Morgunblaðið - 10.01.1915, Page 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Stríðsmyndir.
Borgin Lille í rústum.
Erlend blöð segja frá því, að varla sé nokkur sá bær í sumum hér-
uðum Norður-Frakklands, sem ekki að einhverju leyti hafi orðið fyrir
skemdum vegna ófriðarins. Víða stendur ekki steinn yfir steini — húsin
öll í rústum. —
Myndin hér að ofan er af eyðileggingunni í Lille. Þar hafa nær
allar byggingar verið skotnar niður og öll stræti eyðilögð. Borgin var
allvel víggirt þegar ófriðurinn hófst, en setuliðið yfirgaf bæinn í ágúst-
mánuði, þegar Þjóðverjar ruddust inn í Norður-Frakkland og alt virtist
benda til þess, að þeir mundu halda sigri hrósandi til Parísarborgar.
Setuliðið var kallað suður á bóginn til þess að reyna að stemma
stigu fyrir framgangi Þjóðverja. Síðan hafa bandamenn oft gert tilraun
til þess að ná borginni frá Þjóðverjum, en það hefir mishepnast til þessa.
Hafa staðir harðir og langvarandi bardagar í nánd við bæinn og því
munu skemdirnar vera einna mestar þar.
í Lille voru um 200 þús. íbúar og iðnaður var þar mikill. Borgin
vrar fyrst reist af greifum nokkrum frá Flandern og kölluðu þeir borgina
Brysse!. En árið 1667 var borginni gefið nýtt nafn og þá nefnd Lille.
Undrafagrar og merkiiegar byggingar voru í borginni, þar sem nú
stendur ekki steinn yfir steini.
TJfram
eftir
0. Sweíf JTJarcfem
Framh.
XXIII. kapituli.
Vertu fáorður.
»Því fdorðari sem bœnin er, því betri er hún.« — Lúter.
Vertu fáorður, snúðu þér þegar að kjarnanum. Byrjaðu nálægt
því atriði, sem þú ætlar að enda við. Sönn vizka og hyggindi lýsa
sér hjá þeim, sem er fáorður. Loftið, sem vér ýtum við, þegar vér
öndum frá okkur verður sem þrýstiloft jafn aflmikið og sprengi-
tundur 0g getur sprengt sundur stórar klappir. Orðin tóm fást fyrir
ódýrt verð, en hugmyndir þær, er vekja og hvetja fjöldann til íhug-
unar eru jafn fágætar eins og gimsteinar.
»Hafið sem fæst orð,« var Cyrus Field vanur að segja við þá,
er áttu erindi til hans. »Tíminn er dýrmætur, stundvísi, áreiðan-
leikur og mælgisleysi eru heróp lífsins. Skrifið aldrei löng bréf.
Engin erindagerð er svo áríðandi, að eigi megi 'gera hennar grein
á einni örk.
Þegar eg, fyrír mörgum árum, var að leggja sæsímann yfir
Atlandshaf, þurfti eg að skrifa mjög áríðandi bréf til Bretlands. Eg
vissi, að bæði yfirráðherrann og drotningin mundi lesa það. Eg
skrifaði uppkast, sem tók margar arkir, svo fór eg tuttugu sinnum
yfir bréfið, og feldi orð úr því hvert sinni og stytti setningar, unz
það sem eg þurfti að taka fram, var ekki orðið nema ein örk.
Þetta bréf sendi eg og hafði það tilætlaðan árangur. En haldið þið,
að svo hefði orðið, ef bréfið hefði tekið 5—6 arkir? Áreiðanlega
ekki. Mælgjuleysi er fágæt gjöf, og stundvísin heíir orðið hyrning-
arsteinn undir mörgum auðnuveg. Ef eitthvað er fastmælum bund-
ið verður það að standa óhagganlegt og gerast stundvíslega. Eng-
inn kaupsýslumaður hefir ráð á að láta nokkurt augnablik ónotað
á þessum tímum.
»Sönn smekkvísi er í því fólgin«, segir Fenelon, »að hafa sem
fæst orð, velja vel úr hugsunum vorum, svo að röð og regla verði
á því, sem vér segjum, og gera þetta með stillingu«.
»Viljir þú vera napur í orði, verðurðu að vera fáorðu«r, segir
Southey, »því að það er eins um orðin og sólargeislana, að því meira
samandregin sem þau eru, þess dýpra brenna þau.«
Vizka þjóðanna felst í orðskviðum þeirra.
»Gættu þess að hafa eitthvað á samvizkunni til að segja og
þegar þú ert búinn að segja það, skaltu þegja« — segir Tryon
Edwartte.
Nótt í London.
Sem búast má við er fólk i borgum á Bretlandi mjög órótt 0
þessar mundir. Kemur það einkum fram i London, þar sem á kve
stundu er búist við árás Þjóðverja með loftskipaflota þeirra. BreZ
flugmenn hafa undanfarið flogið yfir þýzkar borgir og varpað niður
um sprengikúlum, sem gert hafa mikið tjón. Það er því ekki óhugs^
að Þjóðverjar muni fyr eða siðar gjalda þeim i líkri mynt, svífs 1 ,
London og varpa þar niður nokkrum sprengikúlum á helztu byg£llljf
arnar. Þetta er ekki óhugsandi, þó að ennþá hafi ekkert borið á slíÞ1
tilraunum. ^
En Bretar eru auðvitað við öllu búnir i þessu sem öðru. H>°£ ^
og þangað um borgina eru fallbyssur, sem ætlaðar eru til að taks
móti loftförum Þjóðverja. Og á nóttunum eru leitarljós látin leika
loftið fyrir ofan borgina, ef ske kynni að einhver Þjóðverji hefði v°^
sér yfir Ermarsund á lcið til London. ,
Myndin hér að ofan er tekin úr þýzku blaði. Bretastjþtn p •
bannað öllum að taka ljósmyndir af London um þessar mundir, og r ^
því undur, að Þjóðverjar skyldu geta náð þessari mynd. Þykir ^ . 0g
það góð sönnun fyrir því, að þýzkir njósnarmenn séu enn i borginnh
er ekki að vita hve mikið tjón þeir geta unnið Bretum með njósu
sínum.
iiff1
Fatasalan i Bergstaðastræti 33 B
óskar að fá 20—30 notaða karlmannsfatnaði, þó ekki mjög sHt0
Lítil ómakslaun tekin. — Areiðanleg viðskifti.
Beztu kaupin á allskonar fatnaði fá menn
í Fatasölunni í Bergstaðastræti 38 B.
Heinr. Marsmanfl's
vindlar
La Maravilla
eru langbeztir.
Aðalumboðsmenn á Islandi:
Nathan & Ol*0*
BERGENS N0TF0RRETN1NE
prPe'
Nætur, Sildarnætur, Tilbúnar Stangarnætur, Sn
nætur fyrir kópsíld, síld, makríl.
Fisknetjagarn, úr rússneskum, frönskum og ítölskum hai^P
Færi, Lóðarfæri, Kaðlar.
'\bW‘
Öngultaumar, Segldukar, Presenningsdúkar —t!
Presenningar.