Vísir - 16.03.1953, Blaðsíða 7

Mánudaginn 16. marz 1953
VÍSIR
Jienni^er
12 \
■
■
-«<i
súlarátt. i
Hagstætt yerð. ■' ••••?" ú í
ítannes Þorsteinssan d f o.
Laugavég 15. — Sími 2812 og 82640. í
Nú var ekið út úr bænum og ók Alphonse svo hart, að bænd-
ú'r, sem á vegi þeirra voru, urðu dauðskelkaðir um, að asnar
þeirra mundu fælast, en Alphonse hló að vandræðum og ótta
landsmanna sinna. Nú gat að líta fögur hús og hvítmáluð, fagra
garða og vel hirta. Hvarvetna voru svalir og léttklætt, áhyggju-
laust fólk.
,,í þessum úthverfum búa Bandaríkjamenn og Bretar, aðal-
lega kaupsýslumenn, sem kaupa ávexti og flytja út. Svo eru
verkfræðingar og fleiri stétta menn. Því skyldi enginn trúa, sem
stígur á land á Kristófersey, að hvergi í Vestur-Indíum starf-
rækja menn plantekrur með eins miklum hagnaði og hér.
Tökum til dæmis gúmmíekrurnar. Avextimir, sem hér eru
ræktaðir, eru hinir beztu í heimi.“
Þau óku stöðugt upp í móti og loks sagði Lebrún, sem hafði
látið dæluna ganga:
„Þarna er La Torrette. Fag'urt hús og umhverfi, Sara —
eða hvað?“
Það var auðheyrt á hvernig hann sagði þetta, að hann var
stoltur af þessu sveitarsetri sínu. Vissulega var La Torrette
svo fagurt, að það hlaut að hrífa hvern sem var. Sara horfði á
það sem agndofa. Húsið var mjallarhvítt með háum turnum
og fögrum svölum — og það féll prýðilega inn í landslagið.
svo vel, að ekki varð á betra kosið. Það stóð við dálítirm vog
og allt í kringum voru hávaxin pálmatré til skýlis, miklir, fagr-
ir, vel hitrir garðar, tennisvellir — og litskrúð blómanna var
svo dásamlegt, að ekki verður með orðum lýst.
,,Ó, það er dásamlegt,11 sagði Sara í mikilli hrifni, svo að
allt mótlæti gleymdist í svip.
Lebrun leit til hennar, eins og hann væri henni mjög þakk-
látur. „Þetta var vinsamlega mælt, Sara — og mér geðjast að
því, er menn hika ekki við að láta sínar sönnu tilfinningar í
ljós — og þú — ástin mín —,“ og um leið hallaði hann sér að
konu sinni — „ættir að fara að dæmi Söru og láta dálítinn á-
huga í .ljós og hrifni yfir La Torrette, því að vitanlega eVt þú
eins hrifin af því, og þegar þú fyrst leizt það augum.“
Hann mælti hlýlega, og næstum glettnislega, og Söru var
ekki grunlaust, að hann væri að stríða konu sinni svo lítið bæri
á, en aftur fann Sara, að það var eins og Bernice væri að stirðna.
upp — og þegar hún loks svaraði mælti hún einkennilega
hljómlausri röddu, án þess að líta á eiginmann sinn og Söru:
„Auðvitað finnst mér La Torrette fagurt, Henri.“
Lebrún leit á Söru og yppti öxlum, eins og hann vildi segja:
„Þarna sjái þér.“
En Söru var alls ekki ljóst hvað hann hugsaði.
Þegar að hinu mikla járnhliði girðingarinnar kom birtist allt
í einu innfæddur þjónn og opnaði fyrir þeim, en bifreiðinni var
ekið áfram, án þess dregið væri úr hraðanum, fram hjá húsum,
þar sem þjónaliðið bjó — Lebrun gat þess um leið og fram hjá
var ekið — en húsin voru að mestu hulin runnum — og loks
numið staðar við aðalinngöngudyr hússins.
Þegar nú Sara var komin alveg að húsinu dró allmjög úr
hrifni Söru. Henni fannst byggingin ekld sem smelcklegust —
alltof áberandi — og frekar byggt fyrir austurlenzkan sælkera,
en miðaldra, franskan kaupsýslumann. Og henni fannst furðu-
legt til þess að hugsa, að allan þann tíma, sem Lebrun var þeim
kunnugur í Berlin, hafði hún ekki haft hugmynd um þetta land-
setur hans.
Þegar er bifreiðin hafði numið staðar komu þjónar aðvífandi
úr öllum áttum, eins og maurar úr mauraþúfu, sem orðið hafa
fyrir ónæði, og tóku farangurinn.
„Það eru víst fáir staðir í heimi þar sem er eins auðvelt að
fá þjónalið og hér á Ipristóferséý,“ sagði Lebrun, enn brosandi,
„Eg furða mig stundúm á því, að efnað fólk í Evrópu og Ame-
ríku skuli ekki flytja úr landi, til suðrænni, friðsælli staða, þar
sem menn þurfa minna fyrir lífinu að hafa. Og í hvert skipti,
sem eg kem heim úr ferðalagi eriendis vakna sömu hugsanir.
Þér munuð fljóttikomast að raun um, kæra Sara, að hér er sumt
öðru vísi en í landi yðar, Englandi, ,sem þér nú hafið snúið baki
við.“ ■ .. • ;
Henni fannst, að hann héfði vel getað sagt; að allt'. væri öðru
vísi en þar. England var í sárum éftir styrjoldina — 'þfei v^i allt
landið seni fagur garðyr, þaðdá við, að hfenhi fyndist," áð
menn hefðu ékki rétt til þess að njóta lífsihs'á’slikiim stað, þeg-
ar milljónir manna annarsstaðár á hnettinum urðu að þjást.
„Bernice,“ ságði Lebrun, „mun fy.lgja yður. til herbergis yðar,
Sara. Við munum gera allt, sem í okkar vaidi stcndur, til þess
að 'vel fari um -yður. Svona, Berrúee: mín, vaknaðu af dvála,
og fylgdu gésti okkar t'ii'herbergis.“
Seinasta setningih var - mælt hlýlegá, og 1 eitikennilegiun
þolinmæðitón.
„Já, ,að sjálfsögðu,: Henri,“ svaraði,:jBerhi.ée. og reyndi að
brosa til hans, og um leið. stakk húii titra'ndi ftenði undir arm
Bernice.
Vélstjórafélag íslands
tilkynnir
Almenn atkvæðagreiðsla um heimild til vinnustöðv-
unnar á verzlunarflotanum fer fram á skrifslofu Vél-
stjórafélags Islands, Ingólfshvoli dagana 16. -21. þ.m.
að báðum dögum meðtöldum kl. 11 12 og 4 - 6 dag-
lega. - Allir lögmætir félagar hala atkvæðisrétt.
Stjórnin.
Símanúmer okkar verður framvegis
81430
Samband frá skiptiborði við skrifstofur,
trésmiðju og vöruafgreiðslu.
llsst burrorz ített its \
VöBitsitltir
Reykjavík.
SK1PA1ÍTG6RÐ
RIKISKNS
„Esja"
vestur um land í hringferð hinn
21 þ.m. Tekið á móti flutningi
til áætlunarhafna vestari Þórs-
hafnar í dag og á morgun. —
Farseðlar seldir á fimmtudag.,
M.S. Herðubieið
austur um land til Rauxarhafn-
ar hinn 21. þ.m. Tekið á móti
flutningi til Hornafjarðar,
Djúpavogs, Breiðdalsvíkur,
Stöðvarfjarðar, Mjóafjarðar,
Borgarfjarðar, Vopnafjarðar og
Bakkafjarðar í dag og á morg-
un. Farseðlar seldir árdegis á
laugardag'.
M.s. Heigi Helgason
Tekið á móti flutningi til Vest-
mannaeyja daglega.

Húigögn
Mjög talleg ny tcgund af svefnherbergishúsgögnum ]
kemur fram í búðina í dag. Athugið verð og gæði á hin-;
mn fjölhreyttu húsgögnum okkar, áður en þér festiðj
kaup annarsstaðar.
Húsgagnaverzlun Guðmundar Guðmundssonar.
Laugaveg 166.
Á kvöldvökunni.
. i;-:n
iJiif Þjsh-íU
•mf.í*.:brrnn.ví;!i.nr t-
------ !•■-1 —-------I 5
Hún mamma fór ofan í bæ
til að kaupa skammbyssu.
Sagði pabbi þinn henni
hverskonar byssu hún ætti að
kaupa?
Nei, nei. Hann pabbi liefur
ekki einu sinni hugmynd um
að hún ætlar að skjóta hann.
•
Eg hef verið dæmalaust ó-
heppinn með báðar konurnar
mínár. Fyrri konan stökk frá
mér með öðrum manni.
En sú seinni?
©
Gufan er nytsöm. „Pabbi,“
sagði Helgi litli, „geturðu út-
'skýrt fyrir mér livað heimspeki
ér?“ ' '
„Vitíanlega get, eg þaði“ áagðíi
faðirinn rogginn.
„Úeimspeki er vísindagrein
íun orsakir og ástæður, sonur
minn. Þú sér nú t. d. að gufan
kemur út úr túðuimi .á katlin-
uni þarna. En þú veizt ekki af
; hvaða orsökum eða hvers vegna
gufan streymir út . ..“
„Öjú, pabbi, eg veit það,“
sagði Helgi og varð nú skrækr
skrækróma af ákafanum. „Guf-
an kemnr út úr katlimun til
!-.id:. ú;. . ' trii n:.. i :- i
þess að mamma geti opnað bréf-
in þín, án þess að 'þú vitir af
því.“
•
Ef sólin félli á burt úr him-
inhvolfinu myndi allt líf á jörðu
verða útdautt eftir 8 mínútur.
.«••••••••
C/hu J/HH/
I ,Vísi fyrir 35 árum, eða 16.
marz 1918 var þetta meðal ann-
ars:
Radiumsjóður. k
. í gær gaf karisúll L. Kaabcr
5000 krpn-ur.. í Radi'umsjóðinn.
Hafnarbakkinn.
Ein^ tillagá enn hefir Vísi
borizt. um nafn á uppfylling-
unni við höfnina, það ér nafnið
hlaðbakki, vegna þess að upp-
fyllingin sé hvörttveggja í
senn, hlað og bakki. Nafnið er
gott, en hefir þó þann galla, að
það verður óþægilegt í daglegu
tali, er greina á sundur vestur-,
mið-, og austur-bakkann.
:11 •..jf.a Í- f: !Í*.> ÍS muis;. ii;
Bíðar til sölui
Dodge ‘53
Dodge ’50
Chevrolet ‘50
Austin Á 70 mod. ‘50
Singer ‘50
Buick ‘47
Chrysler ‘47
Nash ‘47
Ford vörubíll ‘46
Ford ‘47 vörubííl, með
tvískiptu drifi
Willy’s Station ‘47
Armstrong ‘46 sportmodel
Auk þess eldri gerðir. ~-
Bílaskipti og afborganir oft
möguleg.
Bílamarkaðurinn
Brautarholti 22.
Sigurgeir Sigurjónsson
hœstaréttarlögmaSur.
Skrifstofutími 10—12 og 1—5.
Aðalstr. 8. Sími 1043 og 80950.
Kaupi guli og siifur
EDWIN ARNASON
.UN0AR00TU 25 SÍMI5743
!75 t r,