Vísir - 02.06.1951, Síða 5

Laugartlaginn 2. júni 1951
V I S I R
3

ir J. 0. ölark, jr.
Ekki er allt gull sem glóir.

jC'INMITT ÞAГ, sagði
feiti niaðurinn, um leið
og bann hagræddi sér í stóln-
urn cg seildist eftir glasi sínu.
„Mér finnst eg hafa heyrt
þetta áður, Rattisford.“
„En þú skalt ekki heyra
það frá mér aftur, og þess
vegna ætti það að vera sárs-
aukaminna,“ sagði Rattis-
ford, og sneri sér frá speglin-
urn, en hann hafði verið að
laga svart hálsbindi sitt. —
„Sem eg er lifandi xnaður,
Paul,“ sagði hann alvarlega,
„eg þarf tvö hundruð og síðan
eliki grænan túskilding. I
allir vinir hennar í Texasisford. „Hefir þjónað fjöl-
hefðu sagt sér, að hún fengi
hvergi íhúð í New York. Hún
sagði, að það væri lafhægt.
Hún sagðist hafa látið mann
fá 1500 dollara og síðan hafi
hún fengið íhúð eftir tvot
daga. Drottinn minn dýri.
Fimmtán hundruð dollarar.“
Feiti maðurinn rumdi
eitthvað og hrissti höfuðið.
„Og hún er svo ótrúlega
saklaus, Paul. Þess vegna
finnst mér eg vera þorpari.
Eg kyssti hana á ennið liérna
um kvöldið. Ósldip varlega
og mjúklega, þú skilur. Til
næstu viku færðu það allt að bjóða góða nótt. Og svci
endurgreitt. — Þessa tvö.mér, ef cklci ætlaði að liða
hundruð og tvö þúsundin, | yfir hana. Þetta kom óþægi-
auk vaxta. Ef eg fæ ekkijlcga við mig. Það er eg viss
þessa tvö hundruð, skil eg
ekki, hvernig eg á að komast
af þessa viku. Eg verð að
sýna glæsimennsku. Og eg
verð að fara með Lísu út
um, að aldrei hefir nokkur
maður kysst liana fyrr.“
„Nú, hvað lieldur þú svo
scm, að hún hafi verið að
gera fram að þessu9
skyldunni um árabil. Gætir
Lísu, gengur um heina, gerir
hvert handarvik. Lísa kallar
liana duennu.“
„Hver þremillinn er það?“
„Eg veit það ekki. Eg lield ’
að það sé eitthvað svipað og
í Suður-Ameríku, þegar
stúlkum eru fengnar gæzlu-
kontir og þar fram eftir göt-
unum.“
Máninn brá silfurbjarma
um breiðar svalirnar, þar
sem Lísa og Rattisford stóðu
við handriðið, sem vínviður
teygði sig upp eftir. Þau
stóðu hljóð og horfðu til
himins. Loks mælti hún
mjúkri röddu: „Silfurmáni,
— silfurmáni, alveg eins og
heima í Texas.“
„Þetta er unaðslegt", sagði
hann og það brá fyrir virð-
ingarhreim í röddinni.
Svo sneri hún sér snögg-
lega að honum og horfði
beint framan í hann. „Char-
les“, mælti hún.
„Já, Lísa“.
„Eg ætla heim til Texas
liann
„Lísa“, hrópaði
skelfdur. „Nei, Lísa.“
Hún leit framan í hann og
það blikaði á bláu augun
_ . hennar í tunglskininu. „Jú“,
,au:...og.hvislaði „Eg héu eg
myndi elska New York, en eg
er einmana hér, Charles, svo
hræðilega einmana.“
„Lísa, elskan mín.“ Hann
tók utan um hana Tilburðir
hláturinn sauð niðri í honum.
„Sei-sei“. Hann laut fram í
stólnum og tók veskið upp
úr vasa sinum. Hann taldii
fram tíu 20-dollara-seðla og'
fleygði þcim á borðið.
„Þakka þér fyrir, Paul“
sagði Rattisford, sópaði sam
an seðlunum, braut þá snyrti
öðru hverju, eins og þú getur Paul, tók út úr glasinu og
stundi af áreynslunni við að
setja það aftur á borðið.
„I einkaskólum, kvenna-
allt af
skilið.
„Öðru hverju,“ rumdi i
feita manninum. „Þú ert
þegar búinn að eyða nógu'skólum, klaustrum
mildu í hana lil þess að innilokuð.“
kaupa eina af þessum olíu-
lindum. Það er eg viss um,
að þú liefir komið á hvern
hans voru klaufalegir.
„Elsku hjartans Lísa.“ Hún
lyf'ti andlitinu móts við liann
. , , , . , og smeygði liöndunum um
lega saman og stakk þeim í . . . .
. T ! , . . . ., iiiiflKKð nans.
ivasa smn. „Þu skalt ekla sial XT , , , v
... , , J„. Nokkru siðar,
1 ef íir þessu, þegar eg heíi! , ...
spurði . .. .. , .... 7. Charles var fannn
hondlað gullfuglmn. Hann , , , , , . ..
, , „. v ,. kyrr nokkura stund og virti
f VV3 U -ai iS?"?.1DU™ °g fyrir sér skrautlegt herberg-
ogað. 1 jakliotoim. Hami ig ]Ialla® hún:
bra hondmm um liar ser,
eftir að
stóð Lísa
„Ja-svei. Þetta var þá líka
borg fyrir slíka stúlku. Til
einasta
inni. Og hver einasti yfir- Cr hún að gera hér?“
þjónn er með vasana troðna „Ekkert. En Texas að sumri
af mínum peningum.14 Hann til er ekki sérlega þægilegur
hnyklaði brúnimar. Istaður. Og auk þess langar
„Vertu rólegur, Paul,“ ( hana til að búa hér i New
mælti Rattisford sefandi. York um hríðl Hún taldi
„Það kostar peninga að.gamla manninn á að leyfa
græða peninga, eins og sagt(sér að fara hingað með þvi
er.“ Hann dustaði ímyndað að taka Maríu með sér.“
gekk síðan yfir að dyrunum
og opnaði þær.
„Eyddu ckki öllu í kvöld“,
sagði Paul stuttaraíega, „þvi
næturklúbb í borg- hvers kom liún hingað? Iivað e.k’a ™“ra’ 0g ^eíta cr UT~
kusk af erminni á smoking-
jakkanum.
„Eg hefi séð þorpara fyrr,“
sagði Paul og hrissti höfuðið.
Rattisford tók sígarettu úr
bauk á borðinu og sló henni
léttilega á þumalsnögl sér.
Hann varð þunghrýndm*. „Eg
liefi altaf verið þorpari, Paul,
en þetta er í fyrsta sinn, að eg
finn tU þorparaskapar.“
„Þú kemst yfir þá tilfinn-
ingu,“ sagði Paul hæðnislega.
„Svei mér, Paul, þetta er
satt. Hún Lísa, hún er svo
skramhi barnaleg. Um hvað
lieldur þú, að hún hafi spurt
um daginn? Þegar við ókum
eftir Fimmtu breiðgötu? Ilún
spurði mig, hvernig á því
stæði, að svo margt fólk færi
í strætisvögnum úr því að
leiguhílar eru bæði þægilegri
og fljótari í ferðum.“
„Hættu þessu.“
„Svei mér, Paul. Hún sagði
þetta. Iíún þekkir ekki mun-
inn á dollar og 10 cenia- ^
peningi. Hvað heldur þú, að ( M
liún hafi sagt ? Hún sagði, að, ;
„Elver er María?“
„María er miðaldra pipar-
junka frá Texas
„María.“
Dúennan stakk höfðinu í
gættina. „Er hann farinn?“
spurði hún.
v, , , ^ ,María kom inn, batt um sig
, ,*. P . ^ , ,, , heltið a sloppnum og horfði
í augu Lísu: „Nú, hvað svo?“
„Það fór alveg eins og þú
1 sagðir fyrir“, sagði Lísa.
i„Jafnskjótt og eg orðaði
^ mína til Texas,
gleypii hann agnið.“
| „Þér er ekki fisjað saman“,
sagði Maria. „Stelpukjáni,
l sem aldrei hefir komið lengra
sagði Ratt- á eftir sér.
slitaorð.
Rattisford hló. „I kvöld
ætlar Lísa að matbúa steikta
kjúklinga á suðræna vísu,
., . . , , i brottfor
rneð smum eigm hondum.
Hugsaðu þér, Paul. Steiktir
kjúklingar á Texas-vísu, elsk-
an.“
Svei “
en út í Brooklyn, en ágæt í
Raltisford fór, og lét hurð- Tcxashlutverkinu. En hvað
ina falla hljóðlega að stöfum er annars að þér, elskan?“
„Ekki neitt. Mér finnst
,er
:ftl í
tvairo cg sýnir úíi fund þ c i borg. Raðumaður veifar Kóran-
o'g innrætir þeim að hlýða lögmálum hans.
þetta samt hálf-illa gerf<
Einhvcrn veginn finnst mél5
hann svo saklaus.“ j
Svo rak hún upp hlátur<
„Þú liefðir átt að sjá ást-
leitnistilburði hans. Það er
skrítið, en mér fannst eins og
hann hefði aklrei kysst
stúlku fyrr.“
„Sussunei“, sagði María og
hellti whiskey í tvö glös. y
„Ekki á hans aldri, ekkl
svona útlits og svona ríkur.“
Ilún bætti vatni og is í glös-
in. „Hvenær gerast svo gleði-
tiðindin ?“
„Á laugardaginn. 1 litlu
kirkjunni handan við horn-
ið.“
María lyfti glasi sínu. „Skál,
elskan. Þá höfum við loks
höndlað gullfuglinn.“
Lísa lyfti glasi sínu og
augu liennar leiftruðu. —•
„Fyrir gullfuglinum“, sagði
hún, og svo flissuðu báðar.
Snotur utgáfa*
Söguútgáfan ÍJtsýn senclir
frá sér fgrstu bók sina þessa
dcigana — scifn smásagna
eftir Jack Lonclon.
Útsýn hefir valið bókum
sínum „vasabókarformið“,
sem hér er vel þekkt af ensk-
um og amerískum bókum.
Er hin nýja hók snotur að
öllum frágangi, en jafnframt
er verðinu stillt í hóf, því að
12 arlca bók kostar aðeins
15 kr. og er það óvenjulegt
nú á dögum. Jón Þ. Árnason
hefir þýtt sögurnar á gott
mál.
Sögur Jack London er til-
valið að hafa með sér í sum-
arleyfið.
Við öllu búnir
Frankfurt (UP). — Banda-
hafa látið koma fyrir sprengi-
efnum í tveim brúm yfir
Mainz-ána hér í borg'.
Eru báðar þessar brýr
riýjar, smíðaðar eftir stríðið.
Verður hægt að sprengja
þær í loft upp fyrirvaralaust,
ef til ófriðar skvldi lcoma á
meginlandi Evrópu.
Hvítasunnuvaknmgin
30 ára hér á landi.
Hvítasunnumenn efna til
móts hér í Reykjavík dagana
17.—24. þ. m. í tilefni af því,
að um þessar mundir eru lið-
in 30 ár frá því er Hvíta-
sunnuvakningin hófst hér á
landi.
Hefir hreyfingin fengið
Eríkirkjuna lánaða til móts-
ins, sem verður sett þar
sunnudaginn 17. júni lcl. 16.
— Siðan verður almenn
samkoma á hverju kvöldi
þessa viltu og bibliulestrar
ld. 16 á sama stað.
Meðal erlendra gcsta, er
sækja mótið, eru Erik Asbö
frá Osló, Nils Ramselius frá
Stokkhólmi og þeir Helgi
Lundherg og Göran Sten-
lund frá Gautaborg.
Alíir eru velkomnir á sam-
komur mótsins.