Morgunblaðið - 09.11.1913, Side 4

MORGUNBLAÐIÐ

Smávegis Yiðsvegar að.
Hundamatstaður. Eigandi veitingahnBS
i Chelsea í nánd viÖ London tók eftir þvi,
að konnr margar, sem vanar vorn að
borða i veitingahúsinu, höfðn oft hnnda
BÍna með sér. Átn hnndarnir leifar þær,
sem konurnar skildn eftir — og það af
sama fatinn. Þetta þótti honum óhrein-
legt og hefir hann nú bætt úr þessn með
því, að útbúa nýja deild, sem sérstaklega
er ætluð hnndnm. Fyrir eina 25 anra er
kjöt og fisknr borinn á borð fyrir hnnd-
ana i sérstökn herbergi, meðan eigendnrn-
ir matast i næsta herbergi. Þetta þykja
framfarir í London.
Minsti 'kvenfótur. í stórri veizlu, sem
haldin var i Berlin meðal lansláta fólks-
ins, létn stúlkurnar, einkum dansmeyjar,
mæla á sér fætnrnar, til þess að sjá hver
hefði minstan fót. Sá minsti var að eins
18,3 8entimetrar. — Býðnr nokkur betnr?
Auglýsing i blaði: »Herrar og frúr ! Er
enginn svo brjóstgóðnr og drenglyndnr,
annaðhvort anðngur karl eða kona, að
hann vilji hjálpa þrltngnm manni, sem
illgjarn ’kvendjöfnll hefir steypt á höfnð-
ið úr góðri stöðu ofan í göturæsinn,
þar sem hann liggur fcnnþá, án þess að
geta af eigin ramleik reist sig á fætnr?
Ef einhver væri svo, þá skrifi hann til
o. s. frv.
í járnbrautarvagni. Lestin var troðfnll
af fólki. í einnm klefanum sátn fjórir
karlmenn og reyktu sinn vindilinn hver.
Kom þar þá kona að og ætlaði að stiga
inn i klefann. Sá er næst dyrnnum sat,
tók eftir þvi að hún var með stóra körfu
á handleggnum. Hann ætlaði að hjálpa
konnnni og tók við körfnnni af henni. . . .
»Farið þér gætilega með körfnna< sagði
konan i hálfnm hljóðnm >hún er full af
sprengitnndri. Maðnrinn minn vinnnr að
grjótsprengingnm og eg er sð færa honnm
þetta<.
Lestin rann á stað. Mennirnir litn
hver [á annan og köstuðn siðan vindlun-
um hálfbrnnnnm út nm glnggann, án þess
að segja nokkuð.
Þeir biðu þess nú með óþreyju að
lestin staðnæmdist, og þegar svo Ioks kom
að þvi og konan bjóst til brottferðar, þá
létti þeim öllnm fyrir hjartann. Réttn
þeir konnnni körfnna mjög gætilega.
>Þakka yðnr fyrir< sagði konan, »en
þér þnrfið ekki að vera svona hræddir
við körfugreyið. Það er ekki annað i
henni en miðdegismatnr mannsins mins.
— En þið reyktuð svo voðalega< bætti
hún við.
Frá Englandi heyrist þess getið, að
konnr þar séu mikið stórfættari en mæð-
Dauði miljónamæringsins,
Ungur miljónamaður enskur, Hugh
Trevanion, dó fyrir skömmu á voveif-
legan hátt. Eru dómstólarnir um
þessar mundir að rannsaka málið, því
miklar líkur benda á, að hann muni
hafa dáið af mannavöldum.
Trevanion hafði um nokkurra ára
skeið þjáðst af svefnleysi; en til þess
að ráða bót á þvi, hafði hann þann
sið, að neyta Veronols á hverju kvöldi
áður en hann gengi til hvílu. Skamt-
urinn var oftast nær 7 grömm.
Að kvöldi hins n. september and-
aðist hann að heimili sínu, Hove við
Brighton, og virtist orsökin vera sú,
að hann hefði neytt eiturs.
Eins og siður er til, þegar einhver
deyr og ekki er fullvíst um dauða-
meinið, fór fram líkskoðun og komst
læknirinn að þeirri niðurstöðu, að
hann hefði í ógáti neytt of mikils
nr þeirra og ömmur voru. Þykir Eng-
lendingnm sú framför alt annað en skemti-
leg. — Orsökin til þessa er taiin sú, að
kvenfólkið er nú farið að stnnda alls konar
likamsment, sem áðnr var ekki siður til.
Þær ferðast fótgangandi nm óra-vegn,
hlanpa, stökkva og gera aJlar »knnstir<,
sem mæðrnm þeirra þótti sér ekki sam-
boðið. En það er alkunnugt, að alt sport
styrkir likamann og þroskar vöðvana.
En hér er úr vöndu að ráða. Englend-
ingar ern mestn sportsmenn beimsins og
iðka þá íþrótt að albug, en þessn höfðn
þeir ekki búist við, að það hefði svona ill
eftirköst.
í New-iersey kviknaði nýlega i stór-
hýsi einn og var eldnrinn orðinn svo mik-
ill þegar að var gætt, að fólk gat ekki
forðað sér. Brann þar inni kona með
tveimur dætrum sinnm, annari fjögra ára
en hinni fjögra mánaða. Maður hennar
gat forðað sér með þvi, að stökkva út
nm glugga á þriðja lofti. Komst hann
með þvi nndan heill á húfi. Annar maðnr
reyndi einnig stökkið, en meiddi sig til
óbóta og var flnttnr á sjúkrahús nær danða
en lifi.
Stækkun farþegaskipa L. P. Yan Duzer
sjóliðsforingi frá New-York, hefir komið
fram með ágizkun nm það, hvað farþega-
skipin mnni stækka mikið á næstn árnm.
Árið 1920 segir honnm að þan mnni
verða 1126 feta löng, 1930 verði þan 1225
feta og árið 1940 verði þau orðin 1460
feta löng. »Eg byggi ágizknn mina á
framförnm nútimans< segir hann að lok-
nm. >Allir hlntir stækka og þvi þá ekki
skipin eins ? <.
Stórmorðingi rússnesknr var nýlega fyrir
rétti i Charkow. Sannaðist á hann að
hann hefði myrt 103 menn og má það
heita vel haldið áfram.
Póstkort frá íshafinu: Til þess að út-
vega sér fé til leiðangnrs sins norðnr í
ishaf, hefir Roald Amnndsen látið útbúa
póstkort með myndnm frá fyrri ferðnm
sinum. Ern 'þan seld nm þessar mundir
i Evrópu og Ameriku — og seljast vel.
Sá, sem kort banpir, ritar nafn sitt og
bústað á það og síðan ætlar Asmnndsen
aðtaka það með sér i ferðalag sitt til norð-
nrskantsins. Þar ætlar hann að láta stimpla
þan og siðan senda með pósti frá fyrstn
höfn, sem hann kemnr i á heimleið. I
Amerikn hafa þegar selzt fleiri þúsnnd
— og nú biða menn óróir þeirrar stnnd-
ar, að kortin komi aftur.
Spitsbergen: Hermann Stoll, jöklafar-
inn mikli, sem hér dvaldi um stnnd fyrir
nokkrnm árnm síðan, var i snmar á Spits-
Veronols og dáið af því. Vinur Tre-
vanions og sambýlismaður, hr. Roe,
bar einnig hið sama fyrir rétti.
Likskoðunin virðist hafa verið óná-
kvæm og af handahófi. Að minsta
kosti var móðir Trevanions ekki ánægð
með árangurinn, því að hún lét grafa
upp lik sonar síns þrátt fyrir mót-
mæli bróður hans. Var nú hafin lík-
skoðun að nýju og varð þá nokkuð
annaðuppiáteningnum. Kom þáíljós,
að hann hafðineyttminst 150 gramma
af Veronol eða sem svarar 20—30
skömtum. Það gat því eigi komið
til mála, að hann hefði neytt þess í
ógáti.
Við réttarhöldin kom það í ljós,
að Trevanion hafði leigt þennan bú-
stað í upphafi septembermánaðar,
fyrir ítrekaða beiðni vinar sins. Þar
höfðu þeir þjón til þess að matreiða
fyrir sig o. s. frv. Þjónninn var nú
leiddur sem vitni og var framburður
hans þessi: »Á hverju kvöldi færði
bergeu sem forstöðnmaðnr leiðangnrs nokk-
nrs, sem Monacofnrsti gerði út. Á suðnr-
hlnta Spitsbergen, sem hann kannaði, fann
hann dal mikinn, sem enginn áður vissi
af. Náði hann frá Braganzaflóa á vestur-
ströndinni til Agardhflóa á austurströnd-
inni — um 70 rastir alls. Enginn var is
i dalnum, en mosi og gras mikið, og hóp-
nr hreindýra.
Álíta menn að Stoll hafi með þessu
ferðalagi sinn gert mikið gagn.
[Barnamaður : Á Frakklandi skeðnr sjald-
an að hjón eigi fleiri en tvö börn. Mað-
nr nokknr frá St. Germaia Pierre, Bossu
að nafni, hefir vakið athygli á sér fyrir
það, að hann á 30 börn.
Bossn giftist fyrsta sinni árið 1866 og
eignaðist 18 börn með konn sinni — 17
drengi og eina stúlku. 1894 dó konan af
barnsförum og ári siðar gekb Bossu að
eiga nnga konu. Með henni eignaðist
hann 12 börn — 7 drengi 0g 5 stúlknr
Alls átti hann þannig 24 syni og 6 dæt-
ur — og fær nú verðlaun fyrir dugnaðinn.
Hann og flest börnin búa i dálitlnm
moldarkofa, sem hann hefir sjálfur gert
sér. Sofa þau hjónin þar i einn herbergi
— með öll börnin hjá sér.
Bróðir Bossn’s eignaðist 23 börn, svo
duglegir bafa þeir báðir verið.
Tvö hjörtu. Læknir i Easton i Banda-
rikjnnnm var nm daginn sóttnr til konn
einnar sem þjáðist af taugaveiklnn. Undrnn
hans var mikil er hann uppgötvaði að
konan hafði tvö hjörtu. Hún átti 3 syni
— og hver þeirra hafði einnig tvö hjörtn.
Það voru þannig átta hjörtn i fjórum
manneskjnm, og kvað það aldrei fyr hafa
heyrzt.
Brauð úr sagi.
í Berlín er gríðarstórt brauðgerð-
arhús, sem býr til og bakar 20,000
brauðhleifa á dag. En það sem er
einkennilegt við þessa brauðgerð er
það, að ekki er notað mél heldur
sag. Mörgum kann nú að þykja
þetta undarlegt, en satt er það samt.
Brauð þetta, sem Frakkar nefna
»pain de bois«, er eingöngu haft til
hestafóðurs, en verksmiðjueigendurn-
ir staðhæfa, að það sé bæði nærandi
og gott til manneldis, og mundi það
sjást bezt ef hallæri bær að hönd-
um.
Það er að vísu ekki einsdæmi að
eg hr. Trevanion Veronolsöskju eftir
það að hann var háttaður. Við höfð-
um aldrei í senn meira en eina öskju
heima og voru í henni 12 skamtar,
en þetta kvöld var askjan ekki hálf.
Auk þess man eg það upp á hár, að
hann neytti einmitt einkis Veronols
þetta kvöld. Getur það ekki verið
misminni, því eg undraðist það mjög,
vegna þess, sem áður er sagt. Hr.
Roe var þennan dag í Lundúnum
og kom ekki heim fyr en kl. 8 um
kvöldið. Þá borðuðu þeir saman og
fóru síðan inn í svefnherbergi Trevan-
ions og drukku þar kaffi og dálítið
af gosdrykkjum*.
Klukkan 11 kallaði Roe á þjóninn.
Þá lá Trevanion í rúminu og átti
auðsýnilega mjög örðugt með að
anda. Ekki gat hann mælt orð frá
vörum, en Roe sagði þjóninum, að
hann hefði rétt áður trúað sér fyrir
því, að hann hefði neytt of mikils
Veronols. Síðan rauk hann í taisím-
brauð sé gert úr trjám. Á Molucca
eyjunum er t. d. tekinn mergurinn
úr sagopálmanum og malaður. Eru
síðan gerðar úr honum þykkar, af-
langar kökur og bakaðar í litlum
ofnum.
Á bökkum Columbía fljótsins er
brauð búið til úr mosa, sem vex
þar á furutegund. Fyrst er hann
þurkaður og síðan bleyttur aftur í
vatni þatigað til hann fer að jastra.
Er honum siðan hnoðað saman í
hnöttóttar kökur, á stærð við manns-
höfuð og þær grafnar niður og bak-
aðar við heita steina. Ferðamenn,
sem hafa bragðað á þessu brauði,
segja að það sé ljúffengt og gott til
átu.
Adrianopel.
Búlgarar sátu um Adrianopel ijy
daga áður en Tyrkir gáfust upp.
Allan þann tíma var óhindrað loft-
skeytasamband milli Adrianopel og
Konstantinopel.
Umsátursherinn gerði alt, sem í
hans valdi stóð til þess að hindra
sambandið eða eyðileggja stöðina í
borginni. Létu loftskip þeirra sprengi-
kúlum rigna yfir þau hús, þar sem
þeir hugðu mestar líkur til að stöð-
in væri. Þeir reistu loftskeytastöðvar
miðja vegu milli borganna, en alt
kom fyrir ekki. Borgirnar skiftust
stöðugt á skeytum án þess nokkur
gæti hindrað.
Meðan á umsátinni stóð, voru
send og móttekin frá Adrianopel
hálf miljón orða, og er það að allra
dómi órækur vottur þess, að loft-
skeytasendingar eru öruggari en menn
hafa hingað til viljað trúa. Óg
þegar þess er einnig gætt, að fjar-
íægðin milli borganna er 230 rastir
og stöðin í Adrianopel er bygð á
hjólum og eingöngu ætluð hernum
og er því ekki stærri en i1/^ kilo-
watt, þá er þetta ágætur árangur og
sýnir ljóslega yfirburði loftskeytaað-
ferðarinnar fram yfir eldri aðferðir.
ann og bað lækni að koma þangað.
Þegar læknirinn kom, var sjúkling-
urinn meðvitundarlaus og dó skömmu
síðar. Nú var móðir hans sótt. Hún
fullyrti, að hér gæti alls ekki verið
um sjálfsmorð að ræða. Syni sinum
hefði þótt lífið of mikils virði til
þess, að hann léti sér detta slíkt í
hug. Hið sama sögðu og vitni þau,
sem stefnt var.
I erfðaskrá sinni hafði Trevanion
arfleitt Roe að all-álitlegri fjárhæð.
Eru þau því aðal málsaðilar, frú Tre-
vanion og Roe. Virðist málinu ó-
neitanlega halla á hann og málstað-
ur hans ekki sem beztur.
Eins og fyr er getið, standa rétt-
arhöldin yfir þessa dagana. Urslit
málsins mun Morgunblaðið færa les-
endum sinum þegar er þau verða.
kunn.