Vísir - 16.02.1957, Blaðsíða 4
'T-T
vism
Laugardaginn 16. febrúar 1957
WIS12R
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
AuglýsLngastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kirkjja ««y trúaeinl:
Hjátrú nútimans.
Þú ert svo vitur og raunsær, leikinn ekki í augum uppi og i>á þótti konimg-i mikiis
veruleikans maður á visind- að það er ekki einsætt, að þú við þurfa.
anna og tækninnar öld, að þú getir umsvifalítið lagt úrskurð ^ Að þvi var vikið í þessum
vilt ekki trúa, aðeins þekkja og á vandasömustu og veigamestu , dálki í gær, að tillaga um þjóð-
þreifa á. Öðru gegndi um fyrri málefni út frá þvk sem þú kall- | fána hefði komið fram á Alþingi
tíðar menn. Þeir urðu að una ar raunsæi heilbrigðrar skyn-
hindurvitnum, annað var ekki semi. Reyndar var það ekki
að hafa. Þá voru trúarinnar minni maður en Albert Ein-
tímar. Jstein, sem sagði: „Heilbrigð
Hvernig er það: Er snjórinn skýnsemi er í rauninni ekkert
: hvítur í augum þínum og gras- annað en botnfallnir hleypi-
'dómar sem minni vort og sái-
1888. Verður nú nánara að því
vikið, en fyrst horfið lengra
aftur í tímann. 1 forspjalli að
,,Fánamálinu“ segir svo:
Pálmi skólakennari Pálsson
leiðir að því sterkar líkur i And
HvbB gerár ritarfnn?
Verkamannafélagið Dagsbrún
hélt aðalfund sinn á mánu-
dagskvöldið, og fóru þar
fram venjuleg aðalfundar-
1 störf, en auk þess voru sam-
þykktar ýmsar ályktanir. —
! Ein þeirra var, eins og raun-
i ar var við að búast, um
] dvöl varnarliðsins í landinu,
j eða öllu heldur brottför þess,
j og var hún á þessa leið:
* „Aðalfundur í Verkamanna-
! félaginu Dagsbrún, haldinn
j 11. febrúar 1957, skorar á
i ríkisstjórnina að framfylgja
undanbragðslaust samþykkt
Alþingis frá 28. marz 1956
um brottflutning ameríska
hersins af lanainu.“ Stutt og
laggott, og enginn getur víst
j efazt um vilja Dagsbrúnar-
stjórnarinnar í þessu máJi
hér eftir.
Ekki þótti Þjóðviljanum samt
ástæða til þess að birta þessa
ályktun fundarins þegar
daginn eftir að hann var
haldinn. Er það harla und-
arlegt, að blaðið skuli ekki
Jrafa birt haná tafarlaust, en
þegar betur er að gáð, þá
verður þetta skiljanlegra.
Sama daginn og Þjóðviljinn
birtir áljdctunina, á mið-
^ , vararitgerð sinni um fánann
ið grænt á sumrin? Er „himin- , domar sem minm vort og saJ-| ^ að ^ haf. ko m.
inn heiður og blár“, „hafið hafa innbyrt fynr atjan,íyrsta ^ innsigU fyrir
skínandi bjart“? Er sólargeisl- jara aldur. Hver ny hugmynd, bréf gin fil isiendinga. þa þótti
inn heitur og klakinh kaldur? .sem fyrlr manni verður síðar í konungi rníkiis við þurfa, þ\á að
Er höndin, sem þú elskar, mjúk, j úfinn, verður að stríða við þetta j þeim bréfum bað hann Islend
og nýi þingmaðurinn beri'augag hýrt? Er htnðið í æðum hrugald af „sjálfsögðum“ skoð-j inga að handsama Jón Arason,
það f ram til ‘sigurs. Varla ' þér rautt? Allt þetta mun hafa ' uuum‘‘ . I hinn siða# J*endil^ “
lætur hann stjórnarþing- verið ^þekkt á Ingólfs dögum. | Borðlg> sem hu sltur Vlg> er verJa siaKsfaaði landsms gegn
mennina komast upp með Söm er hún Esja, samur Keil- áþreifanlegt efni einsær veru-
undanbrögð ‘úr því að hann ir- °S gera má reyndar ráð fyr- leikl- En hltt er he satt, að það
er orðinn einn af þeim óvíga ir Þvi> ag sért álíka grun- er lðandi milUarðagrui af at-
her. Eða hvað mundu Dags- laus °S Þeir þrælarnir, Vífill omum, sem hvert fyrir S1S er
brúnarmenn segja um það, °S Karli> um Það, að þessar á- emskonar solkerfi. Nu a timum
ef hann svikist um að fram- Þreifanlegu staðreyndir eru í er vart hægí segja, að efmð se
fylgja ályktuninni, sem þeir rauninni ekkert annað en til- Það er orðlð að orku' Menn
eru búnir að samþykkja með húningur mannlegra skilvita. haía nu komlzt UPP a la§ með
skynjar umhverfi þitt á að leysa þa orku ur þeim læð-
ofríki konungs. Nú fyrir því, að
höfuðsmenn og aðrir báru oft
fram lygabréf, þá \dldu lands
menn fá innsigli undir til trygg-
ingar.
blessun hans, aðeins fáein-
Þú
um dögum áður?
sem það er bundið í at-
Konungskóróna þar höfuð
þorsks skyldi vera.
Varð það úr, að þeir fengu
óflattan þorsk með konungs kór-
ónu á þeim stað, sem drottning
inn hafði ætlað höfði þorsksins
sömu vísu og ólæsir mansmenn j mgr,
' fyrir þúsund árum. Þeir höfðu óminu að hverju sem mann
En sen iilega er ástæðulaust að hugboð um það, að heimurinn kyni vergur sá sigur. Öllum y“r j»etto ogskjaldannerki lands
gera ráð fyrir, að kommún- væri ekki allur þar. sem hann j hugsandi mönnum er ljóst, að ing. Margir litu þorskinn fremur
önnur tegund skynsemi en sú, | iiiu auga> eigi sist eftir það, er
sem leysti gátuna, verður að hann hafði verið flattur í Bessa-
istar taki fjöiwipp, þótt þeim er séður. Þótt búningur þess
hafi borizt svo öflugur bar- hugboðs væri e. t. v. óhrjálegur
áttumaður á þingi. Þar eru þá var afstaða þeirra þroska-
kappar fyrir, og þeir létu vænlegri til langframa en sá
framsóknarmtnn og krata vanaði vísdómur, sem heldur
snúa sér fyrirliafnarlítið í sig geta afgreitt meginvanda-
varnarmálinu, þegar það mál mannsandans með axlaypt-
kom í annað sinn til kasta ingu og rúmað aíheiminn í nös-
þingsins á síðasta ári. Þeir unum.
voru fljótir að samþykkja á-
framhaldandi dvöl hersins I-Úmur sá, sem þú tclur á-
á þeirri forsendu, að þeir þreifanlegan veruleika, er allt
vildu, að hann færi sem allra annað en virkilegur, ef málið
fyrst — eiginlega strax! — er brotið til mergjar með vís-
Ráðherrastólarnir voru dýr- indalegum aðferðum. Það er
mætari en heill þjóðarinnar, gcysilegt djúp staðfest milli
sem er í sífelldri hættu af Þeirrar veraldar sem hefir,
„hernáminu", eins og kom- hvltan snjó og grænt gras, bláan
múnistar segja. ! himin og blikandi sjó, hlýjan ,
koma til skjala, ef hann á að leyfi. En þó risu menn eigi upp
verða til góðs, skynsemi, sem' í móti honitm fyrr en eftir 1880.
er í nánum tengslum við þann Þá var hreyft, að vér vildum
gamaldags þátt manlegs eðlis,
sem heitir samvizka. ábyrgðj
fyrir æðri lögum.
láta haidí fljúgandi mót him
inskýjum vera í merki voru,
en eig'i þorskkindina. V'ildn
menn þá og hafa fána sér
stakan og í honum hvítan
hauk í bláum feldi.
Það sakar ekki þótt þú lítir
af borðinu á heiðskíru veírar- ,
kvöldi og út í geiminn. Hnöttur 1
vor tilheyrir svonefndri Vetrar- Tillaga um þjóðfáua.
vikudaginn, skýrði blaðið frá En heldur er það kaldranalegt loía °S rautt blóð og hinnar,
braut. Hún er upp undir hundr-
að þúsund ljósár í þvermál. Vit-
að er, að stjörnukerfi á borð við
Vetrarbrautina, skipta hundr-
uðum milljóna og mörg eru
stærri en hún. Öll eru þau á
æðiþeysingi eitthvað út í geim-
því, að nýr maöur tæki sæh
á Alþingi, varumaður Einars
Olgeirssonar, sem farið hefur
utan til að treysta norræna
samvinnu!!! Hinn nýi þing-
maöur er enginn annar en
ritari Dagsbtúnar, Eðvarð
j Sigurðsson, sem vafalaust
hefur rétt upp höndina, þeg-
ar ályktunin ruargnefnda var
1 borin undir atkvæði á aöal-
fundinum.
Það bar því.upp á sama dag, að
Þjóðviljinn sagði frá fundar-
samþyklitinni og ritari fé-
lagsins, sem hana gerði, tók
sæti á þingi. Þess er því að
vænta, að kommúnistar láti
nú til skarar f kríða í máiinu.
fyrir ritara Dagsbrúnar að sem dregin væri upp af vísinda .
vera sendur á þing til að gera le§ri nákvæmni. Heimur þinn-!með Slvaxandl hraða eftlr ÞV1
ekkert í varnarmálunum, ar heilbrigðu skynsemi er
þegar félag hans er nýbúið mynd, sem hugur þinn býr til
að taka þessa eindregnu af- ur Jitt kunnu hráefni, sem skyn-
stöðu. Einn h-tnn getur látið færin draga í heilabúið. Heim-
huggast — hann er ekki ur vísindanna er mestallur fyr-
eini forvígismaðurinn í ir ofan °S neðan garða skyn-
verkalýðsfélagi, sem verður færa Þinna. Og þegar því er
lýst á. strangvísindalegan hátt,
sem þú gengur út frá ssm auð
Lengst komst málið áleiðis, er
borin var fram á þingi tillaga
um þjóðfána (1888). Sú tillaga
sofnaði í höndum á nærgætinni
nefnd, en fánum fór smám sam
an fjölgandi, en enga lögvernd
hlaut þorskurinn. Loks kom
hann í skjaldarmerkið í stað
þorsksins um það bil, sem stjórn
arfarsbreytingin síðasta var
gerð.
jsem fjær dregur En gamla jörð
lafir á sínum stað, trítlar kring-
um sólu og fylgir áætlun sinni, 1 Forganga blaða og
eins og hún hefir gert um alda- , stúdenta.
milljónir af meiri nákvæmni ! 1 forspjalli segir enn fremur:
en nókkurt sigurverk. lVar nú kyrð um Þetta mál þar
að hafa sjálfan sig að fífli á
þenna hátt. Hann getur t. d.
leitað uppi uppbótarþing-
mann fyrir Akureyri, sem
jtil blöðin (þeirra meðal blað, sem
Þau vír ndi, sem á undanförn- j Jónas heitinn Guðlaugsson skáld
um áratugum hafa krufið efnið Saf út, en þar kom fyrst ljóð
og rýnt geimana, hafa orðið .Einars Benediktssonar tU fánans'
sæjum og tiltölulega einföldum sýnu hófsamari en áður var I
veruleika, þá verður sú lýsing siður í næstu kynslóð á undan,
| og blöð Landvarnarmanna) tóku
að hreyfa því i haust. Stúdenta-
„ . li+i„ ka Jfélagið vildi ekki, að niður félli
ems er astatt fyrir, og svo Þtlu skiljanlegn þei en sym-jVegna þess að undrið, sem við máiið Gerði það þvi ályktun þá>
geta þeir borið saman ráð fonia væri jötunuxa. jblasir, verður því stórkostlegra Sem getið hefur verið, og skipaði
sín. En alþjóð hlær að Þetta er ekki sagt til þesS; að sem meira er kannað, „Náttúru-, lánanefnd.
skrípaleik hinna miklu ’ ------* ~------
garpa — frelsishetjanna á
20. öldinni.
varpa rýrð á skynsemi þína, ,visindin hafa gerzt miður sjálfs
Kosningsinar í Þrctti.
Um síðustu helgi fóru fram
, stjórnarkosningar í verka-
istanum var nafnað, þegar
félagsmenn fengu að velja.
lýðsfélaginu Þrótti á Siglu- Hér skal ekki fjölyrt um úrslit
firði, og urðu þær all-sögu-
legar. Samkomulag hafði
orðið milii ílokkanna um
uppstillingu til stjórnar-
kjörs, en þegar til átti að
taka ákváðu kommúnistar
að ganga á gerSa samninga,
og buðu fram sérstaklega
gegn einum .ií þeim, sem
voru á hinum sameiginlega
lista. Úrslitin urðu hinsvegar
á þann veg, eins og mönn-
um er kunnugt, að kommún-
þessarra kosninga, én að-
ferðir kommúnista leiða það
vel í ljós, sem oft hefur ver-
ið bent á hár i blaðinu. — j
Kommúnistar eru fúsir . til
samstarfs, þegar þeir mega
ráða leikreglum og öllum,
gangi mála, en fari ekki
aðrir að vilja þeirra, svíkja |
þeir allt, sem þeir hafa lofað.
Það er þetta, sem menn j
verða fyrst og fremst að hafa j
hugfast, þegar kommúnist- ,
Þvert á móti er það sagt til þess
að vekja þig til skynsamlegri
hugsunar. Mannleg skynsemi er
ein af dásemdum tilyerunnar
!og ekki sú minnsta, furðulega
^örugg, þrátt fyrir takmörk sín
og innan sinna takmarka,
þeirra, sem henni eru sett í
eitt sk'ipti fyrir öll En það er í
hæsta máta skynsamlegt að
hugsa út í það, að þér er veru-
ar og samstarf við þá er ann-
ars vegar. Kommúnistar láta
ekki stjórnast af sömu hvöt-
um og aðrir menn, og þess
vegna eiga þeir, sem vilja
ekki láta draga sig í dilk
með þeim, að forðast allt
samneyti og alla samvinnu
við þ.á.
viss og tiltölulega auðmjúk.,
Oss er ekki lengur kennt, að
rannsóknaraðferð náttúruvís-1
inda sé hin eina hjálpsamlega,
þegar um er að ræða þekkingu
á veruleikanum. Og vér erum
ekki lengur hvattir til þess að
telja allt ímyndun, sem nátúru-
vísindin álíta ónauðsynlegt að
fjalla um.“ Þetta segir kunnur
vísindamaffur, J. W. N. Sullivan,
í bók, sem heitir Takmörk vís-
indanna. Og Gustaf Lundberg,
prófessor við tæknilega háskól-
ann í Gautaborg, sagði nýlega
í fyrirlestri: „Var það hjátrú
hjá fyrri tíðar mönnum að trúa
á Guð? Náttúruvísindamenn
verffa hreinskilnislega að kann-
ast við það, að vitsmunir manns
ins eru máttvana gagnvart gátu
lífs og dauða. Um þær spurn-
tá Kolaíramleiðslan í Bret-
lanndi er vaxandi. Fyrstu 6
vikur ársins nam liún
257.239.700 smálestiun eða
738.000 smál. meira en á
sama tíma í fyrra. — I nám-
unum vinna 709.000, menn
— 6000 fleiri en á sama tíma
í fyrra.
★ V.-Þýzkaland hefir keypt
Rolls Royce-lueyfla fyrir
100 millj. marka í brynvar-
in farartæki hins nýja hers
síns.
ingar lífsins_ sem rista dýpst,
vitum vér ekki meira en vitað
var á tímum Jesú. Oftrúin á
getu mannlegrar skynsemi er
hjátrú nútímans.“