Morgunblaðið - 28.05.1925, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Wa'TOM
■ r
P,
eru siðustu forvöð að ná i
Noregssaltpjetur
Heilbrigðistíðinði.
Heilsuf arsf r j ettir.
(Reykjavík).
Engin ma*nusótt, mislingar,
skarlatssótt, barnaveiki eða tauga-
veiki síðustu viku
Kvef- (influensu) -faraldur —
heldur stöðugt áfram, og tekur
nú einkum börn. Hafa nok'kur
Jjeirra fengið lungnabólgu.
Hlaupabóla hefir gert vart við
sig nokkrar undanfarnar vikur.
Hjeraðslæknir.
af berklavoiki í 1 ö ár, þó þau væru
öll á berklaveikum heimilum.
Ekki er það vonlaust, að hjer sje
fundiri ný leið til þess að útrýma
berklaveiki. Aftur fær Sanokrýsínið
fremur daufar undirtektir í flestum
rlendu læknablöðunum. Þykir reyn
ast miður vel og vera hættulegt.
G. H.
Ennþá fást nokkrar spekk-
aðar rjúpur til Hvítasunn-
unnar, í
Matarbúðinni
Laugaveg 42.
Sími 812.
þeir reyni það, en 'koma sjer ekki
að því að fara til læknis. Svo
ganga þeir með lúsina og „mó-
rauða samviskuna“ ár eftir ár,
líkt Og gerist um geitur. Læknun-
um er það sönn ánægja, að losa
menn við þennan óþverra, því
þeir vita vel, að það er hreinn
velgjörningur. pað kemur þá oft
upp úr kafinu, að sjúklingarnir
segja þeim langa sögu af áhyggj-
um sinum yfir þessu og ýmisleg-
um tilraunum að lækna sig.
sjá ummæli dönsku blaðanna um1
vður, ef' þjer liafið þau við hend-'
ina. —
— Velkomið, segir hann. . |
Dómar dönsku blaðanna um
Valagils voru nokkuð misjafnir,'
eins og gengur og' gerist, þegar
ungur óþektur söngvari kemur ^
fyrst fram á sjónarsviðið. Vjer ^
tilfærum orð hins merkasta söng'-
dómara í Danmörku, Hugo Selig- ^
mann’s, sem skrifar í Politi'ken:
Hann segir m. a.:
„pessi tmgi íslendingur hefir
fagra, mikla og mjúka ,barvton‘-
rödd, og er eitthvað „vilt og frískt
í hljómnum.“
— Ætlið þjer að syngja aftur
í Höfn að vetri? spyrjum vjer.
— Já — og líka í Stokkhólmi.
Grammófónar
og plötur
Munið að birgja yður upp
plötum fvrir hvítasunnu. Enn-
þá eru nokkur eintök óseld a£
dýrustu sjæcialplötunum, sem nu
seljast fvrir hálfvirði, (frœgustu
tónsnillingar heimsins). Skagfjebl
plötur (undirspil. próf. Sv. Svein-
björnsson). Nýtísku dansplötur
(lögin úr „Spánskar nætur“ °S
,.Haustrigningar“). Lögin úr ,Der
var engang —“ á nótum og pl°t-
um. —
Hljóðfærahúsið.
Nýbýlamálið.
Andlegar farsóttir.
Nl.
Rólusetning við berklaveiki.
Flestir læknar ern sammála nm
það, að seint muni berklaveikinni
verða útrýmt með heilsuhælum,
hjálparstöðvum o. þvíl., þó ekki e
um betra að gera sem stendur.
I Heilbrt. hefir áður verið minst,
á bólusetningu Calmette’s. Ilún var
innifalin í því, að bann gaf ung-
börnum inn lifandi berklasýkla, sem
böfðu svo lítinn sýkingarþrótt, að'
þeir sökuðu ekki börnin. Til þessj
voru valin börn, sem voru á berkla-'
veikum heimilum og í mikilli hættu.
Börn þessi hafa nú verið skoðuð
mánaðarlega í 3 ár. Af 178 börnum
hafa 5% dáið eðlilegum dauða en
169 lifa enn við góða heilsu og hefir
«kki orðið vart við berklaveiki í
neinu þeirra, þrátt fvrir það að |
þau hafi öll orðið fyrir mikiili j
smitun. Enskur læknir hefir ger'.!
svipaðar tilraunir á 40 börnum, en j
notaði berklalvf (tuberkúlín). Öll
börnin lifðu og ekkert hefir sýkst
Best úrwal-
Axla-
bönd
Vasa-
klútar
Pólitísku faraldrarnir
gera meira- eða minna vart við sig
á liverju ári og má svo heita, að
þeir sjeu samfara öllum kosningum,
sem hiti hleypur í, svo ekki sje tal-
að um stríð og stjórnarbyltingar,
þegar heilar og hálfar þjóðir verða
eins og vitstola. Hver maður, sem
komið hefir inn á æstan,' fjölmenn-
an fund, getur þreifað á því sjálfur
live smitandi æsingin er, og hve lít-
ið gildi öll skynsamleg rök hafa.
Þessi ósköp fylgja allri lýðsfjórn,
þar sem alt er komið undir atkvæða'
fjölda, og cngin undur þó pólitísku-
leiðtogarnir noti sjer þessi fantatök
á fjöldanum. •
En hvað. er þá af öllu þessu að
læra? Það helst, að gá sín vel, þeg-
ar eitthvert bersýnilegt írafár gríp-
ur fjölda manna. Þegar farið er að
fullyrða eitbhvað mjög freklega og
stóryrðin fjúka, þegar einhver
Brama eða Voltakross á að vera
i
fundinn við sjúkdómum manna eða
þjóðfjelagsins, — þá er fylsta á-
stæða til að spyrja: hvnr eru sann- \
nnirnar, er þetta ekki 'aðeins óheil-'
brigður fara-Idur? Oft er það þá.
leiðbeining, að spyr.ja sjálfan sig
hversu ráðin myndu gefast, ef farið
væri eftir þeim á heimili manns
sjálfs eða á einum xveitaba\ sem
maður þekkir vel. Það, sem gefst
illa á einu heimili er naumast þjóð-
ráð fyrir landið. Kviksögum, sem
ganga manna á milli skyldi enginn
trúa.
G. H.
Flatlús.
j4íMitdmjfhncu>on
Hjer gefst mönnum á að líta,
hversu flatlús llítur út. Mynd af
henni vantaði í greinina „Land-
hreinsun“.
Húu er síst fjelegri en liinar
lýsnar, en hvað skal anuars segja
uni dýrið ?
Mjer hefir þótt það einkenni-
legast við lús þessa, hve rniklar
áhyggjur og leiðindi mönn hafa
af henni. peir skammast sín liálfu
meira fyrir hana en aðra lús,
tekst sjaldnast að lækna sig, þó
Flatlús (mikið stækkuð).
Menn smitast einkum af flatlús
við samfarir karla og kvenna, og
aut þess við að sofa hjá öðrum.
Lækning er einföld, og má ann-
aðhvort núa vænni matbaunar-
stærð af lúsasmyrsli inn í hör-!
undið eða kxiprexlyfi því, sem |
getið er um í greininni Landhreins
nn. þet.ta þarf að endurtaka einxx- J
sinni eða tvisvar með ö—6 daga |
mlllibíli. Ef tveir sofa saman í
rúmi, þai'f að lækna báða.
Ekki má gleyma .því, að flatlxxs-
in er ekki sjaldan í handholinu,
og sjeu menn hærðir á brjósti eða
baki getxxr hún fai'ið víðar. petta •
þarf því að aðgæta.
Flatlúsin er ekki verulega al-
geng hjer á landi, en finst þó hing
að og þangað, jafnvel lengst ujxpi
í sveitum. pað er skömm að því,
að gera hana ekki landræka!
G. H.

Arngrímur Valagils.
Hingað er nýkominn frá Höfn'
söngvarinn, Arngrímur Valagils,
og efnir liann til söngskemtunar
í Bárunni annað kvöld.
Vjer höfðum tal af honum í
gær á Hótel ísland, þar senx hann
býr, og spurðum hvað hann axtl-
aði að syngja?
— Jeg mnn syhgja aríur eftir
Handel, Verdi og Thomas og smá-
lög eftir Sehumann, Schubert,
Adolph Jensen, Arna Thorsteins-
son, Sigfús Einarsson, Agate
Bacher-Gröndalh, Grieg og Ture
Rangström. Hr. Emil Thoroddsen
mun leika undir.
— pjer sunguð í fyrra vetur í
Höfn. Það væri nógu gaman að
Á síðasta bæjarstjórnarfundi
var lagt fram upjikast að erfða-
festubrjefi eða samningi þeim,
sem gilda á milli bæjarins og
þeirra, er land vilja taka í Soga-
mýri, til nýbýlabyggingar og
rækt unar.
Af því að ætla má, að allmargir
menn hyggi á nýbýlabyggingar í
Sogamýri, og erfðafestubrjef
þetta er með alt öðrum hætti en
önnur erfðafestubrjef bæjarins,
þá birtast hjer helstu atriði þess.
Landið er aðeins leigt til rækt-
unar og byggingar nýbýlis. og
skal leigutaki hafa girt land-
spilduna gripheldri girðingu inn-
an tveggja mánaða og reist á
henni íbúðarhús innan 12 mán-
aða. frá því erfðafestubrjefið var
dagsett.
Eftir að eitt ár er liðið frá dag-
setningu þess, skal leigutaki á ári
hverju rækta til túns, matjurta-
garða eða annarar sáningar eigi
minna en níunda liluta, landsins.
þannig, að landið xje fullræktað
innar 10 ára. Bæjarstjórnin lætur
á kostnað bæjarins ræsta og brjóta
landið. Verði misbrestur á' rækt-
unarskilmálunum, fellur erfða-
festubrjefið úr gildi og landið
aftur til bæjarins, án endurgjalds.
Ef húsum og girðingum er illa
við lialdið eða erfðafestulandið
gengur verulega xir sjer að rækt,
og ekki er úr bætt innan hæfilegs
frests, sem bæjarstjórnin setur.
er henni heimilt að segja upji
leigusamningnum fyrirvaralaust
og leigja landið öðrum. Er frá-
faranda þá skylt að selja viðtak-
anda byggingar, girðingar og öll
mannvirki, með því verði, sem
dómkvaddir, óvilhallir menn meta,
ef ekki næst samkomulag á ann-
an hátt.
Fyrsta árið eftir að útvísun
hefir farið fram, greiðist ekkert
erfðafestugjald. Næstu 9 ár þar
á eftir, eða þaxx ár, sem leigutaka
er ætlað að rækta landið; greiðir
hann 10 kr. á ári fyrir hvern
hektar, og að liðnum þeirn árxun
er erfðafestugjaldið fyrir hvern
hektar á ári krónuupphæð, er
samsvari 180 lítra nýmjólkur, —
miðað við meðalútsöluverð í Rvík
næstliðið ár.
Hvenær sem bæjarxtjórnin tel-
ur sig þarfnast landsins, er leigu-
liða skylt að láta af hendi erfða-
festurjett sinn, hvort heldur er að
öllu landinu eða nokkrum hluta
þess, gegn ’ 10 aura endurgjaldi
m.s. 5uanur
Áætlunarferð mánudag 1. júiú
(á annan í hvítasunnu).
Viðkomustaðir:
Sandur, Ólafsvík, StykMshólm-
ur, Gunnarsstaðir, Gunnlaugsvík»
Búðardalur, Staðarfell, Salthólma-
vík og Króksfjarðames.
Aukaferð um leið farin til
Skógarness og Búða.
Vörum sje skilað fyrir hádegx
álaugardag.
Afgreiðslan, Lækjartorg 2.
Sírni 744.
G. Kr. Guðmundsson*
Keep Smiling!
Toblerone fæst alstaðar.
Vinnufötin
eru
ódýrust
hjá
Eiiii ímim.
fyrir hvern fermeter af landi 1
fullri túnrækt.
Leigutaka er, með ýmsuin tak-
mörkunum, sem teknar erxx fram
í erfðafestubrjefinu, heimilt að
selja erfðafesturjett sinn, veðsetja
hann, eða ráðstafa honum á anna»
hátt; en byggingar skulu þó ávalt
fylgja landinu, og eigi má skift®
því í tvo eða fleiri parta.
Frumvarp þetta var samþykt tit
annarar umræðu á bæjarstjórnar'
fundinum síðast.
W\
I