Morgunblaðið - 07.03.1914, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ
782
^ cyjaupsRapur
Smith Premier ritvél til sölu,
með tækifærisverði. Afgr. v. á.
Ferminfjarkjóll og barna-
kerra til sölu á Skólavörðustíg 9.
Til sðlu eða leigu 2 kven-
grímudansbúningar Bröttugötu 3.
■Saiga
2—3 herbergi
nálægt miðbænum — sólrík
og skemtileg — samliggjandi og með
forstofuinngangi (framhlið húss að
götunni, ágæt útsjón), til leigu frá
14. maí n. k. (helst leigð 3 herbergin
einhleypum).
Ritstj. vísar á.
^ cffinna
Stúlka óskast frá 14. mai um
6 vikur eða lengur til- barnlausra
hjóna. Hæg vinna. Uppl. hjá Mbl.
Stúlkagetur fengið vist frá 14.
maí hjá
Petersen jrá Viðey
Hafnarstræti 22.
t3iapa&
Ljósadúkur
með ensku og frönsku broderíi,
hálfsaumaður, hefir tapast á leið frá
Lækjargötu upp á Laugaveg.
Skilist til Morgunblaðsins.
LrOGMENN
Kaupið Morgunblaðið.
Sveinn Björnsson yfirdómslögm.
Hafnarstræti 22. Sími 202.
Skrifstofutiini kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur viO kl. 11—12 og 4—5.
EGGERT CLAESSEN, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Simi 16.
Bogi Brynjólfsson, yfirréttarmála-
flutningsm. Hótel Island. (Aðalstr. 5).
Venjulega heima 12—1 og 4—6.
Talsími 384.
YÁIB^YOGINGA^
A. V. TULINIUS, Miðstræti 6,
Brunaábyrgð og sæábyrgð.
Skrifstofutími kl. 12—3.
Carl Finsen Austurstr. 3, Reykjavík.
Brunatryggingar. Heima 6 ‘/4—7 XU-
Talsími 331.
L EX£m nrriin on x nnT
Mannheimer vátryggingarfélag C. Trolle Reykjavík Landsbanbanum (npyi). Tals. 235. Allskonar sjóvatryggingar Ijækjartorg 2. Tals. 399.7 Havari Bureau. (j 5 1
xmnu mummiTn
Almanak 1914
handa íslenzkum fiskimönnum, gefið
út að tilhlutun stjórnarráðsins, fæst
hjá bóksölum.
ELDUR!
Vátryggið í »General«. Umboðsm.
SIG. TH0R0DDSEN
Fríkirkjuv. 3. Heima 3—5. Talsimi 227.
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Foreningílimit.
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber.
bnnar til eingöngu úr géðum sænskum við.
Hvítar, svartar eikarmálaðar. Likklæði.
Líkkistnskraur. Teppi )14nað ókeypis i
kirkjnna.
Eyv. Arnason.
Trésmíðaverksmiðjan Laufásveg 2.
OSTAR og PYLSUR áreiðanlega
bæjarins stærstu og beztu birgðir í
Matarverzlun Tómasar Jónssonar,
Bankastræti 10. Talsimi 212.
frá hinni alþeftu
verskmiðju i Dan-
mörku, Sören Jensen, eru til
sölu í Vöruhúsinu.
Hver sem vill getur komið og
reynt hljóðfærin.
Auglýsið i Morgunblaðinu
The North British Ropework Co.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og færi
alt úr bezta efni og sérlega vandað.
Fæst hjá kanpmönnum.
Biðjið því ætíð um
Kirkcaldy fiskilínur og færi,
hjá kaupm. þeim, er þér verzlið við,
og þá fáið þér það sem bezt er.
Betra erseintenaldrei.
Ef þér hafið ekki enn þá reynt
nýja exportið, þá ættuð þér
að gjöra það nú þegar. Biðjið kaup-
mannyðar í dag um »nýja exportið*,
það fæst nú þegar hjá þessum kaup-
mönnum:
Jóni Jónssyni frá Vaðnesi
Páli H. Gislasyni, Kaupangi
Jóni Helgasyni frá Hjalla
Verzluninni Ásbyrgi
Ingvari Pálssyni
Guðmundi Egilssyni.
Umboðssalar, kaupmenn og kaup-
félög snúi sér til
M. Th. S. Blöndal
Liækjargötu 6 B Reykjavík.
Rauða akurliljan.
Skáldsaga frá
80 stjórnarbyltingunni miklu
eftir
baronessu Orczy
(Pramh.)
Henni fanst það líkast ljótum
draumi, að hún, drotning allra helztu
kvenna Englands skyldi liggja þarna
á eyðistigum um hrímkalda nótt,
en rétt hjá henni væri versti óvinur
hennar og skamt þaðan maður henn-
ar, sá eini maður, sem hún elskaði,
og væri hann nú á leiðinni til högg-
stokksins.
Mest af öllu langaði hana til að
hljóða svo að undir tækju fjöll og
fyrnindi. En þá runnu henni i hug
skilmálarnir ægilegu. Sá hún þá
fyrir hugskotssjónum sér mennina
fjóra drepna. Á meðal þeirra var
bróðir hennar. Fann hún því að
hún væri morðsek ef hún léti nokk-
uð til sin heyra.
Gramdist henni nú mest það, að
þessi manndjöfull, sem sat þar við
hlið hennar, þekti vel um of tilfinn-
ingar hennar. Hann hafði lesið
hugsanir hennar og neytt hana til
undirgefni við sig, með lævísi ein-
göngu.
Hvað lengi átti hún að bíða þann-
ig? Dagur var í austri, en enn þá
dvöldu hinir svölu skuggar nætur-
innar yfir landi og sjó. Heyrðist
nú glögt, þvi logn var á, hvernig
sjórinn gnauðaði við fjörugrjótið og
las því raunir sinar ailar. En hvern-
ig má sá mæla er lostinn er sprota
örlaganna? Var því nú að öðru
ieyti jafn hljótt hér og í gröfum
framliðinna.
En alt í einu hvað við há rödd
og skýr. Þrumaði hún gegn um
næturloftið og söng: »God save the
King«.
29. k a p í t u 1 i.
Skonnortan.
Það var eins og bióðið frysi Mar-
grétu í æðum. Hún heyrði frekar
en sá hvernig allir varðmennirnir
bjuggust til bardaga við hetjuna.
Röddin varð skýrari, en sökum
ölduniðsins var ómögulegt að segja,
hvaðan hún kom eða hve nærri
söngvarinn væri, sá er bað guð að
vernda konunginn, þótt hann sjáifur
væri i dauðans háska.
Og ennþá nær kom sðngvarinn.
Var þeim sem þau heyrðu grjótið
velta undan fæti söngvarans er hann
gekk niður klettana og niður að
ströndinni.
En Margrétu var það annað en
gleðitíðindi og fanst henni kaldur
gustur næða um hjarta sitt. Heyrði
hún nú og, er Desgas spenti upp
hanann á byssu sinni og var hann
skamt þaðan.
Guð almáttugur I Þetta var þó
ómögulegt I Aldrei mátti það verða
að Sir Percy gengi þannig óafvit-
andi í höndur fjandmanna sinna.
Nei I Þá varð þó Armands blóð
heldur að koma yfir hana, en að
hún sviki hann.
Þaut hún þá á fætur og hrópaði
ákaflega, alveg eins og raddfærin
þoldu, og hljóp á bak við klett þann,
er 'nún lá undir, og heim til kofans.
Varpaði hún sér upp á þakið og
lamdi það utan æðisgengin. Var
henni nú að eins ein tilfinning efst
á baugi, sú að frelsa mann sinn.
Hrópaði hún þvi eins og kraftar
leyfðu:
— Armand, Armand! Skjóttu í
guðs nafni! Foringi þinn er rétt
hér á næstu grösum og hafa menn
svikið hann i hendur óvina sinnal
Arrr.and, Armand I Skjóttu, skjóttu,
í guðs nafnil
Fleita fékk hún eigi sagt, því
sterkar hendur gripu hana og vörp-
uðu henni til jarðar. Hljóðaði hún
þó eftir mætti, ef ske kynni, að það
gæti forðað Sir Percy frá búnum
háska.
— Flýðu Armand, í guðs nafni 1
Armand, Armand, því skýtur þú
ekki?
— Keflið þér kvenmanninn I hvæsti
Chauvelin og langaði þó mest til
þess að berja hana.
Var nú dreginn belgur á höfuð
henni, svo hún gat engu orði upp
komið.
í sama bili þagnaði og söngvarinn
og hefir honum án efa flogið i huga
að hér mundi ekki alt með feldu er
hann heyrði óp Margrétar. Varð-
mennirnir þustu á fætur. Höfðu
þeir auðsýnilega álitið það óþarft að
felast lengur, er svo mikill hávaði
var ger. •