Vísir - 16.12.1950, Blaðsíða 7

Laugardaginn 16. desember 1950
V I S I R
%
EDWIN LANHAM
straumurinn“. Smyglarar vörpuðu hér ut áfengiskössum
---— og þA ralc ávallt að Iandi á sama stað.“
„Ó,'þú átt við það, að hann muni finnast?“
„Já, þeir -munu finna liann.“
• „Þá getum við ekki — já, eg skil. Þeir finna hann og
allt verður raldð til mín. Þeir munu ekki leggja trúnað á,
að eg hafi ,átt liendur núnar að verja. Það verður sama
sagan upp aftur, George. Eg verð ákærð og —“
Það var málmngarlykt i káetunni og loftið rakt. Öldurn-
ar skullu á bátnum. George liafði orðið mikið um það, sem
liann liafði heyrt, og hann reyndi að hugleiða hvað gera
skyldi. Um eitt var hann alveg viss, að ef þau færu í land
og segðu, að slys hefði orðið, mundu þau verða spurð
spjörunum úr um James Carter. Hver var hann? Hvaðan
kom liann? Hvaða ætíingjum átti að tilkynna fráfall lians?
Koma mundi i ljós, að hann hafði látið skrásetja falskt
heimihsfang. Að hann ferðaðist til Cape August undir
fölsku nafni. Valerie mundi verða til neydd að játa, að
hann væri James Chester, og rannsökn yrði fyrirskipuð.
Og hver mundi nú trúa henni? Hver mundi trúa því, að
hann liefði hótað að drepa hana. Nei, það miindi ekki verða
unnt að sannfæra lögregluna um, að þeldd stúlka liefði
tvivegis orðið manni að bana, er hún átti liendur sínar
að verja.
George tók til máls, en það var cngin sannfærngarkraft-
ur i rödd háns:
„Short lögregluforingi er góður kunningi minn, Valerie.
Við liöfum oft farið á sjó saman, Ivannske væri ráð að
segja horiúm itarlega frá öllu, sem gerst liefir.“
„Nei,“ sagði Valerie, „eg fengi aldrei afborið það. Eg
fengi aldrei afborið allar söxnu þjáningarnar á nýjan leik.
Gamla málið yrði tekið fyrir á riýjan leilc. Þeir mundu ekki
trúa mér. Eg verð að flýja. Eg sé enga aðra leið,“
George rétti allt í einu úr sér.
„Valeiáe, haiin skipulagði þetta allt —■“
„Sldpulagði, hvað áttu við?“
hvernig hann gæti losnað við þig fyrir fullt og allt
— og kóriúzt burt sjálfur, án þess að neinn vissi. Hann
ætlaði að losna við þig þamúg að það gæti ekki sannast,
að þú værir Victoria Townsend. Þetta skulum við í-eyna
að nota okkur.“
„IIvernig?“
„Þú verður að hverfa líka?“
„Hverfa? Þú átt við, að eg flýi, — já, hvað aniiað get
eg gert?“
„Án þess nokkur leið sé að fiinna þig. Við skulum sökkva
Ivelpie, alveg eins og Chester ætlaði sér, og setja þig á
land einhvers'stáðár, og á þetta verður litið sem <?itt sjó-
slysið.“ •
„Og hvað vei'ður um mig, George?“
,Öllum stendur á sama um livað verður um Valerie
Yerzlanir og aðrir
sem ætla að fá smurt brauð fyrir jól eru vifísamlega
beðnir að panta thnanlega.
ATHUGIÐ! Opið til kl- 10 í kvöld.
Síid og Fiskur
Sérleyfisleiöir til umsóknar
Eftirtaldar sérleyfisleiðir eru lausar til umsóknar
fi’á 1. janúar 1951:
1. Leiðin Reykjavík—Álafoss—Reykir—Mosfellsdalur.
2. Leiðin Reykjavik—Kinnarstaðir—Isafjarðardjúp.
3. Lciðin Reykjavík—Selfoss—Eyrárhakki—Stokks-
evri.
Umsóknir séu sendar póst- og símamálastjórninni
fyrir 30. desember þ.á.
Póst- og' símamálastjórnin 13. des. 1950.
Hlunið
að jafnframt bví aS fá hjá oss fornritin I hinni vin-
sælu útgáfu vorri, getiS þér keypt hjá oss allar
Jólabækurnar
*
I.vlotaaiénfjtt&tgynssúásjtífan h.i'.
20 myndir
hafa selst.
Aðsóknin áð málverka- ogi
leirmuna-sýningunni í sýn-
ingarsal" Ásmundar við;
Freyjugötu hefir verið mjög
góð.
1 gær liöfðu selzt um 20
myndir og talsvert af leixv
mununum. Sýningin verðuU
opin daglega fiani að jólum.
Verði leirmuna og málvei'ka,
sem eru á sýningunni, er,
mjög stillt í lxóf og er enn
hægt að fá marga fallegá!
muiú til jólagjafa.
Til sölu
dökkblá kápa
Verð kr. 300,00, síður
fallegur samkvæmiskjóll,
nýr, á lcr. 500,00, lillarauð
kjóldragt kr. 200,00 og nýr
Ijósbrúnn kjóll kr. 300,00
— Urðarstíg 6.
Eg er aftur byrjaður að
taka á móti
sjúklingum
Bjarni Oddsson,
læknir.
íslenxkur leir
mikið úrval
BANANAR
Klapparstíg 3U. Simi 1884.
er koiniii í bókaverzlanir. Betri jólabók fæst ekki