Vísir - 29.07.1957, Blaðsíða 4

4
VÍSIR
Mánudaginn 29. júlí 1957
TISXR
D A G B L A Ð
.Tíilr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsiður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsscm.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Bititjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstoíur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ligólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
GSeymdir merkisdagar.
í lok marzmánaðar síðastliðins
var liðið eitt ár frá lærdóms-
, rikum atburði í sögu Alþing-
is og íslendinga. Síðustu
1 dagana í marz 1956 rufu
nefnilega kratar og fram-
sókn einingu lýðræðisflokk-
anna um utanríkismálin,
gengu í lið með kommúnist-
um, er hafa árum saman bar-
izt fyrir því, að ísland ein-
angrað'i sig frá öðrum lýð-
ræðisþjóðum og ryfi einn
aðalhlekk Atlantshafsbanda-
iagsins, og samþykktu
brottför varnarliðsins hið
fyrsla. Þegar afmæli þessa
atburðar rann upp á s.l.
vetri, gleymdu stjórnarblöðin
alveg að minnast þess, og
fannst mörgum það ein-
kennileg gleymska.
En þó var það mjög eðlilegt, að
stjórnarflokkarnir nefndu
ekki afmælið. Svo gersam-
lega höfðu þeir gugnað —
sem betur fer — þegar til
kastanna kom, að þegar
samninganefndin bandaríska
bauðst til að láta herliðið fara
heim, svo að íslendingar
fengju þá ósk kommúnista
uppfyllta að hafa landið
varnarlaust, bað ríkisstjórn
fslands um það, að hérinn
væri látirin vera um kyrrt.
Já, svo gersamlega var
vindurinn úr þeim mönnum,
sem heldur ætluðu að svelta
í brauðleysi en að hafa er-
lent varnarlið í landinu, að
þeir báðu um að MEGA hafa
það áfram!
Þetta var mikil niðurlæging. og
ekki nema eðlilegt. að kemþ-
urnar vildu ekki rifja það
upp, sem þær höfðu sagt,
þegar vindurinn var mestur
í þeim. Þar við bættist, að
það hafði sannazt áþreifan-
lega á þessari ríkisstjórn, áð
margt fer öðru vísi en ætlað
1 er, því að hún stóð ekki við
eitt af þeim loforðum, sem
hún hafði gefið, hvað-þá
fleiri, og hefir aldrei setið
nokkur stjórn hér á landi, er
hefir verið eins afkastamikil
við að ganga á bak orða
sinna og þessi. Stjórnarherr-
arnir geta þó alltaf státað af
því, þótt ekki komið annað
til.
En afmæli það, sem getið er
hér að framan, er ekki hið
eina, sem stjórnarflokkárnir
og blöð þeirra leitast við að
gleyma og nefna ekki, þegar
upp rennur. Fyrir fáeinum
dögum varð núverandi rík-
isstjórn ársgömul, og hefði
þá Verið tilvaiið að gera ser
dagamun. Stjórnarflokkarnir
hefðu átt að efna til „úpp-
skeruhátíðar“, því að það er
ekki svo lítið, sem þeir hafa
komið í verk á þessum tólf
mánuðum frá því að hún
kom í heiminn. En lítillæti
sumra manna er s.vo ótrú-
legt, að venjulegir, dauðlegir
menn skilja það ekki — og
svo er um lítillæti stjórnar-
innar.
Hénni hefir nefnilega tekizt eitt
af því, sem hún ætlaði áð.
gera fyrir þjóðina, þegar
bandalag stjórnarflokkanna
var um það bil að komasr á
laggir. „Það er betra að
vanta ' brauð“, varð einum
manni þá að orði, og nú hef-
ir þeim sania manni tekizt að
• búa svo um hnútana, að
meir en þriðjung þjóðarinn-
ar skortir brauð. Og það
gerist einmitt á ársafmæii
ríkisstjórnarinhar, svo að
það var sannariega tilefni til
að halda hátíð. Þótt ekki
heíði verið hægt að hafa
brauð á borðum, hefði þó
mátt finna eitthvað góðgæti
— . til dæmis ávexti, sem
stjórnin fékk vestan hafs,
þegar hún samdi um áfram
haldandi dvöl varnaiiiðsins.
Slikar gjafir hijóta s 5 br.igð-
ast vel á stjórharhelmili nt.
Fáar skrifstofur smekk-
iegri en „icelandair".
Þar er mönmirn veift inarg-
visleg fyrirgreiðsla.
Flugfélag íslands hefur ems
og kiuuiugt er af blaðaskrifuni
opnað glæsilega skrifstofu á
161 Piccadilly, en félagið rek-
ur hana ásamt ELmskipafélagi
Islands og Ferðaskrifstofu rík-
isins.
Jóhann Sigurðsson veitir
skrifstofurini forstöðu en hann
er einnig formaður íslendinga •
félagsins í London. Stutt viðtal
við Jóhann fer hér á eftir:
,,Hvað er að frétta af félags-
lífi íslendinga í London, Jó-
hann?“
„Við höfum venjulega 6
samkomur á ári og sækja þær
að jafnaði 80 manns en flest um
90. Um það bil helmingur þessa
fólks er námsmenn en hitt ís-
lendingar, sem vinna í London,
og íslenzkar konur giftar Eng-
lendingum. Einu sinni á ári er
alltaf framreitt hangikjöt en
það er gert á þorraþlóti, þá er
líka reynt að ná í íslenzkt
brennivín en slíkt er ekki til
hérlendis. Brennivínið og áka-
viti mun hvergi vera notað ut-
an Norðurlanda.í1
„Hefur ekki verkfallið á ís-
lenzka kaupskipaflotanum haft
áhrif á ferðir til íslands?“
„Jú, við höfum misst marga
farþega sökum þess. Fólk. sem
ætlaði með Gullfossi, hefur al-
veg hætt við að fara og jafnvel
þeir, sem ætluðu að sigla aðra
leiðina en fljúga hina, hafa
frestað för sinni til næsta árs
eða um óákveðinn tíma. ■ Hins-
vegar hafa nokkrir tekið sér
flugfar, sem annars myndu
hafa siglt, svo Flugfélagið hef-
ur ekki tapað beinlínis á verk-
fallinu en þjóðin sem heild
hefur tapað á því.“'
„Hvernig' likar fólki vio
Viscountflugvélarnar?“
„Vel, eftir því sem ég bezt
veit. T. d. má geta þess, að í
hverri ferð frá Glasgow til
Kaupmannahafnar og frá Höfu
til Glasgow eru útlendir far-
þegar allt að 15 í einni ferð.“
„Hvað vinnur margt fólk i
sambandi við íslenzku skrií!-
stofuna hér á Piccadily?“
„Við erum fjögur alls. Auk
mín vinnur Steindór Ólafsson
á skrifstofunni, og í hans hlut
kemur að aðstoða íslendinga á
flugvellinum, ef með þarf. T.
d. þarf stundum að túlka fyrir
fólk sem kemur í heimsókn
hingað án þess að kunna ensku.
Á flugvellinum vinnur Gunnar
Björnsson flugvirki, sem lítur
eftir, að vélarnar séu í lagi og
loks er hjá okkur áströlsk
stúlka um stundarsakir. Hún
og tvær vinkonur hennar eru
að ferðast um Evrópu og hafa
þann hátt á áð þær vinna í
nokkrar vikur í senn og ferðast
svo til ýmissa landa meðan
skotsilfrið endist, en þá vinna
þær á nýjan leik.“
„Leita íslenzkir ferðamenn
ekki oft aðstoðar ykkar?“
nAð sjálfsögðu og þú mátt
gjarnan skrifa, að okkur er á-
nægjuefni að geta greitt fyrir
fólki t. d. með því að segja því
hvar heppilegast sé að vcrzla,
en íselndingár sefn ferðast
hingað verzla talsvert. Þá má
geta þess að frá miðjum igúst
munu allir farþegar. sem ferð-
ast með Flugélagi íslands, fá
ókeypis smábækling með upp-
lýsingum um hvað gerist mark-
vert í London næstu viku. T, ausnir á fjölda sveitabæjum fyr-
d. er þar sagt frá leikhúsum,! ir löngu og vatn varð að sækja
kvikmyndahúsum með ærinni fyrirhöfn i ár og
„Þröstur" segir marga hafa
glaðzt yfir vætunni og fer pistili
hans hér á eftir:
Marg-ir glöddust.
Þeir munu margir %'era, sem
glaðzt hafa yfir vætunni nú í
vikunni. Ekki svo að skilja, að
menn kitnni ekki að meta bless-
að sólskinið, en eftir iangvar-
andi þurrka er góð tilbreyting í
að fá rigningu, og menn njóta
þess, þegar rignir eftir þurrka,
að allt verður með ferskari blæ,
loftið heinna, og allt frísklegra
og grózkulegra. Og ekki veitti a£
dálitilli vætu til þess að draga
niðitr í göturykinu, en annars
var jörðin orðin svo þurr, að
hún hafði mikla þörf fyrir vætu,
garðarnir fengu á sig nýjan
svip, þvi að allt þurrt og skræln-
andi lifnaði við.
IvaHöflugarðarnir. Túnin.
Kartöflujurtin þolir vel þurrk,
en að þessu sinni voru kartöflu-
garðarnir vissulega orðnir þurf-
andi fyrir vætu. Og þá kom væt-
an sér vel fyrir bændurna, sem
eru að verða búnir eða jafnvel
búnir með túnin, a. m. k. svo
langt komnir, að mestur hluti
töðunnar er komin í sæti. Nú
þýtur grasið upp að nýju og
karlarnir í sveitinni geta hugsað
glöðum huga til síðári sláttar -
þeir fá drjúga há í votheys-
þrærnar að þessu sinni.
Brunnar — árnar.
Við Reykvíkingar erum svo
vel settir, að alltaf höfum við
nóg af ágætu vatni. Aldrei þrýt-
ur í Gvendarbrunnum, en það er
öðru máli að gegna sumstaðar í
sveitunum. Brunnar voru þurr-
konsertum,
og fleiru.“
Meðan ég átti tal við Jóhaun
Sigurðsson komu margir gest-
ir á skrifstofuna og einn áfti
það erindi eitt að spyrja,
hvernig farið hefði verið að
því að gera húsakynnin eins
smekklega úr garði og raún
ber vitni, en óhætt er áð full-
yrða að fáar skrifstofur á a5-
algötu Londonar vekja aðra
eins athygli vegfarenda og
„Icelandair“.
Eðlileg uppskera.
Með þjóðinni hafa um langan
aldur starfað stjórnmála-
flokkar, sem hafa ekki reyut
ða kenna landslýðnum annað
en að gera kröfur án tillits til
þess, hvort þeir, sem kröf-
urnar eru gerðar til, væru
færir um að uppfylla þær.
Það hefir verið aukaatriði —
kröíurnar aðálatriði. Þess-
um ílokkum hefir aldrei til
hugar kom.ið að benda ai-
menningi á, að t.i.1 þess að
! menn geii haldið áfram að
\ njóta góðs dí kúnni, verða -
menn að sjá svo um, að henni
liði vel, því að elia vesíast
hún upp og drepst.
Kröfuflokkarnir hafa nú fengið
eðlilega uppskeru iðju sinn-
ar, því að þjóðfélagið er allt
orðið gegnsýrt af kröfu-
hyggjunni, svo að enginn er
lengur . ánægður með hlut-
skipti sitt, þótt það hefði þótt
ágætt fýrir fáum árum. Það
er ekki nema sjálfsagt, að
jjeir, sem hafa árum saman
innrætt þjóðinni, að menn
aetttt- að g'erá fyrst kröfur til
Knaitspymun :
Taka Keflvíkingar sæti
Akureyringa í 1. deild?
Sl. laugardag mættust Kefl- skotið að marki og um leið og
víkingar og ísfirðingar til markmaður varði hörfaði hann
képpni í úrslitaleik 2. deildar. inn fyrir línuna með knöttinn.
Eftir framlengingu lauk leikn- Þetta var dæmt mark og leikn-
um með jafntefli, eitt markgegn um var þar með lokið. Eitt
einu. Hvorugu liðinu tókst að mark gegn einu. Báðir þessir
skora í aðalleiknum og vaf það síðustu dómar virtust nokkuð
ekki -fyr-r en í framlengingunni vafasamir, en ekki þýðir að
að Keflvíkingar settú- fyrsta deila við dómarann. Keflvík-
mark leiksins. Skömmu síðar ingar áttu öllu meira í leiknum
gerðu þeir annað mark, en það og hefði ekki verið ósanngjarnt
var dæmt af þoim, þar setn að þeir hefðu gengið méð sig'ur
leikmaðurinn var rangstæður. af hólmi. ísfirðingar sýndu
Á siðustu minútu jöfnuðu svo hinsvegar mikinn baráttuvilja
ísfirðingar, en það mark var og áttu mörg góð upphlaup.
dæmt af þeim; aftur var leik- Liðin verða að leika aftur tii
maður rangstæður. Það voru úrslita og það er sigrar kemst
ekki nema fáar sekúntur eftir upp í fyrstu deild. Fer sá leik-
og sóttu ísfirðingar að rriarki úr frarri kl. 20,30 í kvöld,
Keflvíkingá. Knettinum var ^
læki langar leiðir. Margir lækir
voru arrnars hættir að í’enna.
Þá hefur brúnin lyfzt á laxveiöi-
' nrönnunum, því að nú hefur
vaxið dálitið í ánum. Það mun
hafa borið nokkuð á þvi, að lax
sem veiðzt hefur, er meiddur —-
hann hefur sem sagt orðið fyrir
linjaski á steinum og grjóti á
leiö sinni upp árnar vegna þess
hve lítið var í þeim. Mæ'tti segja
mér, að það væri-íremur sjald-
an, sem þáð kemur fyrir hér
sunnanlands.
Glaðiu’ söiigiu-. •
Og það er ekki bara mannfólk-
ið, sem að þessu sinni hefur
glaðzt við vætuna. Húsdýrin
okkar liafa áreiðanlega fagnað
henni, því að grasið verður safa-
ríkara, og þorsti bagar oít
skepnum í langvinnum þurrk-
um, én tvífætlingar loftsins fögn
uðu vætunni með glöðum söng
á grein. Að minnsta kosti var
það svo í garðimtm mínum. Já
margir hafa glaðzt. — Þröstur.“
I í gær fór fram leikúr í I.
annarra, síðan til sjálfra síri, dpildar keppninni á triilli Vals
leysi þanri vanda, sem er og Akureyringa. Leikur þessi
bein áfleiðing að iðju þeinú. var talsvert þýðmgannikíll,
þar sem hann hefði óbein úrslit
á hvaða lið fyrstu deildar félli
niður í aðra deild. Hefði hon-
um lyktað með sigri Akureyr-
inga eða jafntefli þá hefðu KR-
ingar lent niður í 2. deild, þar
sem þeir hafa aðeins tvö stig’.
En þar sem leiknum lauk. með
sigri Vals 6 gegn 2 verða Ak-
ureyringar aftur að keppa við
KR því bæði liðin eru með tvö
stig. Verður það eflau'st spenn-
andi leikur og líklegt að KR-
ingar gefi sig ekki fyrr en í
fulla hnefana. Bendir því margt
til þess að Ákureyringar falli
niður í aðra deild og Keflvík-
ingar taki sæti þeirra í fvrstu
deild. — essg.