Vísir - 21.09.1956, Blaðsíða 9

Föstudaginn 21. september 1956.
VÍSIR
heldur er óumdeilanlega sú um,“ segir fröken Helga Sig-
kona, sem húsixeyjur hafa
metsa tiltrú fti3L Þ.egar um mat-
reiðslu og aiia meðferð' maívæla
er, að ræða.
Fröken Helga telur að hér sé
merkum áfangá náð þar sem
hin nýja sölumiðstöð er risin
af gruiim og tekin til starfa og
hún ræðir málið á breiðum
grundv -lli.
„Ein höfuð ástæðan fyrir
því,“ segir fröken Iielga, „að
fólk hefur ekki borðað meira!
grænmeti hér á landi er hve
stuttan tíma á ári hefur verið
hasgt að fá það' nýtt og ferskt.
I raun og veru hefur þa'ð ek-ki
' verið nema 2—4 mánuði á ári
’hverju. Nú skilst mér að-þetta
hiál sé áð nokkru ley-ti ieyst,
með hinni ný-ju sölumiðstöð
S.F.G. Það er óraetanlegt fy-rir
húsmæðurnar að fá grænmeti
fer-skt, þvi. aUar. hyggnar hús-
mæður kaupa heldur nýtt ísl.
grænmeti en t.d. niðursoðnar
báunir eða niðursoðið græn-
vara, Tegir” Pállenda gengur þar sem þaðauðveldar okkur ÍLÍl
mikið út af því. Og hér eru gul- þjónusíuna við neytendur og
rauðrófur og álít eg,: að sölumið^töðin nýja
,sé stórt sppr í ré.tta átt.“
urðardóttir að lokum. — Á
næstunni er von matreiðslu-
bókar frá hendi fröken Helgu
um meðferð og matreiðslu nýs
grænmetis og mun þar m.a.
verða komið inn á geymslu þess
í hráu ástandi. Munu húsmæð-
ur ná efa taka þeirri bók vel og
'færa sér vel í nyt þá fræðslu,
;sem hún hefur að geyma.
Það er fyllsta ástæða til ad(
óska Sölufélagi garðyrkju.-i
manna til hamingju með hircj
nýju myndarlegu húsakynni ogf
þá starfsemi, sem þar er ací-
vænta í framtíðinni og hús-<
mæðrunum og neytendunumj,
ætti að mega óska meira ogj;
betra grænmetis.
St. Þ.
Starfsfóik Sölufélágsins.
Framh. af 3. síðu. bætta aðstaða, sepi h.in nýja
þær eru minni. í einni geymsl- sölumiðstöð veitir, að geta haft
uni er Páll Marteinsson, ráðs- í för með sér hagstæðara vcrð-
maður, hér á ncðri hæðinni. Er lag- á. vörun.ni, Öllu,. sem miðar
hann.að flokka blómkál og.hér að .vöruvöndun, tökum við me.ð .
. er. gnægð káls ,af ýmsu tag-i, góð -þakklæti vej-zlunarmennirnir,
rófur, piúrrur,
ýmiskonar grænmeti og ánægju
legt ar að.sjá, hversu vel er um
allt gengið og snyrtilega, epda
siuo'.a hin góðu húsakynni að
því.
Er eg sit með v-indilinn, á
einkaskrifstofu Þorvalds for-
stjóraj að aflokinni kaffi-
ux-soðið er ekki lifandi fæða og
engar vítamíntöflur geta kom-
íð- í stað, hins nýja grænmetis.
Eg á.bví vart betri ósk til handa
húsmæðrunum í landinu og
fjölskyldunum, en að þær venj-
Íst nú á að neyta grænmetis
daglega, borði það ekki ein-
Bifreiðir koma, bifreiðir fara og vörumim er ckið út um bæ-
inn. (Myndirnar tók Studio).
Merkum áfanga
náð segir íröken
Keiga Sigurðardótir,
Þá hefir og verið -leitað álits j ungis sem bragðbæti einstaka
frökenar Helgu Sigurðardóttur, ^ sinnum, en hagnýti .það svo
skólastjóra Húsmæðraskóla ís- vej að heimilisfólkið sakni
drykkjiy í vistlegri kaffistofu iands, sem eins og vitað er, hefir þess ef það er ekki daglega á
ásamt s-tarfsfólkinu, ræðum við ekki ’ einungis mikla reynslu, borð-inu með kjöt- og fiskrétt-
ýmislegt urn ræktun og sölu á'
grænmeti. Þorvaldur segir mér
m. a. að Sölufélag garðyrkju-
manna hafi selt tómata og
grænmeti fyrir urn 5 miiijónii-
króna á síðasta ári. og hafi 2/3
hlutar selst í fteykjavík. Miðað
við heildarsölu, séu tómatarnir
stærsti liðurinn, um 45%. Þar
iiæst komi gúrkurnar með um
20 %. Ennfrémur að árleg
neyzluaukning á grænmeti,
þegar miðað ,sé við magn, sé
um 12—15%-. Þá liggur beint
við aS ;koma inn á yerðlagsmál-
in, og nú dregur Þorvaldur upp
skýrslu úr skúífu sinjii, sem er
gerð um tímabilið 194.8—55 og
sýnir að á þessu tímabili hefur
smásöluvérð á tómötum hækk-
að urn 32%, á sama tímabili
mun verðlag á kjöti, mjólkur-
afurðum og öðrum landbunað-
arafurðum hafa hækkað um!
9.0—100%. og kaup verkamanna ;
hækkað um rúm 109%. Með
. öðrum orðum mun grænmetið
hafa „lækkað“ all-verulega á
þessu tímabili og munu hus-
mæðúrri'ár sízt harmá það.
Frá bæjardyrum
kaupmanns.
Blaðið hefir súnið sér til Ax..
els Sigurgeirssonar kaupmanns
og innt hann eftir áliti kaup-
manna á hinni nýju sölumið-
stöð. |
„Frá mínu sjónarmiði er hér
um> algera byltingu að ræða í
meðferð og dreifingu grænmet-
isíns. Sölumiðstöðin nýja á tví-
mælalaust að tryggja okkur og
neytendunum betra og fersk-
ara grænmeti og ætti hún auk
þess að geta stuðlað að því, að
lengja þann tíma á ári hverju,
sem grænmetið getur verið á
borðum neytandans frá því, sem
verið hefir. — Rýrnun hlýtur
'að stórminnka í meðferð vör-
unnar frá framleiðanda til neyt-
enda og þar með ætti þessi
sem auglýst var í 64;, 65. og 67. xbl. Lögbirtingablaðsins
1955, á. húseigninni nr. 89 við Laugaveg, hér í bænum, þingl.
eign Ólafs-Ólafssonar, fer fram eftir kröfu Gunnars Þor-
steinssonar hrl., Búnaðabanka íslands, Jóns Bjarnasonar
hdl., og tollstjó.rans í Reykjayík, bæjargjaldkerans í Reykja-
vík og Ein’a.rs Ásmundssonar hrl. á eigninni sjálfri miðviku-
daginn 26. september 1956, kl. 3 síðdegis.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
Hugmyndasam
Bæjarráð Reykjavíkur efnir til hugmyndasam-
keppni um uppdrætti að íbúðarhúsum, er Reykja-
víkurbær hygggst byggja, á skipulögðu svæSi við
ElliSavog.
Gögn varðandi samkeppnr þessa verða afhent
af hr. Sveini Ásgeirssyni í sknfstofu borgarstjóra,
Austurstræti 14, gegn 300 kr. skilatryggingu, frá
og með laugardegi 22. sept. 1956.
Sknfstofa feorgarstjóía,
20. september 1956.
T.B.K.
T.B.K.
ABAll
Tafl- og bridgeklúbbsins verður haldinn fimmtudaginn 27.
þ.m. í Sjómannaskélanurn: kl. 8,30.
Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
Ævintýr H. C. Andersen ♦ 12-
ViS^isvsaiirnir*
r

ia hmum skrautlega
íícnungssal var hún nu
fiutt í dimman, saggaíuilan
helli. Hún byrjaði á staríi
sínu en engin mannvera
huggaði hana með vin-
gjarnlegu orði. Allt fólkið
streymdi ut fyrir borgar-
hliðin. ÞaS vildi sjá norn-
ina brenna. Luralegur hest-
ur dró vagninn, sem hún
sat í, kinnar hennar voru
náfölar, en fingurnir snéru
gi-ænan hönnn.
Tíu brynjur iágu við(
fætur hennar og þá elleftu
var hún að prjóna. Múgur-
inn hæddi hana og hróp-
aði:: ,,Sjáið nornina, húnj
situr með galdra sína.“ Þá
komu elléiu hvítir svamr
fljúgandi. Þeir settust um-
hverfis hana á vagmnn og
böðuðu út vængjunum.
Nú greip böðullinn hana
við hönd sér. Þá kastaði
hún í flýti brynjunum yfir
svanma og þar stóðu ellefu
fagnr pnnsar.
„Nú þori ég að tala,“
sagði hún, ,,ég er saklaus.“
„Já, víst er hún saklaus,“
sagði hinn elzti bræðranna,
og nú sagði hann frá öllu,
sem skeð hafði. Og meðan
hann talaði, breiddist út
ilmur ems og af milljónum
rósa, því að hver viðar-
bútur í bálinu hafði skotið
rótum og bar greinar. Efst
sat blóm eitt mikið, fagurt
og hvítt. Konungurinn
braut það af og lagði aö
brjósti Elísu. ■— Og allai*
kirkjuklukkurnar hringdn
af sjálfu sér og fuglarni/
komu í stórum hópum.
Það var brúðkaups-i
skrúðganga til hallarinnar
meiri en nokkur konungur
hafði áður séð.