Vísir - 18.02.1955, Qupperneq 6

V
VtSIR
Föstudaginn 18. febrúar 1955
1
OAGBLAB
Ritstjóri: Ilersteinn Pálsson.
Auglýsingadtjóri: Kristján Jónsson
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Simi 1680 (finun ílnur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGAFAN VÍSIB H.F
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Takmörkun ieigubífreiia í
■■ Reykjavík og víiar.
í sölum Alþingis virðist vera | Hvort heldur að hann stundar
efst á baugi í dag, að nauðsyn akstur sem aðalstai-f eða auka-
krefji að'.svipta menn almenn- starf. Á nákvæmlega sama hátt
um mannréttindum, eins og geta opinberir starfsmenn haft
Lok verkfallann'.
atvinnufrelsinu. Hver eru svo
rökin fyrir slíktun mannrétt-
indaskerðingum?
Aðstrejrjii og offjölgun.
í greinargerð, sem fylgir
tvær eða fleiri fastar stöður
samtímis, hvor eða hver þeirra
sem telzt aðalstai*f eða auka-
starf, að ógleymdu smá dútli í
sambandi við verkfræði, lög-
fræði eða hin ýmsu fagstörf.
frumvai'pinu, er skírskotað til, Og ef frumvarp þetta að lög-
þess, að hin síðaii ár hafi menn j urn verður, þá er hér smá auka-
sótt fast eftir að vinna í þessari i vinna fyrir lögfræðilærðan
örgum mun hafa létt í gær er barst út, að vinnudeil- . , > * , , ..,
va . . , . , . x atvmnugrem, vegna imyndaðs Iframkvæmdarstjora, að dæma a
-"-■-unum, sem staðið hafa að undanfornu, væn loks lokið. ■ ° •7 ,i .... .... .. ,
’ , , , , ‘. , . ., , , ,. ■ 'hagnaðar, en haii svo orðið ijnulli rettlætis og ranglætis í
Eins og Vísir skýrði frá, hafði samltomulag náðst á fundi, sem ...
^áttasemjarP „kisins efndt 01 mtíl a8dum i detlu matre.Sslu- legrar þMgI egna
manna viS sklpafeloB.n, laust fynr dogun . g.rnmrgun og dj, atvfcnutekjum.
fór undirskrift samninga þé strax fram, þar sem baðir aðilar, R
höfðu fullt umboff til að ganga frá samningum. I Vestmanna- I ^ ^ 'S pe^
eyjum höfðu aðilar hinsvegar komið sér saman sjálfir, en
þessu máli.
höfðu á tveim dögum fellt tvær lillögur frá sáttasemjara
Itéttur lauiiþegans.
Nú skulum við athuga þá
hlið málsins sem að launþeg-
Þrátt fyrir dýr atvinnutæki á anum snýr. Flest stéttarfélög
ríkisins, er lagðar voru fyrir þá fyrir milligöngu bæjarfóget- hinu svokallaða rétta verði,: eru byggð upp af launþegum
isns þar.
Engin leið er að gera sér grein fyrir því, hversu miklu
hafa atvinnubifreiðastjórar, að til vemdunar hagsmunum
minnsta kosti til jafns við aðra, Þeirra, kaupi og kjörum og’
'tjóni deilur þessar hafa vaidið, en þó er víst, að
þjóðarheildina, einstaklinga og fyrirtæki, nemur
tugum
milljóna. Tjónið er svo mikið fyrir þá, sem efndu til verk-
fallanna til að bæta kjör sín, að kjarabætumax eru aðeins htið
forot af því, sem farið hefur í súginn, enda er það mála sannast,
'tapið fyrir yfií'bo6i',i Þetta háa verðiag, , öðru fleira. I stéttarfélaginu
P 1 með sinni þó lélegu afkomu, | Hreyfli eru bæði launþegar,
!eins og þeir vilja vera láta. Og , sem leigubifreiðum fyrir
þá á maður víst einnig aö skilja jaðra, og svo sjáliseignarmenn,
það svo að aðstreymiö í þetta e<5a þeir, sem aka sínum eigin
starf sé svo eftirsóknarvert . bflum. Og' það eru einmitt hinir
að verkíöll eru öllum til tjons, og þeir einir hagnast, er koaa ^ léJegu afkomu,! slðamefndu sem ráða gangi
•fram kjarabotum án verkfalla. !þvj menn séu farnir að verðá jÍUála í félaginu, og þá eiga
En menn geta þó hagnast ó verkfölíum á annan hátt en i langleiðir á góðri afkomu í öðr- launþegar undir sjálfseigna
menn að sækja og finna náð
fyrir augum þeirra í sambandi
við að komast í þeirra hóp á
krónum, ef þeir læra það af þeim, að haga baráttu sinni á um starfsgreinum.
ánnan veg í framtíðinni. Er í því sambandi sjálfsagt að minna j
enn einu sinni á samninga þó, sem gerðir voru fyrir rúmum j Menningargildið.
mánuði á togaraflotanum, en Þjóðviljinn hefur af einhverjum Svo er vhtnað til þess að í |bverium tíma. Og þá hefur sá
•ástæðum leitt hjá sér að nefna þá. Þá sömdu vélstjórar án flestum menningarlöndúm sé
verkfalls, þótt samningar væru útrunnir fyrir vikum og mán- sá háttur hafður á ,að tak-
uðum, og mega þeir miklast af því. marka tölu leigubifreiða. En
. , ef maður gerist svo djarfur að
En þegar menn leiða hugaim að dellum þeim, sem nu hafa|spyrja> hvemig þa6 sé íranl.
endanlega verið til lykta leiddar, er rétt að hafa það í huga, jkvæmf og hvernig það' reynist
að fyrir kommúnistum vakir engan veginn að bæta kjör |; f-ramkvæm{i er fátt um svor.
kvæmd á þessum hlutum, að
bifi-eiðastjóri í launþegadeild
sem hefir í mörg ár starfað hjá
öðrum. hefir verið látinn sitja
á hakanum fyrir utanbæjar-
mönnum, seni liafa komið með
erlendis.
verkalýðsins, þótt þeir tali mikið um það. Slíkt er fjarri þeim. jEniia ekki ^ til fyrinnyndar j11®^ peninga í vösum og keypt
•Þeir vilja aðeins veikja átvinnuvegihá með þvi að stöðva'
■atvinnutækin og rýra um leið hhg verkamanna, sem þeir
■ þykjast vera að berjast fyrir, því áð um leið og hagur þeirra 'Nýti«g vinnúaflsins
versnar, reynist auðveldara að æsa þá til fylgis við skoðánir er reynt að styrkja má.
kommúnista og fyrirætlanir. Þetta h'efur oft kc.mið í ljós, og á gta6 frúrhvarpsihs méð þvi aór^11* að vér^a sjúkir og hætt
vafalaust eftir að koma í ijós oftar, meðan kommúnistar hafa henda á að me5 offjöigún j •'>tarfi um stundarsakir—þeirn
þau tök á verkalýðshreyfingunni, sem þeir hafa nú náð með 'þessaxi s*étt sé vinnuafHð dreg- | •iafa verið allar bíarg'r bann-
aðstoð Hannibals Valdimarssonar og fylgismanna hans, enda i6 fré aSalf-ramieiðsÍiiveginn aoar urn innkomu 1 starfsstétt-
stöðvarrgttindi á háu verði
með bílgaivm hný-ttan aftan í.
Og ekkj má gleyma að minnast
þeirra, sem hafa orðið fyrir því
hætta á nýjum vérkföllum innan skamms. | þjóðarinnar. Eg vil þá bara
Það er nú Ijóst orðið, hyerjar kröfur þau félög befa fram. se£3a> a6 bér sé hlutuntun. siiú-
sem sagt hafa upp samningum sínum frá næstu mánaðamótum, ;ið við- Með takmorkun þora , & benda & aö þa3 sýnist
og er þar farið fram á um 30% kauphækkun. Sjá allir, að mcnn ekkl að hve;;a harla ástæðulitið að meina
•kröfurnar eru settar svo hátt, að engin leið er til þess að verka- (111111 unl stundarsa»>.a eoa^aiveg; yer2Íunarmailnafei Rvíkur
méð kaupmenn innanborðs, að
ina á ný. Þrátt fyrir eindregin
meðmæli læknis, að þetta sé
starf við þeirra hæfi. Og þá
menn fái þeim framgengt, og það getur tekið langan tíma að ve®na um ufi-l°’íun-a inn_
komast að samkomulagi um þær. En fyrir kommúnistum, sem “omu a r‘ý- hver heíir neytt
þessum málum stjórna með aðstoð Hannibalsdeildar Alþýðu-
ílokksins, mun heldur ekki vaka, að deilu þessari verði lokið
íljótlega. Það væri þeim ólíkt Áhugamál þeirra er eins og,
jafnan að koma af stað sem mestum vandræöum á sem flestum j aðaifranileiðsluvegi þjóðarinn-
sviðum 1 ar fyrir brjósti, þá vil eg' benda
þeim á þá opnu leið að leggja
, Engum falöðum er um það að ’fletta, að mörgum verKa-
mönnum hrýs hugur. við þeirri tilhugsun að eiga að fara í
verkfall á næsturuii undir stjóm kommúnista, þegar vínna
• hefur verið sérstaklega rjrr við höfnina að undanfömu vegna
foéss að kaupskipaflotinn hefur að mestu legið bundinn í höfn.
Þeir munu líta svo á, að betra sé að fiýta sér með hægð, og
að ana ekki út í verkfall, fyrr en allar aðrar leiðir hafi verið
þrautreyndar. Kommúnistar og tryggustu stuðningsmenn þeiira
munu þó lita svo á, áð engin astæða sé til áð þrautreýna nema
eina leið, er mestum vándræðum getur valdið, og mun ’því
.Vilja verkfall tafárlaust:
Það mun hafa verið orðið nokkuð áfaerandi, er líðá tók á
verkfall matreiðslu- og framleiðslumanna, að bandamönnum
kommúnLsta, Hannibal og félögum hans, hafi þótt málin horfa
þunglega, og ekki litizt á ábyrgðarleysi kommúnista. Höfðu
þeir ekki gert sér grein fyrir því, að draugurinn, sem þeir
fcöfðu vakið upp með bandalagi sínu við kommúnista, mundi
verða eins erfiður og hættulegur og raun bar vitni. Er mjög
hætt við, að þfeir sé ekki alveg búnir að bíta úr nálinni að
foessu leyti, og þeir fái að kenna betur á þessu á næstunni.
Mun énginn harma það, en hitt er vefra, að það eru svo
rnargir sem verða að súpa sejyðið af óhappaverkum þesparra
'man'na. !'.....: ,[ " ■ “ ' ' * ■ ' v''.\
nokkurn til að gerast atvinnu- !ver3a aðilar að ^nþeggasam-
bifreiðastjóra? Ef einhverjir !.lökum ^Þýðusamb. Isl, því að
r , .... kaupmaður sem vinnur við sína
fvnrfmnast sem bera svo mjog •
éigin verzlun,, er ekki meiri
atvinnurekandi heldur en bif-
reiðarstjóri sem ékur eigin bíl.
þeim lið með vitmu sinni, að
minnsta kosti að öð'ru jöfnu.
Og Þá er eg kominn að þunga-
miðjunni í þessu máli, en það
er öfundsýkin gagnvart þeLín,
sem viima við hin ýmsu störf i
Lög gegn iögiini,
. Fyrir nokkru síðan voru
sett lög sem veittu mönnum
skattfrelsi í sambandi við auka-
í vinnu við eigin íbúðir, og er
þagu lands og lýðs, en sjálfs- , þa3 viðurkennt af öllum sann-
bjargarviðleitnin 'hvetur þá að
afloknu dag'sverki til auka-
starfa í þessu- tilíeiii í lcúgú-
bifreiðaakstri, sem byggist fýrst
gjornum nionnum.
En nú er knýjapdi nauð-
syn -,að; setja. lög sem skerða
og fremst á skemmtanaJifi; atvinnufrelsi manna, á sama
fólks. Hér er hin fullkomna tíma sem menn eru hvattir til
að leggj a. á sig meiri vinnu, því
það sé þjóðhagsleg naúðsyn. Er
að furða þó menn verði ruglað-
ir í ríminu, þegai' lög eru sett
gegn lögum, með fullkomnu
virðingarleysi fyrir stjórnar-
skrá Islands,
nýting vinnuaflsins.
Réttlæti og rangiæti.
Sá, sem hefir öðlast bifreiða-
stjórapróf hið méira, hefir
gengist undir það próf á lög-
legan hátt og þar með veitist
honum réttur til að notfæra sér
þa,u réttindi án taknuu'kana,.
hvenær sem honum . býðát.
Þorkell Þorkelsson
frá Valdastöðum.
Það var í fyrradag, sem birt
var í Bergniáli bréf frá konu
varðandi framkomu unglinga á
Tjörninni, og það, að fólk fengi
ckki að fara í friði yfir isinn til
]iess að stytta sér leið, eða borfa
á skautafólk nema eiga það á
liættu, að aðsúgur yrði gerður að
því. Nú liafa mér borizt aðrar
kvartanir, sein fara í sömu átt.
Það virðist nefnilega vera al-
gengt, eftir Jjcsu að dæma, að að-
súgur sé gerður að börnum og
fullorðnu fóiki, sem hættir sér út
á ísinn.
Aðsúgur að telpu.
í gær hringdi til mín önnur
kona, og skýrði mér frá því, að
8 ára telpá hefði orðið fyrir því,
að gerður var aðsúgur að lienni
af stálpuðum drengjum, er hún
stytti sér leið yfir Tjörnina. Var
telpan að koma úr sji'ikrayitjun
frá Sólheiinum og gekk yfir
Tjörnina. Þegar hún var miðja
vegu, réðust að henni piltar á 11
—12 ára aldrinum og felldu liana,
og reyndu að varna henni þess
að komast áfram, án þess að hún
liefði gert þeim nokkuð eða önn-
ur ástæða væri til.
Eftirlitsmaður.
Það er því margt sem bendir
til þess að ekki væri vanþörf á
því að liafa þarna eftirlitsmann,
sem kæmi í veg fyrir að slíkt
kæmi fyrir, og svo væri lika
mjög heppilegt að hafa hann til
þess að forða slysum, sem geta
hent, ef is er veikur, eða vakir
eru í ísnuni. Það er auðyitað
jafnmikil ástæða til þess að
Jialda uppi réghi á Tjöminni og
annars staðar í bænum, og því
freniur að hafa eftirlit þar seni
þarna liópast oft samun imgltng-
ar, er æsa liverjir aðra til óhæfu-
verka.
Aðeins minnimáttar.
Unglingarnir ráðast aðeius á
þá, sem minnimáítar eru í þéssu
tillili, svo sem konur og born, og
gerá það sjálfságt meira af .skiln-
ingsskorti og skorti á háttvisi, en
að um sé að ræða nokkur ill-
menní. Það væí'i vist auðvelt að
gera Tjörnina friðsaman leik
vang, ef eitthvað eftirlit væri
þar með unglingttnum. Engin
skiptir sér í rauninni af því, eða
finnst það undarlegt, þótt börn
og unglingar séu með ærsi og
leiki sér, en það er þeim sjálfum
íýrir beztu, að þeim sé kenndir
góðir siðir og' það er lítilmótlegt,
að leggjast á litilmagnann.
Verða að vera örugg.
Og litlu krakkarnir, sem vilja
fara út á ísinn til þess að horfa
á þá stærri skemmta sér á skaut-
um, verðá að geta verið örugg
fyrir því, að ekki sé veriS að
hrekkja þau. Tjörnin er skemmti-
lcgur leikvangur, þegar isúta er
traustur og ástæða til. þess að
hvetja krakka til þess að fara
þangað og leika sér. l»t-gar lítið
er um snjóinn og sleðarnir
geymdir inni, er eðlilegt að
krakkar sæki niður á Tjörá,! en
útivistin er þeim hóll og gé&
kr . íiú.:: ;. •■ -:■ -'
-‘•wwr./w^fwwwwwsfljvs^e
Frá lítsöftratai
Síðar
karlmanna nærfauxur.
Handklæði, ódýr.
Jersey-gallar, hálfvirði. ,
og margt fleira.
Fata-ogSpoityönibúin
-jWWWVWVWWVWWWWU'