Morgunblaðið - 05.09.1915, Blaðsíða 2

2
==
MORGUNBLAÐIÐ
3Œ3IE
3I=]IE
DIEj
I
I
□E
JBirefíj c&lónQÍ, cKvisttau, SœnguréúR
er bezt að kaupa hjá
cXaralói cflrnasyni’
Hafnarstræti 4.
nr=»i------=nr=nar
111
!!□
Þak-
Gólí-
Veggja-
Loft-
Pappi
stórar birgðir, lágt verð hjá
Jónatan Þorsteinssyni.
vér hörfuðnm undan til betri varnar-
stöðva, og ollum þeim feiknamiklu
manntjóni. Vér handtólyim ioo
liðsforingja og 7000 hermenn og er
einn þriðji hluti þeirra Þjóðverjar
(hitt Austurrikismenn).
Vér hörfum undan frá Styr og
Galizíu yfirleitt og verjum hverja
hreyfingu hersins með afturfylking-
unum. Höfum vér handtekið þar
menn svo hundruðum skiftir og náð
vélbyssum og öðrum hergögnum.
En í Austur-Galizíu unnum vér stór-
sigur hjá Strypa. Óvinirnir hörfa
þar óðfluga undan á stóru svæði og
höfum vér náð þar 30 fallbyssum
og handtekið 1000 menn, og er
helmingur þeirra Þjóðverjar.
Sjóndeildarhringur
ísl. íþróttamanna.
Nýtt met á 50 yards sundi er
nún^ 22 3/5 sek., sett í júlf þ. á.
Metið var áður 23 2/5 sekundur, bæði
þessi met hefir hinn snjalli röskleika-
maður Kahanamoku sett. Hann er
líka sá langsnjallasti sundmaður i
heimi á sprettsundum, frá 25 til 150
stikna. Hj. Saxtorp hinn danski
vann h'ámark Dana i júli 1915 á
100 stikna sundi; tíminn var ekki
góður, 77 */B. Duglegri var 15 ára
gamall Svíi, að nafni Kaj Hansen,
er svam þessa sömu vegalengd á
70% sek. í Stokkhólmi í *sama
mánuði. Um sama leyti svam
Svíinn Ville Andersen 500 stikur á
7 mín. 55 sek., en Daninn Harry
Hedegaar, sömu vegalengd á 8 min.
52 V5 sek. Munurinn er skrambi
mikill, eins og sjá má af þessu —
tæp mínúta á þ. 500 stk. En þó
verður munurinn meiri ef bera ætti
okkar 500 stiku sundmenn saman
við þessa kappa, og er það reyndar
mjög skiljanlegt, þar sem að okkar
kappsund fara fram í opnum sjó —
og honum köldum c. 12 gr. c. —
en þessi kuppsund þeirra fara fram
i sundhúsum, þar sem kuldinn er
ekki til hindrunar^sundinu eins og
hjá okkur. Hvenær skyldi annars
.sundhölU (fyrirgefið þið dyrfskuna)
eða að minsta kosti almennilegar
sundlaugar verða til hér í höfuð-
staðnum? Sundlaugarnar eru alt of
litlar, aldrei er hægt að láta fram
fara þar t. d. kappsund, eða dýfing-
ar, því siður vatnaleika, eins oc;
»Vaterpolo«, »kunstsund« eða björg-
unarsund, sem eru þó hin nauðsyn-
legustu, og allir ættu að læra, áður
en þeir verða þátttakendur i kapp-
sundum.
Þing og stjórn Svia veitir árið
1915 62,000 kr. og árið 1916 75,000
krónur til styrktar og útbreiðslu
iþrótta þar í landi; ekki er að furða
þótt Sviar séu vel á veg komnir í
iþróttum.
Lengsta »diskus«-kastið í ár (26/6
'15) mældist 44.81 stika og var það
jötunn að nafni Arlie Mucks frá
Wisconsin sem kastið átti. En enn-
þá er finski stúdentinn Taipale
beztur — með kasti er mældist
48,27 stikur, sem er líka heimsmet.
Met Dana er nú 40,62 stikur —
(Valter Jensen í júlí s.l.) var áður 38,45
stikur. Danir eru farnir að herða
sig. Lengsta kastið okkar er 33,88
stikur (Sig. Pétursson). Svo óhætt
er að herða sig, ef ekki á við þetta
að sitja.
Mönnum blöskruðu 100 rasta hjóla-
kap'þreiðar þær (Rvík—Þingv.—Rvík)
sem »Morgunblaðið« ætlaði að stofna
til. Fanst það heldur langt. En
hvað segja menn um 100 mílna
hjólakappreiðar þær, er Sviar stofn-
uðu til i júní síðastl. (Stokkhólm—
Gautaborg—Stokkh.). Og þreytt var
í'stormi og rigningu — ekkert sýnd-
ist bíta á íþróttamennina. Sá fyrsti
A. W. Persson, rann skeiðið á enda
á 51 klst. 41 mín. 222/5 sek., sá
næsti var 16 klst. á eftir honum.
Röstina (1 km.) hleypur fljótasti
Daninn á 2 mín. 41 sek., en sá
fljótasti hér (Sig. P.) á 2 min. 45
sek. Svo ekki vantar nema herzlu
muninn þar.
Merkilegt er að frétta það úr hild-
arleiknum, sem nú er háður, að fyrst
eru það íþróttamennirnir — hlaup-
ararnir og hjólreiðamennirnir, sem
falla í bardaganum. Frakkar hafa mist
2 beztu hlaupara sína, Jean Boen og
Andrée. Þjóðverjar — sem reyndar
fréttist litið af — hafa lika mörg og
stór skörð í sinni miklu iþróttafylk-
ingu. Bezti Maraþonhlaupari þeirra,
Lúdecke, er fallinn, einnig E.
Mickler, ein af alþjóðahlaupurum
þeirra. Hann hljóp 1 röst á 2 mín.
23*/5 sek. — og er það ennþá heims-
met (record).
Engu siður en knattspyrnan eru
hkup sumariþrótt — og meira þó —
alt árið er hér hægt að æfa hlaup
— (skiðahlaup ef ekki vill betur og
er þá ekki valið af lakari endanum).
En hér eru sjaldan þreytt kapphlaup
— eins og það þó er góð æfing.
íslenzku smalarnir ættu þó að vera
slálfkjörnir hlauparar (þótt illa tækist
til í miluhlaupinu forðum). En það
var af vankunnáttu og æfingaleysi.
Þess vegna: Æfið ykkur að hlaupa.
Úr bréfi íþróttamanns, sem dvelur
erlendis:
—--------»Menn úr ýmsum fé-
lögum æfa saman i bróðerni, og
keppa i bróðerni. Rétta hver öðr-
um hendina (líka i knattsp.) eftir að
kapphlaupi er lokið, brosandi og
másandi, og aldrei i eitt einasta skifti
hefi eg heyrt brydda á öfund eða
óvináttu þeirra á milli. En þeir eru
ekki kappsminni að heldur.«--------
Svo mörg voru þessi orð.
Athugið þau íþróttamenn!
Á vestri vigstöðv
unum.
Hvenær skríður til skarar?
í dag er liðið eitt ár siðan Þjóð-
verjar biðu ósigur sinn hjá Marne-
fljóti og urðu að láta undan siga.
Þá var París borgið og þá breyttist
nernaðurinn þar vestra algerlega.
Hvortveggja herinn reyndi nú um
hríð að kornast á snið við hinn.
Var það aðeins hægt að vestanverðu,
því að austan brotnaði ófriðarbrim-
ið á Sviss, sem enn stendur eins og
»klettur úr hafinu«. Herirnir færðu
sig því stöðugt vestur á bóginn,
þangað til þeir ráku sig á hafið —
og lengra gátu þeir ekki komist.
Þar með var framsókn beggja lokið,
»viðureignin storknaði i skotgröfun-
um«, eins og einn fréttaritarinn hef-
ir komist að orði. Síðan hefir eng-
in eða mjög lítil breyting orðið.
Þjóðverjar hafa þó heldur þokast
aftur á bak, en það er ekki teljandi.
Altaf hefir verið barist á hverjum
einasta degi og altaf hafa margar þuS
undir manna drepnar og limlestar-
En altaf er nóg lið til þess að fy ^
í skörðin og herlínurnar eru alta
sem órjúfandi múrveggur. ^ess
vegna hefir báðum óað við að leg$i3
til höfuðsóknar, en af kappi búast
þó báðir við því, vegna þess að ein'
hverntíma verður að skríða til skarar-
Ameríkskir fréttaiitarar hafa þflð
eftir frönskum og brezkum herfor-
ingjum, að þeir bíði þess að fí
nægileg skotvopn. Búast þeir vi&
því að það verði um veturnætur eða
fyr, og muni Þjóðverjar þá fá þann
skell, sem þeim ber. Allir treysta
þeir á Lloyd George. »Biðið þang'
að til Lloyd George hefir látið smiða
nóg af sprengikúlum handa okkur,
og þá skuluð þið sjá að við sópum
Þjóðverjum eins og fisi burt úr
Frakklandi og norður yfir Rín4*
Þetta er í fám orðum álit banda-
manna. En þótt maður búist n4
við þvi að Þjóðverjar verði nokkuð
þéttari fyrir heldur en fis, þá er þð
enginn efi á þvi, að bráðum verðuf
hafin sókn af bandamanna hálfu og
munu þeir þá leggja fram alla krafta
sina.
Og i annan stað búast Þjóðverjaf
til sóknar. Hafa þeir nú um langa
hríð lagt alt kapp á það, að sú sóku
yrði sem öflugust. Þeir hafa dregið
saman ógrynni af skotfærum og
skotvopnum bak við herlinuna. Þaf
hafa þeir og gert fjölda flugstöðva
og furðulega mikil matvæli hafa þeif
þar einnig. Segir svo fregn, seiö
komin er frá Belgíu seint í ágúst*
mánuði, að þótt Þjóðverjar fari mjög
leynt með allan þennan viðbúnað
sinn, þá muni honum þó bráðufli
lokið og muni þeir þá þegar hefjast
handa og sækja að bandamönnum
með eldi og stáli og öllum þeitu
vopnum, sem hugvit þenra hefif
kent þeim að nota.
Það má því búast við að hvorif
tveggja hefji sókn um sama leyti*
Verður það hræðilegur árekstur og
er þá eigi nema tvent til: Annað-
hvort verður sóknin svo jöfn, að
ekkert vinst á og alt verður í sömn
skorðum eftir sem áður, eða þá að
annaðhvor herinri brýtur hinn á bak
aftur. En hvor verður hmn sterki?
Sildaraflinn
fyrir norðan.
Skip þau, sem nú stunda silð'
veiðar fyrir Norðurlandi, hafa þegaí
aflað og saltað 279.000 tunnur ^
sild, auk þess sem farið hefir i bræðsl°'
verksmiðjurnar.
Vér áttum tal við Akureyri i
og var oss sagt að sildarafli hefð5
verið góður seinustu þrjá dagan3’
En áður höfðu gæftaleysi bagað.