Vísir - 29.02.1956, Side 6

VtSIR
Miðvikudaginn 29. febrúar 1956

DAGBLAÐ
Ritstjóri: Efersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm Unur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR HT'.
lgf:J Lausasala 1 króna.
FélagsprentsmiSjan h.f.
omdu nu
a
iL ueclaít
a
I»á kveðumst við á á nýjan
leik og hefir Ása orðið fyrst,
enda á hún um sárt að binda
svo sem bréf hennar bev með
sér. Er hún jafnframt beðin for-
láts á prófarkalestrinum.
Ása segir:
„Svo bregðast krosstré sem
önnur tré. Nei, svona má ekki
kasta höndum til prófarkalest-
ursins. Hann var sannarlega
ekki í því horninu gesturinn
Þ.. ,, ., , . « f . . minn að vilja hrósa stjórnax-
að er mikið ahugamal stors hops manna, að Island verði . . , ,
.... _ , _, . andstoðunni fyrir sannleiksast.
fjolsott ferðamannaland, að hmgað komi a an hverju mikill ,
J Hann sagði þvert a moti að
ræðumaður vandaði ekki með-
ferð á sannleikanum.
Og vinkona min hringdi til
mín strax í gærkvÖldi. Hún
I sagði að velkomin hefði mér vér
ið vísan, úr því að eg hefði ekki
nafngreint sig, en hún hefði
, , „ . . ekki átt von á því af mér, að eg
Jeið sína til að njóta islenzkrar natturufegurðar, veittu heima-1 aflagaði hana Það sagðk eg
mönnum tekjur fyrir að fá að verða hennar aðnjótandi og færu ,d haf eert Es hefði
héðan ánægðir með dvölina og sammála okkur um, að landið , .. A A
& . . i sknfað, að syndarljoðm væru
fié -fagurt og frítt“. Fyrir skemmstu var fra þvi gremt, hversu lakl ^ og hún hefði gagt)
mikill halli hefði verið á utanrikisviðskiptum landsmanna a> en ekkl lagleg. Fyrir alla munl
.síðasta ári, og þótt halli á greiðslujöfnuði sé ekki eins mikill og þegsu þarf ag kipp& . 1&g Qg ]
á vöruskiptajöfnuði mundi vera harla gott að hafa meira -m mega alls ekki vera
íá frá íeröamönnum til að bæta hann. Við höfum að vísuj prentvillui, Þess þyrfti að gæta
fengið nokkurn erlendan gjaldeyri af ferðamönnum, en ekki er framvegis
ósennilegt, að mikið fari fram hjá bönkunum, því að menn eru’ Þó &g eg léti þess ógetiðj fékk
Gistíhúsaskorturinn.
fjöldi erlendra ferðamanna, sem skilji eftir talsverðan erlendan
gjaldeyri og veiti allskyns atvinnu, meðan þeir eru í landinu.
Þetta er algengt í mörgum löndum, því að þess eru dæmi, að(
'íekjur af erlendum ferðamönnum sé einhver stærsti liðurinn í
gjaldeyris- og tekjuöflun ýmissa þjóða, svo sem til dæmis Sviss-
lendinga, sem lifa að miklu leyti á að veita ferðamönnum beina,
hvort sem er að sumar- eða vetrarlagi.
Vissulega væri það ákjósanlegt, ef útlendingar legðu hingað
ófeimnir við að gefa sig á tal við erlenda ferðamenn og bjóða
þeim að kaupa af þeim gjaldeyri fyrir yfirverð. Missa bankarnir
vafalaust af miklu fé af þeim sökum.
Nú fyrir nokkru var frá því sagt í blöðum, hvers vegna ís- ekki mætti standai en eg held
Jand getur ekki orðið ferðamannaland fyrst um sinn. Var frá ag ekki gé neitt athugaverður.
því greint, að er erlendir farþegar íslenzkrar flugvélar urðu að' jjann var SVOna‘
vera hér nætursakir vegna illviðris,'varð að fara með þá til
Keflavikur, því að annars staðar var ekki húsaskjól að fá. Og
jnenn hafi það hugfast, að þetta gerist á þeim tima árs, þegar
straumur ferðamanna til bæjarins mun ekki vera sérstaklega
mikill, þvi að hann mun vera mestur að sumarlagi. En.samt’ Nafninu er að sönnu ofurlítið
va-r ekki hægt að hýsa þenna ferðamannahóp í höfuðborg hagrætt) og það gerði eg þvi
Jandsins.
I»að er engin furða. þegar á þetta er Iiíið, þótt ýmsir sé
þeirra skoðunar, að við eigum ekki að vera að laða hingað; unni af sama tilefni en fyrir
ferðamenn, úr því að við getum ekki veitt þeim beina. Að vísu iongu:
eru stúdentagarðarnir notaðir sem gistihús að sumarlagi, en þeir ]
eru vitanlega fjarri því að vera gististaðir á borð við það, semj
skemmtiferðamenn eiga að venjast, því að hvarvetna er.þeim'
aðeins boðið hið bezta.
' í»að er betra að hingað komi engir ferðamenn, en að flestir af
jþeim fáu, sem hingað léita, fari héðan óánægðir með dvölina,
af því að ekki hefur vérið staðið við þær auglýsingar, sem
sannfærðu þá um, að ísland væri landið, sem þeir ættu að
heimsækja. Við getum ekki verið þekktir fyrir að laða hingað
ferðamenn, ef við getum ekki tekið sómasamlega á móti þeim,
eða nokkurn veginn eins vel og gert er í öðrum ferðamanna-
Jöndum. Við skulum halda að okkur höndum með allar auglýs-
eg hann gamla vin minn til að
segja mér hvernig hefði verið
vísubotninn, sem hann sagði að
hjá þér unir hugur minn,
hjartkær Valíana.
hann mundi ekki vilja annað.
Þessa kvað hann líka á göt-
ingar, þar til við getum hýst þá gesti, sem að garði ber.
Þótt ei lengur þekkir mig
— það má telja að vonum —
sé eg aðeins eina þig
af öllum landsins konum.
Það verður víst svo fyrir hon-
um til endaloka. En það eru
annars ekki vísurnar, sem hér
eru, að minni skoðun, rnerki-
legasta atriðið, heldur sagan,
40—50 ára gömul, sem að baki
þeim liggui'."
ístenzkari en Fjallkonan.
Tyjóðviljinn birtir í gær grein um „stefnu Sósíalistaflokksins".
Segir blaðið, að þetta sé gert ,,í tilefni þess, að ýmsir hafa
óskað eftir því, að Þjóðviliinn birti hin almennu grundvallar-
ntriði stefnuskrárinnar." Er það að vonum, að ýmsir hafa óskað
e-ftir þessu, því að blaðið og flokkurinn hafa alveg leitt hjá
sér að gefa mönnum skýringu á stefnu sinni varðandi hina
miklu breytingu, er orðið hefur í Rússlandi, þar sem leiðar-
stjarna flokksins hefur hrapað af festingunni, svo að margir
kommúnistar eru nú áttavilltir.
I þessari skýringu á stefnu flokksins segir m. a.: .. telur
flokkurinn eitt af höfuðverkefnum sínum að verja lýðræðið
gegn öllum árásum ofbeldis-, einræðis-" og afturhaldsflokka.“
Nú er bað komið á daginn, að Stalín var heldur einræðishneigð-
ur á sínum tíma, ef trúa má því, sem Þjóðviljinn hefur haft
eftir Mikoyan um þetta, og hefur blaðið því stutt þann sem
sízt skvldi, er það fylgdi honum að málum, og brotið stefnu-
skráratriðið, sem getið er hér að framan. Er þvi engin furða,
þótt kommúnistaforingj arnir forðist nú að taka eindregna áf-
*ilöðu, til þess að verða ekki fótaskortur öðru sinni. En hvenær
íkyldu Einar og Brynjólfur fá málið? ^
Þá tekur Jónas frá Grjót-
heimi til máls:
„I tilefni af hinum nýja dálki,
í dagbl. Vísis 22.—2.—56,
„Komdu nú að kveðast á“,
kom mér strax til hugar:
4
Fjöldinn, spái, þáttinn þrá,
þennan veg mig fýsir.
Komið þá að lcveðast á
| kröftuglega í VÍSIR.
Kynni ég að kveðast á,
kysi trega hrinda frá.
Yfirvega vildi þá
virkilega hvað ég má.
Eftirfarandi vísa varð til í
huga mér, á öskudaginn 1953,
og rifjaðist upp á öskudaginn
núna, 15. þ. m.:
Velgengninnar vonarglæður
vænkast fyrst um sinn.
Úr því hann á átján bræður,
Öskudagurinn.
Þessi varð til 16. júní s.l.:
Gigtin oft mér gjörir spjöll,
gífurlegt er kvefið.
Breiðist frá því bölvun öll:
Bannað að taka í nefið.
Læknirinn minn ráðlagði mér
^ að láta ekki freistast, þótt at-
. vi'nna byðist, eftir að eg hafði
verið við rúmið lengi með fast
^ kvef i lungum. En eg svaraði
með eftirfarandi vísu og braut
heilræðið og stóð glöggt, að ekki
hlytist verra af:
Illu spáir, ekkert vinst,
alla-vega snauður,
ef að ná-lykt af mér finst,
áður en ég er dauður.“
-v-
Kona ein í austurbænum
I
skrifar þannig:
„í fyrra kom Sveinbjörn
Beinteinsson eitt sinn í heim-1
sókn til nágranna rníns, Kára
Sóhnundssonar. Mun erindið
hafa verið það, að þeir bæru'
saman bækur sínar. En svo
viidi hann að lokum fá lánaðar
kvæðasyrpur Kára en að vonum
var ekki við það komandi.
Sveinbjöm kom í bíl, eða öllu
heldur kunningi hans kom með
hann í bíl sínum. Þegar þeir
komu út frá Kára og' voru að
fara upp í bílinn, segir Svein-
björn:
Það er augljóst ekkert spaug
upp þar laugar spretta
ganga í haug og garnlan draug
gullnum baugum fletta.
Hefir þessi vísa verið prent-
uð, og eftir hvern er hún:
Dægur löng er drífa stíf
dynur á svöngum hjöx-ðum,
þá er öngum ofgott líf
upp í Gönguskörðum.
Enginn hefir sagt mér neitt
um tildrög þessarar vísu:
Heyrist geistlegt hanagal
(haninn maðka leitar):
Fornar dyggðir forðast skal
fólkið Mosfellssveitar.
&
Já, þegar maðk.a er leitað,
fjúka oft bæði fornar og nýjar
dyggðir út í veður og vind.
Þetta virðist vera kosninga-
vísa, líklega sveitarstjórnar:
Furðulega fylgi vex
fornu dyggðaleysi:
tuttugu kusu Sveinka og sex.
Svart mun í þeirra hreysi.
Ekki er eg alveg viss um að
eg muni rétt nafnið Sveinki.
Þátturinn þakkar tilskrifin
og býður öðrum rúm sem vilja.
Það votta'ði rétt fyrir vetrin-
um í gær, en það var lika að-
eins vottur, því sól var og blíð-
viðri, þótt nokkúrt Ílagíél kæmi
við og við. En það væri samt
engin furða, þótt vetrarveður
kæmi nú á ný, því ot't hefur
marzniánuður verið liarður og
kaldur. Allan febrúarmánuð hef-
ur verið óslitið vorveður með
liita og hlýindum, meðan hörk-
> ur liafa geisað í nálægum lönd-
um og fjöldi manns látið lífið
]af þeim sökum. Jafnvel í Dan-
mörku liefur fólk látið lifið sök-
iim kuldanna, enda- þótt þáS'hafi
kannske verið frekar óbeint, þar
sem það hefur farið ógætilega
út á ís, sem legið liefur við
strendnr og farist af þeirn sök-
úm.
Nú skiptir um.
Nú skiptir um i nágrannalönd-
unúm, eða svo herma fréttir að
minnsta kosti, og veður fer batn
andi. Þá virðist okkar tími vera
kominn til þess að þola kuld-
ana. Þótt hlýindakaflar að vetr-
inum geti verið dásamlegir, geta
þeir á hinn bóginn lika verið
all varhugaverðir fyrir garðana
og gróðurinn í þeim. Vegna hlý-
indanna í febrúar hefur legið við
að' trjágróður liafi náð sama
þroska og á vori, og ef nú ger-
ir kuldakast, kelur allt og kyrkist
miklu fremur en þótt aldrei
liefðu nciu, hlýindi komið. Við
þessu verður víst lítið gert, þótt
leitt sé.
Um skattana.
Þessa dagana er verið að senda
út tilkynningar til allra skatt-
borgaranna um að greiða mán-
aðargreiðslur sínar fyrirfram
af væntanlegu útsvari, en ætl-
ast er til að greiddur sé helm-
ingur útvarpsfjárhæðar frá í
fyrra í fjórum áföngum nú næstu
mánuði. Þetta fyrirkomulag á
að greiða fyrirfram upp i út-
svarið hefur gefizt vel og kem-
ur ölluni föstum starfsmönnum
vel. Það cr miklu eðlilegra að
greiða skattana smám saman
mánaðarlega, en að þurfa að
greiða stærri upphæðir siðar,
þegar búið er að jafna niður
á skattgreiðendur.
Sameina skattana.
En hvers vegna er ekki hægt
að sameina innhcimtuna þann-
ig, að menn losni líka mánaðár-
lega við þá uppliæð, er hverjúm
ber að greiða til rikisins? Að vísu
liefur það verið auglýst árlega,
að tollstjóraskrifstofan tæki við
greiðslum fyrirfram upp í þá
skatta, er hún annast innheimtu
á en öruggast væri og bezt fyrir
alla aðila, að hún skyldaði at-
vinnurekendur til að ganga eftir
mánaðarlegum afborgunum eins
og bærinn gcrir. Því það er nú
einu sinni svo, að þótt menn
mégi greiða þá, gera menn það
ekki fyrr en á gjalddaga, eða i
seinustu lög. —kr.
Togarar.
Þoi-steinn Ingólfsson kom af
véiðum í moi'gun. — Á veiðar
eru farnir Fylkir, Kai’lsefni og
Pétur Halldórsson.
Pan-American flugvél
kom í nótt frá New York og
I hélt áfram til Prestvíkur og
^ London. Til baka er flugvélin
væntanleg í kvöld og fer þá til
New-York.
Stjörnubíó
sýnir kvikmyndina „Síðasta
eftirreiðin“, sem gerist í fylk-
inu Nýja Mexico í Bandaríkj-
unum, er það var að byggjast.
Með aðalhlutverk fara þeir
Broderick Crawford, ágætur
leikari, og John Derek, sem er
mjög vinsæll í hópi kvenna. —I
Frá Slysavarnafélaginu.
28. þessa mánaðar afhentu
Kristín Guðmundsdóttir og
Steinunn Þorkelsdóttir aðal- og’
varagjaldkeri kvennadeildar-
innar í Keflavík Slysavarnafé-
lagi íslands kr. 34.273.10, sem
er tillag deidlarinnar.
/