Vísir - 10.06.1952, Blaðsíða 5

Þriðjudaginn 10. júní 1952
V I S I R
Ætias er twímmiaíamst
best wmxmi madur í heimi.
Þó var hann einu
sinni mesti væsk-
ill óg 97 pund.
Grein úr „New Yorker“, eftir
Robert Lewis Taylor.
Charles Atlas, seni hefir
fundið beztu aðferðina til að
auka mönnum krafía í köggl-
ium, er eini niaðurinn, sem hef-
lr verið mældur „hátt og lágt“,
svo að framtíðin geti íengið að
vúta, hvernig líkamsbygging
hans hafi verið.
Arangur mælinganna er
geymdur í hinu opinbera bóka-
■ safni New Yorkborgar. Atlas
'telur þetta réttilega að þakka
iiinum merkilega líkama sín-
nm. „Þetta er „sniðugt“ uppá-
tæki,“ segir hann. „Þegar fólk
fer að velta því fyrir sér, eftir
tvö eða þrjú þúsund ár, hvers
konar fuglar hafi búið á jörð-
inni á tuttugustu öld, þá fer
það bara til bókasafnsins, og
hverju kynnist það þá? —
Atlas!“
Einu sinni þegar hann var
staddur í Paris, var hann boð-
inn til kvöldverðar hjú frú
Elsu Schiaparelli, sem þekkt-
ust er fyrir kjóla sína. Skömmu
eftir að gestirnir eru seztir að
borðum, segir frú Schiaparelli:
„Er það satt, að þér hafið eins
dásamlegan líkama og sagt er?“
Það er ekki hægt að villast um
svar Atlas. Hann reis úr sæti
sínu og fór úr öllu niður að
mitti. Frú Schiaparelli og hinir
gestirnir gátu ekki annað en
fallist á það, að hann væri
manna bezt vaxinn.
Likamsæfingar
eru „lóðið“.
Þegar Atlas gerir annað eins
og þetta, þá er það ekki til ann-
ars en að útbreiða þá kenn-
ingu sína, að menn geti orðið
glaðir og ánægðir með, því að
stunda líkamsæfingar. Hann
hefir svo mikla trú á líkams-
æfingum sínum, að feann er
stöðugt að þjálfa vöðva sína.
Hann kemur oft fram í íþrótta-
félögum, drengjafélögum og
herbúðum, þar sem hann sýn-
ir krafta sina ókeypis og heldur
stutta fyrirlestra um heilsu-
vernd. Til að sanna, að hann
hafi farið vel með líkama sinn
og til að auglýsa nýja tegund
af kúlulegum, dró hann einu
sinni 145.000 punda járnbraut-
arvagn, sem sex menn höfðu
reynt að færa úr stað en ekki
tekist. Öðru sinni synti hann
um höfnina í New York og dró
á eftir sér bát, sem var fullur
af vinum hans, og kallaði til
þeii'ra, þegar þeir komu að
einhverjum stað, sem vert var
að veita sérstaka athygli. Þetta
gerði hann til að leysa deilumál.
Fyrir eigi löngu síðan fór
hann til Sing Sing og skemmti
föngunum með því að brjóta
járnrimla með höndunum ein-
ura. Nokkrir fanganna óskuðu
eftir að gerast þátttakendur í
bréflegu kraftaaukningarnám-
- skeiði hjá honum. en hann.vildi
ekki Jeyía þeim .það. „Þaðhefði
getað haft í föf mteS áér meiri-
háttar ,,útbrot“ úr fangelsinu,“
segir hann.
Endur fyrir
löngu ......
Fyrir tuttgugu og átta árum
lýsti tímaritið „Physical Cul-
ture“ yfir því, að Charles Atlas
væri bezt vaxni maðurinn í
heimi“. Flann er nú orðinn 56
ára gamall, en þrátt fyrir það
eru þeir, sem kunna skil á
vöðvum og byggingu þeirra,
fullir aðdáunar á honum. Hann
hefir gætt þess vandlega að
efla ekki vöðva sína úr hófi,
svo að hvergi sjást á þeim hnút-
ar. Hann er ekki stór maður,
178 sentimetra á hæð og vegur
180 pund. Brjóstmál hans er
hinsvegar 137,5 cm. og upp-
handleggur hans er 42,5 cm.
Brjóstmál Joe Louis fyrrv.
heimsmeistara í hnefaleik, er
hinsvegar aðeins 102,5 cm. og
upphandleggur hans ekki nema
35 cm. í ummál. Mitti Atlas er
80 cm.
Atlas fæddist í Suður-Ítalíu
og heitir réttu nafni Angelo
Siciliano. Hann ólst upp í
Brooklyn og var lengi hin mesta
hryggðarmynd. Mynd. sem var
tekin af honum litlu eftir ferm-
ingu sýnir renglulegan dreng,
fjörlausan ’og úrræðalausan.
Fólk sem átti heima í nágrenni
við hann, man vel eftir því að
hann var undarlega veikbyggð-
ur. Það er því ekkert rang-
hermi hjá Atlas, þegar hann
segir í tímaritsauglýsingum
sínum: „Eg var einu sinni vesa-
lingur, sem óg aðeins 97 pund“.
Þegar Angelo var 16 ára gam-
all, vildi einu sinni svo til að
hann kom í listasafnið í
Brooklyn. Þar kom hann auga
á styttu af Herkules. Hann varð
alveg frá sér numinn. Viku
síðar byrjaði hann æfingar í
leikfimihúsi sem K.F.U.M.
átti og æfði sig af vígamóð.
Hann reyndi allar venjulegar
æfingar,- en varð ekki fyllilega
ánægður. „Það vantaði eitthvað
á,“ segir ha\m nú.
Lærði af
ljóninu.
Hann komst að því dag einn,
þegar hann var á gangi x dýra-
garðinum í Bronx. „Já,“ teegir
hann, „eg stóð fyrir franian
ljónabúrið, þegar sá „gamli“
stendur allt í einu á fætur og
fer að teygja sig. Það kom svo
mikil hreyfing á vöðvana að það
var eins og kanína væri á
harðaspretti undir gólfábreiðu.
Þá sagði eg við sjálfan mig:
Hefir þessi ,,karl“ nokkra leik-
fimikennara? Nei, herra minn.
Hann beitir bara einum vöðva
gegn öðrum“. Þannig varð
Atlas-aðferðin til. Siciliano
hinn ungi fór að beita vöðvum
sínum hverjum gegn öðrum á
allan hugsanlegan hátt.
Þegar Atlas hafði lokið
menntaskólanámi fékk hann
vinnu í skemmtistaðnum Coney
Island. Var hann jöfnum hönd-
um dyravörður og aflrauna-
maður, en vikulaunin námu
fimm dollurum. Einn daginn
var ungur maður meðal áhorf-
enda. Hann horfði með aðdáun
á það, hvernig vöðvar Atlas
íéku undir hörundinu, þegar
hann lyfti manni með hvorri
hendi, reif fáeinar símaskrár
í tvennt og rétti upp nokkrar
skeifui'. Hann spui'ði Atlas,
hvört hann mundi hafa hug á
að vei'ða fyrirmynd listamanna,
og kynnti hann síðar fyrir
möi'gum myndhöggvurum.
Atlas var fljótlega einn af eft-
irsóttustu fyrirmyndum meðal
kai-lmanna og vann sér inn 100
dollara á viku í nokkur ár. Nú
er svo komið, að hann sér sjálf-
an sig allan, eða að einhverju
leyti, hvar sem hann fer. —
Ferðalangur einn segir meira
að segja frá því, að hann hafi
séð mynd af Atlas í þorpi einu
í Indlandi og eru logandi kerti
látin standa fyrir framan hana
öllum stundum. Atlas leggur
mönnum einnig lífsreglur um
mataræði. Hann er andvígur
sætum kökum, kaffi, te og á-
fengi. Hann vill að menn leggi
sér til munns vatn eða mjólk.
Allra manna
friðsamastur.
Þegar Atlas er á gangi á
götu, virðist hann ekki neinn
kraftajötunn, enda lætur hann
lítið yfir sér. Hann reynir að
leiða hjá sér allar deilur og ill-
indi. Einu sinni reyndi geð-
stii'ður maður að æsa hann til
handalögmáls, en Atlas sagði
þá: „Eg er friðsamur maður,
herra minn, viljið þér gjöra svo
vel að láta mig í friði.“
En fyi'ir skemmstu var hann
á ferð í neðanjai'ðarbraut.
Fjöldi farþega var með henni
og Atlas sagði manni nokkrum
að láta konu eina fá sæti það
sem hann sat í. Maðurinn brást
reiður við, svo að Atlas gerði
sér lítið fyrir, lyfti honum úr
sætinu og hristi hann duglega,
áður en hann lét hann niður
aftui’. Rétt áður en þeir fóru út
úr lestinni, kannaðist maðui'inn
við Atlas og bað hann afsök-
unar á fi’amferði sínu. „Hann
kvaðst ekki vera almennilega
með sjálfum sér, því hann væri
ekki alveg hraustur til heils-
unnar,“ segir segir Atlas. „Eg
hélt yfir honum langa ræðu
um það, hversu hreyfing og
líkamsæfingar séu mikilsverð-
ar — og hann afréð að taka
þátt í námskeiði hjá mér.“
...
I
Sjómannadagurinn haldinn
hátíðlegur viða um land.
V estmannaey j ar.
í Vestmannaeyjum hófust há
tíðahöldin á Sjómannadaginn
með skrúðgöngu fi'á samkomu-
húsinu og var gengið þaðan að
minnismerki drukknaðra sjó-
manna og þar setti Páll Þor-
bjarnarson hátíðina. Síðan var
lagður blómsveigur að minnis-
varðanum og lúðrasveitin lék
nokkur lög. Guðsþjónusta fór
fram í Landakirkju. Á Stakka-
gerðistúni flutti sr. Sigurður
Einarson í Holti ræðu, en síðan
fór fram keppni í handbolta,
reiptogi og fl. Þátttaka var all-
góð enda veður sæmilega gott.
Stakkasund fór fram í Friðar-
höfninni svo nefndu og síðan
kappróður milli skipshafna. —
Inniskemmtanir voru fjölsóttar
og fói'u vel fram.
Isafjörður.
Á ísafirði var slæmt veður á
sunnud. Varð að aflýsa kapp-
róðrinum sökum suðvestan-
storms. Klukkan 17 var knatt-
spyrnukeppni milli ísfirðinga
og Hnífsdælinga og unnu ís-
firðingar með 5 gegn 0.
Um kvöldið voru innihátíða-
höld með ávörpum, ræðum,söng
og dans.
Þingeyri.
Á Þingeyri var gott veður og
mikil þátttaka í hátíðahöldun-
um. Togarinn Guðm.undur Júní
var nýkominn heim frá Es-
bjerg, en þar seldi hann 140
tonn af saltfiski fyrir um það
bil hálfa milljón króna. Skip-
vei-jar á Guðmundi Júní fóru
í reiptog við áhafnir bátanna á
Þingeyri og unnu togarasjó-
mennirnir. Guðmundur Júní fer
nú á ísfiskveiðar fyrir fi'ystihús
ið á Þingeyri.
Klukkan 20.30 hófst inni-
skemmtun. Sungu þar 6 stúlk-
ur með gítarundirleik, en Þor-
geir Jónsson læknir hélt ræðu.
Síðan voru sungnar heimagerð-
ar gamanvísur og loks var dans
stiginn til 4 í morgun.
Siglufjörður.
Á Siglufirði var suðvestan.
stormur á sunnudaginn, svo að
útihátíðahöld fórust að mestu
fyrir. Klukkan 10.45 safnaðist
fólk saman á bryggjunni og fór
þaðan í skrúðgögu undir ís-
lenzka fánanum til kirkju og
hlýddri góðri messu hjá Kristj-
áni Róbertssyni. Klukkan 14
kom fólk aftur saman og þá á
íþróttasvæðinu. Þar söng karla
kórinn Vísir en kappróði'i varð
að sleppa. í gærkveldi voru
skemmtanir innanhúss.
Húsavík.
Á Húsavík var ágætt veður á
Sjómannadaginn, 10 stiga hiti
um morguninn og hlýnaði þeg-
Framhald á 8. síðu.
KVOLnjtMkar.
SAMEINUÐU ÞJÓÐIRNAR
leggja nú mikið kapp á að auka
menntun og menningu frum-
stæðra þjóða, og er sú viðleitni
þegar farin að bera árangur.
Einn alvarlegur agnúi hefir þó
komið í ljós í þessu sambandi,
og hann er sá, að fólkinu fjölg-
ar alltof ört — fólksfjölgun og
aukin lífsafkomuskilyrði hald-
ast ekki í hendur.
♦ Norðmenn hafa á al-
þjóðavettvangi vakið máls
á því, að þýðingarlaust væri að
auka fræðslu frumstæðra þjóða
nema þeim væru kenndar tak-
markanir barneigna um leið.
Bentu Norðmenn á, að í því
væi'i hvorki menning né mann-
úð fólgin, að hlaða niður fjölda
barna í algeru ábyrgðarleysi og
jafnvel þannig, að vitað væri
fyrirfram að mikill hluti þeirra
myndi farast úr hungri eða
hungursjúkdómum. Noi'ðmenn
hafa einnig bent á, að ef tryggja
skuli friðinn í fi'amtíðinni, verði
að koma í veg fyrir offjölgun
fólksins, svo að ekki verði að
gripa til jafn viðbjóðslegi'a
fólksfækkunaraðferða og ó-
friður er.
♦ Þótt þessar tillögur Norð-
manna séu skynsamlegar
og sjálfsagðar í augum Norð-
urlandabúa, er allt annað upp
á teningnum, þegar til kasta
múhameðstrúarmanna og ka-
þólsku kirkjunnar kemur. Þess-
ir aðilai' mega ekki heyra ann-
að neí'nt en láta náttúi'una
„njóta sín“, eins og það er orð-
að, alveg án tillits til hinna al-
varlegu afleiðinga, sem nátt-
úrulögmálin hafa í för með sér
hvað þetta snertir.
♦ í sambandi við þessar um-
ræður hefir það komið á
daginn, að akurlendi er nú þeg-
ar of lítið í heiminum, til þess
að fullnægja fæðuþörf mann-
kynsins, og engin tök eru á að
auka það að svo miklum mun,
að það hrökki til fæðu og fata
handa öllum. Við íslendingar
eigum enn mikið óræktað land-
rými og a. m. k. fjórar milljón-
ir hestafla vatnsoi'ku, sem enn
er lítt notuð. Þar eð vatnsskort-
ur verður eitt af vandamálum
framtíðarinnar megum við vel
una okkar hag, því við eigum
meiri ónotaða möguleika í landi
okkar, en flestar aðrar þjóðir,
og má því gera ráð fyrir að við
getum um langan aldur búið
við batnandi hag, ef við gönum
ekki út í einhver sjálfskapar-
víti.
♦ í sambandi við þá ábyrgð-
ar-tilfinningu og mannúð,
sem lýsir sér í tillögum Norð-
manna, verður manni ósjálfrátt
hugsað til þess, að 27 prósent
íslenzkra barna fæðast utan
hjónabands. Skyldi nokkur
hafa athugað, hvernig kjör
þessara barna verða yfirleitt?
Verða þau sómasamlegs upp-
eldis aðnjótandi eða er sumum
þeirra svo þröngur og óhentug-
ur stakkur skoi’inn, að æski-
legra hefði verið, að þau hefðu
aldrei litið ljós heimsins? Þetta
er ein þeirra mannúðarspurn-
inga, sem ekki verður látið ó-
svarað iun aldur og ævi. j
' I