Vísir - 28.12.1955, Blaðsíða 7

Miðvikudaginn -28. desember 1955.
f !8I«
L Sftakesgiaare:
“ 'Wali©r i
Enn einu Shakespeare-leik-
riti hefur verið bætt á íslenzka
sýningarskrá — að þessu sinni
Jónsmessudraumnum. En áður
hafa verið sýnd hér í Reykja-
vík fimm leikrit eftir Shake-
speare: Vetrarævintýrið, Þrett-
ándakvöld, Hamlet, Kaupmað-
urinn í Feneyjum og Sem yður
þóknast, og eitt flutt á útvarp:
Macbeth.
Þjóðleikhúsið frumsýndi
Jónsmessudrauminn í fyrra-
kvöld í þýðingu Helg'a Hálf-
danarsonar og undir stjórn há~
menntaðs ensks leikhúsmans,
mr. Walter Hudds. Uppsetn-
ing ieiksins sýndi, að þar hafði
enginn viðvaningur um vélt.
Eitt af snillibrögðum Shake-
speares er að láta leikrit sín
gerast á mörkum hins raun-
hæfa og óraunhæfa, vöku og
draums. Hvergi kemur þetta
betur fram en í Jónsmessu-
draurrmum, enda gerist hann
að sumu leyti meðal álfa og
dísa í hulduskógi ævintýra og
þjóðsagna, en að öðm leyti
meðal hirðgæðinga og hand-
verksmanna í heimi raunveru-
leikans, þar sem duttlúngafull
•örlög ráða hlutskipti manna.
Leikurinn gerist í Aþenu ög
í skógí þar í grennd. Persónur
eru tuttugu og ein, auk fylgd-
arliðs og ballettdansara.
Þesevs, hertoga í Aþenu,
leikur Jón Sigurbjömsson. —
Hann hefur fyrirtaks leiksviðs-
málróm og ágæta framsögn.
Var leikur hans hinn prýðileg-
asti. — Egevs, aðalsmann í
Aþenu, leikur Valur Gíslason.
Hlutverkið veith- þessum ágæta
leikara fá tækifæri, en þau fáu,
sem gefast, eru vel notuð.
Lýsander og Demetríus, unga
aðalsmenn í Aþenu, leika þeir
Benedikt Árnason og Helgi
Skúlason, báðir mjög þokka-
lega. Sömuleiðis Jón Aðils, sem
leikur Fílóstratus, veizlumeist-
ara Þesevs.
Hippólítu, drottningu
skjaldmeyjanna, brúði Þesevs,
leikur Regina Þórðardóttir af
smekkvísi og hófsemd.
Hermíu, dóttur Egevs, leikur
Herdís Þorvaldsdóttir með
hressilegum tilþrifum.
Helenu, aþenska mey, leik-
ur Katrín Thors af öryggi og
sköruleik.
Óberon álfakonung' leikur
Rúrik Haraldsson af miklum
glæsileik og álfadrottninguna,
Titaníu, leikur Guðbjörg Þor-
bjarnardóttir af næmleik og
innlifun.
Skógarálfinn Bokka, öðru
nafni „Hróa Heillakarl“ laikur
Lárus Fálsson og er leikur hans
ágætur að öðru leyti en því, að
málrómur og göngulag minnir
talsvert á leik hans í hlutverki
erkióvinarins í Gullna hliðinu.
Skrípaskop leiksins bera þeir
uppi: Gestur Pálsson í hlut-
verki Kvists timbrara og minn-
ist undirritaöur ekki, a'5 hafa
séð Gesti takast. öllu betur upp
á leiksviði nú um langan tíma,
Róbert Arnfiimsson sem Spóli
vefari og er leikur hans stór-
glæsilegur og Bessi Bjarnason
í hlutverki Hvins físibelgja-
stagara, og er leikur hans bráð-
skemmilegur. Þá fara þeir
einnig skemmtilega með hlut-
Rúrik sem öberon kóngur.
verk sín Klemens Jónsson, sem
Snikki klénsmiður, Baldvin
Halldórsson sem Stútur Ketil-
bangari og Indriði Waage sem
Sultur skraddari.
Tónlist er eftir Mendelsson—
Bartholdy og stjórnaði dr.
Victor Urbancic hljómsveitinni
af smekkvísi,, öryggi og festu.
Lárusi Ingólfssyni ber mikið
lof fyrir glæsileg leiktjöld og
Erik Bidsted ballettmeistari á
mikinn heiður skilið fyrir á-
gæta frammistöðu dansaranna,
en hann samdi og æfði dans-
ana. Okkar gamli og góði eld-
glæringameistari, Hallgrímur
Bachmann, annaðist ljósagald-
urinn af sinni alþekktu tækni-
legu kunnáttu.
Ef maður færi að láta í lj ós
nokkra skoðun á þýðingunni,
sem maður hefur aðeins heyrt
einu sinni og auð''dtað ekki
getað greint meira en helming
téxtans í hröðum leikfluíningi
væri það einungis gabb við
lesendur, leikhúsgestum til
hneykslunar, þýðandanum til
aðhláturs, manni sjálfum ti
skammar og andskotanum ein-
um til skemmtunar. En til að
gefa lesendum aðeins örlítinn
smekk af þýðingu Helga
Hálfdanarsonar, skulu hér til-
færðar fáeinar Ijóðlínur úr
upphafi leiksins, sem vér náð^
1 um á hlaupum og geta þeir þá
sjálfir gert sér ofurlitla hug-
mynd um þýðinguna:
„Þes.
Nú nálgast óðum okkar
brúðkaupsstund,
inndæla Hippólýta; fjórir dagar
upplyfta nýjum mána; og þó
finnst mér
;em gamli máninn minnki
alltof hægt,
haiui tefur mína þrá sem
aðals-ekkja,
stjúpa, sem lengi tærir ungs
manns tekjur.
Hip.
Brátt drekkja fjórir dagar
sér í nóttum,
og fjórar nætur farga tíma
í araumi;
þá mun nýr máni benda
silíurbogann
á bláum stjörnuhimni og
. glaður líta
brúðkaupsnótt okkar.
Þes.
Farðu, Fílóstratus,
vektu hvern ungling Aþenu
til leiks,
til hreinnar gleði,
gáskafullrar kæti,
en rektu deyfð og drunga
| í jarðarför, —
þeim fölu gestum hafnar
í hátíð vor.
| .
Hippölýta, ég ber fram
j bónorð mitt
á sverðsoddi; ég sótti þínar ástir
með ofríki; nú kveður
kvonbæn mín
við annan tón í gleði og
veizluglaumi."
Sviðsetning og leikstjórn
hins brezka leikhúsmeistara
náigast opinberun. Það þarf
snilling t.il að skilja og túlka
snilling. Einn slíkur snillingur
er mr. Walter Hudd.
Karl ísfeld.
Úr leik handverksmannanna.
Ballett í Jónsmessunæturdraum.
Friðfgfrsþjöld «jsg
Hvarvetna í Austur-Berlín
getur að líta hverskonar aug- !
jlýsingar — og áróðursspjöld
með „slagorðum“, tií ’þess fölin-
um að villa almenningi sýn.
| Dorothy Thompson, amerígk-
'ur fréttaritari, er þar var fyrir
| nokku, nefnir nokkur dæmi hér
um.
J „Vér viljum ekki þýzka end-
urvopnun, heldur allsherjar af-
vopnun.“
Á þetta get eg vel fallizt,
segir hún, en brátt kom hún að
„íþrótta- og tæknihöllinni11.
Ungmenni flykktust inn um
jdyrnar. Við innganginn g'at að
líta auglýsingu um sýningu,
j sem þar var haldin, með mynd
af íþróttamanni í skriðdreka!
| — Mér flaug í hug, að ef til vill
'væri búið að finna hér upp
„nýtt sport“, þ. e. hraðkeppni
í skriðdrekum, en nú komst eg
að raun um, að sýningin var um
„hernaðarlegar íþróttir".
Ennfremur gat að líta til-
vitnum úr stjórnarskránni, að
herþjónusta væri þjóðarskylda,
sem sérhverjum austurþýzkum
!borgara væri skylt að inna af
hendi ■—■ og önnur, að austur-
þýzka lýðveldið væri eina lög-
lega stofnaða ríkið, sem fylgdi
stefnu varðandi framtíð alls
Þyzkalands. Af þessu varð ekki
dregin önnur ályktun en sú, að
jtengsl væri milli herþjónustu-
skyldunnar og kröfunnar til alls
j Þýzkalands. — Á 20 mínútna
fresti var komið með nýjan
flokk skóla-ungmenna og leið-
sögumenn útskýrðu allir fyrir
þeim.
Ennfremur gat að líta þar
þessi orð:
„Menn mega ekki búast við,
að friðurinn komi fyrirhafnar-
laust. Menn verða að vera við
því búnir_ að berjast fyrir hann.
Verið viðbúnir að verja friðinn,
á hverri mínútu, hverri sek-
úndu.“ Ennfremur voru hvatn-
ingarorð um nauðsyn þess, að
hafa full tök á öllum hervísind-
um og vopnum, og þarna fengu
menn upplýsingar um, að styrj-
aldir væru „góðar“ og „slæm-
ar“ og að þær, sem háðar væru
í hinum góða tilgangi, væru
fyrif friðinn. Styrjöldinní 1813
var lýst sem „Réttlætanlegri
styrjöld", þár sem Prússar, eins
og Rússar, söðluðu um til að
berjast gegn Napóleoni, en að
þeir þannig börðust með sama
mark fyrif augum og Br’etár,
var ekki nefnt. Með sögulegum
fölsunum var því lýst sem fyr-

sasin*®
irmynd að „alþýðuhernum“,
er prússnesk ungmenni niður
að 17 ára aldri voru tekin í her-
inn, þótt ekki væru til handa
þeim einkemiisbúningar. í sér-
hvert sinn, er Þýzkaland samdi
frið við vestrænar þjóðir, var
því lýst sem föðurlandssvikúm.
— en ekkert urn það,. er mikiD
hluti Austur-Þýzkalanas komst
undir rússnesk yfirráð eftir
séinustú heimsstyrjöld né held-
ur um þau miklu landsvæði,
sem komust undir pólsk yfir-
ráð. — Og seinast en ekki sízt
fengu ungmennin tækifæri til
að iðka skotfimi (sex skot fyrir
40 pfenninga), en þar var þessi
áletrun:
„Sérhvert skot í miðdepil er
tákn skots í hjartastað stríðs-
æsingamanna.“
Fá menn af þessu öllu nokkra
hugmynd um hvað átt sé við
með „friði“ austan tjalds.
IMýtt stödenta-
félag Biyrðra.
Nýlega var stofnað á Blöndu-
ósi Stúdentafélag Norðvestur-
lands, og voni stofendur 36 að
t-ölu.
Var félagið stofnað í hinu
nýja hérað'sheimih Húnvetn-
inga, en þar býr Páll Kolka
héraðslæknir. Stúdentar úr
báðum Húnavatnssýslum og
Skagafirði eru hlutgengir í fé-
laginu.
í stjórn voru þessir kjörnir:
Hafsteinn Pétursson, Gunn-
steinsstöðum, en hann var ald-
ursforseti fundarins 49 ára
stúdent, síra Birgir á Æsustöð-
um, Björgvin Bjarnason, bæjar-
stjóri á Sauðárkróki og síra Árni
Sigurðsson í Hofsósi. Yngsti
stúdentinn er írá sl. vori.
brjár tegundir, faliegir,
ódvrir. Sólir.
m

o% Bankasíræti 14.