Alþýðublaðið - 21.05.1958, Blaðsíða 7
Miðvikudagur 21. maí 1958
AlþýSublaSií
SPÉSPEGILL
VINUR MINN, Upton Sln-
clair, er eiginlega hálfgerður
vandræð'agripur. í hvert skipti
sem ég skrifa um hann, segi
ég við siálfa'ii mig, að nú sé
nóg komið af svo góðu um
þann raann. cg þ°ir séu sann-
arlega fleiri. sem eigi það
skiilið að á fcá sé minnst. En
íyrr en varir er ég farinn ð
skrifa um hann enn einu sinni.
Og nú er komin út ný bók
eftiy hann, ,.It Happened to
Didymus." Það kom fyrir Di-
dytmus.
. Eg var að því kominn að
segja, að bó'k þéssi fiallaði um
trúmál, en það vaeri sam-
ikvæmara isannleikanum að
segja, að hún fjailaði um feril
og örlög mannkynsins. Þetta
er skemmtileg frásögn af
stulku einni og nokkrum ná-
ungum, sem stofnuðu sértrúar-
flokk. Til þess að fá fráscgn-
inni bakgrunn, hefur Sin-
clair að því er virðist, rarm-
Sakað ó>helgu g.uðspiöllin hvað
frumkristnina snertir. Síðan
hefur hann frásögnina af garð-
dreng. náunga, sem vélslær
skrúðgarða í Los Angeies, en
kemst allt í. einu að raun um,
að hann lumar á mætti til
kraftaverka. Skírir Sinc-lair
náunga þennan Didymus, sem
samkvæmt erfðasögninni, var
það 'nafn, sem heilcyum Tóm-
asi var géfið, þsgar hann
stofnaði kristir.n söfnuð á
Malabarstr önd inni.
Kraftaveirkamátturinn kom
náunga þessum að raunhæfust
um motum að því leyti, að
hann gat notað hann til fjár-
öflunar. Hann gst snúið sér að
öðrum náunga og ssgt s-m
svo: „Þú ert með búsund dala
seðil í brjcstvasanum.11 og fcá
stóð það heima. Seðillirm
stóðst meira að segja ströng-
ustu ram.’líóikn scvíræúinga
bandarísku ssðlaprentunarinn-
ar — hann var ósvikirm. Og
svo lék hann sér auðvitað að
öllum þessum veniulegu
kraftaverku.m, til dsemis að
svífa í lausu 'lofti eða láta
aðra svífa í lausu lofti, au'k
þess sem hann gat læknað
sjúka án þess að þekkja sjúk-
dóminn eða gi ípa til mst ala.
En þessi 'kaliforniski krafta-
verka æk'nir gat að sjálfsögðu
ekki látið sér nægja að beita
þessum sérkennilegu h.æfileik-
um sír.um sér cg nágrönnum
til gEgns og ske'msmtunaf. Vit-
anlega varð hann að stofna
fyirirtseki á grundvelli' þeirra.
Peningarnir ollu ekk; nsinum
vandræðum, fest voru kaup á
gömlu hofi, sem var gert upp
að nýju og þangað streymdi
svo mannfiöCdinn tii aö dansa,
EIGUBSU8
Bifrtíiðastöð Stemdörs
Sínnj 1-1S-8Í'
—o—
Bifreíðastöð Reykiavíkm
Sími 1-17-20
SENDIBIUI?
Scndibílastöðin bröstjstf
Sími 2-21-7=
syngja og verði' heilbrigður. j
Fyírirtækið blc.r.gaðist dag j
frá degi.
Þá kcm að fcví að náunginn
varð eins og heilágur Tómas,
og eins og vfirleitt tíðkast í
austrænufn trúarbrögðum, að j
vera af mey fædöu”. — oj það j
fór að lokum með fyrirtækið á !
hausinn. Fg er ekki frá því að ;
ýmsum trúuðum finnist sú j
fráscgn vinar míns ganga guð-1
lasti næst og telií honum !
heppilegar að rita skáidsögur :
urn þióðfcC.agsmál en trúmál.
En það verðu.r að segjast að j
þau hin sc.nu máttarvöld sem 1
gæddu náungann hinum dular-
fuila krafti, leiddu hann út á
eina fyrirtaks eyðimörk í
Kaliforníu og komu honum þar
í kvnni við eina herlega rauð-
hærða mey, sem revndist fús
að taka að sér Mutverk hei-
lagrar Maríu. en dauðsá eftir
öilu samí.,i þegar til kom, þar
sem allt ætlaði vitlaust að
verða í musterinu við hennar
þangaðkomu. Þessi trúarfökk
ur og öll hans guðsþjónusta
hafði nefnileffa á sér flest ein-
kenní ho'öywoodlátæðisins en
átti fátt sameiginlegt með húi
um einlægu og auðrnjúku til-
biðjer.dum, sem fyrrum leit-
uðu út á eyðimörkina. Rétt
var það. að margur hlaut
meinabót. en nú komst sá
kvis á. að sú meinabót entist
ekki öllum lengi og áður en
langt um leið, tóku Velvak-
endur, en svo 'nefndust þeir
sértrúarmenn, að göta í-
skyggilega öllum þeim dyggð-
um. sem kraftavarkanáunginn
hafði innrætt þeim. Og þá var
auðvitað ekkert annað eðli-
legra en hin him'nesku mátt-
arvöld kipptu líka að sér
hendinr.i, sviptu Didymus cil-
um krafti cy létu hann eiga
sig. En hann lék á móti og
kvæntist þeirri.. rauðhærðu.
Eg var langt kominn með
bcki'iia og var enn á beirri
skoður, að þatta vseri allt sam-
an leikur skáldsins, en skildi
loks hvað var. Eins oy svo
marg-'r, hefur Uoton Sinelair
trúað á margt um dagana.
jafnvel hina fjarstæðukennd-
ustu hluti. Hann hefur verið
scsíalisti- cg aðhvllst ótal
stefrur og trúarbrögð.
Það er Harrv, sem söguna
segir, c-g tekur á sig gerfi
höfundarins. Og hann hefur-
einn boðskap að flytja. þolin-
mæði. Þegar Didymus ætiiar
vitlaus að verða, vegna skiln-
ihgsleysis almen'nings, eins og
sumum sósíalistum hættir við,
þá er bað Harry, sem segir allt
af að fólk þurfi tíma til að 1
venjast breytingunum. Hann
scgir undir lckin:
,.Við þrjú horfum nú um öxl
til æfintýralegra atburða og
ræðum okkar á milli hvaða á-
lyktanir’ megi af þeim draga.
Við látum þetta ekki gera okk-
ur að óforbetranlegur svart-
sýr.ism&nnum. Við rvfjum upp
með okkur þá staðreynd, að
það hefur tekið mannveruna
óratima að þroskast, ef til vi'll
millj'ónir ára, en menning
hefur ekkj. staðið nerna í
nckki-a aldatugi. Það er þýð-
ingarlaust að æfö að hægt sé
að þvinga fólk. Fóikið hérna
í Los Angeles verður að fá að
halda áfram enn um skeið að
vaða í villu og svíma og þjást
fyrir það, því að Guð hefuir nú
einu sinnj ákveðið að þannig
skuli það ganga. Nú, hver veit
raunar nema ein'hverntíma fæð
ist þá snillingur, sem breytt
getur þessu náttúrulögmáli, og
verði það, þú skulum við ekki
vera í hópi þeirra sem hrópa:
..Krossfestið hann!“ ”
Þetta er þá lífsspeki Uptons
Sinelairs, þegar hann er átt-
ræður. þessi eru orð hins
aldraða umbótaman'ns, sósial-
istans, sem farinn er að taka
öllu með ró. Hann er enn trú-
aður á framfarir, en hann við
urkennir, að þróunin sé og
vcrði að vera hægfara, og
jafnvel kraftaverkamenn fái
þar ekki neinu um þokað.
„Segið til, ef hann fer í taugarnar á yður.
,,Vatnamúsikin“ eftir Hándel.
VEGNA umræðna, sem fram
hafa farið að undanförnu í blöð
um og vdðar um rafmagnsmál
Andakílsárvirkjunar, sérstak-
lega í tilefni af rekstri sem-
entsverksmiðju, sem hefst nú á
EINAR BJÖRNSSC’N skrif-
stofumaður hiá Ti.ygginga-
stofnun ríkisins er Lmmtug
ur í dag. Hann er fæddur :
Reykjavík, en flutti barn a
áldri til Sjyðisfiarðar og óls'
þar upn. Rúm’ega tvítugur
flutti har.n til Reykja’víkur
en hafði áður tekið gagn
fræðapróf við Menntaskólann
á Akureyri.
Er hann kom til Reykjavíik
ur, vann hann fyrst alla al-
genga vinnu, en er Vinnu-
miC.unarstofan tóik til starfa
1935 gerðist hann starfsmaður
heiinar og vann þar unz hún
hætti stcrfum. En skömmu
síoar réðst hann ti1 starfa hjá
ri-'ryggingastofnun ríkisins og
hefur verið þar siíðan.
Ungur gerðist hann félagi í
reglu góðtemt'lara og hefur
hann unnið mikið starf þar.
fyrst á Seyðisfkði og síðcn
hér í Revkiavík. Hann hefur
verið í framkvæmdanefnd
Stó'rstúku íslands, einnig í
Einar Björnsson.
frEmkvæmdanefndum Um-
dæmisstúku Suðurlands og
Þmgstúku Reykiavíkur; m. a.
hefur hann og verið þing-
templar í tíu ár og enn etr
hann í framkvæmdanefnd
þingstúkunnaf. Þó hefur sá,
er þetta ritar, kynnzt honum
bezt sem efcnum af forráða-
mönnum St. Víkings, en ,í henni
hefur hann verið félagi síðan
1931 og oftast í stjórn stúk-
unnar. Starfi æðstatemplars
befur hann, gegnt lengur en
nokkur annar. Ennfremur
hefur hann verið í hússtjórn
GT-hússins cg í stiórn SGT á
annan áratug. Þá hefur hann
í mörg ár stiórnað- hiálparstöð
Þingstúku Reykjavíkur og
hin síðari ár í samvinnu við
Áfengisvarnarnefnd Reykja-
víkur, en hjálparstöð fcessi
starfar, svo sem kunnugt er,
til hiálpar þeirn, sem eiga i
erfiðleikum vegna dry-kkju-
skapar sín og sinna. Ennfrem-
Ur var fyrir hans forgöngu sett
á stofn bókasafn IOGT og er
þar samankominn nú megin-
hluti þess, s’em gefið hefur ver-
Framhald á 9. síðu.
næstu vikum á Akranesi, þykir
rétt að bírta almenningi eftis- •
farandi upplýsingar, til þess a®
leiðrétta missagnir, sem frarn
ha-fa komið. ;
Andakílsárvirkjunin var
byggð á árinu 1947 og hefurþvi
starfað i 11 ár á þessu ári. -Elr
þar með liðinn sá tími, sem bá-
izt var við í upp'hafi að virkj-
unin myndi n.ægja fyrir orku-
veitusvæð-i sitt norðan Hvai-
fjaroar. Þegar virkjunin vár
bvggð. var gert ráð fyrir, að
hún yrði stækkuð þégar þar að
kæmi og þörf yrði aukinnar ra£
orku á veitus-væði hennar.
Niú hefur viðhorfið breytzt
þannig, -að Andakílsárvirkjun-
ir verður ekki stækkuð að sinnj
eins og þó var ætlað og möga-*
legt er. Allt það fjármagn. s6m
ráðstafað hefur verið á undan-
förnum árum til bygginga?
orku-vera fyrir Suðv-ésturlancJ,
hefur eins og kunnugt er fari-ð
til þess að auka raf-orku Sogs-
veitukerfisins, einkum meðvíS-
bótarvirkj-unum í Sogi. Aí
þessu leiðir, að notendur raf-
magns á orkuveitusvæði Anda-
kíisárvirkjunar verða að leiía
til veitus-væðis Sogsvirkjuna'-
innar, þegar þörf er aukimiar
raforku.
A síðustu árum hefur það því
legið ljóst fyrir, að leita yrði út
i fvrir veitusvæði Andakílsár-
, virkjunar e-ftir aukinni raí-
orku. Þróunin hefur líka hvai-
vetna beínzt í þá átt, að tengja.
Framhald á 8. siðu.