Vísir - 22.01.1952, Blaðsíða 4

Vísir - 22.01.1952, Blaðsíða 4
V I S I K Þriðjudaginn 22. janúar 1952 DAGBLAÐ Ritstjórar: Kristján GuSlaugsson, Hersteinn Pálsson. Skrifstofur Ingólfsstræti 3. Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F. Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm línur). Lausasala 1 króna. Félagsprentsmiðjan h.f. MINNINGARDRÐ Ingvar Sigurðsson, cand„ phiL Akademfa íslands. í dag, þegar vinur minn i Ingvar Sigui’ðsson er borinn til moldar, langar mig til að minn- ast hans með nokkrum orðum. Hann var einn hinn sérkenni- j legasti og bezti maður, sem ég hefi kynnst um dagana. Við vorum í mörg' ár samstarfsmenn í skrifstofu innflutnings- og \ gjaldeyrismála. N Ingvar hafði á unga aldri úverandi menntamálaráðherra hefur borið fram frumvarp f notið góðrar menntunar. Hann á Alþingi um stofnun „Akademíu Islands“, sem skipa á lauk stúdentsprófi og hóf lækn- völdum fræðimönnum, er hafa skulu málvernd með höndum. j isnám erlendis en hvarf frá Yrði starf þeirra öðru frekar í því falið að mynda nýyrði, sem því. Snemma mun hugur hans fara vel í máli, en standa auk þess á verði gegn því að ambögur.hafa hneigst að heimspeki og eða orðskrípi verði upptekin. Minni hluti menntamálanefndar istjórnmálum, og um eitt skeið neðri deildar Alþingis hefur lagt til að frumvarpið verði sam- mun hann hafa tekið nokkurn Mér er ekki vel kunnugt um hvern framgang skoðanir Ingv- ars hafa haft meðal annarra þjóða. Hitt veit ég að hann lét þýða bók sína á erlend mál og átti bréfaskipti við skoðana- bræður sína víðsvegar um heim. Á seinni árum fór hann nokkrum sinnum utan og sat þing áhugamanna um þessi mál, sem áttu að meira eða minna leyti samleið með hon- , um. Nú síðast á nýliðnu hausti sótti hann einn slíkan fund, en kom sjúkur úr þeirri ferð. Eg hygg þó að því hafi verið líkt farið um Ingvar og marga aðra mikla hugsjónamenn, að hæfi- leikar hans til þess að brjóta hugsjónum sínum braut hafi ekki mælst við þrá hans og leit að skilningi og úrlausn. Hverj- um örlögum skoðanir hans muni sæta leiðir framtíðin í jljós. Hitt veit ég að Ingvar var þykkt, en nokkur andstaða virðist þó vera gegn því innan þátt í þeim, einkum í sambandi jafnréttis svo rík að hann vildi sannur hugsjónamaður og hug- við sj álfstæðisbaráttuna, en lét'ekki á hann fallast. Er mér af því síðar, er sjóndeild hans 'minnisstætt hve stórmannlega víkkaði og hugsun hans tók að Ingvar brýndi oft okkur, sem brjótast til lausnar á alþjóð- jyngri vorum, að slá aldrei af þingsins. í frumvarpi menntamálaráðherra var gert ráð fyrir í upphafi, að fulltrúar „Akademíunnar" fengu laun greidd úr ríkissjóði, en minnihluti menntamálanefndar sér ekki ástæðu til þess og vill að starfið verði innt af hendi án launa. Meiri- hluti nefndarinnar leggur hinsvegar til að frumvarpinu verði legum vandamálum. Á þær tor- hugsjón okkar né ýtrustu getu finningaríkur, allra og morgum sínum beztu manndómsárum varði hann til þess að afla sér vísað frá með rökstuddri dagskrá. sóttu leiðir sótti Öllum hugsandi mönnum er ljóst að frumvarpið um fastar og fastar, „Akademíu íslands“ er merkilegt mál, sem nær fram að ganga fyrr eða síðar, þótt það fái daufar undirtektir í upphafi. Er svo um flest nýmæli, að menn skiptast í sveitir með og á móti, en' þekkingar og einbeita hugsun þeir menn og þau blöð, sem mæla nú harðast gegn „Akadem- jsinni að því mikla vandamáli iunni“ vinna sér litla fremd með slíkri andstöðu. í þessu sam-^á hvern hátt mannkyninu bæri bandi mætti einkum vekja athygli á skrifum Alþýðublaðsins skipa málum sínum, svo að um málið, sem í senn bera vitni um algjört skilningsleysi áj^rr®ur héldist og líf mannanna þörfinni til málverndar, en auk þess leiðinlega og óviðeigandi stefndi til þroska og hamingju. rætni. Er slík afstaða blaðsins þeim mun furðulegri, sem sumir) Nú mun margur ætla að ís- þingmenn hans hafa sýnt nokkurn áhuga fyrir bættum kjörum 1-ndingur sem færist slíkt í listamanna og vísindamanna, sem öðrum frekar myndu skipa fang muni hafa kennt smæðar ,.Akademíuna“. jsinnar gagnvart svo risavöxnu Ekki veldur það ágreiningi, að sú skipun, sem nú er við úrlausnarefni, sem jafnvel höfð um úthlutun launa og styrkja til listamanna, er óviðunandi! stjórnvitringar heimsveldanna með öllu. Engin trygging er fyrir því að skáld og listamenn, sem unnið hafa ómetanleg afrek, fái að njóta fastra launa, en slík óvissa skapar öryggisleysi fyrir þá og getur torveldað starf þeirra. Athyglisvert er að ýmsir aðilar hafa haft úthlutun launa með höndum til skálda og listamanna, svo sem Alþingi sjálft, menntamálaráð og nú þingkjörin nefnd, en ávallt hefur nokkur ágreiningur ríkt um úthlutunina, einkum meðal skálda og lista- manna, sem una illa þeirri flokkun, sem er við höfð. Föst skipan verður að komast á í þessu efni, þannig að afburðamenn verði fastra launa aðnjótandi, en öðru máli gegnir um styrki, sem veittir kunna að vera frá ári til árs og þá einkum byrjendum í lista eða vísindastarfi. Litlar líkur eru til að frumvarpið um „Akademíu íslands“ verði að lögum á þessu þingi, sem mun nú vera í þann veginn að ljúka störfum, en vafalaust verður málið tekið upp á síðari þingum og leitt til sigurs., Virðist sjálfsagt, að þeir menn, sem ,,Akademíuna“ skipa, fái greidd laun fyrir störf sín, en þangað veljist ekki aðrir fulltrúar en þeir, sem launanna eru maklegir vegna unninna starfa í þágu lista eða vísinda. hugur hans. fyrir slíkar bábiljur. Sljórnarkosning í Sjómannafélaginu. 'TT" ommúnistar hafa lagt mikið kapp á að rægja forystumenn -*■*- sjómannasamtakanna fyrr og síðar, enda hafa þeir gert sér vonir um að ná meirihluta í Sjómannafélagi Reykjavíkur. í því félagi eru stjórnarkosningar nýlega afstaðnar og var stjórnin endurkjörin með allmiklum meirihluta, en fylgi kom- múnista hefur hrakað þar frá því er síðustu kosningar fóru fram. Úrslitin urðu að þessu sinni þau, að listi trúnaðarmannaráðs félagsins fékk 625 atkvæði, en listi kommúnista ekki nema 409 atkvæði og höfðu þeir tapað 22 atkvæðum frá síðustu kosning- um, sem fram fóru árið 1950. Allmargir nýliðar hafa gengið í Sjómnnafélag Reykjavíkur á síðasta ári, og gerðu kommúnistar sér miklar vonir um að hafa eflst þar að fylgi, þótt Önnur yrði raunin á. Má ætla að fylgi kommúnista fari nú yfirleitt þverrandi innan sjómanna- ^samtakanna og verkalýðsfélaganna, enda var vissulega tími til þess kominn. Æska landsins fylkir sér ekki lengur í sveit kommúnista, þrátt fyrir allan þann áróður, sem rekinn er í ‘skólum landsins og á ýmsum öðrum vettvangi, til þess að afla þessari öfgastefnu fylgis. Um þessar mundir fer fram undirbúningur að kosningum í verkamannafélaginu Dagsbrún, sem hefur verið styrkasta stoð kommúnista. Benda allar líkur til að einnig þar fari fylgi þeirra rénandi, en hinsvegar eykur það á signrvonir þeirra, að lýð- ræðisfLokkarnir ganga þar sundraðir. til kosninga, í stað þess að skipa. þar sameiginlegan lista. fá ekki leyst, og hafnað í þoku- kenndum hugleiðingum og vangaveltum, en því fór fjarri um Ingvar. Þann aðstöðumun sem af því hlauzt, að vera þegn lítillar þjóðar, neitaði hann að viðurkenna, og þótt honum hafi vafalaust verið hann vel ljós, var krafa hans til persónulegs Sjálfum var honum full al- sjón sinni trúr til enda. f dagfari sínu var Ingvar hið mesta ljúfmenni og frábær fé- lagi. Hann var ör í lund og til- manna glaðastur á góðri stund og undi sér vel í vinahópi. Gat hann þá vara. Eins og ég gat um áður rætt af fjöri um hversdagsleg lagði Ingvar mikla stund á efnj en áhugamál hans voru þó heimspeki og stjórnfræði og jafnan ofarlega í huga hans og var mjög vel að sér í þeim efn- j oft um þau rætt. Andlega deyfð um. Var hvorttveggja að hon-jog hugsunarleti þoldi hann ver um var ljós nauðsyn staðgóðr-'en allt annað. Hann var skap- ar þekkingar á þessum fræðum, heitur og ákaflyndur ef því var við það úrlausnarefni sem hann'að skipta en góðviljaður og glímdi, og svo hitt að hann var' drenglundaðun \ hita viðræð- að eðli búinn ástríðufullri þörfiUnnar gat honum 0rðið skap- til íhugunar og skilnings. — fátt, en oftar mun hann þó hafa Hann gerði sér og mikið far|) gert sig reiðan“ eins og segir ar, án undanbragða. j í fornsögum, til þess að kveikja urstöður sínar í heimsstjórn- lif f kringum sig. Minnist eg málum bir.ti hann í bók þeirri1 margra slikra atvika og allra er hann gaf út og nefndi Alrík isstefnuna. Um bók þessa mun ég ekki fjölyrða hér enda er það ekki á mínu færi. Læt ég nægja að geta þess að kjarni kenningar hans er sá, að mann- kynið allt eigi að lúta einni sam eiginlegri yfirstjórn. með ánægju. Ingvar var örlátur maður og' hjálpsamur, einkum við þá sem umkomulitlir voru. Ekki ræddi hann um það, en grun- ur minn er sá, að sumir okkar Framh. á 6. síðu. BERGMAL „G,rámann“ hefir sent mér bréf, þar sem fjallað er um mötuneytið sem starfað hefir í bragga við Kaplaskjólsveg (Camp Knox). Bréf hans birtist hér orðrétt, en að sjálfsögðu væri æskilegt að fá línu um þetta frá bæjar- yfirvöldunum. Bréfið er svona: „ThS. Sendi þér nú í Berg- málið þitt litinn ,,pistil“ urn eina stofnun í -þessum bæ, sem. mér finnst mæta litlum og . lé- legum skilningi hjá bæjaryfir- völdunum. Hér kemur hann: Mötuneyti starfar hér við Kaplaskjólsveg, í braggahús- næði sem bærinn á. Frá mínum bæjardyrum séð er þetta á fleiri en einn hátt mjög þörf stofnun. Þar geta einhleypir menn og aðrir ein- Gtæðingar fengið vel úti látið hvorttveggja mat og kaffi, og auk þess mega þeir sitja þar daglangt þegar veðri og vinnu er þannig háttað að úti er ekki vært. Þarna er bæði bjart og hlýtt. • • • - • ••: .J---ínírsít-: - . Nú fyrir skömnm fær fé- lagið, sem að þessari stofn- un stendur, útburðarhótun frá bæjarvöldumim, vegna vanskila. Þessi ástæða er eftir orð- anna hljóðan r é 11, en ef með sanngirni væri að farið gegnir öðru máli. Fyrir nokkru lá við miklum eldsvoða þarna, sem þó varð í veg fyrir komið. Tjón vgrð tals- Vert af eldinum, en þegar til standsetningar kemur neitar bærinn, eigandinn, að taka þatt í þeim kostnaði og ætlast því augsýnilega til að félagið beri kostnaðinn. Þessi stofnun er í raun og' veru frekar félagsheimili þess- ara þurfandi manna, að hafa sem kallað er „sarna stað“ tiL að eyða tímanum við útvarp,, tafl og' spil — heldur en veitinga- knæpa — §em vissulega ér of- mikið af í bænum. Ætti því bærinn að styðja stofnun sem þessa, með ráð- um og dáð heldur en að reyna að bregða fæti fyrir starf hennar. Mætti ennfrem- ur í þessu sambandi nefna að útburðarhótunin var send í almennu bréfi með tveggja daga fyrirvara. * Það er í lófa lagið fyrir þessa „háu herra okkar!“ að ganga (eða senda „legáta" — nóg er af þeim) þarna vestur eftir til þess að sjá með eigin augum að þetta er eina stofnunin þessarar tegundar í bænum sem stjórnað er augsýnilega með alhliða þörf margra þurfandi mánna fyrir augum. Og er með þessum línum þó alls ekki verið að sneiða að Bjarna á „Skýlinu“, svo einn sé nefndur — en húsnæðis- smæðin veldur að hann getur ekki haft sama háttinn á. — Grámann“. Hver er sú tunna, sem hef- ir inni að halda tvenns konar Irykki? Svar vift siðustu gátu: Eg.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.