Vísir - 16.11.1955, Blaðsíða 3

Miðvikudaginn 16. nóvember 1955
VÍSIR
3
♦ FRAMFARIR OG TÆKNI ♦
Vilja breyta bílum til að
draga úr slysahættu.
lianslier'Éslifir læfkis&er ræða sssáliH.
irátt verða „fljiígandi
di$kar,/ á lofti.
Nýtt tímabil flugtækni
f ramundan*
Bandaríkjafíugherinn mun
bráft fá til umráða flugvél, sem
hefur sig lóðrétt til flugs, og
ev lík „fljugandi disk“ í .lögun.
Tekið var fram, að þetta yrði
flugvél, sem flugmaður stjórn-
aði, og — eins og tekið
hefði verið áður fram af hálfu
flughersins, væru hinir marg-
umtöluðu fljúgandi diskar í-
myndanir eða náttúrufyrir-
brigði, sem iðulega kæmu fyrir,
og hægt væri að skýra.
Birt hefur verið téikning
listamanns af hugmynd hans
um hvernig fyrsti „bandaríski
fljúgandi diskurinn“ mundi að
líkindum verða útlits. Hann er
að sjálfsögðu hringlaga, upp-
hækkaður í miðju og efst gagn
sætt stýrishús, eins og á venju-
legri flugvél. Getgátur komu
fram um, að þessu lík mundi
verða flugvél, sem flugherinn
hefur samið um smíði á við
Avro hf. í Canada, en flug-
herinn sagði, að fyrsta þrýsti-
loftsflugvél hans, sem rís lóð-
rétt, væri á engan hátt tengd
samningunum við Avro, og það
er Ryan Aeronautical félagið,
sem lætur prófa hina nýju flug
vél, nálægt San Diego í Kali-
forníu. Mun reynsluflugferð i
henni verða um þessar mundir.
Engin lýsing var birt á Ryan-
flugvélmni, en tekið fram, að
fólk kynni að ætla, að hún
væri fljúgandi diskur . ..
Enn var tekið fram, a£ hálfu
flughersins, að fljúgandi diskar;
sem menn hefðu séð, væru flug
vélar „af erlendum uppruna“.
Birtar voru skýrslur, útreikn-
ingar og' uppdrættir, sem byggj
ast á 8 ára athugunum, þessu
til staðfestingar.
Donald A. Quaiies lét svö
um mælt af hálfu flughersins:
„En því er samt sem áður svo
varið, að nýtt tímabil flugvéla-
tækni er framundan, og flugvél
ar af óvanalegum gerðum, með
óvanalegum flugsérkennum,
munu koma til sögunnar.'1
Átti hann hér við flugvélar
með disk-lögun, sem svipar til
fljúgandi diská, sem þúsúndir
manna í Bandarikjunum hafa
séð eða telja sig hafa séð.
Fregn frá San Francisco
ihermir, að nefnd skipuð lækn-
um, hafi lagt til, að bifreiðar
verði gerðar þannig framvegis,
að af þeim stafi minni slysa-
hætta en áður.
Læknamir í nefndinni hafa
aUir haft til meðferðar fjölda
fólks, sem lent hafa í umferðar-
slysum, enda komast þeir svo
að orði í tiUögum sínum, að
athuga þurfi hvort ekki sé unnt
að breyta bifreiðum þannig, að
fótgangandi menn og böm á
reiðhjólum limlestist ekki.
Læknanefndin vill, að hætt
verði að hafa hverskonar odd-
mjótt skraut á bifreiðum fram-
anverðum og engar skarpar
brúnir, hvorki yfir framljósum
né annarsstaðar. Ennfremur
vilja þeir breytingar til öryggis
á stýrisútbúnaði, og breytingar.
sem leiða til þess að bifreiðar
hristist sem minnst, ef árekstur
verður, dyrahúnar séu ekki
hvassir né látnir skaga langt út,
og breytingar vilja þeir á hillum
í aftanverðum bifreiðum, svo
! að girt sé fyrir að lauslegt hend-
ist fram í bifreiðina við árekst-
ur. I>á vilja þeir ganga þannig
frá dyrum, að þær geti ekki
opnast af sjálfu sér við árekstur.
Loks leggja þeir til, að öryggis-
j belti verði í framsætum bif-
reiða. — Tillögurnar á að ræða
á ársþingi Læknafélags Kali-
forniu, og verði þær samþykkt-
ar þar, sem líklegt má þykja,
verður þeim komið á framfæri
við bifreiðaeigendur.
WWWWVWWWWVWWVVVVMÍWVUWVWWAVWJVWVVVVV
Skjólabúar.
Það er drjúgur spölur imm
í Miðbæ, en til að koma
smáauglýsingu I Vísi,
þarf ekhi &S fara
lengra en i
Pétwrsbúð
SíesTcgi
SÍMI 81269.
SpariS íé með því aS
setja smáauglýsingu í
VlSL
Nettótekjur Cenerals Motors
yfír 1000 millj. doiíara.
Á 9 ffgrstu wnanuöum ársins voru
seldar 3-9 sstlllg. bíln.
Bif rciðaverksm iðj ur Gcner-
al Motors cru voldugastu fram-
leiðslufyrirtæki heims.
Talið er öruggt, að nettó-
tekjur fyrirtækisins verði á
þe;ssu ári talsvert yfir 1000
miljónir dollara (1 bijljón). í
októberlok voru nettótekjurn-
ar orðnar samtals- 913 millj.
dollara, að frádregnum skött-
um, og er þetta hærri tala en
á nokkru ári í sögu fyrirtækis-
ins. Þá voru eftir tveir mán-
uðir ársins, og þykir því sýnt,
að tekjurnar „slái öll met“ á
þessu ári. Áður höfðu nettó-
tekjurnar orðið hæstar árið
1950, eða samtals 834-000.000
döllarar.
Forseti félagsins, Harlow H.
Curtice skýrði frá því í viðtali
við blaðamenn, að árið 1955
yrði hið bezta í sögu bifreiða-
iðnaðarins. Almenningur nýtur
velgengni yfirstandandi tíma,
Allir kannast við bíl akeðjumar*
og flestum. er illa við þær*
þegad ekið er um auða vegi,
Þýzk verksmiðja hefur tekiíí
upp framleiðslu vetrarhjóL
barða, þar sem keðjur erií
greyptar í sjálft gúmið. Eng-
inn hávaði eða hristingur er af
þeim, þegar ekið er á auðu, og
og venjulcgar keðjur í snjó og'
á hálku.
hefur trú á framtíðinni óg er
óhræddur við að kaupa vörur.
AIls nam sala General Mot-
ors fyrstu 9 mánuði þessa árs
9.543.778.894 dollurum, én það
er aðeins lægri tala en sala alls
ársins í fyrra. Metsala G. M.
fyrir heilt ár var árið 1953, er
fyrii'tækið seldi bifreiðir fyrir
10.027.985.000 dollára. Þessu
meti verður vafalaust hrundið
á þessu ári.
Til septemberloka höfðu alls
verið seldar 7.3 millj. bifreiða
í Bandaríkjunúm og Kanada,
og hefur aldrei á éinu áfi ver-
ið selt jafnmikið .af bifreiðum
í þessum löndum, nema árin
1950 og 1953. General Motors
eitt seldi af þessum fjölda um
hehning, eða samtals 3.622.296
, bifreiðir af ýmsum gerðum. —
Þetta var 9 mánaða sala, og er
húri um 173.000 bílum fleii'i en
.seldust á öllu árinu í fyrra.
Hvatt til smt&i
kjarnorkuskipa.
Bandarískur þingmaður,
Herhert C. Bonner, en hann á
sæti í fulltrúadeild þjóðþings-
ins, hvatti nýlega til þess, að
hafist væri handa um smíði
kaupskipa, sem knúin yrðu
kjarnorku.
Fundinn sátu útgerðarmenn,
skipaeigendur, skipasnpðir o,
m. fl. Bonner minnti á, að full-
trúadeildin hefði samþykkt lög'
til þess að kóma skrið á smíði
kjarnorkuskipa, en ekld orðið
neitt úr neinu vegna mótspyrnu
stjórnarinnar og Kjarnorku-
ráðsins. Hvatti hann skipaiðn-
aðarmenn til að beita áhrifum
sínum til framgangs þessum
málum. Sjálfur kvaðst hanti
mundu láta málið til sín taka,
er þingið kemur saman í janú-
ar. Bonner er formaður sigl-
ingamála og fiskveiðanefndar
fulltrúadeildarinnar.
WWJW/WVJ
Æviníýri mín á Lundey.
Eftir John Nolan.
Frh.
j,Já, þær hafa tímgast hér frá
ómunatíð — stórvaxnar skepn-
urmeð hrikaleg horn. Þér meg-
ið skjóta nokkrar þeirra fvrir
okkur, ef yður lízt svo.“
Eg sperrti upp eyrun; því
þetta virtist geta orðið gagn-
legt starf — og mér mjög að
skapi.
_.,Eí þér gætuð fengið mér
eitthvert starf í nokkra mánuði,
myndi eg taka því þakksam-
lega,“ sagði eg með ákefð. „Eg
þarfnast ekki kaups; þætti
nægilegt að fá fæði og húsa-
skjól.“
Gade sjóliðsforingi virti mig
íýrir sér- með nýjum áhriga.
„Ef yður vantar eitthvert starf,“
inn að dvelja hér um skeið, þá I
er koma yðar lausn á vanda- I
máli, sem valdið hefur mér á
hyggjum. Þér getið fengið stöðu
mína, á meðan eg fer í sumar-
leyfi!“
Var það rétt, sem mér heyrð-
ist, eða var þetta draumur! Eg
var þarna kominn af því að eg
hafði á tilfinnhfgunni að hafa
beðið hálfgerðan ósigur. Og' nú
var mér boðið að takast á hend-
ur stöðu „vísikonungsins" i
þessu skemmtilega litla ,,ey-
ríki“! Þegar eg rankaði við mér,
reyridi eg að láta í ljós þakk-
læti mitt. „Það væfi alveg
ljómandi,“ sagði eg. „En eg
þarf auðvitað að fá leiðbein-
ingar og vitneskju um þetta
starf; þér verðið að segja mér
í hverju starf mitt er fólgið, í.
d. tollheimtur og þess háttar.“
sagði hann, „og eruð reiðubún-
Tollhéimtur!" endurtók
hann hlæjandi. „Hér eru engir
skattar nema lendingartollur-
inn. Þér verðið að hafa í huga,
að Lundey er ekki hluti af Eng-
landi, þótt við séum stolt af því
að vera í brezka heimsveldinu.
Lundey er utan við landhelgis-
línuna, og við greiðum engan
skatt til brezka ríkissjóðsins —
og fáum ekkert úr honum. Við
höfum okkar eigin frímerki,
sem gildg milli eyjar okkar og
lands. Það er ekki langt síðan
við höfðum okkar eigin mynt!
Hér eru engir skattar, tollar
eða aðrar skyldukvaðir. Síðast
en ekki sízt þarf enginn að
reiða hundaskatt, byssuleyfis
er svo óháð brezka ríkinu, að eg hér á eynni. Nokkrir fjötrai*
gat einu sinni krafizt — og þeirra, er hann hlekkjaði fang-
fengið — afsökunarbeiðni frá ana með, eru þarna ennþá.
brezku stjórninni fyrir afskipta- | Eftir nokkra þögn hélt Gade
semi embættisnianna hennar." sjóliðsforingi áfram að segja
Rökkrið var nú að verða að mér sögu Lundeyjar: „Á þeim
myrkri og dimmir skuggar lágu góðu, gömlu dögum var miklu
yfir gangstíginn, en samt var blóði úthelt við tilraunir til að
nægilega bjart til að eg gat
komið auga á ferhyrnda stein-
byg'gingu á hæð einni á vinstri
hönd, er leit skuggaleg og' ógn-
andi út í hálfdimmunni.
„Þetta er Moriscokastali,“
sagði vinur minn. „Hann er um
átta hundrað ára gamall. Ljót-
ur, finnst yður ekki? Þeir síð-
vinna þennan kastala. Margir
erlendir ofbeldismenn og sjó-
ræningjar fengu sig fullkeypta
á því — Tyrkir, Spánverjar og’
Frakkar, — aðeins einum tókst
það. Það var -hinn illræmdi sjó-
ræningi Bristolflóans, Robert
Nutt. Hann hélt kastalanum
tvö eða þrjú ár og rændi öil
ustu, sem bjuggu þar, voru skip sem komu nærri eyjunni.
fangar Bensons. Benson var meðan hann var hér. Að síðustu
einu sinni ábúandi eyjarinnar missti ríkisstjórnin þolinmæð
og ' gerði samning við brezku ina og sendi herskip á vettvang’.
stjórriiria urii að flytja fangana Nutt flýði í dauðans ofboði,
til Virginíu. En í stað þess að sagan segir, að hann hafi skilið
gera það, skipaði hann þejm '. öll, auðæfi sín eftir,. Það. er ó-

gjald eðá útvárpstoll. Lúndey. hingað út og hélt þá sem þræla litið, að þau séu. hér ennþájjf .