Vísir - 14.10.1955, Page 9

Vísir - 14.10.1955, Page 9
Föstudaginn 14. október 1955 VÍSIE 9> René Laniel fékk að halda fötunum. Bróðir íorsætisráðherrans fyrr- verandi varð gjaldþrota. Joseph Laniel, fyrrverandi lönd, m. a. til Afríku, Venezú- forsætisráðherra Frakka, erlelu, Kolumbíu og Mexíkó, og mseðumaður á ýmsa lund, en einkum hafa fjármálavandræði bróður hans orðið honum þung- bær. Hinn 20. sept. síðastliðinn gerðist það í smábænum Arg- entan í Normandí, sem mjög kom við sögu í innrás banda- manna 1944, að allar hallir, góss og búpeningur Renés, yngri bróður hans, fóru undir hamarinn. Auðæfi Laniels-fjölskyldunn ar stóðu á gömlum merg, og á þrem kynslóðum hafði henni tekizt að verða auðugust allra ætta að iandareignum í Nor- mandí. En það var ekki nóg með, að René Laniel var gerð- ur gjaldþrota og eignalaus, held ur varð Josep bróðir hans einn- ig að loka stórri vefnaoarvöru- verksmiðju, er hann átti í borg- inni Lisieux, Átti ekki 10% upp í skuidir. Fall René Laniels var svo mikið, að entía þótt eignir hans væru metnar á yfir 200 millj. franka (um 10 niillj. króna), átti hann ekki fyrir tíunda hluta krafnanná frá skuldar- höfum. Franskir bankar kröfð- ust þess af honum, að hann end urgreiddi lán, er honum hafði verið veitt, er hljóðaði á um 100 millj. króna. Lanielsbræður komust árið 1953 yfir meirihluta hlutabréfa í vélaverksmiðjunni Henry Hamelle, en þar voru framleidd ar landbúnaðarvélar. Þetta fyr- irtæki seldi vélar sínar víða um ungadeildin franska, að nafn René Laniels skyldi máð úr bókum deildarinnar, en hann en hann var þar þingmaður. Þóttist deildin geta sannað, að hann hefði misnotað aðstöðu 'sína sem öldungadeildarþing- maður til fjármálabragða. René Laniel hafði m. a. notað nafn bróður síns til þess að koma á- formum sínum fram. Eftir að stjórn Joseph Lan- íels féll sumarið 1954, sáu lán- ardrottnar Lanielsbræðra ekki ástæðu til að fx-esta gjaldþroti Hamelle-verksmiðjanna, og þeg ar auglýst var í blöðum Nor- mandis fyrir nokkrum mánuð árið 1951 nam velta þess 300 —350 millj. króna. Tveim ár- um síðar var þó svo komið, að Laniel forsætisráðherra varð að biðja Frakklandsbanka um á- byrgð, því að bankar þeir, sem René Laniel skuldaði, kröfðust þess, að hann endurgreiddi þeg (uni) að Hamelle-verksmiðjurn- ar í stað lánin. Ætlaði að hlaupa úr Iandi. Hinn 16. júní 1954 komu hjón á Orly-flugvöll við París, en þau höfðu keypt sér farmiða til Caracas í Venezúelu. Þegar ver ið var að koma sex ferðatösk- i um þessara hjóna um borð í flugvélina, var kaliað í hátalara flugstöðvarinnar, að herra René Laniel væri beðinn að koma í skrifstofu vallarins. Fulltrúi banxa þeirra, er Laniel skuld- aði fé, fór fram á það við hann, að hann frestaði för sinni úr landi um 48 stundir. Tollverðir fóru gaumgæfilega í gegnum farangur Laniels, með an hann tæmdi í brseði sinni hvert koníaksglasið af öðru. — Þeir fundu þó ekki neitt at- hugavert. René Laixiel hafði horft á þessar aðfarir, afmynd- aður af bræði. Allt í einu stökk hann upp úr ,sæti sínu og reif fötin utan af sér, og hrópaði, að tollverðirnir ættu þá að leita rækilega á honum, úr því að þeir væru að þessu á annað borð, en gefa sér skriflega af- sökunarbeiðni ella. Rekinn af þingi. Um líkt leyti samþykkti öld- wvwwvVwvw 1 ar væru gjaldþrota, streymdu reikningarnir inn. íbúar Lisieux voru sem steini lostnir. Þeir höfðu í þrjá ætt- liði kosið menn úr Laniel-fjöl- skyldunni á þing, og þekktu þá ekki að öðru en höfðingsskap og glæsibrag, sem héldu glœstar veizlur í höllum sínum og lifðu í allsnægtum. Fékk að halda fötunum. Hinn feiti René Laniel át dag lega hænu að 'sið Henriks 8. Englakonungs, án hnífs og gaff als. í d’Osmond-höll, sem Lan- iel-fjölskyldan lét byggja um aldamótin, flaut Burgundarvín í stríðum straumum, og á ein- um degi voru étnar þar þrjár stórar tunnur af humar. Af öllum þessum auðæfum fékk René Laniel ekkert ann- að en ein föt og tveggja her- bergja íbúð í París, og það af tómri meðaumkun. René Laniel fullyrðir, að ógæfa sín sé Joseph bróður sínum að kenna, því að póiitískir fjandmenn Josephs hafi eyðilagt hann — René, — til þess að geta komið Joseph á kné um leið. 1 vwawawmwwwvw mwt er skrii Hjúskaparsérfræðing- urinn vill ffá skilnað. Af 5000 hjónaböndum hafa aðeins 3 bruéðizt 36 lögfræðingum í hjúskap, fjölda presfa, lögreglukonum og þar fram eftir götunum. Og þegar hún gerir upp reikning- ana? segir hún, að einungis 3 af viðskiptavinunum hafi orðið óánægðir og fengið_skilnað. En nú er svo komið, að hún sjálf, sérfrseðingurinn í , þessum málum, vill losna við bónda sjnn. Já, hún heimtar skilnað. Hún giftist bónda og rithöf- undi, Michael Cox, árið 1942, vafalaust samkvæmt reglum sjálfrar sín um það, hvernig maki eigi að vera, til þess að hjúskapurinn geti oi'ðið giftu- drúgur. En eitthvað hefir brugðizt, hvort sem það hefir veríð frú eða bónda að kenna. En hún heldur áfram með skrifstofuna sína, og kannske lítur hún í bókina,'sem hún hef- ir samið, þar sem hún gefur þeim heilræði, er vilja verða hamingjusamir í hjónabandi. Þar er meðal annars þessi ráð að finna handa konunum: „Þér skúluð ekki látast vera einfaldari en þér eruð. Kárlmenn kunna ekki við konuna, sem gefur í sbyn, að hún kunni ekki einu sinni nð sjóða egg. Þér megið hcldui ekkí vera eins og vafnings- viður gagnvart manninuni“. Erlendis eru víða starfræktar skrifstofur, sem vinna að því að kynna einmana fólk með hjónaband fyrir augum, ef um semst. Mun óhætt að fullyrða, að skrifstofur af þessu tagi þekkist í flestum löndum hins „mennt- aða heim“, og í sumum löndum eru þær naistum á hvei'ju strái. Til dæmis eru margar slíkar skrifstofur í Bretlandi, og for- stöðukona einnar þeirra, frú Heather Cox, hefir meira að segja skrifað bók um þessa starfsemi sína. Heitir bókin „Marriage is my business“, og má nærri geta, að þar kenni margra grasa. Frú Cox hefir skrifstofu Bond Street, eina virðulegustu götu Lundúnaborgar, og um það bil sem bók hennar kom út, var hún búin að koma á 5000 hjónaböndum. Frúin er nú fert- ug, og hefir hún starfi-ækt skrifstofu sína í 17 ár. Hún ekki feimin við að geta þess, að hun hafi komið fjórum mönnum í hjónaband, meðan þeir sátu í neðri en auk þess hefir hún wwwv MABGT A SAMA STAD Sláturf jár- afurðir frá Sláturhúsum Verzlunarfélags Borgarfjarðar, ? Sláturhúsi Ji Verzlunar Sigurðar 5 Pálmasonar, íj Hvammstanga og \ Sláturhúsi J| Verziunarfélags !* V.-Skaftfellinga ;• vík. Sími i6ió Sé ég eftir sauðunum, sem ofan koma af fjöllunum og étnir eru í útlöndum. (Þjóðv.ísa). Kaupið Innlenda Iramleiklii tii neyzhi. Úrvals dilkakjöt í Iieilum og háiíum skrokkum á 20.40 pr. kíló. ★ ® ★ Léttsaliað dilkakjöt. ★ ® ★ Mör, tólg, iiíur, hjörtu, nýru og nýsviS- in dilkasvið. . AVMAiV .VÍVÍW.W.W.V.V.V.V.V.W.V.V.V.-.V.V.V.V W.W.W.W.VWAÍVWWV.’.WMfW.V.W<(

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.