Vísir - 19.05.1952, Blaðsíða 5

Mánudaginn 19. maí 1952
V í S I R
5
Armann á hundaþúfunni.
Svar við grein um Passíusáimana
Einhver Ármann á Felli gerir
grein mína um lestur Passíu-
sálmanna, sem birtist í Mánu-
dagsblaðinu 10. marz s. 1., að
umtalsefni. Þessi Ármann er
ekki svara verður, því hann er
ekki sendibréfs fær, að mínu
áliti, og hans andlega sjónar-
hæð er ekki hundaþúfu hærri.
Er því ekki von á himinflugi í
greininni.
Ármann er þriðji maðurinn,
sem gerir greinina að umtals-
efni. Er ekki nema gott eitt við
því að segja, að greinin sé gagn-
rýnd. Hitt er verra, að andstæð-
ingar mínir virðast ekki kunna
tök á verki því, er þeir taka sér
fyrir hendur.
Mín mikla sök á að vera, að
eg tel sumt í Passíusálmunum
leirburð og lélegt orð. Eins og
alþjóð veit eru sálmarnir fullir
af málleysum, bragleysum,
hortittum og blótsyrðum.
Greinarhöfundur hrekur þetta
ekki, en telur goðgá, að á þetta
sé minnst. Höfundur Passíu-
sálmanna á, í augum greinar-
höfundar, að vera hafinn yfir
alla gagnrýni og þar með gerð-
ur guðunum hærri, heilagri og
friðhelgari.
Höfundur sálmanna var bók-
starfstrúarmaður, að gyðing-
legum hætti. Hann trúði á sekt-
arkenninguna og endurgjalds-
kenninguna eins og höfðingi
myrkranna. Á þann hátt ók
höfundur Passíusálmanna vagni
dauðans inn í ríki guðanna og
gerði það að bókstafstrúarbæli.
Hann leggst flatur fyrir drott-
inn sinn í stað þess að mæta þar
sem höfðingi með aðalsmark
þess, að hann væri sonur hins
hæsta. Hann er fullur af sektar-
meðvitund og kvíðafullur fyrir
refsivistinni í kvalastaðnum.
Betur hafði sæmt honum, að
mæta fyrir drottni sínum og
herra í líkingu Jobs, bera höf-
uðið hátt og viðurkenna ekki
sekt hjá sér, en krefjast rétt-
lætis.
Mjög mikið af Passíusálmun-
um er þannig úr garði gert, að
órétt er að halda því að þjóð-
inni og enda með öllu tilgangs-
laust. Það á að velja úr sálm-
unum hið bezta, gefa það út og
kenna æskunni það, sem sí-
gilt og uppbyggilegt er á öllum
tímum, en láta hitt hverfa.
Mér virðist greinarhöf. vera
mér sammála, en bókstafstrúar-
ofstækið, sem hann virðist hald-
inn af, formyrkvar skynsemi
hans svo að sál hans verður eins
og tilnegld grútartunna, sem
engin ljósglæta kemst niður í.
Hún ríður ekki við einteym-
ing heimska þessa Ármanns.
Honum finnst Passíusálmarnir
heilagt verk, höfundur þeirra
heilagur maður, og maðurinn,
sem las þá í Ríkisútvarpið, að
þessu sinni, heilagur maður og
stórmerkilegur snillingur.
Það, sem hægt er að telja
lesaranum til gildis, er, að hann
er læs, en slíkt hefir um lang-
an aldur ekki þótt nein höfuð-
prýði á einum framar öðrum,
þar sem þjóðin í sinni heild er
læs. Mundi hver fulltíða maður
geta lesið sálmana í útvarp, svo
lesarinn hefir með þessum lestri
sínum ekki lokið meistaraprófi
eða afreksverki, sem skapi hon-
um fremri virðingu, en vera
bóndi í Dölunum.
Það er mín sannfæring, að
úrval eigi að gera úr Passíu-
sálmunum. Sú sannfæring verð-
ur ekki tekin frá mér og læt eg
málið útrætt.
X — Y.
-----♦-----
Ef ég mætti
ráða.
Yrði bókmenntamönnum
okkar falið að kynna úrvals-
bækur, bæði erlendar og inn-
lendar, í útvarpinu öðru hverju.
Yrði sú kynning að vera all-
heilsteypt mynd af helztu höf-
undum þeirra þjóða, sem við
eigum mest menningarviðskipti
við.
Yrði reist vegleg myndastytta
af vinsæla bæjarskáldinu okk-
ar, Tómasi Guðmundssyni, og
ætti Fegrunarfélagið að sjá um
framkvæmd málsins að fengnu
samþykki bæjarskáldsins.
Yrði ekki hreyft við gamla
Menntaskólanum, þótt nýr
verði reistur, en gömlum menn-
ingarvenjum hans haldið við
eftir því sem kostur er á.
Yrði veitt meiri alrnenn
fræðsla um garðyrkjumál en
gert er nú.
Yrði afgreiðslurúm póststof-
unnar í Reykjavík hagnýtt til
fulls til þess að draga megi úr
biðtíma þeirra sem þangað eiga
erindi.
Yrði ábyrgðarbréf borin heim
til fólks.
Yrði allt gert, sem unnt er,
til þess að auka landhelgis-
gæzluna, svo sem að fáa fýsi að
stelast í landhelgina.
Yrði úrvalskvikmyndir kynnt
ar meira í blöðum en nú er
gert.
Yrði uppeldisfræðingum falið
eftirlit með kvikmyndum.
Yrði skipuð nefnd til þess að
athuga, hvaða íslendingur muni
eiga sæti í flestum launaðum
nefndum, og skal honum síðan
veitt nafnbótin nefndakóngur
íslands.
Yrðu öðru hverju veittar
skynsamlegar sparnaðarráð-
leggingar í blöðum og útvarpi.
Yrði verkmná í skólum stór-
um aukið.
Yrði komið á almennum for-
setaprófkosningum.
Yrði Jóhannes Snorrason
sæmdur heiðursmerki fyrir
vasklega framgöngu sem flug-
maður og Björn Pálsson sæmd-
ur fálkaorðunni fyrir sjúkra-
flugið.
Yrðu fræknustu flugmenn-
irnir fengnir til þess að segja
frá ferðum sínum í útvarpinu.
Yrði reynt að gera þenna dálk
örlítið skemmtilegri en hann er
nú!
Reykjalundur
Eigum fyrirliggjandi eftir-
taldar framleiðsluvörur
okkar:
Yinnuvettlinga —
triplon
Vinnuvettlinga —
venjuleg tegund
Náttföt —
karlmanna og barna
Yasaklúta
Herrasloppa,
Barnasloppa,
Skerma — margar teg.
Dívana
HúsgagnafjaSrir
Hótel — stálhúsgögn
Sjúkrarúm
Leikföng úr tré
Krocketáhöld
Leikföng — stoppuð
Bollabakka
Barnagrindur
Barnarúm
Allar upplýsingar í skrif-
stofu S.I.B.S., Austurstræti
9, Reykjavík. Sími 6450,
og í skrifstofunni Reykja-
lundi.
Gerið fyrirspurnir.
Sendið pantanir.
Vinnuheimili SÍBS
Reykjalundi
BEZT AÐ AUGLÝSA I VÍSI
Innbrotsþjófnað
þarf nú enginn lengur að þola bótalaust, ef trygging er fyrir hendi
Leitið upplýsinga um iðgjöld og skilmála.
/ t>riií innbrot lnnhrot of þjótna^ um ftelgÍQa. |>ri“ in"bro'* SamskotabauK
A. ir í tyrrinótt ,yrrin0H stollð-
*fti • W™® Hjólbörðnm stolið Brotizt inn í sjúkra-
sam,a8 Hafnarfjarðar
ftrotiú '"H < »toliinaUmV^sVÍ^4enzVirsmábjd- innbrot í Kaupffelag
Aðlon-bar IvB-,nnt>roiit»ni»ó» * araStaVa upp Suðurnesja í fyrrinótt
neninnaskápur sprengdur upp (000 kr. og happ- crte"..aI ' kr,ln"m - ,i"-ri,t”r «*»»•»•
ZOOpuno pct dræHismiðum slolið mvndu j§ff 4 .......
MiMDl INNB'.’k'. ™S'h Sfn/;t x^v,Sta5inn
annað hundrað Þiófnaðir v að veri
hjeribænum verið kærðir ^ í nót
^ 5000 W—*
4,
h 't . fatnaðarþjólnaður.mikrll. *•”
PMlinilil kljópfyty QJltf. Þióiarnir braska raeí þýfið. ^ ' brfá bióf %%•
á UhiómZ Enn bro,iz* mn í Sjóto*
Brefet m » torsktli samlag Hafnarfjarðaí- "^‘bátnwnfr'
St°«ið heiur verið Spren9iefni stolið í uMitrJÍ* aratnÓtun
1vó "35» rírrr»bíhrm Hundrað þús. króna þjófnaður
^X^*ínnbrot^ *—«»■•*»
V&Ztífi* ,nnbr0t;..( . 0,,i/ Kaupmaður kaupirstol-
^ - illórjijófaaSurinn »faa5oJ
inn varning af börnuni
Tryggmg er nauðsyn!
Almennar Iryggingar hf.
Austurstræti 10.
Sími 7700.
WW,V.V^V.V.V.%VV\\V%V%W.WAW.V.V.,AWVW^V
KVÖLÐ/tahkaK
EIGI alls fyrir löngu fékk eg I
aukastarf, sem var í því fólgið |
að hjálpa kunningja mínum við
að flytja úr einni íbúð í aðra.
Eg hef oft áður unnið að flutn-
ingum bæði fyrir sjálfan mig
og aðra, en samt voru þessir
flutningar allóvenjulegir. Þessi
ágæti maður átti sem sé þau ó-
grynni af bókum, að slíks hef
eg aldrei séð dæmi hjá nokkr-
um lifandi manni síðan dr.
Sigfús Blöndal leið.
ö Þaxna voru fágætar,
fallegar bækur, inn-
bundnar í dýrmætt band, ís-
lenzk úrvalsrit, fágæt forn-
fræði, bækur á erlendum mál-
um um allskonar efni, sem
mörgum myndi þykja girnileg
til fróðleiks. Þarna voru sígild
ljóð og framúrskarandi skáld-
sögur.
♦ Mikið hlýtur þessi maður
að vera ánægður, hugsaði
eg með sjálfum mér. Hann
hlýtur að eyða flestum frí-
stundum sínum innanhúss til
þess að lesa í þessum góðu
bókum. Við örlitla athugun
kom þó í ljós, að mér hafði
skjátlast. Maðurinn var alls
ekki ánægður, og hann las alls
ekki meira en gerist og gengur.
Mynduð þér, lesandi góður,
geta gizkað á orsökina? Senni-
lega ekki, en eg skal geta henn-
ar. Maðurinn er svo önnum
kafinn við að vinna sér inn
peninga til þess að geta keypt
fleiri bækur, að hann ann sér
bókstaflega ekki lestrarhvíldai’,
; og þó finnst honum gaman að
Jesa! ;
♦ Þessi merkilegi maður ep
sem sé bókasafnari, and-
lega skyldur Árna Magnússyni,
en sem betur fer húseigandi í
Reykjavík, svo að hann fer
tæplega með verðmætin úr
landi!
♦ Eg fór að velta því fyrir
mér, hvort svona menn.
væru naúðsynlegir í þjóðfélag-
inu, og komst að þeirri niður-
stöðu, að það væru þeir vissu-
lega. Þegar maðurinn er alluiy
verður eftir glæsilegt bóka-
safn, sem ber nafn hans, og
almenningur nýtur góðs af. Ó-
bornar kynslóðir heyja sér
fróðleik í fallegu bókunum
hans, og unglingar, sem vilja
eignast eitthvert „ideal“, hugsa
með aðdáun um þenna mikla
fræðimann, sem þeir halda acS
hafi kunnað allt utan að, sem.
í bókunum stendur.
♦ Þessi maður er safnari í
góðri merkingu, því acT
hann safnar miklu af því bezta,
sem afreksmenn hafa gert á
langri ævi og hann fer vel mecS
safnið sitt. Þegar hann flytur,
lætur hann bækurnar varlegá
í mjúka pappakassa, strýkur
af þeim rykið og tekur þær-
varlega upp úr kössunum á.
nýja heimilinu, sem okkar á.
milli sagt er stærra en hið;
gamla vegna þess að maðurinnt.
komst naumast fyrir lengur á
því gamla — fyrir bókum.
Svona vinna sumir íslendingar
enn áf miklu kappi að áhuga-
málum sínum. m