á gúmmískóm, fram-
leiddum innanlands: ®>
Heildsöluverð Heildsöluverð Smásöluverð
• án sölusk. með sölusk. án sölusk.
Nr. 26—30 kr. 17.48 kr. 18.00 kr. 22.00
___ 31—34 — 18.93 — 19.50 — 23.85
— 35—39 — 21.36 — 22.00 — 27.00
— 40—46 — 23.79 — 24.50 — 30.15
Hárriái’ksverð þetta, rniðað við ópakkaða skó, gildir
i Reykjavik og Hafnai’fhði, en annars staðar á landinu
má bæta við vei’ðið sannanlegum flutningskostnaði.
Séu skórnir seldir pakkaðir, skulu framleiðéndur
leita samþykkis verðlagsstjóra fyrir umbúðarverðinu,
er bætist við ofangreint hámarksverð í smásölu án
álagningar.
Með tilkynningu þessai’i fellur úr gildi auglýsing
vcrðlagsstjóra nr. 8/1949.
Reykjavík, 23. júní 1950.
Hallyeigarstaðir
Framh. af 4. síðu.
bygging. við suðurenda
Tjarnarinnar, sem veröa
mun til prýði fyrir Reykja-
víkurbæ.
Hallveigarstaðanefnd skor
ar nú á konur og sérstaklega
á ungu stúlkurnar, að leggja
málinu lið, með því að taka
nokkur blóm til að selja,
einnig óskar hún eftir sölu-
börnum.
Blómin verða afhent all-
an daginn á morgun í skrif-
stofu verkakvennafélagsins
Framsóknar, Alþýðuhúsinu
við Hverfisgötu.
Stýfimanxi og
vélstjóra
vantar á m.b. Njál. Skipið
verður við handfæraveiðar
fyi’ir Norðurlandi í sumar.
Uppl. um borð í bátnum
við Grófa rbryggj una. —
Verðlayssijórinn
SlcmabúiiH
GARÐUR
Garöastræti 2 — Siml 7299.
KAUPHÖLLIN
er miðstöð verðbréfavið-
skiptanna. — Simi 1710.
Hárnet
livít og rauð sportnet.
ÆRZL.
£ & Sunmfkii
- TARZAN -
Ghak tók hinn örmagna Perry á hcrð- Innes sá, að nú vorn góö ráð dýr Hann beið þangað til fyrsti vörður- Bragð hans hcppnaðist og allur
ar sér og henlist af stað mcð byrði sína. og að bcita þyrfti brögðum. inn virtist, en Ghak og Pcrry liurfu. varðaskarinn gcystist á cftir honum
inn í gjá eina. j