Vísir - 03.01.1957, Síða 4

visre
Fimmtudaginn 3- janúar 1957
WlSXB.
DAGBLAÐ
I Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sínii 1660 (fimm línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kattarþvottur kommiínista.
i
♦
f>að hefur verið næsta fróðlegt
að heyra eða lesa ávörp þau,
sem ýmsir pólitískir for-
ingjar hafa beint til þjóð-
arinnar nú um áramótin.
Þeir atburðir hafa gerzt
síðustu vikurnar, að enginn
vafi var á þvi, að mikilla
skýringa mundi verða þörf,
margvíslegra afsakana
vegna þeirra „efnda“ á
l gullnum loforðum, sem gef-
j in voru á síðasta ári, í sam-
bandi við fyrirhugaðar
kosningar, síðan í sambandi
\ við stjórnarmyndun rauðu
og rauðflekkóttu flokkanna.
T Einkum mátti gera ráð fyrir,
I að kommúnistar mundu
] þurfa mikla prentsvertu og
T pappir til þess að gera
hreint fyrir sínum dyrum,
1 enda er tveim höfuðpaurum
] teflt fram í Þjóðviljanum á
* sunnudaginn, til þess að
gefa viðeigandi skýringar á
því, hvers vegna öll loforð
' hins rauða liðs hafa verið
' svikin.
Þjóðviljinn hefur hvað eftir
annað sagt, að „hernám“
íslands væri hættulegt á
friðartímum, en þó hálfu
hættulegra á ófriðartimum,
| því að það gæti kallað tor-
j tímingu yfir þjóðina. Sam-
j kvæmt þessari skoðun sinni
hefðu kommúnistar átt að
herða sókn sína gegn varn-
arliðdnu um allan helming,
þegar ófriðarbliku dró á loft
í Mið-Evrópu og fyrir botni
Miðjarðax-hafs. En hvað
gerðu þeir? Þeir breyttu
} þveröfugt við það, sem
| vænta mátti eftir yfirlýs-
i ingar þeirra og svardaga í
J þessu efni. Þeir hættu bar-
; áttu sinni gegn varnarliðinu
J og samþykktu, að það skyldi
[ vera áfram í landinu um ó-
ákveðinn tíma. Með þessu
hafa þeir þá viljað kalla
enn meiri hættu yfir þjóð-
ina, en þeir töldu hana vei’a
í áður.
á ný, til þess að leiða yfir
sig smán og hættur her-
námsins til lengdar.“ Menn
Tveir menn finnast
mmi
örendir í bænum.

JVatikur wninni húttar slys
uwn íwrawnótin.
Að því er lögreglan í Reykja-
vík tjáði Vísi voru áraniótin ró-
leg og tíðindalaus hér í bænum,
óspcktir að heita má engar og
slys ekki teljandi.
Nokkur minni háttar slys
urðu þó af völdum sprengja á
gamlárskvöld. Helzt þeirra var
það er skipverja á m.s. Lagar-
fossi, ei’ staddur vai’ her í
Reykjaivíkuthöfn mistókst að
skjóta neyðarskeyti sem hann
var með og ætlaði að sprengja
að gamni sínu. Um leið og
spi’engjan spi'akk lenti hún í
Það fór svo, að vegna þrengsla
i blaðinu fyrir áramótin varð
ekki rúm fyrir Bérgmál, svo ég á
eftir að óska Iesendum dálksins
usson, Múlahverfi 3 og vai'ð að gleðilegs nýs árs og þakka sam-
flytja hann í slysavarðstofuna' skiptin á liðna árinu, sem ég þá
til aðgei’ðar. Að því búnu var 8el‘i hér með. Nú hefjum við nýtt
hann fluttur heim til sín.
Eldflaug veldur skemmduni.
ár með nýjum kröftum og vona
ég að lesendur dálksins láti liann
njóta sömu vinsælda og áðui'.
Það cr mér alltaf kærkomið, að
Um áramótin hafði eldflaug icsendur sendi Bergrnáli bréf mn
lent vegna mistaka, inn um op-
inn glugga á húsi við Ránar-
götu og hlutust af nokkrar
hvaðcina, er þeir vilja til mál-
ann-a leggja, en mörgu góðu lief-
ur verið til leiðar komið, og
ættu að hugleiða þessi orð!ældliti hans °S varð af mikið, lögreglan beðin um aðstoð að
högg. Sviðnaði maðui'inn og húsi einu við Laugaveg og hand
Moskvukommúnistans í ró
og næði, ber þau saman
við það, sem hann er sálfur
búinn að samþykkja á Al-
þingi aðeins fáeinum dögum,
áður en hann grípur pennann
til þess að skrifa þetta.
Öðrum höfuðpaur- kommún-
ista, Hannibal Valdimars-
syni, tekst ekki betur, þeg-
ar hann afsakar „efndirnar“
í vai'narmálinu í sama blaði.
Hann lýsir því sem sann-
færingu sinni, að' „yfirgnæf-
andi meirihluti þjóðarinnai',
og einnig mikiil meirihluti
kjósenda Alþýðubandalags-
inst sé þeirrar skoðunai't að
frestun hafi vei'ið heppilegri
eins og á stóð. ... “ Þetta
þýðir umbúðarlaustt að það
er „heppilegra“ að hafa
varnarlið áfram í landinu,
þegar bliku dx-egur á loft og
hættan af dvöl þess verður
meiri, að því er kommún-
istar hafa jafnan haldið
skemmdir í herberginu þar sem margt lagfært, sem aflaga fór,
‘ með því að hefja fyrst umræður
um málið í þessurn dálki. Eins
og eðlilegt er hafa menn yfirleitt
litinn tima til þcss að sinna rit-
Aðfaranótt s.l. sunnudags var (störfum, þegar verið er að lialda
lielg jól eða kveðja gamla árið.
En nú erum við komin yfir ára-
hún lenti.
Grunur um íkveikju.
brenndist í framan og var flutt
ur í slysavarðstofuna til aðgerð-
art en ekki þóttu írxeiðsli hans
meiri en svo, að hann var flutt-
ur heim til sín að læknisaðgerð
lokinni.
Önnur meiðsli á gamlárs-
kvöld, sem lögreglan hafoi
spurnir af, voru þau að drengur
meiddist á fæti af spi'engju-
kasti og annar meiddist lítillega
á hendi.
Lögreglan tók nokkra pilta,
er fóru óvarlega með spi'engj-
ur eða voru með önnur ærsl í
miðbænum á gamlárskvöld og
geymdi þá nokkra stund inni
hjá sér en sleppti þeim aftur er
leið á nóttina og full kyrrð
var komin á úti. Ölvun var sízt
meiri nú en venja er til á gaml-
árskvöld og ekki ýkja rnikið að
gera af þeim sökum.
Fundust örendir.
Tveir menn fundust örendir
hér í bænum um áramótin.
tók hún þar mann sem gert
hafði tilraun til þess að kveikja
í húsinu.
Sendiferðabílnum R-4113 vár
stolið frá Sendibílastöðinni á
Borgartúni s.I. laugai'dag og
var lögreglunnii tilkynnt um
stuldinn um miðjan þann dag.
Skömmu síðar kom tilkynn-
ing frá sýslumanni Árnesinga
að hann hefði frétt til hinnar
stolnu bifreiðar austur á Stokks
eyri og tveim mönnum í henni.
Hafði hann grun um að bifreið-
in myndi vera á vesturleið aft-
ur og kvaðst myndi sitja fyrir
henni við Ölfösárbrú. Þar hand-
tók hann bílþjófinn og farþega
hans skömmu síðar.
Á nýái'snótt var jeppabifreið
stolið hér í bænum og var lýst
fram! Menn, sem þannig • ^aður ka^ði ^aiiið a Sötu inni í
niótiii og vænti ég' þess þá, að nú
fari ég aftur að heyra frá les-
endiini uin sitthvað, er þess væri
vert að ræða um.
Aukin fjölbreytni.
Þessir rabbdálkar um allt og
ekki neitt eru til þess ætlaðir
fyrst og fremst, að almenningur
sem eittlivað hefur fram að færa,
geti þar komið þvi á framfæri.
Það er nú einmitt svo að margir
telja sig ekki nægilga til þess
færa að skrifa greinar, en þeir
geta þá í þess stað sent bréf til
Bergmáls og lýst i því hugmynd-
um sinum og verða þá bréfin birt
og lagfærð, ef þess er óskað-
Þetta vita reyndar margir og nota
sér, en ekki væri það litið ánægju
efni fyrir ritstjóra dálksins að
fleiri bættust i hópinn á þessu
ári. Það eykur á fjölbreytni dálks
ins, þegar fleiri taka þar til máls,
eftir henni í útvarpið. Bíllinn'Cn erfitt er fyrir einn mann að
i hefur fundizt mannlaus suður í hafa ætið á liraðbergi nægilega
Keflavík. fjölbreytt efni til þess að skrifa
um. Það er lík-a sannleikur, er
allir kannast við, að betur sjá
augu en auga. Það getur margt
farið framlijá Bergmálsritstjór-
skrifa, hljóta að vera gædd-
ir sérstökum brjóstheilind-
um, og sennilega gera,. þeir
ráð fyrir, að lesendur þeirra
sé allir einkennilega „inn-
réttaðir", ef þeir taka slík-
an kattarþvott fyrir góða og
gilda t'öru.
Það væri ekki úr vegi að ræða
Efstasundi rétt eftir hádegið a
gamlársdag og þar eð hann reis
ekki á fætur aftur var lögregl-
unni gert aðvart. Er lögreglu-
mennirnir komu á vettvang var
maðuririn örendur.
Á nýársdagskvöld fanst ann-
ar maður örendur undir stýri
bifreiðar sinnar í bílskúr inni
í Blesagróf. í gær voru lögregl-
Þegar kommúnistar hafa þann-
ig svikið það, sem var eitt
meginatriðið í stefnu þeirra,
segir Einar Olgeirsson við
fylgismenn sína í Þjóðvilj-
anum á sunnudaginn: „En
Alþýðubandalagið ákvað að
bíða betri tímat það myndi
ekki líða á löngu, unz aftur
blési byrlegar fyrir þjóð
vora að losna við her úr
landi sínu, eins og hún hafði
í alþingiskosningunum á-
kveðið að gera. En á meðan
yrði að skera upp herör með
[ þjóðinni, svo ekki tækist að
J villa henni sýn og blekkja
einnig lítið eitt um þann unni dánarorsakir ekki kunn-
þátt katarþvpttarins, sem1 ar, en líkur til að þar hafi ver-
snertir. „bjargráð“ . ríkis- (ið um kolsýrlingseitrun að
stjórnarinnar. Það skal þó ræða.
ekki gert að sinni, því að nú
fer alþýða manna einmitt að
finna fyrir blessun bjargráð-
anna. Hún mun birtast í
hækkandi vöruverði og
auknum tilkostnaði á öllum
sviðum, hærri framfærslu-
kostnaði, þótt almenningur i
fái hann í engu bættan. Þá '
mun hver um sig geta kveð-
ið upp dóminn yfir þeim
ráðstöfunum, sem kommún-
istar áttu sinn þátt í að gera
að lögum, og þá er hætt við,
að gleðivíman renni af
mönnum.
Eldsvoði.
Á sunnudaginn var slökkvi^
liði'ð kvatt
vegna elds
í íbúðarherbergi, en Sá, sem i
því bjó var fjarverandi. Mik-
ill eldur vár í herberginu þeg-
ar slökkviliðið kom á vettvang’ ög . vínbúðinni.
og uiðu miklai skemmdirj kíiiii lesandi skrifar: „Það er
bæði á herberg.inu og öllu því, ] engin nýlunda, að ös sé í vinbúð-
inni, en þó mun sjald-an vera jafn
erfitt að eiga þangað erindi, og
fyrir stórhátiðar. Á gamlársdag
að Vesturgötu 57 anuni, sem vert væri að gaumur
sem kviknaði þar| væri Sefinn, og eðlilegt að í dálk-
inum væri rætt. Þess vegna verð-
u r að treysta nokkuð á þátttöku
alls almennings i þessu efni.
urðu miklar skemmdiri
framinn var svo mikil ös i vínbúðinni i
á þak-- óusturbænum, að niargir sem á-
1 ræddu að f-ara inn og brjótast að
afgreiðsluborðinu ey'ðilögðu föt-
sem inm var.
Innbrot — þjófnaður.
Um helgina var
stórfelldur þjófnaður
j árni,- sem - Byggingarsamvinnu-1
I félag Reykjavíkur átti geymt að jn sin meira eða minna. Eg ætIa
j Kleppsvegi 12. Hafði verið far-j ekkj að lýsa aðganginum, sem
ið hak við húsið og þar rifinn j)ai- val-; j)vi -allflcstir vita hvern-
tréhleri frá glugga til þess að ig hann er á þeiin stað. Hitt er
komast inn, en járnið — samtals svo aftur annað mál, að þessi af-
185 plötur — borið út á bíl.j greiðsluháttur cr allsendis ó-
Biður rannsóknarlögreglan þáj l)al'fur, og getur þar allt farið
sem einhverjar upplýsingar! skiiniIcga fram> ef forráðamenn-
* irnir hefðu nokkurn hug á þvi.
„ . , . , .. Seta §efið um þenna þjofnað, T *. , . y. .
fyrir bfreið a Laugaveginum , . ... .,, i Það mætti t. d. benda a, að í
og fótbirotnað. Ökumpðurinn,' ‘S ha ,L;|ainb n mnga J 11 ei ’ þessari verzlun, sem mörgum
sem valdur var að slysinu ók gIJ*a að.gf t S® frfm| öðrum, þar sem mikil ös er á
■ . J við hana þegar í stað. Barujc
Aðrar slysfarir.
Á sunnudaginn varð allharð-
ur árekstur mlli tveggja bif-
reiða á mótum Laufásvegar og
Njarðargötu og einhver smá-
I vegis meiðsli á farþegum í
Isambandi við hann.
Sama dag hafði telpa orðið
bfreið
Ógerningur er að fullyrða neitt
um það nú, hversu lengi sú
stjórn verður við völd, sem
nú situr, en þjóðin mun kom-
ast að raun um það, að
telpunni til læknis en gaf sig
að því búnu fram við lögregl-
urta og skýrði frá málsatvikum.
Á hálkunni á gamlársdag
féllu tveir menn af- reiðhjólum,
annar á Njarðargötu, hinn á
Lækjartorgi og meiddust báð-
ir nokkuð.
Á nýársdag hlauzt af slys er
er nú ófáanlegt sem stendur,
(svo að allir slíkir flutningar eru
nijög grunsamlegir.
j í fyrrinótt var brotizt inn á
tveim stöðum, Laugavegi 28 og
Austurstræti 4 og stolið sæl-
gæti á öðrum staðnum og vindl-
ingum á hinum.
Á sunnudagskvöldið var rúða
arn ákveðnuni dögum, er liægt að
, . ^kviknaði í 'elbatnunl þrotin í sælgætissölu í Veltu-
stuðnmgur kommumsta við er la við Grandagarð. Hafðtndi( en ekki yitag hvort ein.
hræðslubandalagsflokkana kviknað ut fra oliukyntri elda- : • , - -ð .
er dýrkeyptur . Og hann vél og var slökkviliðið kvatt á| ____
mun verða því kostnaðar- vettvang, en ekki urðu miltlar. * Austur-þýzk sendinefnd er
samari, sem sl.jórnin situr skemmdir. En við þetta brennd-j farinn til Moskvu og er Grote-
lengur. | St'Saséti á bátnum, Alfreð Lár-* wohi formaður hennár.
leysa vandann með afgreiðslu-
númerum. Það styttir ekki bið-
ina að vísu, en tryggir það að af-
greiðsla fari fram með nokkrum
1 siðnienningarbrag. Það má held-
ur ekki ætla að afgreiðslumenn-
irnir, eða forráðamennirnir liafi
gaman af slagsmálum, þótt ein-
liverjuni ílygi það i hug. Fyrir-
koniulagið mun stafa af venju-
legu sinnuleysi, er oftast gerir
vart við sig þar sem um einokun
er að ræða,
Og lögreglan skrifar ... .
þáttur lögreglunnar TOr lika
heldur skrýtinn þenna dag hjá