Vísir - 15.07.1953, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn 15. júlí 1953.
TtSlB
»
Pkitip 'bfordan:
! ANNA LUCASTA
32
„Hún kemur — hún hlýtur að koma.“
„Ef hún kemur, þá fáðu hermi þetta.“
Og svo fór hann, án þess að hafa fleiri orð um.
Nói starði á eftir honum, en Blanche sagði:
„Og hann fer án þess að kveðja.“
„Losaðu þig við kerlinguna,“ sagði Nói.
Blanche fór og sagði henni, að nú væri ekki undaníæri leng-
ur, — hún yrði að hypja sig.“
Og „drottningin“ gekk til dyra, án þess að slaga, þótt drukkin
væri.
„Alltaf er nú einhver drottningarbragur á henm,“ sagði
Blanche með nokkurri aðdáun.
Állt í einu var bíl ekið harkalega að dyrum og skvaldur mikið
barst að eyrum. Kona sat við stýrið og hló eins og hún væri í
móðursýkiskasti.
„Hvað segið þið um þetta, piltar?“
Nói og Blanche þekktu þegar rödd Önnu Lucasta.
25. kapituli.
Hún hnikkti aftur höfðinu og haílaði sér -aftur í sæíinu, og hið
dökka hár hennar bylgjaðist um sætisbakið. Engum blöðum var
um það að fletta, að það var hönd drukkinnar konu, sem borið
hafði litinn á varir henni, því að það hafði illa tekist. Þegar bíll-
inn stöðvaðist hafði-hann rekist á vatnshana, svo að vatnskass-
inn lagðist næstum saman, og upp gaus gufustrókur, og hún
leit út um gluggann til þess að sjá hvað um væri að vera. Já,
og það sat einhver við hlið hennar, og henni í'annst hann svo
skrítinn á svip, að hún fór að skellihlæja. Þetta var Buster,
gamli, góði Buster! — Hún opnaði bílhurðina og rétti úr sér,
reýndi að bera sig virðulega, og það skipti svo sem engu hvoi't
Buster kæmi á eftir henni eða ekki, en hún ætlaði sér hvað sem
tautaði að heimsækja sinn gamla vin Nóa í Örkinni — og ef
Buster kaus heldur vatnshana í fyrstu snjóum þá hann um það.
„Hæ, Blanche, hæ Nói,“ kallaði hún glaðlega, en drafandi
röddu. Allt var svo skrítið. „Hvernig líður öllum dýrunum í
Örkinni?"
Buster hlaut að hafa komist að niðurstöðu um, að honum geðj-
aðist ekki að snjó og vatnshönum, því hann kom á eftir henni
„Buster — þið þekkið Buster. Nói þekkir Buster. Blanche
þekkir Buster. Anna þekkir Buster.“
Og svo kyssti hún hann beint á munninn og hratt honum svo
frá sér. Svo kastaði hún sér í stól, og beið þess, að gólfið hætti
að hallast eins og þilfar á skipi í öldugangi.
„Helltu í glösin, Nói, Buster borgar, þú borgar Brúneygur,
er það ekki?“
„Farartækið, sem þú komst í, var einu sinni jnotrasti bíll,“
sagði Nói. „Hver átti hann?"
„Ekki eg, gamli, Danny —“
Hún fór að raula gamla vísu og Buster tók undir, — harm
fór að verða hressilegri — hann var ekki eins sakleysislegur og
óreyndur að sjá og þegar hann kom fyrst í Örkina. Hún hafði
komið honum á skrið og Bosíon-bragurinn var að fara af hon-
um. Og hún mundi gera betur.
En svo var allt í einu, eins og ekki væri gaman að neinu, en
hún hló, eins og til þess að vita hvort hún gæti hlegið.
„Hvar eru glösin, Nói?“
En Nói virtist ekkert vera að hugsa um glösin.
„Hver borgar bílinn?" spurði hann.
„Danny verður kolbrjálaður,“ skaut Blanche inn í.
„Erfiður — hann verður það,“ sagði Anna, en það var einhver
óeðlilegur kipringur um munn-hennar, orðin komu máttlaus af
vörum hennar, en hverju sk.ipti þótt einhver væri öskureiður,
eða erfiður, — „Okkur stendur á sama, Brúneygur, við erum
ekki hrædd við Danny.“
„Nei,“ sagði Buster, sem hafði orðið því hugrakkari sem hann
svolgraði í sig meira af áfenginu.
„Nei — ekki meðan harm er hér ekki,“ sagði Anna háðslega.
Það var eitthvað, sem hún var að reyna.að muna, er.h.ún hall-
aði sér ögrandi áð BusierJ kannske gainla viáú um Örkina hans
Nóa, — hans gamla Náa,í „inn' ioru dýriu, tvö og tvö —
„Heyrðu, hvað varð annars' aí Danny?“
■ „Hvar? H.ann varð eftir i bílskúrnuv:
. „Já, og hann var svó falíegur —: allur útataður í feiti —“
. „Nei, fallegur var hann ekki og’ það en bú ekki heidur."
„Ó,“ sagði Anna og horfði á hann með fyri difmngarsvip, „þú
ert strax orðinn leiður á mér, Buster?“
„Þú ættir að reyna að r.ofa þetta úr bér, Anna?“ sagði Nói.
„Þú gætir fengið að sofa hjá mér,“ sagði Blanche.
Hvað var þetta —■ góðgerða.stofnun? Nei, hún ætlaði ekki að
fara að sofa, og ieit hýru auga á fiöskurnar í skápnum, í þeim
var eitthvað sterkt, sem yljaði.manni niður í tær.
„Hæ, BusU- “ '
„Komdu með tyo bjóra.1' sagði Buster róiega og var nú farið
að renna af hqnum
„Bjór — heldúrðu að eg vilji bjór,“ sagði Anna. Og svo leit
hún á Nóa:
„Skilurðu ekki, Boston Buster á afmæli í dag, Og mamma
gamla sendi honum fimmtíu-kall, skilurðu — komdu nú, Nói,
og vertu fljótur.“
„Þú færð ekki einu sinni bjór, Anna,“ sagði Nói rólega.
„Vertu nú róleg, Anna,“ sagði Blanche.
„Hvað gengur að ykkur, ormarnir ykkar,“ sagði Anna í víga-
hug. Hötuðu allir hana svo mjög, að þeir vildu umfram allt, að
það rynni af henni.
„Sittu ekki þarna eins og slytti, sjómaður. Gerðu eitthvað.“
Állt í einu fór eins og kaldur næðingur um ökla hennar og
BRlÐGEÞAlTUIt
visis
é 8-4-2
¥ 10-4
♦ Á-K-7-6-5-3
* 10-4
*
♦
é K-G-lO-5
¥ 9-8-7-5
♦ 8-2
* D-9-3
A D-9-6
¥ Á-K-D-3
♦ G-10-9
* Á-K-2
Sagnir fóru þannig: S grand,
V pass, N 3 grönd, A pass,
pass.
Það mun ýmsum hafa þótt
furðu djarft að N að segja 3
grönd, en hann má gera ráð
fyrirstöðu í ♦ hjá suður og
ætti því að fá 5—6 slagi á ♦.
Eins og spilið lá átti sagnhafi
ekki annars kostar en að spila
spilið beint þ.e. taka Ás og K.
í ♦ og.féll þá D í.frá A. Vestur
kom út með A G og tók austur
með Ás og lét lágan A. Vestur
tók síðan næstu 3 slagi á ♦.
í síðasta é fleygði suður ♦ 9,
og var það skynsamlegt, ann-
ars hefði hann komist inn á
♦ og aðeins fengið 3 Slagi í
þeim lit og sennilega tapað
spilinu. Með því að fleygja ♦
9 á hann alla slagina, sem eftir
eru.
Á k.völdvökunni
Húsmæður!
SuStu-tíminn
er kominn
Tryggið yður góðan ár-
angur af fyrirhöfn yðar.
Varðveitið vetrarforðann
fyrir skemmdum það gerið
þér bezt með því að nota
Betamon
óbrigðult rotnunarefni
Bensonat
bensolsúrt natrón
Pectinal
sultuhleypir
Vanilletöflur
Vínsýra
Flöskulakk
í plötum
ALLT FRA
.1
fHEHIH*!
Fæst í öllum matvöruverzl-
anum.
Studebaker-félagið var stofn-
að fyrir 100 árum, og voru
stofnendurnir vagnasmiðir. Þeir
áttu 68 dollara í fórum sínum,
þegar þeir hleyptu fyriríæki
sínu af stokkunum. Nú nemur
rekstrarfé þess um 600 milíjón-
um dollara.
e
Kona nokkur kom í heim-
sókn í kvennafangelsi, og fekk
að líta inn í einn klefann til
imgrar konu. Á borðinu hjá
henni stóð mynd af ungum
manni, og voru sorgarborðar
umhverfis hana.
„Er það maðurinn yðar, sem
er dáinn?“ spurði gesturinn.
„Já, það er þess vegna, sem
eg er hérna,“ svaraði konan.
áhyggjufullur: „Eru allir
komnir aftur?“
„Já, þér voruð síðastur, herra
Gable,“ var svarað.
„Jæja,“ mælti hann og létti
til muna, „þá hefur það verið
hjörtur, sem eg skaut.“
Om MhHi v»*
Úr bæjarfréttum Vísis 15.
júlí 1918:
Einokunartillagan
verður rædd í sameinuðu
þingi í dag kl. 4, og verður að-
eins ein umræða um hana. Auk
hennar er tillagan um launa-
uppbót símamanna á dagskrá.
Formosa, sem er aðsetur Chi- Söngfélagið 17. júní
angs Kai-sheks og stuðnings- I söng nokkur lög undir berum
manna hans, er um 390 km. á. himni í gærkvöldi, fyrst á
lengd og 140 km. á breidd, þar, blettinum hjá Bernhöfts baka-
sern hún er breiðust. I ríinu og síðan í garðinum fyrir
a ! framan hús forsætisráðherrans.
- Sfldin.
Framh. af bls. 1
er unnt að salta þar nema mjög
takmarkað fóru mörg skipanna
vestur um til þess að landa.
Ýtti það og nokkuð undir skip-
stjórana að færa sig vestur um,
að frétzt hafði í nótt um síld út
af Siglufirði. .«
Á Siglufirði var í fyrrakvöld
húið að salta í rösklega 24000,
tunnur, en á sama tíma í fyrra
hafði engin eða nær engin sölt-
un átt sér stað þar. Á milli
söltunarstöðvanna skiptist sölt
unin í fyrrakvöld sem hér seg-
ir: Síldin h.f. 1189 tunnur,
Njörður 1788, Nöf 2266, Þór-
©ddur Guðmundsson 84, Sunna'
1377, röfn 1545, ísafold 1079,
Kf. S. 548, Friðrik Guðjónsson
391, íslenzkur fiskur 2409, Haf
liði 2092, Óli Ragnars 1503,
Sigfús Baldvinsson 1414, Óli'
Hinriksson 1820, Óskar Hall-.
dórsson 1318, Hrímnir 1084 og
Pólstjarnan 2225. Nú mun
söltunarstöðin Hafliði samt
vera orðin langhæst því hún
fékk mikið magn í gær til sölt-
unar og nokkur hundruð tunn-
ur í morgun. 1
Á Siglufirði hafa verið brædd
um 2000 mál síldar fyrir utan,
afganga.
Drukkinn bílstjóri
ekur á mann.
Um miðnætti í nótt kom maiS
ur einn á lögreglustöðina og
kvaðst þá rétt áður hafa orð-
Kona nokkur varð fyrir því, Hafði ráðhei’rann boð inni og
að bílnum hennar var stolið, og' sátu það dönsku sendinefndar- j ið, fyrir bíl í Hafnarstrætinu osr
hún tilkynnti lögreglunni að mennirnir og þeir aðrir sem þátt, myndi bílstjórinn vera drukk-
auðvelt myndi að bafa upp á , tóku í austurförinni. Komu j
honum aftur, því að á bílnum'. veizlugestirnir út i garðinn ogl
ínn.
Þarna var um bifreiðina G-
í T' , j 811 að ræða og hafði bílstjór-
væru engin aurbreíti, engar , að loknum songnum toluðu þeir j -nn gkið
hurðir og engar lugtir.
~<®
Bottom (Botn) heitir höfuð-
borgin á eynni Saba, scm er í
Karabiska hafinu og undir
stjórn Hollendinga. Og það ein-
kennilega við borgina er það,
að þrátt fyrir nafnið er hún
reist á fjallstindi cinum.
•
Clark Gable hafði tekið þátt
Ólafur Björnsson ritstjóri og j.
á fót hins gangandi
,manns. Taldi maðurinn sig sjá
Hage ráðherra nokkur orð um j ölvunarmerki á bílstjóranum,
væntanlegan góðan árangur afjer ók burt án þess að skeyta
samningaumleitununum og' frekar um áreksturinn.
„húrra“ var hrópað á eftir. j Lögreglan fór á vettvang að
Múgur og margmenni hafði leita bifreiðarinnar og öku-
safnazt saman á götunni fyrir þórsins og fann hvorutveggja
' á Lækjartorgi. Reyndist álykt-
un mannsins rétt að bílstjór—
inn var ölvaður og hafði hann
stolið biffeiðinni,’ þar sem hún,
utan.
Hpl, 400, rpanrts
er talið að muni hafa farið stóð Hafnarstræti.
í veiðum. Þegar hann kom í.héðan úr bænum upp í Kolla-! Lögreglan tók bílstjórann £
veiðimannakofann, spurði hann jfjörð í gær sér til skemmtynar.! sína vörzlu.
J.