Vísir - 21.05.1958, Blaðsíða 4

vfsm
Miðvikudaginn 21. maí 1958
Ævisaga Díönu Barrymore
tekin á kvikmynd.
FjéiSlar um baráffu heunar
Við áfengi og karfmenn.
Norðmenn sigla víkinga-
skipi vestur um haf.
Leikariii Kirk Doisgfas kostar lerðina.
Gigi, hin vinsæla saga Col-
ette, hefur einu sinni verið
kvikniynduð í Frakklandi, einu
sinni verið sýnd í leikritsformi
á Broadway, og nú hefur verið
gerð eftir henni bandarísk kvik-
mynd, sem mun hafa lcostað um
3 millj. dollara.
Með fjögur aðalhlutverkin
fara Leslie Caron, Maurice
Chevalier, Louis Jourdan og
Eva Gabor. Auk þess eru auka-
hlutverk flest sögð 1 góðum
höndum. Myndinni er stjórnað
af Vincente Minnelli. Hljómlist
<og textar eru eftir Lerner og
Loewe, þá sömu sem gerðu
hljómlistina fyrir „My Fair
Lady“, og frægt er orðið.
Þá er í frásögur fært, að þeg-
ar myndin var frumsýnd, var
búið að panta miða fyrirfram
fyrir 40 þús. dollara.
Myndin er sögð fylgja sög-
unni allvel. Gigi (Leslie Caron)
er ung stúlka, sem er alin upp
í fullu samræmi við hinar
ströngu hefðir móður hennar og
ömmu, — en þær hafa báðar
verið gleðikonur af dýrara tag-
inu. Gigi hefur samt sem áður
sökkið það djúpt, að hún er
farin að leika á sviði í Opera
Comique. — Verndarar hennar
á leiksviðinu eru hræddir við
hið vafasama móðerni og leggja
henni þar lífsreglur af nýrri
gerð. — Myndin hefur ham-
ingjusamlegan enda fyrir sögu-
hetjurnar og þrátt fyrir geysi
mikin íburð á mörgum sviðum,
er hún sögð hin sjáanlegasta.
Too Much, Too Soon heitir
ný mynd, gerð eftir sjálfævi-
sögu Diönu Barrymore, dóttur
John Barrymore.
Metsölubókin kom út í fyrra,
en þar lýsir Diana í smáatrið-
um viðureign sinni við áfengi
og karlmenn.
Það var álitið af mörgum, að
það yrði gifting aldarinnar,
þegar John Bayrrimore giftist
Blanche Oeirichs, og í beinu
framhaldi álitu menn, að á-
vöxtur þeirrar giftingar yrði
mikið listaverk. Þar brugðust
þó vonir manna, því að lítilli
var Diönu lýst sem „feitri lítilli
stúlku með dökkt hár“. Þegar
Diana var 4 ára, leystist hjóna-
band foreldranna upp og faðir-
inn hélt til Hollywood til að
leika í kvikmyndum. — Sextán
árum síðar kom Diana í fyrsta
sinn fram á Broadway, og það-
an hélt hún sjálf til kvikmynda
borgarinnar.
Fyrsta hjónaband Diönu fór
út um þúfur, vegna þess að dag
nokkurn þegar eiginmaðurinn
Tyrone Power, 44 ára, er
giftur í 3. sinn. BrúSurin er
að' þesstt sinni Dehorah
Móntgoméry Minárdos, 26
ára. — Fyrri konuv hans eru
Annabella og Linda Christ-
ian.
Bob Hope í
Parísarfríi
Parísarfrí heitir nýjasta mynd
Bob Hope. Hún gerist í París,
eins og nafnið béndir til.
Þar kemst hann áf tilviljun
í kynni við Anitu Ekberg. Hún
vinnur fyrir glæpahring sem
Hope hyggst svipta hulunni af
Aður en það tekst ber ýmislegt
á góma (Hope héldur m. a. að
Eiffelturninn sé sjónvarp.s-
turn) og margar tilraunir eru
gerðar til þess að auka á kóm-
íkina, en ekki ber mönnum
saman um árangurinn. Hope
leggur m. a. á sig það erfiði að
hanga neðan í helicopter. —
Aðalkosturinn við myndina er
sagður hinn óviðjafnanlegi
Fernandel.
kom heim, fann hann þann sem
síðar varð eiginmaður nr. 2 í
rúminu 'hjá konunni. Sá var
tennisleikari sem þorði ekki aö
vinna vegna þess að hann var
hræddur um að þjálfa upp hjá
sér vöðva sem ekki hæfðu
tennisleiknum. Aðalánægja
hans var að henda tennisboltum
í andlitið á Diönu. Eiginmaður
nr. 3 var næstum jafn drykk-
feldur og frúin og í saineiningu
tókst þeim að koma mestum
hluta arfs hennar í lóg á
skömmum tíma. — Skömmu
síðar var Diana svo illa haldin
af áfengisnautn að hún var sett
á hæli fyrir áfengissjúklinga.
Þar fann pennáfær maður að
nafni Gerold Frank hana, og
kom henni til að gefa út ævi-
sögu. Honum mun hafa tekizt
sæmilega við söguna, en um
myndina er sagt að hún sé
fyrst og fremst gerð fyrir þá
sem hafa ánægju af því að reka
nefið niður í það sem þeim
kemur ekki við.
Frá fréttaiitara Vlsis.
Osló í fyrradag'.
Eftir nokkra daga er ráðgert
að víkingaskip, sem ber nafnið
„Ornmrinn langi“, legg'i af stað
frá Ósi og er ferðinni lieitið til
New York. I’angað á skipið að
vera komið fyrir 11. júní — ef
Iiægt er — þegar kvUcmyndin
},V'íkingurinn“ veríur frnmsýnd
þar.
Skipið var byggt i Noregi fyi'-
ir töku myndarinnar, en eins og
menn muna lék Kirk Douglas
aðalhlutvérkið og það er á hans
vegum sem skipið fer þessa för.
jKirk Douglas þarf að setja 6000
dala bankatrygginga fyi'ir kostn
aði við að útbúa skipið og sigla
því vestur um haf, en sá sem
hefur tekið að sér að skipstjórn
er Rolf Schönhevder, þekktur
norskur frj álsíþróttamaður.
Sjómönnum list ekki á þetta
tiltæki Schönheyders og kalla
þetta hið mesta óráðsflan. —
Schönheyder bendir hinsvegar á,
að það hefði verið nær að kalla
Kon Tiki ferðina óráðsflan, þvi
þeir, sem hana fóru höfðu ekkert
við að styðjast nema gamlar
sagnir um að slík ferð muni hafa
áður verið farin. En góðar sögu-
heimildir eru hinsvegar fyrir
ferðum víkingaskipa vestur um
haf.
1 Vikingurinn er talinn traust
skip þótt ekki hafi það verið
byggt til úthafsferða, heldur
einungis fyrir kvikmyndatökuna,
Það er 78 feta langt og súðbyrt.
Ráðgert er að setja litla hjálpar-
vél í skipiö. Schönheyder gerir
ráð fyrir að vera þrjár vikur á
leiðinni. Ahöfn skipsins vcrður
55 manns.
Annað skip, „Tordenkilen",
sem var 68 feta langt var sént
með skipi til Bandaríkjanna.
Kirk Douglas hefur lofað að
greiða 1000 dali fyrir hvern dag
sem skipið verður í Néw York
fyrir þann 11. júní.
Douglas og Quinn
í sömu kvikmynd.
Kirk Doug'las og Aníliony
Quinn munu fara með aðalhlut-
verkin í kvikmyndinni „Síðasta
lest frá Hari>er“ frá Paramount-
kvikmyndafélaginn.
Stjórnandi myndarinnar verð-
ur John Sturges. Myndin er
byggð á sögu eftir Les Crútch-
field, og er handrit að kvikmynd-
inni skrifað af James Poe. Síð-
asta hlutverk Anthony Quinns
var í Pai’amountmyndinni „Svart-
ar orkídeur“, þar sem hann lék
á móti Sophiu Loren.
Myndin er af Sliirley
Ann Field, brezkri
sýningarstúlku, *' vor-
kjól samkvæmt nýj-
ustu tízku, og úr spán-
nýju rayon-efni, sem
nefnist „Coto-Sun“. —
Það er framleitt í
sumarklæðnaði *
skrautlegum íitum. —
Stöllur Shirley virðast
mjög hrifnar. Hvað
finnst yður?
Allt þetta var óskiljanlegt og
Uggvekjandi. Að þvi er virtist,
höfðu allir, sem á skipinu voru,
þust upp á þilfar og stokkið fyr-
ir borð. En hversvegna í ósköp-
ura hafði þetta gerzt?
Yfirmönnunum á „Dei Gratia"
kom íyrst af öllu uppreisn í hug.
En vínfarmur skipsins hafði ekki
verið snertur, þótt ein tunna
Virtist hafa verið opnuð. Pen-
íngakassi skipsins var kyrr i
skipstjóraklefanum og hafði
ekki verið brotinn upp. Litlir,
verðmætir skartgripir höfðu
ekki verið snertir. Ekkert hafði
glatazt, er væri svo verðmætt að
leitt gæti til uppreisnar. Hvern-
ig átti, auk þess, flokkur upp-
reisnarmanna að komast á burt
án þess að nota bátinn?
Við leit þeirra eftir sönnunum
fyrir öfbeldi fundU yfirmenn
„Dei Gratia" nokkrar vafasam-
ar bendingar í þessa átt. Slíðrað
sax, er var i skipstjóraherberg-
inu, virtist hafa vorið með blóð-
blettum, en vandlega þurrkað
af því. Á masturpálli stjórnborðs
megin fundu þeir fleygmyndaö
far, sem gat stafað af axarhöggi.
Rétt hjá farinu voru daufir blett-
ir, er liktust blóðblettum.
Ein mesta ráðgáta var ein-
kennileg missmiði á byrðing
skipsins. Á að gizka metra
fyrir ofan vatnsborðið hafði ver-
ið gerður hryggur eða rönd í
brún eins plankans, er lá aftur
frá stefninu beggja vegiia.
Hryggur þessi var rúmlégá þuml
ungur á breidd, þrír áttundu
þumlungs á hæð, og sex til sjö
feta langur hvoru megln stéfnis-
ins. Hann virtist gerður 1 ein-
hverju ákveðnu augnamiði og
fyrir skömmu. Tilgangur þessa
hryggs var yfirmönnum „Dei
Gratia" alger ráðgáta.
Ekkert í leiðarbók „Mary
Celeste" gaf neina skýringu á
ástándinu. Skrifað hafði verið í
bókina til 24. nóvember og á
krítartöfluna til 2 að morgni —
tíu dögum áður. Þá taldi leiðar-
reikningurinn að skipið væri
statt á 36° 556’ norðurbreiddar
og 27° 20' vesturlengdar, eða
um 420 milur frá þeim stað, sem
það fannst á.
Það var óráðin gáta hve lengi
skipið hafði eftir þetta sigít mcð
mannshönd á stjórnvölnum eða
hvort það hafði unnið það krafta
verk að sigla sjálft þessa vega-
lengd á stjórnborðsbógi.
Skipstjóri „Dei Gfatia" setti
'menn um borð í rekaldið, hélt
síðan áfrám ferð shmi til Gibr-
altar og setti þar fram kröfur
um björgunarlaun — sem hann
fékk siðan greidd með 1700
sterlingspundum. „Mary Ccl-
este“ kom lil sömu hafri.ár dcgi
siðar og vakti strax mlkla eftir-
tekt. !
I
Það.kom i Ijós, að farmskir-j
teini og hleðsluskirtelni, csamt
j sextant og krónometér skipsins
hafði horfið. Ekki virtist þjóín-
’ aður ckýra þetta fulikonifegaí en
fyrsta tilgáta sem kom fram, var
það, að skipshöfnin hefði diöikk-;
j ið sig fulia af favmi .skipS’.ns,
t dreplð yfirmcnnina og einhvern-
veginn tekizí að komast í ánn-
að skip.
Að baki þessari tilgátu lá sú
^ hugsun, að Briggs skipstjóri,
I hinn týndi skipstjóri „Mary
Csieste“, var lcuiuiur fyrir guð-
j rækni sína og var ef til vill
i ki-eddufastur 1 því efni. En þessi
I tilgáta skýrði ekki rendurnar á
* skipsskrokknum eða þá stað-
, rcýTici, að farmurinn var ósnert-
ur. Og ekkert sldp kom til neinn-
ar ha-fnar með manndráprskips-<
höfnina hvorki frjálsa né í fjötr-
um.
Shufeldt skipstjóri á „Plym-
outh“, er þá lá í Gibraltar, gerði
víðtæka og nákvæma skoðun á
„Mary Celeste” og komst helzt
að þeirri niðurstöðu, aö ‘ skipið
hefði verið yflrgefiö i ofsa-
hræðslu, er stafað liefði af þeirri
heimsku, að fólkið hefði háldið'
að skipið væri í þaim veglnn að
sökkva.
Hann gaf þá skýringu á því að
skipsbáturinn var óhreyfður, að
annað sicip iiefði legið skafnmt
frá er þetta gerðist og spáði þvi,
að sannleikurinn myndi koma í
Ijós, þegar það skip kærni til
hafnar.
Framh. j