Morgunblaðið - 19.03.1915, Qupperneq 1

Föstudag
19.
marz 1915
2. argangr
135.
tölublad
Ritstjórnarsími nr. 500 | Ritstjóri: Vilhjálmur Finser.
í safoldarprentsmið j a
Afgreiðslusími nr. 499
Dín I Keykjavíkur iRin
PIU | Biograph-Theater |S>I9
Þegar sjónin hvarf
Ljómandi fallegur og áhrifamik-
ill sjónleikur í 2 þáttum.
Gyldendals bókverzlun
hefir látið gera hann úr garði.
Beztu leikendur Noregs leika.
Síöasta sinn í kvöld.
D. M. F. Iðunn.
Fundur í kvöld á venjulegum stað
og tíma.
Fjölmenniö!
Sjálfstæöisfélagið
heldur fund
í GoodtemplarahúsÍDu
laugardaginn 20. marz kl. 8x/2 síðd.
Fundarefni:
I. Utanstefnur.
II. ísland og Danmörk
sarnan eða sundur.
Sjálfstæðismönnum einum verður
leyfður aðgangur.
t>að er ótrúlegt
en þó satt,
að dömukíæðin
okkar góðu, hafa
ekkerf fyækkað
í verði, þrátt fyrir mikla hækkun á allri ullarvöru.
Athviglð þetta fyrir páskana.
cHsg. <9. &unnlaucjsson & Qo.
Austurstræti 1.
Roquefort O s t u r
og egta
Ementhaler
Dýkomið í Nýhöfn.
A
3IE
Bl
K. F. 0. K.
Fundur í kvöld kl. 8 og hálf.
Allar stúlkur og konur vel-
komnar.
Hveiti
þrjár góðar tegundir
nýkomið
I Nýliöfn.
Mannborg
orgel-harmóníum eru búin til
af elstu verksmiðju Þýzkalands
í sinni grein. Stofnuð 1889.
Dassel
forte-piano og flygel hafa hlot-
ið einróma lof heimsfrægra
snilhnga. Meðmæli fjölda hér-
lendra kaupenda að hljóðfær-
unum til sýnis.
Odeon
grammofóna og plötur á þá
útvegar
^ftboðsm. fyrir ísland,
G. Eiríkss, Reykjavik.
Seinasta fftr
„Sterlings“ til útl.
N. B. Nielsen kaupmaður og
Ó. Sigurðsson skipstjóri teknir
fastir sem njósnarar.
Nauðsynlegt að hafa vegabréf.
F. C. Möller stórkaupmaður var
einn meðal farþega á Sterling, er
hann fór síðast til útlanda. Hann
hefir ritað syni sinum svo um ferða-
lagið :
Daginn áður en við komum til
Færeyja, var skipið stöðvað af vopn-
uðu kaupfari og tafði það okkur
margar kluklrustundir. Það var svo
slæmt í sjóinn, að eigi var unt að
talast við öðruvisi en með merkjum.
En er við að lokum héldum að öllu
væri lokið, kemur skipið grenjandi
á eftir okkur og spvr hvort farþeg-
ar hafi vegabréf. Það var seinasta
spurningin og eftir það fengum við
leyfi til þess að halda áfram.
í Færeyjum dvaldist okkur á þriðja
dag. Tók skipið þar 1380 tunnur
af hvallýsi. Daginn eftir að við
fórum þaðan fengum við niðaþoku.
Milli Shetlandseyja og Orkneyja var
skipið stöðvað af herskipi. Herfor-
ingi og 8 menn komu um borð og
athuguðu skipsskjölin. Leyfði hann
okkur þó að halda áfram og þótti
okkur vænt um það. A þessum
slóðum sáum við fjölda flutninga-
skipa og botnvörpunga. Höfðu sum
skipin uppi herfána. Þar voru og
mörg beitiskip.
Þegar við komum und;r Skot-
landsstrendur var farið að dimma af
nótt. Þar er ekki kveikt á einum
einasta vita, svo við hugðum lítið
gott til næturinnar. Maður getur
ekki að því gert, að hugsa um tund-
urduflin og báðum við því skipstjóra
að láta loga á öllum lömpum um
nóttina, og hafði hann ekkert á móti
því. Kronika er ágætismaður. Hann
var svo rólegur og öruggur, að okk-
ur óx hugrekki, svo við háttuðum, í
stað þess að vera á fótum alla nótt-
ina, eins og við höfðum fyrst ætlað.
Þegar við komum inn i Leith-
fjörðinn í gær (6. marz), var skipið
stöðvað hvað eftir annað. Þurftum
við að hafa herhafnsögumann og
eins skoðuðu herskipin alt innan-
borðs hjá okkur. Sjóliðsforingi nokk-
ur i einkennisbúningi og með al-
væpni tók að sér að athuga skjöl farþega
á öðru farrými. Þar voru tveir ungir ís-
lendingar. A 1. farrýmivorum við 3,
N. B. Nielsen kaupm, Ö. Sigurðsson
NÝJA BÍÓ
<3?róg ram
samfivcemt
götuauglýsingum.
Leikfélag Reykjavíkur
ímynd unarveikin
eftir Moliére.
Laugard. 20. marz kl. 81/*.
Aðgöngumrða má panta i Bók-
verzlun ísafoldar í dag.
Pantaða aðg.m. verður að sækja
fyrir kl. 3, daginn sem leikið er.
Kex
og
Kaffibrauð
sætt og ósætt
um 50 tegundir
kom með Botniu í
Liverpool.
skipstj. og eg. Þeir höfðu ekkert
vegabréf, og af þvi eg hélt að mitt
mundi ekki gilda, af því að eg hafði
ekki mynd af mér með og er auk
þess 10 cm. hærri en í skjalinu
stóð, þá sagði eg fyrst að eg hefði
ekkert vegabréf. Þá varð nú fjand-
inn laus. Skipið mátti ekki fyrst
um sinn koma inn í hafnkvína, og
þvi var lýst yfir að þeir Nielsen og Ól.
Sig. væru herfangar. En eg sýndi þá
vegabréf mitt, og sögðu herforingj-
arnir að það væri »all right«. Eftir
að skipið var að lokum komið inn
í hafnkvína, hófust yfirheyrslurnar.
A landgöngubrúnni stóðu hermenn
með alvæpni, en tveir herforingjar
yfirheyrðu fangana. Það var auðséð,
að bæði þeir, og eins tollstjórnin,
gerðu alt, sem í þeirra valdi stóð,
til þess að koma í veg fyrir, að
»njósnararnir« yrðu hneptir í varð-
hald, því þeir voru vissir um sak-