Vísir - 23.12.1950, Page 10
10
V I S I R
Laugardaginn 23. desember 1950
ÓboðiiHi gestur.
Nú nálgast blessu'ð jólin.
Mikið starf er lagt fram til
þess að gera þessa hátíð há-
tiðanna svo ánægjurika, seni
frekast má yerða. Allir vinna
baki brotnu og allir vinna að
einu marki: að gleðja vini og
ættingja og gleðjast með
þeim. Þess vegna er það sorg-
legt, þegar óforsjálni ein-
stakra manna getur orðið til
þess að spilla þessari gleði og
skilja ef til vill eftir í þess
stað varanlega sorg. Eg vil
segja ykkur lítið dæmi.
Fyrir þremur árum siðan
átti eg heiina í stóru liúsi ná-
lægt miðbænum. Á sömu
liæð voru hjón með þrjú
börn, 3—7 ára gömul. A að-
fangadagskvöldið var kveikt
á jólatré og heimilisfólkið
gekk glatt og ánægt kringum
tréð og söng jólasálma. A
jóladagskvöldið, þegar búið
var að borða, var kveikt á
trénu á ný, og börnin voru
farin að ganga kringum tréð.
Þá var barið að dyrum, og
inn snarast ungur maður,
dálitið drukkinn. Þessi maður
var náskyldur húsmóðurinni.
mesta prúðmenni að jafnaði
og bezti drengur. En i þetta
sinn var liann ekki þannig út-
lits. Fötin voru óhrein og
rifin og hendur hans blóðug-
ar. Haiin bafði lent i rysking-
um við félaga sína og var svo
óstýrilátui, að engu tauti
varð við hann komið. Hann
snaraðist inn að jólatrénu,
og velti því umsvifalaust um
koll. Börnin flýðu sitt i
liverja áttina, lirædd og grát-
andi. Konan fór að reyna að
liugga börnin. en húsbóndinn
gerði það sem bann gat til
þess að sefa þenna óboðna
gest. Að lokum lenti þó i
liörðu milli þeirra, og voru
báðir blóðugir og rifnir þeg-
ar heimsókninni lauk.
Pilturinn komst siðan
beim til sin, og þar byrjaði
sami leikurinn á ný. Öldruð
móðir lians var þar heima
með barnabörnum sínum og
þar var enginn til þess að
veita viðnám, svo að lög-
regían varð að skerast í leik-
inn.
Þessi ungi maður hefir
sjálfsagi ætiað að gleðja sig
með vinum sínum, en ekki
reiknað með afleíðingunum,
og var þó mildi að ekki hlut-
ust af meiri og alvarlegri
slys en urðu í þetta skipti.
Þetta eru engin einsdæmi.
Lik atvik gerast á liverjum
jólum. Margur maðurinn
ætlar að örfa gleði sina með
áfengi, en veit ekki fyrr en
um seinan, að áfengið er við-
sjárverður gleðigjafi og veld-
ur að jafnaði sjálfum honum
og vinum hans hryggð og
oft óbætanlegu tjóni.
Þetta er ekld predikun eða
umvöndun. Þetta er sönn
saga og sögð nú, ef hún gæti
orðið einhverjum unglingum
dl viðvörunar.
18. desember 1950.
S. J.
e
©
©
Verzlunin Skúlaskei§,
Skúiagötu 54.
Prjónastoían Hlín.
Verzlun Axels Sigurgeirssonar,
Barmahlíð 8,
Háteigsveg 20.
Bílasmiðjan h.f., Skúlatúni 4.
og farsælt nýtt ár!
Paul Smith.
s»»tí)íoce»»no»*»9«»»aet'«5«osí»*íjí«iHi:io.?e®6»®
Svanur h.f
SælgætisgerSin Víkingur.
Barónshúð,
Hverfisgötu 98.
Litla blómabúðin.
Sighvatur Einarsson & Co.