Alþýðublaðið - 25.09.1928, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Síldarmjöl.
Höfum ódýrt og gott síldarmjöl til sölu.
Samband ísl. samvinnufélaga.
Kaupum:
Gærnr, saltaðar og ósaltaðar.
Garnir. Verða að vera heil stykki,
vel hreinsaðar og saltaðar
með fínu salti.
bönnuð á verksmiðjusvæbimum í
borgunum. Loks á að leggja stiuind
á fræðsIustarfsemi um skaðsemi
áfengisneyzlu. Talið er víst, að
þessari stefnu, sem hér er lýst í
aðalatriðum, verði ðsleitilega fram
fylgt, til þess að ganiga úr skugga
um afleiðingarnar af ráðstöfunium
þessum, áður en tekin verðtur
fu Hnaðarákvör'ðun um, hvort al-
gerlega verður bannaö að fram-
leiða og selja áfenga drykki í
iandinu.
Erlend símskeyti.
Khöfn, FB., 24. sept..
Frakknesk brezki samningurinn
og Bandarikin.
Frá París er símað: Blaðið New
York Amerkan, sem er eign
blaðamannakóngsins Willialm R.
Hearst, er á mörg blöð í Ameríku,
hefir birt bréf frá frakknesku
stjórninni tál sendi'herra Frakk-
lands í höfuðborgum stórveld-
anna. Bréfið fjallar um frakknesk-
brezka flotasamni’nginn. Frakk-
nesk blöð láta í ljós, að þeim
þyki máðux, að blöð í Bandaríkj-
unum birti frakknesk trúítiaðarbréf,
en segja hins vegax, að ekkert
standi í bréfunum, sem eigi sé
þegax kunnugt. Líta þau svo á,
að bréfin skýri nánara tilgang-
Enskar húfur
Fallegar
Vandaðar
Ódýrar
Komið og skoðið!
inn með samningmim, sem miði
eingöngu að því, að finna gxumd-
völl til samninga fyxir fiakmörk-
un vigbúnaðar á sjó.
Samkvæmt sxmfregnum frá
Bandaríkjumim nota hernaðarsinn-
ar þar bréfið óspart í kosninga-
baráttunni.- Þannig birtir New
York ! American bréfið undir yf-
ixskrif tinni: Tvö stórveldi hafa
gert bandalag sín á miilli gegn
Bandaríkjunum.
jtt**. ' 'rs
Leikhúsbruni i Madrid.
Frá Madrid er símað: Operettu-
leikhús í miðhluta Madxid brann
í gærkveldi. Bldurinn kom upp
meðan á leiksýningu stóð. Þrjú
þúsund áhorfendur voru í leik-
húsinu. Að minsta kosti fimtiu
og sjö manns biðu bana, en nokk-
ur hundruð meiddust.
Jón gullmuður.
Heimram og Hugo Stinnes
Milljónamenn og Meiternich
á Jóhannesarbjargi.
Ferðabréf.
Heill og sæll, rtístjóri!
Ég hefi vexið að þeytast frá
eiinu handrita- og bókasafni á
annað, frá eitnu forngripasafni á
.annað og úr einni kixkju í aðra.
Þær eru margax hverjar sjálfax
dýsrindisgripir að lista- og meim-
ingaxsögulegu gildi, en hitt er þó
jafnmiikilsvert, að kirkjurnar eaga
aft forláta gripi, kaleika, stjáka,
myndix, hökla, líkneski og aðra
kirkjureiöu, sem bæði er merki-
legt upp á k irkjufornfræði að
gera, svo og gert af slíku tist-
fengi, að öllum væri unun á að
horfa. Sumt af þessu er enn svo
á sig komiö, að það er notaö, en
hitt, ,sem aflóga er, er geymt í
eða hjá kirkjunni og haft til sýn-
is. KiXkjurnar eru því miður svo
fastheldnar á sínu, að þær 'láta
ekkert óneyddar í söfnin, og er
fyrir bragðið mjög erfitt að fá
yfixlit yfir þá hluti.' '*
Um daginn var ég staddur í
dómkirkjimni í Regensburg ’hjá
Dóná, bæði til að skoða kirkjuna
sjálfa, sem ex ein fegurst gótnesk
dómkixkja í héimi, þó lítil sé, og
þó aðallega til að skoða messu-
fata- og kixkjugripasafn hennar,
sem er einstakt í sinnj röð. Hún
á meðal annars messufaí, sem
hvexgi tíðkast Iengur, og ekld eru
til nema þrjú eintök af, enda hefi
ég aldrei séð það fyrr. Svö á
kirkjan merkilegt safn af helgi-
skrínum, og er gerð þeirra að
merkilegri en það, sem í þeim
er, því dýrlingsleifar frá miööld-
um eru fjarska viðsjárverðar.
Meöal annars er þar i kri'stals-
keri guilbúnu hægri hönd af karl-
manni, en brestur á þumalinn;
er hún að sögn af hinum blessaða
kirkjufööur, Jóhannesi Chrysostó-
mus, sem til forna var kallaður
Jón gullmuður hér á landi. Hann
vax upprunalega cand. jur.
og hæstaréttarmáLaflutningsmaður
(meðal annara orða: getur þú
nefnt þetta orð sjö sinnum án
þess að draga andann;ég get það
ekkii) í Antíokkíu, en fór síðan
á prestaskólann þar og slysaði
embættispróf, varð fyrst vígslu-
hi'sku p eins og herra Hálfdán
prestur á Sauðárkróki á íslandi
norður, en það var hæðni örlag-
anna, því er Iögin um vígslu-
biskupa lágu fyrir Alþingi, átti
herra Hálfdán, eins og þú nú,
sæti í þeirri stofnun og barðist
ákaft á móti þeim. Af Jóni er
það að segja að hann varð hisk-
up í Miklagarði, en það verður
herra Hálfdán varla, og er það
vel farið, því embættinu fylgja
raunir hinar mestu, Jón var sem
sé settur af, settur upp aftur og
svo af á ný og gekk svo nokkr-
um sinnum, unz hann andaðist
saddur lífdaga austur í Pontus,
407 árum eftir Krists burð, en
ekki fyrir. Sé höndin af Jóni, er
hún því gömul, en sé hún ekki
af hon-um, ex hún éngu að siður
gömul, því samxanlegt er, að ridd-
ari, sem var í annari krossferð-
inni (1147) með Konráð konungi
III., liafði hana með sér úr aust-
urvegi og gaf hana Péturskirkj-
pnni í Regenshurg, en hana erfði
dómkirkjan, sem nú er. En nú
er að minnast á Heimram.
í fornbiréfasafninu er í máldaga
einum nefnt Heimrams-lífcnesiki,
og í öðrum Heimrams-líkneski1
eða Barböru. Mig mirmir Barböru;
getur þó hafa verið annar kven-
dýrlingur. Æfisögu Barböru segi
ég þér ekki; mér finst þú verða
að hafa fyrir þvi sjálfur, að kom-
ast í kynni við h’ana. Ég mah
eftir því, að faðir mirm sáiugi
gerði sér mifcið far um, þegar
verið var að prenta þá örk safns-
ins, að komast fyrir endann á því,
hver Heimram væri, og tókst ekki.
Sjálfur hefi ég og gert að þvi
Danzskóli
Sig. Guðmunössonar
byrjar fyrst í okt. Keruslugjald 5
kr. á mánuði fyrir böm eða 3
kr. fyrir 1/2 mánuð. Æfingar tvisV-
ar í viku. — Sama gjald fyrir
fullorðna. Æfingar einu sinmi í
viku. Listi til áskrifta í Þinghoilts-
stræti 1, sími 1278 og í Hljóð-
færahúsx Reyfcjavíkur, sími 656,
og x hljóðfæraverzl un K. Viðar,
sími 1815. — Æfinigamar verða í
nýjum sal hér í bænum. Hljóð-
færasláttur, pianó og fiðla.
Saumur
allskonar.
Vald. Poulsen.
Klapparstig 29. Sími 24
2 ábyggilegir
drengir geta fengið atvinnu
við að bera Alpýðublaðið
til kaupenda í vesturbæn-
ura, nánar í afgreiðslunni.
margar atrennur og blaðað kapp-
samlega í martyrologio og öðr-
um ágætum bökum, sem fáir lesa,
og alt fór á sama veg. En vití
menn, þegar ég geng fyrlr háalt-
fújjfö 1 dómikirkjunim í Regensburg,
sem alt er úr drifnu silfri, sé ég
ékki blessaðan karlinn sitjí hæst
uppi á altarinu eins og hrafn á
hjarlbust, brosandi, blíðlega til min
eins og heiðarlegum dýrlingi ber
og sæmir. Það var heljaimálkil1
silfurmynd af hinum heilaga Em-
meramus, eiraum helzta vemdarai
Regensboxgar. Ég vissi ekki hvort
ég átti heldur að blægja eða gráta
yfix því, að manni skyldi ekki
hafa getað dottið þetta í hug, jafn
einfalt og það var, og ég sá eina
ferðina emi, að öll mannleg við-
I leitni er leiksoppur í hendi til-
viljunaxinnar. Og nú vifcur sög-
unni tíl Hugo Stinnes.
Meira.
Gndbr. Jónsson.