Vísir - 20.11.1954, Blaðsíða 7

Vísir - 20.11.1954, Blaðsíða 7
Laugardaginn 20. nóvember 1954. VlSffi f VERZLUIVARPLASS ÓSKAST c fyrir antikvörur, helzt nálægt miðbænum. símum 7372, 7335 og 81267. um í herberginu. Myndin var gerð af hagleik af manni, sem kunni að sýna þjáningar, og blóð rann úr sárunum fimm. XJndir krossinum stóð nú sendiherra Spánar og talaði blíðmáll í meira lagi. — Þér eigið að skora Courtenay á hólm og vega hann. Þetta var mikil freisting....Renard sá, að John langaði til að gera þetta, svo að hann reyndi að ganga endanlega frá þessU. — Sem aðalsmaður hafið þér rétt til að skora hann á hólm, og hann verður áð berjast við yður. Drottningin kann að láta líta svo út sem hún verði yður reið 'fyrir þetta, en með sjálfri sér mun hún verða fegin, og eg og stuðningsmenn mínir munum, gæta þess, að þér verðið náðaður fyrir vígið. Hægt er að koma því svo fyrir, að þér getið komizt undan til Spánar og stutt dvöl þar eða í Niðurlöndum gæti einnig verið til góðs. Síðan gætuð þér komið heim aftur, er allt væri klappað og klárt, farið til hirðarinnar, gengið að eiga hverja þá konu, sem yður fýsti .... Nú skildist John allt í einu, við hvað var átt. Þarna var agnið, sem átti að nota, til þess að fá hann til að gera það, sem nauð- synlegt þótt. Hann átti að hafa heimild til að ganga að eiga hverja þá konu, sem hann óskaði. Otterbridge hafði sjálfur beitt sömu aðferð. John tók ákvörðun sína og stöðvaði á samri stundu loforðaflaum sendiherrans. — Með allri virðingu fyrir húsbónda yðar neita eg að fallast á þetta. Hann hafði ósjálfrátt haldið um meðalkafla sverðs síns og svo fast, að hann fann skyndilegá til eymsla í hendinni. Hann losaði takið og sagði til frekari skýringar: — Eg mundi ekki I hika við að vega Courtenay í bardaga, sem risi vegna okkar sjálfra, því að hann hefir gefið mér gilda ástæðu til að drepa sig. En eg er ekki fáanlegur til að vega hann í einvígi vegna ríkismálefna. Þér verðið að afla annars morðingja. Fenard vildi ekki reiðast, þótt John gæfi æma ástæðu til þess. — Eg leit svo á, að þér telduð yður hafa næga átyllu til að halda málstað yðar til streitu, lávarður minn, en vitanlegá getið þér bezt um það dæmt. En svo getur farió, áður eh mjög langt líður, að þér neyðist til að grípa til viðelgahdi ráðstafana, og mun loforð mitt þá standa. John hneigði sig, án þess að rétta honum höndina, eh Spán- verjinn var hinn rólegasti, þegar þeir skildu. John var hugsjúk- ur, er hann fór til Rose, og vonaði aðeins, að Francis mundi bera honum orð um að Roger væri á leið til Frákklands. En vikah leið til enda, án þess dð nokkurt boð kæmi frá Francis. XIII. kafli. Ahna og Margaret vörum önnum kafnar við undirbúning brúðkaupsveizlunnar. John og Anthony voru sýnilega önnum káfnir líka við ráðagerðir sínar. Anna varð þess vör, að John hafði miklar áhyggjur út af fjarveru Frands, þótt hánn talaði ekki um það. Hún sýndi honum hluttekningu án nærgögulla spuringa og á þann hátt vánn hún trúnað hans. Þau fóru á fálkaveiðar og ætluðu að veiða akurhtsenur. Fálk- öíívrá — Óílvrt Crepe nylon sokkar do. lierra — Sængurveradamask Dakrongabardine Púður frá 2,00 Varalitur frá 8,00 V önimarkaðurmn Hverfisgötu 74. MAGNOS THORLACIUS hæstaréttarlögmaður. Málf lu í ningsskrif s tof a Aðalstræti 9. — Sími 1875. Pal og Personna Rakvél RakvélablöS Aiinast allskonar skreytingár á gluggiun og í; VérzhuiÚm. Athugið að panta jólaskréytinguna I; tíma. . \ ár Lárus Agsístsson Uppl. í síma 5293. ^VVUVWAVVWWUVVWVWVWUUWWVVVVVWUW^VWi rfWWWMíWlAiWJWAVUWVvWWUVWVVWVWVUWlJWW^ A kvoitlvdkuititif. Það var við fyrir nokkru að falleg stúlka í Torino, alveg á borð við Ginu Lolobrigida, var stödd í kaffihúsi einu þar í borg. Við borð nálægt sátu 4 karlmenn og hún brosti sætt til þeirra. Af þessu varð stórkost- legt uppnám og karlmennirnir fjórir byrjuðu að kýta hástöf- um. Þóttist hver um sig hafa átt brosið frá yngismeynni. Hávaðinn jókst og endaði með illvígum slagsmálum og pústr- um. Varð að lokum að aka keppendunum á sjúkrahús til þess að láta gera að sárum þeirra. En merkilegast var þó, ‘ að þeir voru allir um áttrætt. • Maður kom inn í „bar“ á 10. götu í N. Y. og sagði: „Hve- nær tókuð þið upp á því að dreifa sagi á gólfið?“ „Þetta er ekki sag,“ sagði þjónninn. „Það eru húsgögnin frá í gærkvöldi." Robert Schumann hinn franski er piparsveinn. Og einu sinni var hann að því því spurður, hvernig á því stæði að hann hefði ekki kvænst. „Ef yður langar til, að fá að vita það er það mér ekki Jaunungarmál, þó að langt sé um liðið síðan hún gerðist, sagan sú. Eg kom einu sinni inn í strætisvagn, sem var troð- íullur og var eg þá svo óhepp- inn að stíga ofan á fótinn á konu einni er þar stóð. „Þú ert alltaf sami klaufinn,“ sagði hún og hellti yfir mig skömm- i unum. Eg undraðist vitanlega að hún skyldi þúa mig og bað hana afsÖkunar. En þá sneri hútt. við blaðinu, varð hin al- úðlegasta. Bað hún mig áð fyrirgefa og sagði: ,.Eg tók feil á yður, eg Hélt þer vseruð máð- urinn minn!“ Frá því augnáblíki ákváð eg að kvænast ekki.“ Texasbúi koin til Ástralíu og þó að það sé stórt land þá blöskraði Texasbúanum það ekki, því að állt er stáerst i Texas, eins og kunnugt er. En svo var farið með hann í öku- ferð honum til skemmtunar og í þeirri för sá hánn nokkur pokadýr á hlaupum. „Nfei, það verð eg þó að játa,“ sagði hann, „að svona stórar engisprettur höfum við ekki í Texas“. 1696 €. & SutnuýkA "H/£> HEAP SHOL/LP CaVtEÖFFS" SAID JQ6É, (NDI6NANTLY. 'lHE WORK .ÉiÍlisi. FOR LAZAR!" ...THE N6XT MORNIN& THE TWO MEN WERE COMPUTIJslö THE DAMAGE WHEN A SÚDDEN OOM MOTION 60UNDED OUTSlDEl LITTLE JOSÉ WAS WIELDINS A HEAVY MACHETE OVER.A STŒANGEIZ "SZ/'SAIDTrlE MANSlHAVBÁ MESSAGE. SE/JOR LAZAR CHALLeMGB. THIS O/VE TOA PUEL-TÖ THE OEATH!* Copr. 1051. S<Jg»rRloenurroueh», Inc.—Tw,Tug V. S.Pat.OIT. Diatr. by Urúted Feature Syndicate, Inc. Morguninn eftir, þegar Tarzan og voru að reikna út tjónið, sem «•«* hafði, heyrðu þ«ir hávaða úti Wr. Þeir komu auga á José litla þar sem hann lá of an á manni nokkrum og sveiSteSi stútri sveðju yfir höfði hans. .Það ætti að höggva af honum höiuðið!“ hrópaði José æstur. „Hann éí l'- nuá& Lazars!“ ■- „Eg hef Skilaboð til yðar, herra,“ sagði sendiboðinn við Tarzan. „Laz- ar skorar yður á hólm, — upp á lít og dauða!“ j.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.