Vísir - 13.03.1953, Blaðsíða 4

■ f .■mrrnofwvi i»)c^ y ■^*Tllr -
Vf SIR

Föstudaginn 13. marz 195.3,
tel .=■■'■; j-
II1
DAGBLAD
j j s Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. .^jj
|jj , j fj Skrifstofnr Ingólfsstræti 3. j
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1660 (fimm iínur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan hJ.
Ný „íslenzk" þjóðfylking.
‘F gær hleypir „íslenzka“ blaðið nýrri þjóðfylkingarskútu af
stokkunum með mikilli viðhöfn. Nærri aílri forsíðu blaðsins
er varið til þess að birta ávarp frá kommúnistaflokknum, og
hann „skorar á alla þjóðholla íslendinga að mynda frjáls
stjórnmálasamtök til að leysa aftur af íslandi nýlendufjötrana
og binda endi á það niðurlægingarástand, sem nú stendur yfir.“
Svo mörg eru þau orð.
Það er ofur-eðlilegt, að kommúnistar leitist nú við að stofna
•til þjóðfylkingar, því að með því einu móti — ef það skyldi
takist — geta þeir gert sér örlitla von um það, að þeim lánist
að fylla í þau skörð fylgis síns, sem myndazt hafa síðustu mán-
uðina og orðið æ stærri, eftir þvi sem undirlægjuháttur flokks-
ins gagnvart Moskvuvaldinu hefur orðið augljósari. Um þessar
mundir standa yfir kosningar í verkalýðsfélögum landsins og
hafa gert um nokkurt skeið, og þær sýna öllu öðru betur, að
straumurinn er nú frá kommúnistum. Fylgi þeirra hrakar óðum
og kom það hvað bezt fram við kosningarnar í félagi prentara,
sem fram fóru fyrir skemmstu, en þær leiddu í ljós, að aðeins
á þeim vettvangi misstu þeir um það bil fimmtung atkvæða frá
síðustu kosningum, og mun þó enginn segja, að þar sé ekki
fórnfúsir kommúnistar í boði til trúnaðarstarfa.
Hinir „íslenzku“, sem skora nú á alla þjóðholla menn að
fylkja sér undir forustu þeirra, hafa haft gott tækifæri til þess
að sanna þjóðhollustu sína undanfarnar vikur. Þeir hafa stækkað
blað sitt — þetta „íslenzka". Og til hvers hefur stækkunin
fyrst og fremst verið notuð? Hún hefur verið notuð til þess að
kyrja sovét-lofið af enn meira kappi en áður, og jafnvei sama
daginn og leitað er til þjóðhollra manna er birt minningargrein
um Stalin — ofan á allt annað, sem hann hefur orðið að þola
af háði af hálfu hins „íslenzka“ blaðs — svo sem til þess að
undirstrika það, að ekki muni skorta þjóðhollustuna hjá aðal-
málgagni hinnar væntanlegu þjóðfylkingar.
í þjóðfylkingarávarpi kommúnista segir undir lokin: „Sós-
íalistaflokkurinn mun að sínu leyti gæta þess vel, að ekkerí
sem skilur og engar fyrri erjur standi í veginum fyrir sam-
einingu um hinn sameiginlega málstað yfirgnæfandi meirihluta
bjóðarinnar, allra góðra íslendinga. Hann væntir hins sama af
öllum öðrum aðilum. Hann treystir því, að enginn .... geri
þann óvinafagnað að stofna til sundrungar í fylkingum þjóð-
hollra íslendinga á örlagastund.... Hann er fús til að ræða og
taka tillit til allra sjónarmiða í þeim efnum. ...“
Já, mörgu er .lofað, og verið getur ,að kommúnistum takist
að blekkja fáeina nytsama sakleysingja og beita þeim fyrir sig,
en fáir eru þeir vafalaust, sem hafa ekki haft einhver kynni
af orðheldni hinna þjóðhollu manna. Þeirra þjóðhollusta er
mefnilega ekki mótuð í hjörtum þeirra, eins og annarra manna,
hún er framleidd og mótuð austur í Moskvu, og fari þarfir þess
smíðisgrips í bága við skoðanir þeirra bandamanna, sem nú
er leitazt við að afla, þá vita menn, hvað ofan á verður.
Þjóðfylkingarskútan, sem hleypt var af stokkunum í gær,
•er feyskin og því feig. Viðir hennar eru þjórikun við skefja-
lausasta einræði, sem sagan kanri frá að greina, og kjölfestan
fals. Hún brotnar í spón á kjörstað.
Fylgisleysi meðal vinnuþega.
'Í'Z'osningar þær, sem nú eru háðar í bifreiðastjórafélaginu
Hreyfli eru harla fróðlegar, að því er snertir fylgisleysi
kommúnista meðal hinna vinnandi stétta. Kosið er í þrennu
fagi, og í þeirri deildinni, sem eðlilegast hefði, verið, áð fylgi
'kommúnista væri mest — deild vinnuþega — eru þeir svo
.gersamlega fylgislausir, að þeir treysta sér ekki til þess að bera
fram lista. Við uppstillingu í annarri deild urðu þeir að grípa
til ráðs, sem þeir eru sérfræðingar í að beita, nefnilega að setja
möfn manna í heimildarleysi á lista sinn. Þá munar ekki um
slíkt smáhnupl.
Hreyfilskosningunum verður lokið í kvöld, og má enginn
lýðræðissinni láta það um sig spyrjast, að hann hafi lagt kom-
únistum lið með því að sitja heima. Kommúnistar vita, að þeir
eru úr sögunni sem stjórnmálaflokkur hér, ef þeim tekst ekki
að hressa við fylgi sitt í alþingiskosningunum í sumar. Þangað
til að því lokauppgjöri kemur, vérðUr að véitá þélni hvérja þa
xáðningu sem hægt er.
HOLLUSTA □□ HEILBRIGÐI:
Sykurát milli máltíða fer
verst með tennurnar.
Rannséknlr Svía saiuna þetta.
Svíar hafa undanfarið látið
fram fara víðtæka rannsókn á
því, hversu mikil brögð eru að
tannskemmdum a£ völdum
sykuráts.
Hefir óvíða farið fram víð-
tækari rannsókn á þessu efni,
en hún fór fram á vegum heil-
brigðismálanefndar ríkisins, er
hefir lengi haft áhyggjur af því,
hve tannskemmdir eru tíðar
meðal þjóðarinnar. Var því tal-
ið rétt að athuga þátt sykuráts
í þeim. Rannsóknin hófst árið
1945 og stóð í hálft sjöunda ár.
Fór hún fram í hæli einu fyrir
vanþroska fólk, og voru um
1000 sjúklingar athugaðir.
Fjórir
hópar.
Sjúklingunum var skipt í
fjóra hópa, er fengu mismun-
andi fæði með ólíku sykurinni-
haldi. í matnum var sykur í
ýmissi mynd, er settist ekki á
tennurnar, og varð niðurstað-
an sú, að hann orsakaði ekki
nýjar tannskemmdir. Voru
sjúklingar látnir neyta mis-
munandi sykurmagns, eða frá
30—300 gramma á dag, og
skipti ekki máli, hvort sykur
í þessari mynd var mikill eða
lítill. Á hinn bóginn þótti það
leitt í ljós óyggjandi, að sykur,
sem neytt var milli mála og
settist auðveldlega utan á tenn-
urnar, orsakaði tannskemmdir.
Sælgæti
verst.
Flestir skemmdablettir mynd-
uðust þegar sælgætis var neytt
milli mála, og mynduðust þeir
í álíka ríkum mæli og hjá ung-
lingum á kynþroskaaldri,. er
athugaðir hafa verið utan
stofnunarinnar. Súkkulaði
hafði þó ekki eins mikil áhrif
að þessu leyti og töggur (kara-
mellur) og annað sælgæti með
sama sykurinnihaldi. Virðist
það benda til þess, að í súkku-
laði kunni að vera einhver efni,
sem hemja skemmdaáhrif syk-
ursins í því. Það kom í ljós, að :
aukning tannskemmda, sem:
fyrir voru, jókst ekk’i í hlut-1
falli við. myndun nýrra
skemmda. (SIP).
Undralyf geta
verið hættuleg.
Ýmis undralyf, sem komið
hafa til sögunnar á síðustu ár-
um, geta bjargað mannslífum.
En það er einnig ljóst, að þau
geta orsakað blóðsjúkdóma og
jafnvel dauða, ef þau eru gefin
of mikið og menn err\ ekki
isterkir fyrir. Þannig hafa am-
erískir læknar gengið úr skugga
um, að chloromycetin hafi
stundum orðið dánarorsök af
þessum ástsðum, en á hinn bóg-
inn hafi þetta lyf bjargað um
8 milljónum mannslífa, svo að
læknarnir leggja ekki til, að
það verði bannað.
London (AP). — Astor greifi
héfur fengið skilnað frá konu
sinni.
Sakarkostnað greiðir maður er
Baring heitir, sem greifafrúin
hafði haft helzti náin kynni af.
\Margt er skritió
Hertogafrúin lét undan síga
eftir sex vikna „umsát.
as
Allan |>asin áísua var FlaosÉlcasiali
raímagsBS- ©g gaslaus.
Nýlega sagði Vísir frá því,1
að heríoginn af Roxbiírgbe í
Kelso í Skotlandi hefði leitað
til yfirvaldanna, til þess að
bera konu sína út úr kastala
ættar sinnar.
Höfðu hjónin orðið saupsátf,
svo að hertoginn hafði farið
með flesta þjóna sína til veiði-
skála síns, en krafizt þess jafn-
framt, að konan ryrði á brott
úr höllinni. Vei'ður þó eklti
annað séð, en að þau lxefðu átt
að geta búið bæði að ættarsetri
hertogans — Floors-kastala -—
án þess að hittast, því að þar
eru herbergi hvorki meii’a né
minna en 100 talsins.
En hertogafrúin harðneitað:
að verða á brott úr kastalanum,
svo að hertoginn fékk því til
leiðar komið, að lokað var
fyrir vatn, rafmagn og gas, og
jafnframt lét hann læsa öllum
hliðum á veggnum umhverfis
garðinn, en- veggurinn er 10:
fet á hæð. Vatnsleysið bagaði
þó ekki lengi, því að vátrygg-
ingafélagið, senx kastalinn er
tryggður hjá, bar franx mót-
mæli vegna stórum aukinnar
eldhættu.
Hertogafrúin var vinsælli en
rnann hennar hafði gi-unað, pvi
að viriir hennar í gx-enndinni
grófu upp fjölda olíulampa, sem
þeir færðu henni, svo að hún
þyx'fti ekki að sitja í myrkrinu
á kvöldin. Aðrir komu með
olíuvélar, ef hún vildi hita
-;sér vatn í tesopa. Matar neytti
hertogafrúin á veitingastöðum
í grennd við kastalann, en
nennti hún ekki að príla yfir
garðinn, sendu viriir hennar
bílstjói'a sína með mat, svo að
ekki þjáði hana hungur í „um-
sátinni".
Hertoginn sá fljótlega, að það
mundi ekki gott til afspurnar
ef hann léti bera konu sína út
með valdi, brá sér vestur um
haf, - óg 1 ákvað ; >að biða þess
þar, að frú sirini leíddist þófið,
„Reykingamaður" hefur sent
Bergmáli kvörtun út af því að
eldspýtur hafi hækkað í verði,
en sums staðar kosti nú stokknr-
inn 30 aura, sem áður hafi kostað
25 aura. Biður liann unx upplýs-
ingar um, livort eldspýtur hafi
hækkað í verði hjá einkasöl-
unni, og, hvorl ekki sé há-
marksálagning á þeirri vörii,
eins og tóbaki, sem flutt sé inn
af Tóbaksverzlun ríkisins.
Mismunandi búnt.
Tóbaksverzlunin skýrir svo frá,
að hámarksálagning sé á bæði
eldsþýtum og tóbaki, á tóbaki
20.%. og eldspýtum 18%, og hafi
kaupmenn ekld leyfi til áð sel.ia
eldspýtur hærra verði en 25 aura
stokkinn, nema þá styrktar-
stokka, sem á eru lagðir auka-
lega 10 aurar, þ. e. kosta 35 anra.
Nýjar sendingar af eldspýtum
hafi kostað sania i innkaupi, og
verið seldar á sama verði til
kaupmanna, en skýringin geti
legið í þvi, að um mismunandi
stærð búnta er að ræða. Tékkar
láta 10 stokka samari i búnti, en
Pólverjar 12. Hafa kaupmenn
kannske ekki alltaf varað sig á
því, og því lxækkað þær um 5
aura stokkinn. Kvartanxr hafa
heyrzt um þetta, en víðast nxun
vei'ðið hafa vei'ið lækkað sam-
stundis og kaupmaðnrinn sá að
stokkarnir voru 12 í búnlinu, en
ekki tíu,
Styrktarstokkar
uppseldir.
I þessu sambandi mætti gela
þess, að nú virðast styrktarstökk-
arnir viða uppseldir, en undi-
eins og þeir komu í verzlanir
var mikil eftirspurn eftir þeim.
Sýndi almenriingur fljótlega góð-
an skilning á miklu mannúðar-
raálefni, sem auðvelt var aS
styrkja, án þess aS framlagiS
væri tilfinnanlegt, hverju sinrii.
En safnast, þegar saman kemur.
Nú hefur það veriS upplýst, að
eldspýtur merktar Fél. til styrkt-
ar lömuðum og fötluSum. erii
væntanlegar aftur í verzlanir á
næstunni, og mun hafa verið'
gerð innkaup á megileguni birgð-
um, sem ætti ekki að þrjóta í
bráð.
Gæftaleysi —
mannatap.
Hið sífellda gæftaleysi yegna
rostans, seixi nú hefur gengið hér
um 2—3 vikna skeið, dregnr dilk
á eftir sér. Sagt er, að erfitt sé
fyrir bátaformenn á línubátun-
um að halda í áhpfnina, þegar
ekki gefur á sjó nema endrum og
eins. Hafa t. d. margir útilegu-
bátar, senx hafa ekki sönxu menn-
ina frá ári til árs, tapað iuönn-
um út í buskann og ekki jafn-
víst að aðrir fáist i þeirra stað,
sem hlaupist liafa á brfitt. Gæfta-
leysið skapar aúðvitað nægilega
erfiðleika, þótt ekki bætist það
viS, aS bátar géti ekki róið, þegar
gefur, vegna þess að nægilegur
mannafli er ekki fyrir heridi.
— kr.
Nr. 384.
Loðið eins og lambsskinn,
hvítt eins og kvíguskinn,
þó er ekkert hárið á því.
Svar við gátu nr. 383:
Loftur, Torfi,
Stígur, Steinn.
og færi með góðu. Það varð og
ofan á . um daginn — fyrir
viku — að hertogafrúin fór
leiðar sinnar eftir sex vikna
hetjulega vörn. ’