Morgunblaðið - 10.03.1919, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Vátrygging&r
Trondlijgms YáírygglE|iríéiií I í
AUsk. bruaatryg^ingð?.
Aðalnmboðsmsðar
Flna«n}
Skólavörðustig 25.
Skrifstoíut. sVi—61/,sd. Tal*.
Síunnar Cgilsan,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími fcl
SJé-, Stríðs-, Brunatrygilncer
Talsími heima 479.
Det tyl octr. BraDðissEriiit
Kanpmannahöín
vitryggir: hÚs, hósgðgu, »11»
fconar vðruíorða o.s.frv gtg;
cldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—S c.k
i Austurstr. 1 (Bdð L. Nielseaj.
N. B. Nioleðvt
»SUN INSURANCE OFFICE*
Heimsins elzu og st*rsta vátrfgi
ingarfélag. Tekur að sér allsköíí
kranatryggingar.
Aðlumboðsmaður hér á landi
Matthias Matthiasson,
Holti. Talsimi 495
cZrunatryggingar,
sjó- og striðsvátryggingar.
0. lobason & Tiaabwr.
Leyst úr læðing
Ástarsaga
eftir Curtis Yorke.
1
---- 40
— Penelope hefir alveg rétt íyrir
sér, Fedora, greip Anita fram í, í ásak-
andi eldri systur tón. Þú talar eins og
fávíst barn. Þú ættir ekki að vera með
þref. Er það mamma!
— Bréf ? sagði gamla konan og brosti
ánægjulega. Nei, eg hefi engin bréf
fengið í dag. Það er heldur engin xurða,
því eg skrifa engum.
— Blessunin mín, mælti Fedora og
hló tilgerðarlega um leið og hún kysti
móður sína og lagaði á henni húfuna.
£ú ert ekki vitund heyrnardauf, elsk-
án mín. Og ef nokkur segir það, skal
hann finna mig í fjöiunni.
— Nei, það er öðru nær. Að hverju
er Estella að hlæja ?
— Hún er að segja Anítu af voða-
lega skrítnum páfagauk. Hann segir
Svo margt hlægilegt.
— Ægilegt! svaraði kerlÍDg gremju-
/
lega. Hvernig í ósköpunum œtti mér að
finnast það? Blessuð vertu ekki að
þessum barnaskap.
Þær frænkurnar fóru báðar skelli-
hlæjandi.
19. kapítuli.
Þegar þær voru komnar á hoimleið
og gengu eftir Kensington High
Street, mælti Estella:
— Ó, hvað þessar Warrens-mæðgur
eru skemtilegar. Er það ekki satt?
Penelópe svaraði engu.
— Eg veit, að þér geðjast ekki að
þeim, mælti Estella enn. En hitt veit eg
ekki, hvernig á því sténdur, því að þær
aðdá þig.
— Slík aðdáun er mér viðbjóðsleg,
mælti Penelope.
— Óttaleg vitleysa er í þér, svaraði
frænka hennar. Við höfum ekkert leyfi
til þess að tala svo um kunningja okk-
ar, sem hafa gott álit á okkur.
— Mig varðar ekkert um álit þeirra
á mér, svaraði Penelope — þvert á
móti.
— Elsku Penelope, talaðu ekki
svona.
■ — W'arrens-mæðgur koma mér alt af
í slæmt skap. Auðvitað er mér alveg
sama um kerlinguna. Hún er að vísu
hálfgerður bjáni. En þær systurnar
eru óþolandi.
Um kvöldið komu þau Kathleen og
•Tónatan, eins og Estella hafði spáð.
Penelope hafði gert það af stríðni, að
hringja til þeirra og beðið þau að
koma.
Estella var í afbragðs skapi.
— Ó, hvað þið eruð væn, að koma
alt af þegar við Penelope erum einar
lieima, mælti hún. En þó langar mig
ákaflega til þess að þið kæmuð eitt-
hvert kvöld, þegar Mr. Conyers er
heima. Eg held — .jæja, mér finst hon-
um hálfvegis gremjast það, að svo virð-
ist, sem þið forðist hann. En það er
víst ekki rétt ?
Penelope brosti gletnislega.
— Eg vissi ekki betur en eg hefði
sagt þér frá því, Estella, að eg hringdi
til þeirra systkinanna og bað þau að
koma í kvöld.
— Nei, elskan mín, það sagðir þú
mér ekki. Og auðvitað hefði eg fremur
búist við því, að þú byðir þeim heim.
þegar Ronald er við.
Kathleen vaxð skrítin á svip, er húu
hlustaði á þetta, og Jónatan vissi ekki
hvaðan á sig stóð veðrið. En oðar en
hann varði var Estella komin til hans
og hafði tekið hann tali.
I
aS4SaiÆJiBSS.'5:U"a..-í5K
Trolle & Rothe h,f.
Brunatryggingar.
Sjé- og striðsYátryggiagar
Talslmi: 235
Sj ð tj óns-erindr ekstnr
skipaflutnÍEgar
Talsiml 429.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N S KAABER.
BTEINDOK GUNNLAOGSSOK,
yfirdómslögmaður.
Túngötu 8. Sími 10 B.
Heima kl. 4y2—6.
1 Bókabúðinni á Laugavegi 18
fást ódýrar gaxnlar söga- og frieðÞ
bækur, ixml. og erlendar.
Saumastofan
Ágæt vetrarfrakkaefai. — Sömuleiðis
stórt úrval af allskonar
Fataefnum.
Komið fyrst í
Vöruhúsið.
Kaupið Morgunbl.
Hann var alt a£ fjarska kurteis við
hana í tall. En þó var það auðfundið,
að honum gejaðist ekki að henni. Má
vera, að Kathleén hafi haft áhrif á
hann í því efni, en eins og fvr mun
getið, var henni frá upphafi í nöp við
Estellu. Þó getur vel verið, að honum
hafi sjálfum ekki fundist neitt til uni
hana. Hver getur dæmt um það ?
En Estella var alt af innilega kurteis
við Jónatan. Má vera, að hún hafi haft
sínar sérstöku ástæður til þess. En
hvorugt sj'stkinanna tók vináttumál-
um hennar. Hún tók þó ekki til þess.
Það getur vel verið, að hún hafi ekki
tekið eftir því, að þeim leiddist hún.
— Hvernig ætlið þið að evða jólun-
um? mælti hún, eftir að hafa brotið
upp á ótal samræðuefniun.
— í kyrþey og næði, mælti hann.
Eins og við erum vön.
— Hefir Penelope ekki boðið ykkur
til kvöldvérðar liér?
— Við förum aldrei að heiman á
jólakvöldið, mælti hann.
— Hvers vegna?
Hann svaraði engu.
Estella brosfci lítið eitt.
— Á eg að segja yður eitt ? Stundum
kemur það að mér að efast um, að þið
Kathleen getið verið tvíburar.