Vísir - 02.04.1958, Blaðsíða 6

6
VlSIR
Miðvikudaginn 2. apríl 1958
WESIWL
DAGBLAÐ
Víslr kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skriístofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðs^ns eru opnar frá kl. 0,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 20.00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Eru kommúnistar hiutiausir?
Kommúnistar ganga berserks-
gang þessa dagana og krefj-
ast þess, að ísland verði
ævarandi hlutlaust, eins og
lýst var yfir fyrir hartnær
fjörutíu árum. Eins og nú er
ástatt í heiminum, telja þeir
þetta einu leiðina til þess að
firra ísland og íslenzku þjóð-
ina tortímingu, ef til ófriðar
skyldi koma í heiminum.
Þó er .sagan endalaus röð af
rofnum griðasáttmálum, og
þess sjást engín merki, að
mannskepnan hafi breytzt
svo upp á síðkastið, að samn-
ingar um hlutleysi eða grið
sé meira virði á þessum at-
ómárum en þeim, sem liðin
eru.
Þegar herveldi hafa ákveðið að
ná einhverju marki, svífast
þau einskis. Árið 1914 —
svo að minnzt sé atburðar,
sem margir fslendingar
muna — ruddust herskarar
Þjóðverja inn í Belgíu. Samt
höfðu þeir undirskrifað
samning til að tryggja ör-
yggi þessa litla lands, en
þegar til kom var hann ekki
meira virði en pappírinn,
sem hann var letraður á.
Hversu marga griðasamn-
inga gerði Hitler? Hversu
marga þeirra hélt hann, þeg-
ar hann ætlaði að ganga á
milli bols og höfuðs á and-
stæðingum sínum? Vilja
menn ekki staldra við og
hugleiða þessi atriði?
Fyrir hálfu öðru ári vildu Ung-
verjar losna við „varnarlið-
ið“ úr landi sínu, því að
þeir vildu verða hlutlausir,
eins og kommúnistar krefj-
ast að ísland verði. Tóku
kommúnistar þá hlutleysis-
kröfu til greina? Nei, þeir
gerðu annað. Þeir drápu
hvern mann, sem þeir náðu
til og þeir vissu um, að hafði
viljað gera land sitt hlut-
laust. Þannig var afstaða
kommúnista til hlutleysis
þar, en menn verða líka að
muna, að það voru komm-
únistar, sem höfðu ráðið
landinu og vildu ekki missa
tangarhaldið á því — að það
yrði hlutlaust.
Þeir menn eru meira en börn,
sem halda, að yfiriýsing eða
yfirlýsingar okkar um hlut-
leysi muni nægja tilaðbægja
sprengjum frá landinu.
Vilji okkar í því efni mundi
vera jafnþungur á metaskál-
unum og allir þeir rofnu
griðasáttmálar, sem blasa
við okkur í öllum áttum og
áttu að vera þjóðunum
vernd • gegn vá. Ungverja-
land ætti að vera næg sönn-
un fyrir því, að kommúnist-
ar virða ekki hlutleysisvilja
þjóðanna, enda ætla ,,ís-
lenzkir“ kommúnistar held-
ur ekki að vera hlutlausir, ef
þeir ná einhvern tíma völd-
um hér á landi.
Vitanlega munu allir íslend-
ingar óska þess, að yfirlýs-
ing um hlutleysi gæti orðið
okkur alger brynja. Flestir
skilja þó, að kommúnistar
eru að reyna að blekkja,
þegar þeir halda því fram.
Þeir eru aðeins að hugsa um
að treysta málstað og að-
stöðu húsbænda sinna í
Moskvu. En vilji andstæð-
inga kommúnista vinna gegn
málstað þeirra, þá neita þeir
að fallast á tillögur þeirra í
þessu efni sem öðru. Kom-
múnistar eru ekki hlutlausir
í neinu máli — og sízt þeim,
sem snerta fyrirætlanir
Kremlverja — og hvers
vegna ættu aðrir menn þá
að vera hlutlausir? Við er-
um ekki í minni hættu hlut-
lausir en afdráttarlausir
andstæðingar þeirra.
KIRKJA DG TRUMAL:
Yfir Golgata til páska.

í vrrn
i !• 'j i
Enn ekkert eftirlit.
Því verður ekki neitað, að
kommúnistar eru miklir á-
róðursmenn, enda verður
enginn hlutgengur til for-
ustu hjá þeim, ef hann hefir
ekki staðizt allskonar próf í
klækjum og prettum. Þess
vegna tilkynna þeir nú, að
þeir sé hættir tilraunum
með kjarnorkusprengjur, og'
það getur svo sem litið nógu
fallega út.
En glæsileikinn fer af, þegar
þetta er athugað nánar. Það
er alkunna, að þegar til-
raunir með kjarnorku-
sprengjur hafa farið fram,
verður alltaf hlé á þeim, með
an unnið er úr öllum gögn-
um, sem aflað hefir verið.
Nú var einmitt komið að
hléi hjá sovétstjórninni, svo
að tilraunum þessum hefði
verið hætt, hvort sem var.
Ef hún hefði raunverulega
viljað gera stöðvun tilraun-
anna að framlagi til lausnar
vandamálanna, þá hefði hún
hætt tilraunum sínum miklu
fyrr.
Og stöðvun slíkra tilrauna hefir
engin áhrif á framleiðslu
slíkra og annarra vopna, eng
in á þjálfun manna í notk-
Einu sinni kom sorgin til
vinkonu sinnar og stallsystur,
þjáningarinnar, og sagði: „Ef
við vinnum saman og erum
vel samtaka, gétur enginn og
ekkert staðizt okkur. Eða hvað
ætti það svo sem að vera, sem
gæti orðið okkur ofurefli?
Vísindin? Aldrei geta þau skýrt
gátu harmanna né unnið bug
á öllum sársauka. Auðævi?
Ekki megna þau að bægja
raunum og þrautum frá dyrum
manna. Vinir? Beztu vinir
verða orðvana og ráðþrota,
þegar þungir harmar steðja að
og hjartanu blæðir. Við knýj-
um dyra á höllum og hreysum
og enginn getur skorast undan
að ljúka upp fyrir okkur. —
Óboðnar göngum við inn og
látum ekkert aftra okkur. Við
erum stórveldi og allir menn
eru berskjalda fyrir okkur.
Við bugum hvern sem er.“
Svo mælti sorgin. En þjáningin
leit á vinkonu sma og sagði
lágt: „Ertu búin að gleyma því?
Manstu ekki lengur eftir því,
þegar við gerðum samsærið
forðum og ætluðum að buga
undarlega manninn, sem sagð-
ist vera kominn til þess að bera
píslir og harmkvæli fyrir alla
aðra? Við létum alla bregðast
honum, alla flýja hann. Við
létum misþyrma honum, sví-
virða hann á allan hátt og loks
létum við negla hann á kross,
þar sem hann engdist í kvölum
og mannfjöldinn umhverfis
hæddi hann og storkaði honum.
Og hann bugaðist ekki. Hann.
var jafnreiðubúinn til hinzta
l
andvarps til þess að bera alla
raun og kvöl fyrir hvern sem
er, aðeins ef hann gæti hjálpað.
Þú manst, að við mættum hjá
honum einhverju, sem er sterk-
ara en við og okkur óviðráð-
anlegt. Þótt hann gengi eins
gagngert í greipar okkar og
nokkur manneskja getur gert,
þá náðum við aldrei tökum á
honum. Jú, hann leið i raun og
veru, leið meira en nokkur hef-
ur gert. En það var þetta dul-
arfulla afl í hjarta hans, sem
gerði okkur magnlausar. Það
var kærleikurinn. Og við urð-
um að viðurkenna, að hann er
ofjarl okkar. Því að aflið í
hjarta hans var kærleikur
Guðs sjálfs. Og við uppgötvuð-
um það, að Guð afneitar rétti
okkar til þess að særa og
hryggja mennina. Hvar sem við
knýjum dyra og völdum áverk-
um er krossinn í vegi fyrir
okkur og höggið lendir á hon-
um og leyndardómur hans er
sá, að hann breytir písl í sigur,
hann snýr vopnum í höndum
okkar, hans Golgata verður
alltaf að páskum. Þeir, sem
vita af honum hjá sér og sækja
styrk til hans, eru ósigrandi,
við gefum þeim óvitandi bless-
un í stað böls, líf þótt við ætl-
um þeim dauða. Ertu búin að
gleyma þessu?“
un þeirra, engin áhrif á
undirbúning á beitingu
þeirra, engin áhrif á eftir-
lit með öllu þessu. Það er því
harla lítilfj örlegt skref, sem
sovétstjórnin hefir stigið,
enda einkum gert í áróðurs-
skyni.
Svo mælti þjáningin við vin-
konu sína, sorgina.
Þetta er barnsleg saga. En
hún er þó þess virði áð vera
sögð og hugleidd.
Vér minnumst þessa daga
helgasta atburðarin s í langri
og fjölþættri sögu jarðneskra
þrauta og harma, pínu og dauða
Jesú Krists. Það er píslar-
sagati, hin eina, og þó eru
harmsögur fleiri en tölu verði
á komið. Ein slík hefur nýlega
gerzt hér á landi, ástakanle og
hörmuleg, dauðaslys fjögurra
ungra efnismanna. Sá viðburð-
ur er sorgarefni allra þjóðarinn
ar og ósegjanlegt áfall fyrir
ástvini. Enginn maður getur
svarað því, hvers vegna slíkir
atburðir gerast, svo grimmi-
lega meiningarlausir. Kristinn
maður getur heldur ekki svar-
að því. En píslarsagan, sem
þessi tími er helgaður og er
sagan um grimmustu og sak-
lausustu þraut, sem hugs-
azt getur, varpar birtu yfir all-
ar aðrar myrkar sögur. Vér
vitum það um hinn krossfesta,
að „vorar þjáningar voru það,
sem hann bar, og vor harm-
kvæli, sem hann á sig lagði.“
Þess vegna minnumst vér ekki
písla hans með beim trega, sem
hæfir saklausu píslarvætti,
heldur tilbiðjum hann og veg-
sömum öld eftir öld og sign-
um hvern harm, hverja þraut,
hverja gröf heilögu merki hans.
Því að Kristur, Drottinn vor,
er ekki aðeins einn meðal
margra þjáðra, kvalinna,
deyddra. Hann er ímynd Guðs.
Saga hans opinberar líf Guðs,
hugarþel hans, kærleik hans.
Krossinn birtir það, að Guð
ber þjáningar og harmkvæli
mannanna vegna og í þeirra
stað. Kristin trú er eini átrún-
aður sögunnar, sem játar það
um Guð sinn og boðar það, að
hann sé „kunnugur þjáning-
um“ — af eigin raun. Guð krist
inna manna er eini guðdómur-
inn, sem hefur píslartól að
tákni. Og nú er hann ekki einn
meðal annarra guðdóma. Hann
er hinn eini sanni, eilífi Guð.
I-Iann ber kross vegna þess að
hann elskar. Og kærleikur hans
sigrar með því að líða, skapar
með því að fórna. Kjör kær-
leika hans eru slík í þessari
tilveru, Hann ber synd heims-
ins og hann ber þraut heims-
ins. Og hann ber það þannig,
að hann sigrar. Sagan stefnir
yfir Golgata til páska, urn
krossinn til upprisnunnar.
V eikur • maður, hrœðstu eigi,
hlýcLdu,
hreyk þér eigi, þoldu, stríddu.
Þú ert strá, en stórt er Drottins
vald.
Hel og fár þér finnst á þínum
vegi,
Fávís maður, vittu, svo er eigi,
haltu fast í Herrans klœðafald.
Lát svo geysa lögmál fjörs og
nauða,
lífið hvorki skilur þú né hel.
Trú þú: Upp úr djúpi dauða
Drottins rennur fagra hvel. ..
Páskar. —
Vor í lofti.
Að undanförnu hefur tiðarfar
yfirleitt verið gott — og víða
góðviðri dag eftir dag. 1 mörg-
um sveitum landsins eru enn
mikil snjóalög, en allvíða hefur
snjóa leyst hægt og sígandi i
góðviðrinu og hagar komnir upp.
Eftir langan vetur er lundin orð-
in léttari, enda má segja, að vor
sé í lofti, og vonir vaka í hugum
manna um gott vor, sól og sum-
ar, þótt alltaf sé einhver beygur
í sumra hugum um páskahret
og fardagaflan og hvað þau nú
öll heita. vorhretin, sem oft hrella
menn og skepnur í okkar svala,
en góða landi.
Leyfisdagar.
Viða um lönd nota menn tæki-
færið til þess að bregða sér
eitthvað um páskahelgina. —
Fjöldi manna leitar til fjalla með
skíði sin eða til þess að klífa
fjöll eða fara út á sjávarströnd-
ina, þar sem veðurskilyrði leyfa,
— eða eitthvað annað, allir til
þess að „varpa af sér vetrar-
drunga“ og njóta góðs lofts og
útiveru. Þetta hefur einnig orð-
ið almennara hér, en áður var,
einkum að fara eitthvað til þess
að iðka skíðaiþróttina, en skil-
yrði til þess hér hafa oftast ver-
ið betri til þess einmitt um pásk-
ana en á öðrum tímum. Og marg-
ir bregða sér út í sveitirnar,
þrátt fyrir að færð á vegum sé
ekki sem ákjósanlegust. Það eru
sem sé fimm leyfisdagar, sem
margir geta notið — og reyna
að nota sem bezt.
En margir verða
lieima að sitja.
En margir verða lika heima
að sitja, það eru mörg störfin,
sem ekki mega niður falla, ýmsa
þjónustu verður að láta í té —
og á heimilum verður alltaf að
starfa og vaka á verðinum, og
þá fyrst og fremst húsmæðurn-
ar.
Bjart yfir.
Við vonum, að það verði bjart
yfir landinu um páskana og
bjart yfir í allra hugum, þeirra,
sem leggja land undir fót, og
þeirra, sem heima sitja.
GLEÐILEGA PÁSIvA.
Veðrið í dag.
Rvík NNA 2, 4. Loftþrýst-
ingur kl. 8 var 1015 milli-
barar, minnstur hiti í nótt
12 st. Úrkoma í nótt 3 mm.
Sólskin í gær 8 klst. tæpar.
Minnstur hiti á landinu í
nótt -=-2 á Grímsstöðum. —
Síðumúli S 1, 4. Stykkis-
hólmur A 2, 2. Galtarviti SV
5, 3. Blönduós SA 1, -4-3.
ureyri SA 1, 4. Grímsey
Sauðárkrókur SV 4, 3. Ak-
SSV 2, 3. Grímsstaðir á
Fjöllum SSA 2, 1. Raufar-
liöfn VSV 2, 3. Dalatangi S
3, 4. Horn í Hornafirði SSV
2, 6. Stórhöfði í Vestmanna-
eyjum SA 5, 6. Þingvellir
logn, 3. Keflavíkurflugvöllur
ASA 2, 4.
lantshafi og norður af Jan
Yfirlit: Lægðir yfir At-
Mayen. Hæð yfir Norður-
löndum.
Faxaflói: Sunnan eða suð-
austan gola eða kaldi. Dálítil
Rigning.
Hiti erl. kl. 6 í morgun:
London 9, New York 6, Ham
borg -4-1, Osló -4-3. Stokk-
hólmur 0. Þórshöfn í Fær-
eyjum 2.