Vísir - 26.11.1953, Blaðsíða 4

VlSIR
Fimmtudaginh 26. nóvember 1953
Ptt
DAGBLAÐ
’ ' [ Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
I [ Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstrsetí 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR HJT.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm linur).
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Samstarfstilboði hafnað.
Ijúní-mánuði síðast liðnum, þegar skammt var til kosninga,
gerði kommúnistaflokkurinn Alþýðuflokknum tilboð urn
samstarf, til þess að forða þjóðinni frá háska, sem henni stafaði
af því, að þessir flokkar stóðu ekki saman. Að vísu var sam-
starfslöngun kommúnista ekki bundin við Alþýðuflokkinn einan,
því að vitanlega vildu kommúnistar fá öll ,,þjóðholl“ öfl og
‘frjálslynd til samvinnu við sig. Var það harla einkennilegt,
því að hingað til hafa kommúnistar ekki litið svo á, að hér á
dandi væru til aðrir þjóðhollir menn en þeir einir.
f Svo mikið var óðagotið á kommúnistum, þegar þeir sömdu
i.toréf um þetta til Alþýðuflokksins, að þeim láðist að dagsetja
plaggiö. Hinsvegar fór Alþýðuflokkurinn sér að engu óðslega.
'Jafnvel þótt foringi hans hinn nýi hafi löngum verið á mörkum
þess að vera kommúnisti, hefur honum sennilega fundizt betra
að athuga, hvernig kosningabandalagi sínu víð framsókn á
ísafirði reiddi af, áður en hann tæki ákvörðun um bandalag við
;bina góðu vini í kommúnistaflokknum.
i< Kosningarnar fóru á þann veg, sem mönnum er kunnugl,
að foringi kratanna fékk herfilega útreið á ísafirði. Þessi
’3,maður sigursins“ — eins og hann kallaði sig í blaði sínu þar
i vestra — reyndist maður ósigursins. Mátti þá ætla, að harm
teldi vonlítið að vinna sér frægð og. frama í bandalagi við
íramsókn, en ekki varð þó af því að sinni, að hann gengi i
, fóstbræðralag við kommúnista. Epn.munu hafa verið þeir menn
jnnan flokks hans, er vildu fara gætilega í sakirnar.
1 Þegar þing kom saman skaut sú von upp kollinum, að hægt
mundi að fá samþykkta á þingi þá breytingu á kosningalögununi,
að gera mætti kosningabandalög, og var þá sennilegt, að fram-
sókn mundi fús til að hjálpa Alþýðuflokknum á ný. Þess vegna
:var ekki enn nauðsynlegt að rjúka upp til handa og fóta og
fallast í faðm við kommúnista—- a. m. k. ekki fyrr en athuguð
hefði verið nánar afstaða framsóknar.
I í gær skýrði svo bæði Alþýðublaðið og Þjóðviljinn frá þvi,
að Alþýðuflokkurinn vildi ekki ganga til samvinnu við kommún-
ista, þar sem svo mikill munur væri í grundvailaratriðum á
stefnu flokkanna, eins og miðstjórn Alþýðuflokksins hafði
komizt að orði í ályktun, sem hún gerði varðandi tilboð korn-
múnista. Má þá gera ráð fyrir því, áð Alþýðuflokkurinn teiji
sig hafa meira en litla von um að komast í bandalag'ssæng með
framsókn, þegar gengið verður til kosninga næst, svo að ástæðu-
laust sé að vera lengur að draga kommúnisia á svarinu, enda
• drátturinn orðinn næstum hálft ár.
j En þessi langi umhugsunarfrestur krata er enn ein sönnun
þess, hve flokkurinn er hræddur við allt og alla. Hefði hann
verið líkur ,,bræðraflokkunum“ á Norðurlöndum, sem svo oft
er vitnað í, hefði kommúnistum verið svarað afdráttarlaust
neitandi þegar í stað. En hann var hræddur og ragur, og það
hefur hann verið lengi. Þess vegna hefur hann verið að tapa
og mun halda því áfram.
Thor Thors
sendiherrð, fimmfugur.
Thor Thors sendiherra er
fimmtugur í dag. í því tilefni
er ekki ófróðlegt að rifja upp
helztu atriði um ævi hans og
störf í hágu lands og þjóðar.
Þegar á námsárum sínum
þótti Thor skara mjög fram úv
jafnöldrum sínum. Hafði har.n
óvenjulega skarpar gáfur og
þroska meiri en aldur gaf til
kynna. í Menntaskólanum varð
hins mesta trausts. Um margra
ára skeið hefur hann verið
sjálfkjörinn framsögumaður
st j órnmálanef ndarinnar, sem
íþróttaunnandi, sem saknar
iþróttakvikmyndanna sendir
Bergmáli stutt bréf, cr liann biS-
ur um, að komið sé á framfæri
fyrir sig, sem liér vcrður gert:
„Herra ritstjóri. Þar sem ég hef
áhuga á íþrótfum, langar mig til
er atkvæðamesta nefnd alls-'ag bigja y8ur að koma eftirfar.
herjarþingsins. fandi fyrirspurn til réttra aðila;
Þó að hér hafi verið drepið á llvað 01 oiðið um þessar iþrótta-
helztu skyldustörf sendiherra, i myndÍr’ sem nllglyst,var að S'>i!d'
, . , . ar yrðu um allar helgar, suemma
þau er mestu mali hafa skipt, ’ , ... , . .... ,
’ a liðnu vori. Voru þa oll dag-
þa hefur aðeins verið stiklað WÖS bæjarins einhuga lun að
á stóru. I sambandi við embætti | auglýsa þessa nýjung í skemmt-
sitt hefur hann þurft að leýsa^analífi bæjarins.
fjölda vandamála, afkasta marg!
földu verki og oft og tíðum Erlendar íþróttamyndir.
þurft að leggja nótt með degi. | í auglýsingunum og skrifim-
Veldur því að sjálfsögðu hin um um starfsemi þessa var tek-
erfiða aðstaða smáríkis vors, að fram, að búið væri að útvegá,
sjaldnast er hægt að láta sendi- c®a væntanlegar væru alls kon-
Aliir
a somu
i Á þessu áru hafa kommúnistar hvað eftir annað boðið ölíúm
V®- þjóðhollum mönnum hér á landi samstarf til að hrinda af
þjóðinni hrammi amerískra áhrifa. Þeir hafa að heita má viljað
allt til vinna, ef þetta mætti takast, en þó hefur árangurinn
verið harla bágborinn. Þeir hafa þó fengið ágæta bandamenn
á þing, sem eru þjóðvarnarmenn, er vilja þó ekkert við koih-
múnista kannast, þegar á þá er gengið, en reka þó' erindi
þeirra, þegar þörf krefúr.
i Þessi sameiningar„lína“ gegn Bandai'íkjunum er m'i uppi-
staðan í stefnu kommúriista um heim allan. Það er en.gin til-
viljun, að kommúnistar hér á landi bjóða nú öllum, að þeir
skuli gleyma gömlum væringum og gerast nýir og betri menn,
ef einhverjir vilji standa með þeim í baráttu þeirri, sem þeim
hefur verið fyrirskipuð frá Moskvu. Og með því að berjastgegn
Bandaríkjunum er að sjálfsögðu vegið að samtökum frjálsra
þjóða gegn heimsdrottnunarstefnunni rauðu.
En hér á landi sem annars staðar ættu menn að hafa það
hugfast, að kommúnistar eru ekki að berjast fyrir þjóð sína,
þegar þeir reyna að smita almenning af móðursýki sinni. Þeir
eru að framkvæma sk’ípsíniré sem :©íu: ekki-.ffjékar íslandi í hag
nú en áður, er þvi hefúr: Vefeið bðStíið. ^tþf j»S i éjítófórjiij efni,
Því skyldi enginn láta blekkjást af moldviðri þvfv’sem þeir
þyrla nú -upp, ... ........, . -
hann snemma forystumaður
nemenda, og þótti engum ráð-
um ráðið nema fulltingi hans
kæmi til. Olli því skýr hugsun,
drengskapur, góðvild og for-
ystuhæfileikar. Hið sama varð
upp á teningnum í háskólan-
um, en þaðan lauk hann prófi
í lögfræði 1926 með hæsta vitn-
isburoi, er þá hafði verið gefinn
kandidat.
Að loknu framhaldsnámi í
Bretlandi og Frakklandi tók
hann við framkvæmdastjóra-
störfum í Kveldúlfi, síðar varð
hann framkvæmdarstjóri Sölu-
sambands ísl. fiskframleiðenda
og ferðaðist þá víða um lönd,
einkum um Norður- og Suður-
Ameríku til þess að afla mark-
aða fyrir islenzkan saltfisk. —
Starfaði hann hjá S. í. F. til
ársins 1939, en þá var hann
skipaður formaður sýningar-
ráðs íslands á heimssýningunni
í New York. Var þátttaka ís-
lands í þeirri sýningu með svo
miklum myndarbrag, að eftir
var tekið, og vakti íslandsdeild-
in mjög mikla athygli, þótt sýn-
ingin væri geysi-umfangsmik-
il og stórkostleg.
Hinn I. ágúst 1940 var Thor
Thors skipaður aðalræðismað-
ur Islands í New York og ári
síðar fyrsti sendiherra lands-
ins í Bandaríkjunum með að-
setri í Washington. Hefur hann
gegnt þeirri virðingarstöðu sið-
an með þeim skörungsskap, sem
alkunnur er. En auk sendi-
herrastarfsins í Washington,
sem brátt gerðist mjög um-
svifamikið sakir stóraukinna
viðskipta og annarra samskipta
milli landanna, var hann síðar
skipaður til þe.ss að vera jafn-
framt sendiherra íslands í Kan-
ada, Brasilíu og. Argentínu. Auk
þess hefur hann frá því 1946, er
ísland gerðist aðili að samtök-
um Sameinuðu þjóðanna, verið
aðalfulltrúi landsins gagnvart
S.Þ. og formaður allra sendi-
nefnda íslands á allsherjar-
þinginu, en þau hafa verið
haldin í New York 1946 og
1947, París 1948, New York
1949 og 1950, París 1951 og
ráðunum í té það staríslið eða
þá sérhæfu aðstoðarmenn, sem
í raun og veru væri full þörf
á. í þessu efni kemur sendi-
herra það að miklu liði, hversu
fjölbreyttum störfum hann
hafði sinnt hér á landi, áður en
hann gerðist sendimaður þjóð-
ar sinnar og hversu menntun
hans er fjölþætt, minnið gott og
hugsunin skýr.
Eins og ég sagði frá í upphafi
þessa greinarkorns, aflaði Thor
Thors sér þegar á skólaárum
sínum mikils trausts og vin-
sælda í hópi námsfélaga. Það
þótti því mikið happ, er hann
tók það að sér vorið 1930 að
standa fyrir fyrsta norræha! °8 þokan, sem kéinur og fer
stúdentamótinu, sem haldið j cnS*nn veú hvað af verður. Xú
var á íslandi. Kom honum þar,lan8ar mi" að sEyrÍa: A hvcriu
ar ei’lendar íþróttakvikmyndir.
Og var ég meðal annarra farinn
að lilakka til að fá tækifæri til
þess að sjá góðar erlendar kivk-
myndir af íþróttum og mótum,
sem áður höfðu ekki verið sýnd-
ar hér. En svo skeður það. sem
ég á bágt með að sætta mig við,
að þessi nýjung, er rækilega var
auglýst, stendur aðeins einá
lielgi. Aðeins ein iþróttakvik-
mynd var sýnd mér vitanlega. Og
svo ekki söguna meir.
Átti að verða fastur liður.
í skrifum og skrafi um ný-
breytnina var því lofað, að i-
þróttamyndir um helgar yrð'i
fastur liður í fræðslu og skemmt-
analífinu. En þetta hvarf, éins
að miklu gagni glæsileiki í
framkomu, málakunnátta mik-
il, starfsvilji og starfsgleði, sem
æ síðan hafa einkennt öll störf
hans. Munu þeir, er þá voru
í tölu íslenzkra stúdenta, seint
gleyma þeim sóma, sem Thor
gerði íslandi og íslenzkum
menntamönnum við það tæki-
færi.
Vinsældir hans og áhrif komu
glögglega í ljós, er hann bauð
sig fram til Alþingis 1933 í
Snæfellsnessýslu og náði kosn-
ingu með miklum yfírburðum.
Jók hann síðan mjög fylgi sitt
í næstu kosningum og enn í
hinum þriðju, en á þriðja kjör-
tímabili sínu hvarf hann af
þingi til þess að rækja skyldu-
störf erlendis. Hafði hann þó
gert það ljóst, svo að eigi varð
um villzt, að hann átti niikla
framtíð fyrir sér sem stjórn-
málamaður og þingskörungur,
enda ráðsnjall, mælskur og
fylginn sér og hafði aflað sér
ínikillar þekkingar . á högurn
lands og þjóðar. .
Árið sem Thor Thors lauk
háskólaprófi gekk hann að .eiga
heitkonu sína, Ágústu Ingólfs-
dóttur. Hefur hún verið rnanni
sínum traustur förunautur á
vandfarjnni leið, gnda á hún í
ríkum mæli þá kökt‘iv'sem bezf-í
ir hafa verið taldir með ís-
lenzkum konum frá upphafi, og
er auk þess kvenna fríðust að
yfirbragði. Fer ekki hjá því,
að eftir þeim hjónum verði tek-
ið, þótt í margmenni sé. Þau
hjón eru öðlingar heim að
sækja og mjög samhent um að
gera hlut íslands sem mestan
og beztan í hvívetna, enda
fótbraut þessi nýjung sig? Og er
nokkui’ möguleiki á því að brot-
ið grói, svo framhald verði a
sýningum iþróttakvikmynda um
helgar. Er þess að vænta á næst-
unni, cða getur langt uin liðið
þangað til tekinn verður upp
þráðurinn aftur þar, sem frá
vsr liorfið.
Töfðu mótin fyrir?
Að vísu voru íþróttamótin að
liefjast um það leyti, er hafi/.l
skyldi handa um sýningu þess-
ara mýnda, og fóru þau fram um
helgar. En þetta vissu þeir, sem
stóðu að sýningunum, eða ætluðu
að standa að þeim. Og liefðu
sýningar alls ckki þurft að falla
niður þess vegna. Og mótin geta
ckki afsakað það, að engin skýr-
ing hefur verið gefin á því, að
sýningar féllu niður. Ilef ég svo
þetta bréf mitt ekki leiigra. —
Treysti Bergmáli til þess að
bergmála það til réttra aðila.
Með þakklæti. Íþróttavinur:“ —
Bergmál Iiefur gert skyidu
sína. Svari þeir, sem eitthvað
vita um málið. — kr.
Alm. Fasteignasalau
Lánastarfsemí
Verðbréfakawp
Austurstræti 12. Sími 7324.
PELSAR OG SRINN
Kristinn Kristjánsson,
feldskeri, Tjarnagötu 22.
Sími 5644.
New York 1952 og.^953, og liljfa þavi sér hvergi, þegar um
stendur það þing étan yfir. í er að raéða sförf eða athafnir, !að;:óska sér glæsilegri, fulltrúa
hópi þingmanría á' allsherjai’- J sém orðið geta landi voru til
þingum nýtur Thor sendiherra 4 sóma og gagns. Er trauðla hægt
íslands með erlendum þjóðum.
Bjarni Guihnundsson.
r