Vísir - 23.04.1952, Blaðsíða 11

Miðvikuclaginn 23. apríl 1952
V 1 S 1 R
11
sn
eÓLlejt áu-mar
Verzlimin Ejöm Krisijánsson.
eóileýt áiimat'!
Matardeildin, Hafnarstræti 5.
Matarbúðin, Laugaveg 42.
KjötbáS Sólvajla, Sólvallagötu 9.
Kjötbúðin, Skólavöráustíg 22.
Sití íbs riéletfji Su $ss fÍsbbs tS.v

ilecjt
áumar :
J
Hótel Borg.
eÓLiecýt áumar!
!
Efnalaug Reykjavíkur.
eÓLÍecjt A" " ■
áamar:
Veitingastofan Vega.

eóiiecýt áumar!
Ásg. G. Gunniaugsson &■ Co.
eóLlecjt áumar
I
Á. Einársson & Funk,
Nora Magasin.

eÓLiegt áumar!
í
Ásbjörn Ólafsson,
Heildverzlun, Grettisgotu 2.

eóLlecjt áumar!
/
íslenzk-erlenda'
verzlunarfélagið h.f.
eóUejt áumar!
BelgjagerSm h.f.
Skjölíátagmíin Lf.
SiiiiSa!
i ‘ 1 -..........

Mörg hundruS, ef ekkl {xísundir,
týndra ntuna í vörzlu lögreglunnar.
9 23twsásB mesBtM&i &&FÚBS þeÍB* selsSiw
m ssppb&ðh ei þeirru sweSstB*
ek$BSF‘.
F>B
Þeir, sem týnt hafa munum
undanfarna 10—12 mánuði,
ættu að leggja leið sína til
Rannsóknarlögreglunnar við
Fríkirkjuveg og athuga hvort
þeir finna ekki þáð, sém þá
vantar,
í húsakynnum rannsóknar-
lögreglunnar á Fríkirkjuvegi
11 er sérstök skrifstofa fyrir
fundna muni; skipta þeir mörg-
um hundruðum, ef ekki þus-
undum, og eru margir þeirra
dýrmætir.
Það er Haraldur Jóhannes-
son, sem veitir þessari deild
forstöðu og nýlega lagði frétta-
maður frá Vísi leið sína þang-
að í þeim erindum að kynna
sér og lesendum blaðsins starf-
semi hennar að nokkru.
ist og er þá hættur að spyrja
eftir honum.
Forstöðumaður skrifstofunn-
ar fylgist með öllum auglýsing-
run í blöðum um tapaða muni
og ef hann telur sig geta heim-
fært eitthvað við það, sem hon-
um hefir birzt, setur hann sig
í samband við auglýsandann til
þess að fá úr því skorið hvort
um einn og sama hlut sé að
ræða. Ennfremur fylgist hann
með öllum þjófnaðartilkynn-
ingum á reiðhjólum, sem
lögreglunni berast og athugar
hvort hægt sé að heimfæra þær
upp á hjól, sem fundizt hafa,
og til staðar kunna að vera hjá
lögreglunni.
Húsnæfii og uppboð.
Nú er þessum málum háttað
þannig að lögreglan hefir ekki
hringar. Þarna er heilt safn af
lindarpennum, sumir eru
merktir en aðrir ekki. Þar eru
gleraugu svo tugum skiptir, úr
kárla og kvenna, lyklar og
heilar lyklakippur, sumar
þeirra merktar. Þá eru þar
pyngjur, Seðlaveski ög skjala-
töskur með hverskonar skil-
ríkjúrii, skjölum bg péningum.
Sumt af þessu dóti er merkt
hafni og heimilisfangi ákveð-
inna eigenda. Lögreglan hefir; nema takmarkað húsrúm til
tilkynnt þeim, að munirnir séu
í vörzlu hennar og óskað eftir
að þeir yrðu sóttir, en samt eru
munirnir þarna ennþá og við-
geymslu fundinna muna. Þess
vegna er sú regla viðhöfð að
bjóða upp árlega þá muni, sem
fundizt hafa, og eru þessi upp-
komanda þá ekki þótt svara boð venjulega haldin í maí-
kostnaði að fara niður á Frí- mánuði. Þarna er þó enginn
kirkjuveg til að sækja gripinn, munur seídur, sem ekki héfir
eða þá að hann hefir gleymt verið minnzt eitt ár í vörzlu
Allt í röS og reglu.
Inni á skrifstofu Haraldar
eru rnargir skápa-r mcð hólfum
og skúffum og í þeim ægir
saman hinum undarlagustu
hluturn, dýrmætum rða fánýt-
um, fallegum og Ijótum, sér-
kenniiegum og algengum. En
allt er þarna í stökustu reglu
og allt bókfært, þannig a : 3-
velt er á svipstundu að gan ja
úr skugga um hvort hlu-tu-.1
sem að er leitað eða eftir spurt,
er í vörzlu lögreglunnar eða
ekki. í bækurnar er fundar-
staður tilfærður, fundardagur
og sturid ef því verður yið -om-
ið, nafn • og heimiiisfang finn-
anda og hvort óskað er fu-vi-
arlauna eða ekki. Þeaar ein-,
—... í
hver hefir íundið þáv"Bað
saknað yar, kvittar hann fyrir;
í bók lösTeglumárínsiris og þar
með er sá hlutur úr sögunni.
Þarna éru óti'úlegústu mún-
ir geymdir, smáir og stórir, án
þess að fólk spyrjist fyrir um
þá eða leiti þeirra. Á dögun-
um voru þarna t. d. hvorki
meira né minna en 50—60 reið-
hjóí, .fjÓídi af barnakerrum og
skíðasleðum. — Sumt af
þessu hefir legið þarna ,vik-
um og mánuðum saman án
þess að nokkur geri sér far.um
að spyrjast fyrir um þá. Þarna
eru strigapokar og sjópokar
fullir af fatnaði, sængurfatn-
aði og öðrum vamingi, yfirhafn
ir, hattar og hanzkar, skóhlíf-
ar og ýmiskonar fatnaður,
lögreglunnar. Þó er á því sú
undantekning, að fatadruslur
sem valda óþrifum eru seldar
fyrr ef svo ber undir. Uppboð
þessi eru jafnan vel sótt og oft
því aftur.
Fólk kemur ekki
nógu oft.
Eitt, sem veldur töluverðum
erfiðleikum er það, að fólk, sem komast munir í allgott verð.
saknar ókveðins hlutar kemur | Andvirði þeirra rennur í lög-
e. t. v. strax eftir að hluturinn reglusjöð.
týndist og spyr eftir honum.) í næsta mánuði verður upp-
Og éf hluturinn er þá ekki til boð ársins haldið og allir þeir
staðar, kemur þetta fólk ekki munir seldir, sem búnir eru að
aftur. Nú er það hinsvegar svo, ^ liggja heilt ár eða lengur í
að hluturinn finnst ekki fyrr (vörzlu lögreglunnar. Þess vegna
m löngu eftir að hann týndist, ætti fólk, sem einhverju hefir
cða þá að hlutnum er ekki af týnt, smáu eða stóru, eða ein-
I r inhverjum ástæðum skilað til hvers saknar að leggjá leið síná
I lögreglunnar fyrr en löngu á skrifstofu rannsóknarlögregl-
eftir að hann fannst. Og þá er unnar að Fríkirkjuvegi 11 og
sá, sem týndi honum, orðinn athuga hvort gripurinn liggur
úrkula vonar um að hann finn- ekki þar.
Gróðursettu tré og það mun
vaxa meian þú sefur."
„Senn kemur sumarið,
sólin blessuð skín,
víst batnar veðrið
þá veturinn dvín.“
Þréstir og sólskríkjur eru
farin að syngja í görðunum.
Lóah er komin; líka hrossa-
gaukurinn, maríuerlan o. fl.
farfúglar. Laukblómin gægjast
upp úr moldinni. Bláar, gular
og hvítar dvergliljur; snjóhvít-
i ir vetrargosar og bláar stjörnu-
liljur blómgast móti sól uppi
i við húshliðar hér í Reykjavík'.
| Litlu kaupmanna-túlipanarnir
‘“Á eruaðspringaút. Tré og runn-
þanmg að heil stor forstofa hef j „ : .
. „ „ , £ , ar sofa ennþa vetrarsvefni, en
ír nærn fyllzt af þessum varn- , , _ ’
...... fara braðum að rumska, ef
mgi a undanfornum manuoum.l _ „ ■■■ . ’
tið verður goð. Sumstaðar eru
jafnvel víðihríslurnar að vakna
og kafloðnir reklaskúfar koma
í ljós. Björkin fer seinna á fæt-
ur. Hún varpar ekki vetrarreif-
únum fyrr en verulega fer að
hlýna í lofti. Bjarkarilmurinn
ér öruggur sumarboði.
í skilckju grænna laufa. |
í bjarkaskjóli feður fyrr
á Fróni byggðir reistu.
Nú blæs um auðan bæjarhól
því burtu eru gömul skjól.
En fé og búi farnast bezt
í faðmi hlýrra skóga.“
Mikill er munurinn. Á sögu-
öld klæddi skógurinn hvarvetna
holt og ása og neðanverðar
hlíðar. Mikið mýrlendi hefir þá
verið þurrt og skógi vaxið, en
blotnaði þegar skógurinn var
eyddur. Fé gekk mjög: sjálfala
í skógunum. Akrar landnáms-
manna nutu skógarskjólsins
svo að korn þreifst betur en ella.
Ræktunarmenn nútímans
þurfa nauðsynlega að koma
upp skjólbeltum kringum
garða, tún og akra. Björkin þol-
ir storma furðanlega og er vel
hæf í skjólbeltin um land allt.
Víðir o. fl. tegundir koma einn-
ig til greina. Aðal-nytjatré
framtíðarinnar barrviðirnir
þrífast bezt í skjóli birkiskóg-
„ ... . , , „ anna í uppvextinum. Geta
,Eg leita mn í laufsalmn — •••
.... ... . birkikiorr viða um landið orðið
í limi syngur þrostunnn. „ ,
- , . , ... , . .......... verðmæt sem skjolviðir barr-
Q, skogarbjork, o, skogarbjork
í skikkju grænna laufa.
Þú dafnar unp við hússins hlið „Göngum fram að græða,
, og hlífir blómum rhínum. j ' sá og friða;
Eg Ijúfan heyrir laufþytinn; gamla kjarrið skýlir ungri rót.
það leggur ilm í b.æinn minp. , Síðar undir ki'óhum. vænna viða
Bifreiðahlutir m. a.
Af fyrirferðafmiklum varn-
ingi er þárna t. d. allmikið af
dekkum á felgúm, hjólkoþpaf
af ýmsurn bifreiðateguiidum,
bílakeðjur o. fl. Allúr framan-
greindur varningur er geymd-
ur utan skrifstofunnar, því þar
er eklti rúm fyrir allt þetta.
Hinsvegar er þár geýmt allt
hið smærra og sem auðVelt ef
að geyma í skápskúffum óg'
hirzlum. Þarna er mikíð af alls-
konar kvehskarti, dýru sérri ó-
dýru, eyfnalokkar,. hálskéðjur,
háísmeri, festar ármbönd og’Ö, skógarbjörk, ó, skógarbjörk verða haldin okkar sumarmót11.