Vísir - 28.09.1957, Blaðsíða 11

Vísir - 28.09.1957, Blaðsíða 11
Framh. af 3. síðu. mötuneyti í portúgölsku guð- fræðideildinni í Róm, og nú voru stúdentarnir við bað- ströndina í Recanati í fríi. Vin- ur minn kokkurinn er Roma- gnolo (hérað í Mið-Ítalíu) og þar eru einnig koltkarnir ákaf- ir söngunnendur. Þar að auki hafoi hann verið þjónn hjá hin- um fræga ítaiska tenór Arm- ando Bonci. Zerri, kokkurinn, var ekki eiungis ástfanginn af óperu og tónlist, heldur einnig á saxófón. Prófessor háskólans veitir svo öllum, sem að kom- ust skilríki sín, og eg er sein- eins og guð sér til hjálpar að astur- Hailn segir svo: Candidat veita sér lið, og hún sendir, Behimaino Œgll hefur sótt um hann með bréf til yfirhershöfð- ( uPijfóicu hér án þess að kunna ingja herdeildarinnar sem hann , noklturn skapaðan hlut á píanó, á að’vera við. Þegar hershöfð- vita, að án þcss þýöir ingmn hafði lesið bréfið, segir ekkert ao reyna að fá inngöngu hann: Ágætt, syngdu eitthvaö. fyrir mig. Eg varð alveg stein- ' urn hissa, en þó rólegur, segir Gigli. Fyrir mig að syngja var miklu léttara én að tala. Og eg syng ,,La donna e Mobile“. Stórkostlegt, segir hershöfð - inginn. Eg skal gera dálítið fyr- hafði nasasjón af, hvernig mað- j ir þig. Þú verður í herþjónustu ur þjálfaði röddina og þekkti hér í Rómaborg með einurn mikið af sögum og.þvættingi úr skilrnála, þú sendir mér að- heimi sögvara við óperurnar. I göngumiða, þegar þú fvum- ! demíunni ' syngur í Constanzi-leikhúsinu. einkunn. í háskólann. Jæja þá, við höf- orðið svo hrifnir af rödd | yðar að þrátt fyrir þetta og nú , brcsir prófessorinn, veitum við j yCnr aðgöngu — og 60 líra stvrk á mánuði. Bezti tencr skólans. Um haustið 1914 tekur hann svo fullnaðarpróf frá Aca- og er gefin hæsta sem bezti tenór Spáo frægð. Dag einn eftir að hafa heyrt mig við messu í kirkjunni, spáði hann mér mikillar frægðar í Róm. Þú vcrður að fara til Róm, endurtók hann aftur og aftur. Hafðu engar áhyggjur af pen- ingum, hann skyldi útvega mér stöðu við fjölleikahúsið ..Teatro Olympico", sem búk- talara. Hann þekkti alla við leikhúsið og er ekki bróðir þinn í Róm? Það var satt, bróð- ir minn, Cavtervo, var i Róm, hafði fengið inntöku sem mynd- Ccnstanzi-leikhúsið var þá skóians. stærsta óperusvið í höfuðstaðn- minn — Og nú, sagði kennari ,,ertu fær um að mæta höggvari á Academia di Belle 60 líra mánaðarstyrkur. Arte í Róm. Getur þú ekki búið hjá honum? Og eg reyni svo að ■láta þig fá mat frá mötuneyti guðfræðmganna, og með pen- ingum talinu, getur þú svo borgað, söngkennsluna. Eg þekki allaj beztu söngkennárana í Róm. j Allt sumario-haniraði kokkurinn ^ngu nokkrum nemendum, á þessu við mig. 'Og eg fór að et ^r . standist prófui: Seytján firíná, að líklega ætti eg að um og svo varð hún konungieg ( heiminum." Og hann reyndist ópera Rómaborgar. Sex árurn , fær um það. seimia, þegar eg varð 25 ára J Nú fer Gigli hæð af hæð, síð- þá söng eg í Costanzi-leikhúsinu an hann frumsöng 24. ára garn- í Rómaborg í ..Mefistofele di !all í óperunni í Rovico 15. okt- Boito“. Daginn áður en eg átti'óber 1914 í La Cioconda Pon- að syngja. fór eg upp í hcr-jchielli og kemst upp á tindinn. mannaskálann og færði Ds!- Og þar stendur hann svo mörg fino hérshöfðingja lykil að ár -—- og ljóskastarar heims- stúku í leikhúsinu, og segi hon- frægðarinriar leika um hann. um: Þetta er gömul skuld semj Hinn ljúfi og elskulegi eg vil borga, y.ður. j Beniammo, sem kominn er af j almúganum ítalska, eins og I allir hinir miklu risar listanna ! í því landí — hverfur nú —. og Msss spssEaifiss&fjss g°&s?sa: Sííslifálsi okkar" sýtid ai nýju. Meðan Gigli var í herþjón- ustu lærði hann svo að syngja. Eftir upplýsingum frá hcrs- sem þú græðir á búk. | höfðingjanum fékk Gigli að vita, að Academi di Santa Cecilia, .íræggsti tónlistarhá- skóli Jtalíu í Rómaborg, veiti géra þctta. Meistari Lazzarini óg' bróðir rninn Abramo. sem var orðinn prestur, hjálpuðu mér að sannfæra foreldra mína um að þetta væri hið rétta. Og eftir er Gigli, Fata Morgana, hilling, saga, ævintýri. Við vitum ekkert um manneskjuna meir. Nú eru það vélar heims- frægðarinnar sem ráða. Mann- eskjan verður þjónn hennar, ekki sjálfs sín ráSandi. Honum er ráðstafað, hringt til London — New York — Buenos Aires — Hann á bara að standa á tindinum, vera viðbúinn og á- vallt upplagður. sagði iuir.n þeím um ieið og Það er til dálitil saga um hann strauk af sér kvitann og Caruso, sem líka stóð á há- sminkið, samtirnis því sem hann jtindi. IJann söng. í óperunni í bandaði þeim frá: „Þa'ð er og hrasaði ekki það mestá að ná tindinum að komast að, það var skilyrði. J dálítið. Þegar vinir hans komu ‘—- en guð hjálpi mér að ciga .bara dálitið og skjölluðu hann að vanda, alltaf að standa þai’!“ sækja um inngöngu, og eg syng aríu úr' ,.Martha“, „Mefisto- felis“ og „Louis Miilei’“. Eg var nokkurn .veginn öruggur, en svo fæ eg að vita, að eg verði að kunna að lcika á píanó, ef í september smþykktu'þau að ætti nokkurn möguleika á-j Monte Carlo 1912. „ . r Irr\>-v' oci Kr>^í \7tir* J ÍJOcfíav xrtva’ti’ cg fæn til Romaborgar. Brooir minn skrifaði mér að hann hunni ekkert skyldi með gleði deila lofther- , bergi sínu með mér, ■ ef eg kæmi, og þar að auki hefði, hanrí fundið atvinnu við lyfja-'j búð, og það fannsí mér betra , en að verða búktalari. Eg átti , noklcra aura, og Abraamo lárí- : aði mér 60 lírur, og með öll j þessi auðæfi kvaddi eg apótelcið, | kirkjuna, íoreldra mína og1 Recanati — og hclt til Róma- borgar. Þr.öng í búi. Jæja, úr loforði kokksins varð svo heldur lítið og lítitli fæðu gat hann laumað út úf- möluneyti guðfræðinganna, og ekki þekkti hann heldur mestu sörímeista”ana í Róm. Og svo varð þrönsrt i búi hjá bræðru’, •) um í loftherberginu, og lítið UBi brau'i e"n féíaga. Samt gat • Gigli ftngið söngkennslu hju einum .,prófesscr“ — De Stefani — og öðrurn söng- kennara — Bonucci. Til að greiða úr þessum vandræð- um varð hann þjónn hjá greifa- frú Spannuchi, og eftir ár þar vai' hann állt i einu kaUaðuí’ : herþjónustu til 2ja ára. En einnig þá yfirgaí heppnin hánn ekki. SSf Gullöldin gengnr í garð á ný |). e. a. s. revían Gullöídin okkar, sem sýnd var við vinsældir hér úr bænum sl. vor. í sumar var revian sýnd viða úti á landi og .alltaf fyrir íullu húsi. Þar sem að fjöldi Reyk- víkinga gat ekki notfært sér að sjá revíuna, er liún var sýnd í Sjálfstæðishúsinu í vor heíur verið ákveðiö að taka sýningar upp að nýju og verour fvrsta sýningin annað kvöld. Meðfylgj- andi rnynd er af einu allra spaugilegasta atriði er nokkrn sinni hefur sézt í re-viu Itér i\ landi. þegar Skraffinnur vatnsj beri (Haraldur Á. Sigufðssom túikar ræðu Hjálpræðisherskap- teinsins (Hiálmars Gíslasonar). LaoprnssSivsrfi íbuar Laugarneshverfis og nágrennis: Þið iuufið ckki a'ð fara Icngra en í LAUGAKNES- EÚÐINA, Laugarnes- vegi 52 <horn Laiigfff- nesvcgar og Sundlatig- arvtgar) ef þið ætlið a3 koma smáaugl.ýs- ingu í Vísi. C , . —Jm&auifiijAtngar uJlía'gnitar. ' V -Ætpnjgzsiltsss sasessiss' &4&S' tiCtlSS S*£kB4 xásssss ME V^L&At swMv ár-aíM ME.ViLOJX llattdl „mak@>up" sem mýkir, sléttír ©§ fegrar kömsdiD Greifpfnun b-«: um noyeislu. -U'.'tl >j!i i j;-. aÍTt Kf

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.