Vísir - 21.04.1954, Qupperneq 7

áu-mar
Kjötverzlanir Hjalta Lýðssonar h.f.
áurnat'
Elís lónsson, Kirkjuteig 5.
t áumar
Þvottahúsið Ægir
áumar
Verzlun Halla Þórarins h.f.
áumar
Efnalaug íleykjavíkur.
áumar
'Miðviktidaginn' 21. apríl. 1954.
Mræð á morgHit:
Frú Soffía Pálsdóttir.
Níræð verður á morgun frú
Soffía Pálsdóttir, Laugateigi 5
hér í bæ, og með því að enn
hefir hún með höndum hús-
stjórn (fyrir son sinn), má víst
ugglaust telja hana einhverja
elztu húsmóður bæjarins.
Hún er fædd að Kumbara-
vogi á Stokkseyri hinn 22,
apríl 1864, dóttir Páls bóiida
þar Halldórssonar, og Þórunn-
ár Björnsdóttur konu hans.
Þau voru 7, systkinin, og er
Soffía nú ein á lífi. Hún ólst
upp í föðurgarði til fermingar,
við kröpp kjör eins og ekki var
ótítt þá þegar ómegð var mik-
ál, en þá tók hún að vinna fyrir
sér á ýmsum bæjum þar í sveit,
og þótti hlutgeng til hverra
sveitaverka sem var, enda sam-
vizkusöm með afbrigðum, en
sá eiginleiki einkennir hana
þann dag í dag. Kaupið mun
ekki hafa verið hátt í þann tíð,
einar 14 krónur yfir árið, auk
einhverra fata.
Tuttugu og' sex ára gömul
giftist hún Sigurði Jónssyni,
toónda og sjósóknara, og bjuggu
þiau lengst af á Stokkseyri, en
hann andaðist árið 1918 úr
spænsku veikinni. Tveim árum
síðar fluttist Soffía í bæinn og
hefir búið hér síðan. Þau Sig-
urður áttu 10 börn, en af þeim
eru 7 á lífi, 3 systur og 4 bræð-
ur, öll búsett hér, nema Jónína,
húsfreyja á Baugsstöðum,
Verzlunin Skeifan,
Snorrabraut 48.
édilecjt áumar.'
/
Soffía býr nú hjá syni sín-
um, Elíasi Sigurðssyni bif-
reiðarstjóra, sem er yngstur
barna hennar, og annast hús-
hald fyrir hann einhleypan.
Gerir hún það af sömu rögg-
semi, gestrisni og skörungsskap
og jafnan fyrr, þrátt fyrir níu-
tiu árin. Hún fer á fætur eld-
memma á morgnana að hita
kaffið, en síðan annast hún öll
heimilisstörf og sinnir gestum,
'em að garði ber, en þeir eru
margir. Hún er enn prýðilega
ern, les blöð og bækur við-
stöðulaust, þegar hún má vera
að því.
Vinir hennar senda henni
hlýjar kveðjur í dag og óska
þess, að ævikvöld hennar megi
verða bjart og fagurt.
T.
Þökk fyrir veturinn.
Stórholtsbúð,
Stórholti 16.
éöilecjt áumar ! jl
tír gireliB í Reader‘s EDlgest eftir
merkars Ífíénmmarín.
Faftir miim, sem var skóla-
jneistari, kváddi móður mína
við úfidyrnar og sagði við hana
íiirn íeiS: „Segðu Harry, að hann
geíi slegið blettinn í kiföld ef
í'iann vill“. Og eftir að liafa
gengið nokkur skref niður göí-
nna, snéri hann sér við og
kallaði: „Segðu Harry, að það sé
betra fyrir hann að hafa áhuga
á 'því.'1
Þessu kvöldi haíði eg hugsað
mér að verja á allt annan hátt,
eins og flestum unglingum er
tamt. en eg fór samt og sló
bieftinn, brosandi yfir þessari
einkennilegú athugasemd foð-
ur míns, Eg komst að raun um,
að þetta var ails ekki svo leið-
iniegt verk. Áður en því var
lokið var mér meira að segja
farið að geðjast vel að því.
Aldrei hefði mér kömið til hug-
ar. að 60 árum seinna myndi
þessi gáfulega ráðlegging end-
uróma í huga mínum. Ef bú
færð ekki vinnu, sem þér líkar,
Mttu þér þá geðjast að fþeirri
vinnú sem þtí liefor.
Eg gat ekki. hætt að hugsa
um þetta, jafnvel í skólanum.
Eg hataði stærðfræði. Þegar eg
fór í háákólann þráði eg þann
d.a-g, þegar þessi leiðinlega
námsgrein myndi ekki lengur
■hrjá.mig. En nú lá skyldunámið
fyrir mér — og þann blett varð
að slá. P.áðleggingar föður míns
Mingdu fyrir evrum mér. ,,Þú
þarft að hafa áhuga á því“. Þið
tráðið hvort þið trúið því, en
al erlendra .,kimnáliuinanna“. Þá
er betra að nota enga titla“.
Bergmáli lýkur svo i dag með
be.ztu sumaróskum til aiira les-
cnda -og þökkunr fyrir 'golt sam-
starf á liðnum vetri. — kr. ,
þegar eg hafði lokið við þessa
skyldunámsgrein þá tók eg að
fást við önnur stærðfræðileg
viðfangsefni.
Svo uppgötvaði eg' að hin
föðurlega ráðlegging í öllum
sínum einfaldleik bar vott um
glöggan skílning' á daglegum
viðfangsefnum,
Því fer fjarri að það sé ein-
göngu undir starfi fólks komið
hvort það finnur þar gleði og
starfslöngun, heldur viðhorf
þess til starfs síns.
Þessi ráðlegging hefir hjálp-
að mér, sérstaklega þegar eg
hefi átt við örðugleika að etja.
Það skiptir engu hversu heill-
andi hápnktur köllunarinnar
er — og eg hefi rekist á mikið
af þeim í kerínimenhskunni. —
Sérhver köllun er eins og borg-
arís, tindur hans er sýnilegur
en-mestur hluti hans er hulinn
vatni, ósýnilegur vani, ó-
skemmtíleg smáatriði, erfiði.
Afstaða manns gágnvart þeirri
hlið verks hans ákvarðar oft
allan árangurinn. í hverri köll-
un reka menn sig á, að það eru
margir bjéttir, sem verður að
slá. Sérfræðingar á hverju syiði,
allt frá viðskiptalífinú til. lista
o? hliómlistar, munu staðfesta
orð mín.
Nú, þegar eg er orðin 75 ára'
og elii hefir sótt mig heim-heyri
eg enn eftir öll þessi ár, föður
minn-segja: ,,Segðu Iiarry, að
það sé betra fyrir hann að hafa
áhuga á því.“ (Úr grein eftir
Harrj' Emerson Fosdick, iiró-
fast víð River'side Drive kirkj-
una í New York).
Yerzlun c
Benóný Benónýssonar. é
|
letnlec^t áuinar ! !;

!
Skóbiúð Reykjavíkur.
ilecf-t áumar ! ;!
/
• Toledo.

óiAinat
J
.
i Bókabúð
Lárusar Blöndal.
it c
áumar:
í
Sig'urður Kjaríansson. ‘I
Laugaveg 41. ^
factiléqt áurnar !
I
Reiðhjólaverksmiðjan j;
örninn.

iteql áumar!
í
Guðm. Þorsteinsson,
gullsmiðnr
Bankastræti 12.
7/í'/ / < /
<leoLleCft áumar.
%OFNÁSM IÐJAN
ÍINHOLTI ÍO - RCVKIAVIK - ISlANOI
Áfgreiðsla smjörlíki|gerðann.a h.f. >
;
! '
óutnar:

éóileqt áu/nar.
Gúmmíbarðinn h.f.

eoiiecjé áumar
,v1v-v.v.v.vv.vv.vvj’^.v/^.v.-Ari.v«%w.‘
fu , !
leoiteqt óumar:
Verzlun
Jiánasar Sigurðssonar,
HvérfisgÖtu 71.