Vísir - 30.11.1956, Síða 9

Fösiúáagirm. 30. rióvember 195S.
vfsm
m kúinahríð m skrlðdrekum ©§ fallfayssutii
-<2
esa
Eftirfarandi g'rein, fcýdd úr
erlendu Maði, birtist 29. f.m,,
eða áður en svikráð Rússa og
Moskvúkomniúnista í Ung-
verjalandi konrn 1 Ijós, með
handtcku imgverskra sanm-
Ingamanná og myndun sijórnar
Kadars, og er hér birt, iiví að
hún er vissulega verð umhugs-
imar, ekki síðnr nú en þegar
iu'm var birt.
Látum í Ijós aðdáun okkar á
Iþeim, sem hugrakkastir éru
hugrakkra manna. Á körlum,
konum og börnum Ungverja-
lands, sem sótt hafa fram vopn-
uð hugrékki einu, gegn skrið-
drekum Rús.sa og vélbyssum
öryggislögreglunnar.
Ættingjar þeirra og vinir
hafa verið skotnir til bana tug-
um og hundruðum saman. Lík
fallinna manna liggja í kös' á
götum Budapest og annara
borga. En án þess að láta bil-
bug á sér finna hafa menn lagt
út í baráttuna, vitandi hversu
ójafn var leikurinn.
Virðing alls heimsins.
Mag'yarar hafa á liðnurii öld-
um getið sér orð fyrir hug-
rekki, æ ofan í æ, en aldrei
hefur stafað meiri Ijómi af
hugrekki þeirra en á þessum
dögum morða og annara
hryðjuverka í þeirra eigin
landi. Allur heimurinn vottar
þeim virðingu.
Þeir hafa sannað enn einu
sinni það, sem margsinnis héf-
rtr sannazt í sögunni, að þegar
mannlegar þjáningar eru mest-
ar, nær göigi hugans hámarki,
— að aldrei logar kyndill
frelsisins skærara en þá, — að
þar er eldur, sem aldrei slokkn-
’ um framgengt, sem leiði til enn
! aukins og síðar fulls frelsis.
Forsætisráðherrann, Nagy,
..segir a'ð Rauði herínn. verði
kvaddur burt úr landinu, ör-
j yrggislögregian leyst upp og
| ráiiðá stjar.nan fjarlægð úr
þjóðfánanum ungverska.
Engínn veit, hvort hæg't er
að treysía á. þéssar tilslakanir,
eða treýsta því, að Nagy fái
þeim framgengt. Það er ekki
víst, að hans veldisdagar end-
ist til þess. Því má ekki gleyma,
að það var hann, sem kallaði á
Rauð'a herinn til þess að skjóta
á Ungverja.
En kraftaverk má það kall-
ast, ef slíkur árangur næst í
uppreist, sem sög'ð var kæfð
fyrir fjórum dögum.
En hvað sem gerist verður
ekkert nokkurn tíma framar
eins og það áður var. Umheim-
urinn hefur horft gegnum.járn-
tjáldið og menn hafa fyllst
hryllingi.
• Svona er hún þá, hin frið-
samlega sambúð, sem boðuð
hefur verið. Svona er lífið i al-
þýðulýðveldunum. Þetta er það,
sem Krúsév átti við, er hann
ávarpaði Burmabúa: „Vér vilj -
um búa með yður sem bræður
og vér förum ekki fram á neitt
nema bróðurkærleika.“
Ekki Kósakkasverð.
Orð, orð, innantóm, hræsni
og yfirdrepsskapur. Rússneska
kommúnistastjórnin er ekkert
annað en afturgenginn „zar-
ismi“. — Ungverska þjóðin,
I sem 1343 fékk að kenna á járn-
bryddum hælum Kósakkanna,
. hefur -aftur fengið að reyna
bróðurkærleikann en þó voru
ekki leiftrandi Kósakkasverð
á lofti. Teflt var fram skrið-
drekum og brynvörðum bif-
réiðum og sprengjum varpað.
Þetta fcr hin rússneska heims-
veldisstefna, sem hefur haít
þær afleiðingar i fylgiríkjun-
um, að örbirgðin hefur haldið
innreið sína á heimili alls al-
mennirigs í löndunúm. Einkan-
lega hefur Pólland orðið hart
úti, því að þar var. graáðgin og
rárishneigðin svo takmarkalaus,
að ékki eru nein nútínia .dæmi
til,
En nú hafa Pólverjai’ drepið
við fæti, ög þáö hafa líka hinir
hugdjörfu Ungverjar gert. Hér
hefur vérið hafist handa, —
en engin getur sagt fyrir hvað
framtíðin ber í skauti sínu, én
svo vitnað sé í Latimer — þfcir
hafa með guðs hjálp kveikt
þann kyndil, sem aldrei verðui'
slökkt á.
um heimild til handa síjórn Blaðamannafélags íslands til
að ákveða vinnustöðvun félagsmanna fer fram hjá formanni
félagsins í dag, föstudag og á morgun, laugardag, kl. 10—22
báða dagana.
SÉjórnin.
austur um land til Bakka-
fjarðar hinn 4. des. n.k. Tekið
á móti flutningi til Hörna-
fjarðar, Djúpavogs, Breiðdals-
víkur, Stöðvarfjaröar, Borgar-
fjarðar, Vopnafjarðar pg
Bakkafjarðar í dag og árdegis
á morgun. Farseðlar seldir á
mánudaginn.
ii
tf
tií Vestmannaeyja í kvöld.
Vörumóttaka daglegá.
il vina og kimningja
•irlendis og erlendis,
Eins' og áður er Báðstofa
Fe rða s kr i f s t of u n n a r' birg af
Úóðlegum munum. Komið
‘imanlega, senn líður að
iólum. Sjáiun um sendingar
il allra landa. Yðar er að
’ /elja.
FvriitMshriisinÍta
rúkisins
laðstofan við Arnarhólstún
er tímaúrið á Olympíoleikunum
vegna öroggs gangs.
OMEGA fást kjá
úwssniS
Lækjartorgi. — Sími 80081.
ar. —
í heilan áratug var sömu
sögu að segja í Ungverjalandi
og öðrum leppríkjum Rússa í
Austur-Evrópu: Þótt roenn
ættu að heita frjálsir voru þeir
í rauninni bundnir þrældóms
hlekkjum, því að márk rúss-
neskra kommúnista' vár að
kúga til undirgefni sáiir frjálsrá
manna.
Lygár voru á borð bcrnar,
I>að var séð um, að menn
fengju ekki fregnir af því, sem
var að gerast í umheiminum.
Öllu var snúið við,,eftir því sem
henta þótti, í blékkingar skýrii,
og sagan fölsiið. iMein bjúggu
við ógnir lögregluríkis, í
skugga hersins rauða.
Það var sjálfsmorð ....
En. það slokknaði aldrei á
kyndli frelsisins. Fjölmennur
hlýtur hann að hafa verið, hóp-
urinn, sem með leynd var í
andstöðu við hina kommúnist-
isku kúgara.
Það var heimskulegt. Það
var vonláust. Það vár sjálfs-
morð.... Og þó.... ef til vill
greiðir það- götuna. að markinu,
sem ógerlegt virtist að ná. Að
annað fýlgiríki fái frelsiskröf-
Ævintýr H. C. Andersen ♦ 8
SnædrottnngÍR
Pau óku um dimma
skóginn, en vagninn Ijóm-
aði svo það glampaði í
augu ræmngjanna. Hann
er úr gulli, hrópuðu ræn-
ingjarnir og hlupu úr
fylgsni sínu, börðu öku-
manninn og þjónana til
clauSa og drógu GerSu niÖ-
ur úr vagmnum. Hún er
feit og hún er falleg, hróp-
aði ræningjakerlingin, já,
Kún hlýtur ao bragðast vel.
Og svo dró hún langan
gijáfægoan hníí úr slíðrum. j
Ö! hrópaði kerlingin allt í
einu, en þá var það dótt-
ir hennar, sem hafði kiipið
^hana í eyrað. Hún á að
leika sér við mig, sagði
ræmngja stelpan. Þeir
skulu ekki fá að drepa þig,
sagði hún. Þú skalt sofa
hjá mér í nótt, Og íiæii-
ingjastelpan hlódg fór með
Gerðu að rúminu sínu, en
Gerða gat ekki sofnað.
Dúfurnar fyrir utan glugg-
ann sögðu, urr, urr, við
höfum séð hann Kay litla,
hann var í sleðanum með
Snædrottmngunm. Hvað
eruð þið að segja þarna
uppi, kallaði Gerða og
hvert fór Snædrottningin?
Hún fór nú reyndar til
Lapplands, sögðu dúfurn-
ar. Og um morgunin sagði
ræningjastelpan Gerðu
hvað dúfurnar höfðu sagt,
og litla ræningjastelpan
spurði hreindýrið sitt:
Veiztu hvar Lappland eiO
Hver ætti svo sem að vita
það betur en ég, sagði
hreindýrið. Taktu nú eftir,
ég skal leysa af þér bandið
svo þú getir hlaupið til
Lapplands með þessa litlu
stúlku og farið með bana
t il Snædrot thingarinnar,
þar sem leikbróðir hennar
éi. Svo skar hún á bandið
og sagði: Hlauptu nú, en
gættu vel að litlu stúlk-
unni.
,:;É23