Vísir - 24.10.1957, Qupperneq 7

Fimmtudaginn 24. október 1957
V í SI It
7
^GATHA flHISTIE
$ltáp tetöip
'iaaia til...
ss
,sem hún hafoi gert sér i hugarlund. Hann var lágvaxinn maður
en talsvert feitlaginn, næstum sköllóttur og bioshýr. Hann gekk
til móts við iiana með útbreiddan faðminn, og hafði hún sizt
átt vón á því, að hann fagnaði henni þanníg.
„Verið velkomin, Venetia — Viktorra, ætlaði eg að segja," mælti
hánn. „Þér komið mér sannarlega á óvart, það veit heilög ham-
ingjan. Ég hafði einhvern veginn skilið þáð svo, að þér kæmuð
ekki fyrr en í næsta mánuöi. En eg er sannarlega feginn komu
yoar. Hvemig líður Emerson? Eg vona, að andarteppan sé ekki
alveg að géra út af við' hann?“
Viktoria var fíjót að átta sig, eins og óft áður, og svaraði því
t'il, á’ð Emerson hefði ekki vérið verri en v'ehjulega.
„Eg íield, að hann klæöi sig alltóf inikið," sagði dr. Páuhcé-
ídót. „Ég hefi einmitt sagt hbnum, að' hánn 'eigi ekki að dúða
sig svona mikið. Þessir háskölakennarar, sem koina aldrei út
fyrir húss dyr, verð'a alltof áhyggjufullir vegna heilsu sihnar.
Þeir éiga alls ekki að hugsa mp haiiá — það ér b'ezta ráðið.
Jesja, eg vona, að þér kunnio vel við yður hér — eg á von á konu
rninni í næstu viliu — éða þeirri þar næstu. Hún hefur verið
éitthvað lasih uþþ á sfðkastið. Richard segir mér annars, að
þér hafið glatað farangri yðar. Hvernig ætlið þér að fara að?
Eg get ékki 'S’é'ht vörubifreiðiha til borgarinhar fýrr en í næstu
viku.“
„Mér vérður alveg óhætt," svaraði Viktoria. „Það er okki um
neitt áð velja í þvi efni.“
„Við Richard getum ekki lánað yður mikió," sagði dr. Paunce-
foot og hló við. „Við getum lánað your tannbursta, bómull, sokka
og vasaklúta, en ekki anháð, ér ég hræddur um.“
„Gérir ekkert til,“ svaTáði Viktoria, óg Var hú aiveg búín áð
ná sér,
)rÞví miður höfum víð ekki fundið néirin grafréit, sem þér
gætúð rötað í,“ hélt dr. Pauneefoot áfram, „en þeim mun meira
af pöttbrotum, svo að þér getið kannske séð um ljósmyndatökur
fýrir okkur.... Ágætt, ágætt. 'FramkölIunarkJefinn er að visu
með frúmstæðasta móti, svo að eg veit ekki, hvaS yður finrist um;
háriri."
„Gerir ekkert til,“ svaraoi Viktoria, og síðan fékk hún aö
velja sér tannburta og fleiri smáhluti úr bírgðum leiðangursins.
Viktoria varð alveg rugluð, þegar hún reyndi að' gera sér gréin
íýrir því, hvér staða hennar væri vio leiðangurinn. Það lá í
augum uppi, að dr. Pauncefoot hélt, að htiri væri stúíka, sem
liéti Venetia éitthvaö, væri mannfræðingur og hefði átt að taka
þátt í ieiðangrinum. Sú stúika átti sennilega ékki ao kcma fyrr
en éftir viku eða síðar. ýœja, þangað til þessi Venétia éítthvað
kæmi á vettvang, ætlaði Viktoria sér að leika hlutverk hennar
eftir beztu getu. Hún var ekkert hrædd við ,dr. Paunceíoot Jones,
sém virtist hálfgerður sauður í a'ðra röndina, en hún haíði ilian
bifur á Richárd Baker. Hún kiuini því ekki, hvað hann varð
hugsi í hvert skipti, sem hann leit á hana, og hún ótfcaðíst, að
hann nnmdi senn renna grun i blekkingar hermar, nema hún
væri sérstaiílega gætin. Til alirar hamingju haíöi hún einu
sinni verið — skamma hríð að vísu — vélritunarstúlka hjá
Fornfræðiféiaginu í London, svo að hún kunni einstöku setn-
ingar, sem fornfræðingar notuðu oft. Þrátt fyrir það yröi hún
víst að gæta sín mjög vel, ef hún ætti ekki að koma upp urn sig
En svo er Guoi íyrir að þakka, hugsaði Viktoria í sömu antíránni.
að karlmenn eru álitaf svo merkilegir meS sig gdgnvart kónum.
að það mundi ekki þykja svö ákaflega grunsamlegt, þótt hún
talaði eitthvað ai sér. Þeir Jones og Baker mundu sennilega
sðeins teija það sönnun þess, hversu ófærar konur væru tn
hverskonar vísindástarfa!
Viktoria gerði ráð fýrir, að hun muhdi þárp.a fá mjög nauð-
syr.legan frest til umhugsunar. Olíuviðargreininni mundi alls
ekki lítast á blikuna, er hún týiidist með öllu. Hún hafði sloppið
úr prísundinni, en enginn mundi geta gert sér gréin fyrir því,
hvað orðiö hefði af hénni á eftir. Bifreið Richards hafði ekki
farið um Mandali-þropið, svo aö engan mundi gruna, aö hún '
væri nú viö fornleifarannsóknir á Aswad-hæð. Nei, forsprakkar
Olíuviöárgreinarínnár múndu að líkindum telja hana af von
biáðar. Þeir mundu likiega álíta, að hún hefði reikað út á auðn-
ina, og þar hefði hún farizt af þorsta og þreyfu.
Jæja, látum þá bara halda það', sagði hún við sjálfa sig. En |
því miður mundi Edward einnig harma lát hennar, bætti hún . malamiðlunartilboðið
Kuwatly sendir Saud
skyndfboðskap.
Sýrlanclsforseti, Kmvatly, hef-
ur sent Saud konimgi skyndiboð-
skap og beðað hann að afturkalla-
; tiiboð sitt um málamiðlun í deilu
Sýriauds og TjTklancI.
Ákvörðunin um slcyndiboðsklip'
inn var tekin að afstöðnum fundi
forseta og ráðhérra. Telja leið-
togar Sýrlarids mikilvægt, að
verði aft-
svo við. Jæja, það yrði að hafa það. Iiann mundi ekki þurfa j wrkallað aður en aílsherj&-þing|
að syrgja haiia lengi. Einmitt er hann mundi vera að berja jið lekur deiluna fýrir aftur,. eij
sér á brjóst, fyrir að hafa livatt hana til að umgangast Katrínu J -)að mun veröa a morgun.
sém mest, muridi henni skjóta upp aftur — hún mundi rísa upp 1 _______________________________________
frá auðum — og húri mundi verða Ijóshærð en ekki dökkhærö
eins og áður!
Út frá þessu fór hún að hugleiða,. hvers vegna hár hennar
hefði verið litað. Það hafði varla verið gert- að orsakalausu, en
hún gat ekki með rieinu móti komið auga á skynsamlega ástæðu
'fýtír því. Dæmalaust yrði hún skritin, þegar hárið færi að
verða dökkt í rótina, er það yxi. Þá yrði nú fjnst sjón að sjá
hana. Mundi nokkur stúlka verða verr sett cn hún undir þeim
krihguhrstæðum? Gérir ekkért til, sagði Viktoria svo við sjálfa
sig — ég er á lífi, og þáð er fyrir mestu! Og ég fæ ekki séð,
hvcrs vegna ég ætti að hafa af þessu hina beztu skemmtun
—- að minhsta kosti vikutima. Það muhdi sannarlega vera gam-
an að vera riðstodd fömleifarannsóknir. Bara hún gæti nú gert
það, sem til væri ætiazt af henni.
Tvær bifretðar stórskemmdust
'r
\
Nokkrir árékstar urðu í Rvík vekja áthýgli bifreiðaéigéhda á
í gœr, én sá mesti varð á mót- því, að bifreiðaverkstæði í bæn
um Laugarnesvegar og Sigtúns. ‘ um hafa opið Ien'gur fram eft-
Þar ók vörubifréið úr Borg- J ir á lcvöldin til þéss einungis að
arnesi á leigubifréið héðan úr stilla ljós bifreiða. Er opið í
bænum, ýtti henni 18—20 mJþessu skyni kl. 6—8 á hverju
á undan sér og gjorónýtti hana, ^ kvöldi og eru bifreiðarstjórar
að 'talið er. Bifrei'ðarstjórinn í árninntir um að 'láta stilla ljó's
leigubifreiðinni meiddist eitt- bifréiða sinna ef minhsti vafi
hvað, kvartaði undan verk í leikur á því að þau séu rétt
hægri mjöðm og var fluttur í ^ stillt.
slysavarðstofuna til athugunar.
i
GuatemaEa.
Kférinii í Guatemala hef-
ur fengið öll völd í sínar
hendur og umsátursástandi
verið lýst j'fir.
Hefur verið ókyrrð' í land-
inu síðan um helgina, cr
tílkynnt vcru úrslit forscta-
kósninga, sem fóru á þá
leið, að núverandi valdhafar
verða áfram. Þcssú vilja
mé'nn ekki una, þhr sém
kcsningarúrslitin liafi vérið !
fölsuð.
ííerinn hefur fengið mjög
víðtæk valcí. Fundahöld eru
bönnuð og stcrkur hervörð'-
ur við allar opinberar bygg1-
íngar.
Skrifar um
Bifreiðastjórinn á Borgarnes-
bifreiðinni bar það við yfirir-
heyrslu í gær, 'að hann hafi séð
Enn meðvitunáarlaus.
Vísir spurðist fýrir um iíðan
Kristjáns Guðmundssonar,
til ferð'ar leigubifreiðarinnar,1 mannsins sem slasaðist í Borg-
en henni hafi vérið ekið svo artúni fyrir helgina, og er hann
hæ'gt að hann taldi, að bifreið-
arstjórinn hafi ætlað að gefa
sér réttihn og því aukið ferð-
ina til að te-fja bílinn ekki að
óþörfu. En þá i'ór sem fór.
Þrír aðrir árekstrar urðu í
gær en enginn þeirra mikill.
Hins vegar stórskemmdist bif-
reið, sem rárin tíl á hálku í'gter
og skall á IjósastaUr.
Réttindaleysi og ölvun.
í gær tók Iögregian réttinda-
lausan mann við akstur bif-
reiðar og annan, sem var undir
áhrifum áfengis.
LjáscstíUingar.
Lögreglan líefur beðið Vísi að
enn meðvituridarlaús.
Dior látirm.
Látinn er franski tizku-
kóngurinn Cliristián Dior.
Hahn var staddur á Norður-
Italíu sér til hvildar. Veiktist
hiinn skyndLIcga í niörgim og
lézt .skanttnri sftmdtt stðar.
Dlor var 52. ára. — Hann
Riun haiti verið vstídamesti
maður heims, á s\ ið; kvcn-
fatnaðartízkimnar.
Hann var fyrir shömjnu
biíinn að .tiíkynna nýja „íizliu-
íúiu“.
Bbígað til Reykjavíkui' korii i
gær amerísknr blnðamaður. á-
sanrt ijósmyndara til þess að af!a.;
efnis fyrir blað, sem gefið er út!
fyrir Bandaríkjaheriim og neín-
íst „Stars and Stripes“.
Blað þetta er gefið út í Þýzka-
‘landi og dreift þaðan viðsvegar
út úrh heim til bandarískra her-'1
manna utan heimalantísins.
Bíaðámaður sá, sem hingað
kórn, heitir Martin Gershen, bg
viririur harin við fréttástöfu
bláðsins í London. Skoðaði hanri
bæinn í gæi', höfnina, miðbæinn
og úthvérfi, hítaveituna baiði á.
Öskjuhlíð og Upp á Rej’kjum,
Leifstyttuna og fleira. Hanri íór
'inri i Sundlaugar og sá hvernig
unglingarnir fóru upp úr laug-
inrú og veltu sér upp úr srijónd
um fyrir utan. Þótti honum þetta
nýstárlegt mjög og hvaðst ekki
vera í vafa um að hér væru af-
kómenclur rikinganna á ferð.
Héðan frá Reykjavík fór
Gershen til Keflavikur óg hyggít
hárm dVélja hérlendis út vikuna
og safna eír.i um íslarid fyrir
blað sitt. Mim hann og ljósmyntí-
ari hans ferðast eitthvað um
lnæriiggjandi byggðarlög ef veB-
ur levfir.
E. R. Burroughs
liörm.. Kngííivawr,
ksntir, kairlar.
Uppl. í síma 10164 og
34479.
op. wj»if..HT.rm--K^ rw ~';nnrt v aw o«.
t> ijnKtd reaÞire RynáiGctfi. J&e.
áhlsuv. . ipamanninh, hon-
um L; Isverðrai' flxrðu,
setti höfuðið
gerði skyndi-
Tarznn greip í hom antílóp
unnar, c-n dýrið skók höfu?-
ið og kikjiaði máttleyriislega,
und:m -þimga aþaihac3»ii%.