Vísir - 30.09.1953, Blaðsíða 4

▼ lSIR
Miðvikúdagimi 3Q. september 1353
D A G B L A Ð
ítitstjóri: Hersteinn Pálsson.
TT ’&£
Ju Íi
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson. j
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Afgreiðsla:- Ingólfsstræti 3. Súni 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Mikil verkefni.
Alþingi kemur saman til fundar á morgun tii að hefja störf
sín á hinu nýbyrjaða kjörtímabíli. Nokkrar breytingar hafa
orðið í höp þingmanna og taka nokkrir þingmenn nú sæti sem
ekki hafa verið á þingj. fyrr. Ekki er þó líklegt að það breyti
mikið svip þingsins eða störfum, því meiri hluti þingmanna
hefur átt þar sæti í mörg ár.
Ríkisstjórnin hefur mjag sterka aðstöðu í þinginu, ef góð
samvinna verður milli stjórnarflokkanna og ætti hún því a'ð
éiga auðvélt með að koma fram þeim málum, sem um hefur
verið samið að framgang ættu að hafa á þessu þingi. Er þar
um ýms stórmál að ræða, sem að vísu hefur ekki verið samið
um í einstökum atriðum og geta því jafnan komið upp ýmslr
erfiðleikar í meðferð málanna, því að sitt kann hvorum að
sýnast um ýms atriði. En sé ákveðinn vilji fyrir hendi að
, leysa málin af fullri sanngirni, þarf ekki að koma til árekstra.
, Eitt stærsta og eifíðasta málið sem þingið rrmn fást við að
þessu sinni, er breyting skattalaganna. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur lagt áherzlu á að lögunum verði breytt, sökum þess að
hann telur ekki lengur við það unandi fyrir þjóðina að búa við
mtgildandi skattalög. Skattar á félögum eru óbreyttir frá þvi
fyrir stríð, þótt verðgildi peninganna hafi rýrnað stórkostlega
og skattar á einstaklingum með miðlungstekjur eru svo þungii.
að afkoma flestra er mjög erfið.
Stjórnarflokkarnir eru báðir sammála um það að skattarnir
þurfa að lækka og lögin þurfi ýmsra lagfæringa við. En hitt
er svo annað mál, að þeir eru ekki sammála um. það í öllum
atriðum' hvaða breytingar séu nauðsynlegastar. Kemur þar að
sjálfsögðu til greina viðhorf. flokkanna til ýmsra mála og
pólitískir hagsmunir þeirra, sem eru mjög mismunandi. Þrátt
fyrir þetta er þess að vænta, að þeir nái samkomulagi um
þetta mál, sem landsmenn geta við unað og standi til fram-
,búðar, því ekki er æskilegt að tíðar breytingar séu gerðar á
skattalögunum.
Annað mál sem margir munu fylgjast með af miklum áhuga
er sú breyting i sambandi við viðskiptamálin er leiðir af andláti
fjárhagsráðs. Starfsmönnum þess hefur nú verið sagt upp með
þriggja mánaða fyrirvara og ætti breyting að verða á þessum
málum um nýár. Kemur það í hlut hins nýja viðskiptamála-
ráðherra að ráðstafa „dánarbúinu“ og koma nýrri skipun a
verkefni fjárhagsráðs. Fvrrverandi viðskiptamalaráðherra
hafði á sínum tíma lagt fram tillögu í ríkisstjórn um áfnám
fjárhagsráðs og ráðstöffffi á verkefnum þess. Sú tillaga fékkst
ekki samþykkt fyrir kosnirigarnar í sumar en þegar flokkarnir
fóru að tala í fullri alvöru um nýja stjórnarsamvinnu, náðist
samkomulag um að fjárhagsráð hætti störfúm. Af því leiðir
að ný lög verði sett um innflutnings og gjaldeyrismálin með
tilliti til þeirrar breytingar, sem undanfarin þrjú ár hefur orðið
í viðskiptamálunum. Allir vænta þess, að þessi breyting verði
mikið til batnaðar frá því sem verið hefur.
Þriðja málið, sem margir munu veita athygli, sérstaklega
iðnaðarmenn og iðnrekendur, er endurskoðun tollskrárinnar,
sem lofað hefur verið að lögð skúli; fyrir þingið. Á éndurskoðun
þessi sérstaklega að fara fram vegna iðnaðarins í landinu, í því
skyni að honum sé veitt skynsamjeg og hæfileg vernd gegn sam-
keppni erlendra iðnaðarvara. Tollskráin hefur ekki verið áður
endurskoðuð, þótt nú sé langt síðan hún var sett og er því full
þörf á þeirri endurskoðun, sem nú fer fram, vegna þess, að
á síðari árum hefur mikil bylting orðið á iðnðarmálunum. Er
víða mikið ósamræmi í tollum á erlendum og innlendum iðn-
aðarvörum, sem þarf að lagfærá. Ýmsar lagfæringar hafa
að vísu verið gerðar öðru hverju en allt hefur það frekar
verið gei't af handahófi til að lagfæra verstu annmarkana.
Sagt er að nefndin, er endúrskoðunina framkvæmir sé
langt komin í starfi sínu og er iðnaðarmálaráðherra treystandi
til þess að fylgja málinu svo eftir, að frumvarp verði lagt fyrir
þingið í byrjun þingtímans svo að það nái afgreiðslu á þinginu.
Hér iuí'ur aðeins verið minnst á þrjú stórmál, sem þingið
mun hafa með höndum í vetur. Það munu margir mæla, að
takist því að afgreiða þessi mál af forsjá og hyggindum, þá
hafi það unnið þarft verk og gott, sem almenningur í landinu
hanþ aðmrtaf . , |
Höfum til sölu
KARFAMJOL
SÍLDAR & FISKIMJÖLSVERKSMIÐJAN H.F.
KLETTI.
Stórkostleg
verðlækkun
á karlmsnnafötum vegna
tæknilegra framfara
Beztu fötin kosta nú aðeins kr. 830,00 — venjulegar stærðiv
Kynnist hvers íslenzkur iðnaður er megnugur.
Mí u n
Andréftar Andréttsanar
/w,
„Frá Diirer til Picasso"
Hinni merku grafisku sýningu Handíða- og myndlista-
skólans, Grundarstíg 2 A, lýkur í kvöld.
Opið kl. 1—11 siðdegis
— Síðasti dagur —
Feðgarnir brutust isiit saman.
ftoiBiiriiiii. kvaðsl láka liat’íB brotixt
iim með móðnr sinni.
Undir miðnætti 27. maí árið
1862 varð yfirsetukonan í
Húsavík, Björg Hildibrands-
dóttir, þess vör frá glugga sín-
um, að maður nokkur er hún
ekki sá sökum fjarlægðar, fór
með stiga einn mikinn frá „hey-
hlöðuhúsinu“ og setti hann að
suðui'gafli ,,kornbúðarhússins“.
Sá hún hann síðan fara upp
stigann og inn um glugga er
var þar á gafli hússins og mað-
úrinn krækti upp.
Björg brá þegar við, gerði
húsbónda sínn varan við þetta,
en hann vakti þegar upp heim-
ilisfólk verzlunarstjórans. Var
þá farið til og leitað innbrots-
mannsins í kornbúðinni og
fanst hann um síðir í „undir- Fleíri þjófnaðir.
Rannsókn málsins leiddi
föður sínum og einu sinni jafn-
vel í fylgd með móður sinni, en
aldrei varð hennar hlutdeild í
þjófnaði eða þjófnaðarhilm-
ingu sönnuð. Enda þ.ótt aldrei
upplýst til fullnustu, hve
miklu þeir feðgar stálu, var þó
talið öruggi að það myndi
aldrei vera undir 100 ríkisala-
virði, sem í þá daga var geysi-
mikið fé. Það sem stolið var.
var kornvara, saltkjöt, rúllu-
pylsur, hákarl, ryklingur,
sykur, tóbak og brennivín
Stundum var þýfið svo mikió
að þeir feðgar urðu að fara
tvær ferðir sömu nóttina til
þess að koma því undan.
Það er talið að kartöfluupp-
skeran hér á landi muni vera
hér um bil þreföld á við meðal-
uppskeru, og meiri en nokkru
sinni fyrr. Þess verður líka vart
hér í bænuni, þvi nóg er fram-
,bo@ið og jafnvel á miklu Iaegra
verði en verið hefur til þessa.
Mikill fjöldi garðeigenda
hafa skorið uþp meira en þeir
geta sjálfir torgað og vilja losna
við nokkra poka, bæði til að
hafa upp í kostnað og vegna þess
að fæstir liafa nægilegar geymsl-
ur fyrir uppskferuna.
Kartöflugeýnvslur.
Kartöflugeymslur munu vera
ónógar í bænum og nágrenni, en
yarla verðúr hægt að saka m-im;
aðíla uni það béfnlíhis, þvi ekki
verður liægt að gera ráð fyrir
afn mikilli uppskeru á hverju ári.
Þó yrði það að teljast heppileg
ráðstöfun, ef bærinn eða riki.ð
léti byggja auknar geymslur fyr-
ir garðávexti, þar sem hægt væri
að taka til geymslu kartöflur og
aðra áve'xti garðeigenda. Það er
nú svo, a'ð ekki er lvægt að gera
ráð fyrir að hver og einn garð-
eigandi gcti byggt sér viðutvendi
geymslu, þótt sá hinn sami rækti
kartöflur og annað grænmeti.
Myndi örva garðræktina.
Þegar vitað er að við eruin ekki
' sjálfum okkur nógir hvað snertir
kartöfluframleiðslu, sýnist það
vera mjög Iveilbrigð stefna a’ð
rcyna að örva menn til að eiga
garða og stunda þá í Trístund-
um. En_vitneskja almennings um
að alltaf sé öruggt að liægt verði
að koma uppskerunni i geymslu,
þótt hún aukist fram yfir eigin
Jvarfir, inyndi stuðlá að aukirini
garðrækt. Garðrækt bæjarbúa Ivef
ur farið m.iög í vöxt liin siðari ár,
og er Jiað sann'arlega vel farið.
En 1; ivii þarf énn að aukast, því
nægtir markaður er fyrir kar-
töflur og riieiri garðávexti, ef að-
eins er hægt að koma þeim i
geymslu.
Eru í vandræðum.
Eg veit nokkur dæmi þess að
(lugíegir garðeigeridur, sem bafa
fengið góða uppskeru úr görðum
sínum í haust, eru í mestu vand-
ræðum með kartöflurnar sínar.
Þeir lvafa ekki neinar geymslur
•nema rétt fyrir sjálfa sig, en þyk-
ir það súrt í brotið að geta ekki
komið þvi sem umfram er eigin
þarfir í verð. Það sýnist því vera
verkefni framundan, að búa svo
i haginn fyrir garðeigendur, að
ekki lconii til þess að garðávextir,
einkurn kartöflur, þurfi að
skemmast vegna geymslnrúms-
leysis.
kjallara“ þar sem hann haföi
falið sig bak við tunnur og
kassa„ Maður þessi reyndist
vera 21 árs gamall piltur úr
grendinni, Gunnar að nafni.
Hlutdeild foreldra.
Handtaka piltsins leiddi til
þess að hann játaði á sig sam-
tals 9 innbrotsþjófnaði í þessa
sömu verzlun. Kvaðst Gunnar
ennfremur i ljós, að Gunnar
hafði farið í ýmis hús ná-
granna sinna, annað hvort einn
eða með föður sínum og stolið
þaðan matvælum, peningum,
prjónavöru og skinnum.
Meira að segja eftir að Gunn-
ar var kominn í varðhald til
Jóns hreppstjóra á Héðins-
Stal liann ýmsu smáveg-
Enn uin Traðarkotssund.
Ibúi við Traðarkoíssund
hringdi til mín í gær og þakkaði
mér fyrir skrifin í fyrradag um
sundið. Sagði hann að það befði
vakið mikla ánægju húsmæðra, er
búa við Traðarkotssund, að á
þetta mál hefði verið minnzt.
Hefur ibúunum, sem ég varð ckki
hissa á, gramist hve lítið hefur
verið gert þar, þótt allar götur í
riágrenninu hafi yerið malbikað-
ar. — kr.
Fimm ára frelsistjón.
f héraði var dómur kveðinn
upp í máli þessu að Húsavík 1.
júlí 1863, og féll á þá lund, að
Gunnar var dæmdur í 5 ára
frelsistjón með betrunarhúss-
vinnu og karl faðir hans til
3X27 vandarhagga. Auk þess
var þeim gert skylt að greíða
hafa ýmist verið eirin í þessum j ig frá hreppsstjóranum, aðallega ] skaðabætur til hlutaðeigandi
inriþrotsferðum eða í fylgd mþð þó brennivíni og smjöri. aðiia. . .