Morgunblaðið - 14.01.1927, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
■Jiaai0BÖM0l9®W0S8eS8®BSS5a8S(0BB58W
c
Viðskifti,
3
VINDLAR, vindlinga«r og vindl-
ur í miklu úrvali, nú sem fyr í
Tóbakshúsinu, Austurstræti 17.
SÆLGÆTI í meiru úrvali en
gengur og gerist, er rauplaust ó-
hætt að segja að sje í Tóbakshús-
inu, Austurstræti 17.
NÝR FISKUR í heildsölu og
smásölu, fæst ávalt, þegar á sjó
gefur, í Zimsensporti, frá mótor-
bátnum Andvari frá ísafirði.
Herbergi, helst nálægt miðbæn-
um, með forstofuinngangi, vantar
þingmann yfir þingtímann. Uppl.
eftir kl- 8 í síma 831.
Vön stúlka óskar eftir að saum i
í húsum. Uppl. í síma 230.
Fræsalar óskasL
Nokkrir duglegir fræsalar ósk-
ast til að selja hið þekkta garðf"æ
og aðrar vörur er þar .að lúta.
Það e«* hægt að hafa 30—35 kr.
daglaun, svo eru ómakslaunin
mikil. Reynslupakkar á 10, 15 og
25 krónur, verða sendir gegn eft-
irk,röfu.
Skrifið og leitið upplýsinga hjá
Odense Plante- & Frö-
Etablissement. 0. C. Nielsen.
D A G B Ó K.
I. O. O. F. 10811481/2 N. K.
Veðrið (í gærkvöldi klukkan 5):
Stilt veður og rárkomulaust um
alt land. Stormsveipur sá er mið-
vikudagskvöldið var vestur af
SkotLandi er nú yfir Norðursjón--
um og hefir minkað mikið. Urn
Suður-Grænland og hjer fyrir
suðvestan landið er allvíðáttumik-
il loftvægislægð á austurleið. Er
sennilegt, að bregði til sunnanátt -
ar og þíðviðris á morgun einkum
vestanlands. Engin skeyti haf.a síð
ustu daga borist frá Angmagsaliit
á Grænlandi, og er, því enn öírð-
ugra að segja með vissu hvernig
veður muni ráðast hjer. — Veðtrið
í dag í Rvík: Sennilega suðlæg
átt. Dálítil snjókoma en síðan
hlákubloti
Úívarpið í dag: — Kl. 10 árd.
Tímamerki, veðurskeyti, frjettir,
gengi. Kl. 8 síðd. Veðurskeyti. Kl.
8,05 Theodó,r Árnason, fiðluleik-
j ur. Kl. 9. Freysteinn Gunnarsson:
: skýring íslenskra kvæða.
Landstnálafjel. „Vörður“ held-
; ur fund .annað kvöld í Kaupþings-
jsalnum, eins og sjá má á auglýs-
l ingu hjer í blaðinu í dag. Umræðu
efni fundarins e,r eitt hið merki-
legasta mál Reykjavíkurbæjar og
raun.ar alls landsins — skólamál
Reykjavíkur* skólasamsteypuhug-
mynd Jóns Ófeigssonar ýfirkenn-
ara. Hefur hann umræður. Ættu
menn að fjölmenna á fundinn, því
hjer er um ,að ræða eitt hið mesta
menninga.r- og fjárhagsmál bæj-
arins.
þingssalnum. Fyrirlestur o. fl. er
á dagskrá.
f grein minni í Morgunblaðinu
í gær er Stef.anía sögð vera frænd
kona Melsteds, en á að vera systir.
E. B.
Guðep ekif j el agið. Reykjavíku»r-
stúkan, fundur í kvöld kl. 814
stundvíslega- Efni: Formaður tai-
ar um tilgang stúkufunda.
Næsta Grænlandse,indí Sigurð-
urðar Sigurðssonar, búnaðarmála-
stjóra, verður um endalok íslend-
ing.abygða,r á Grænlandi. Jafn-
framt verður skýrt f»rá, livað rann
sóknir á bæjarleifum á Grænlandi
hafa leitt í Ijós um búnaðarhætíi
íslendinga á Grænlandi, og sömu-
leiðis drepur fyrirles.3»ri á það,
hverjar líkur muni vera fyrir því,
að Skrælingjar h,afi blandast, ís-
lendingum. Loks segir hann nokkr
ar þjóðsögu*r Skrælingja um síð-
ustu viðskifti þeirra og Landnem-
anna íslensku.
Thorehaf/e, fisktökuskip frá
Bookles, kom í gær af höfnum
utan af landi- Mun fara til útlanda
í dag.
Frá Enylandi hafa komið Beí-
gaum, Eiríkur r.nuði og Geir. Eru
þeir allir lausi,r ilr sóttkví.
Af veiðuJm, hafa komið: Snorri
goði, með 1300 kassa, fór með
aflann til Englands í gær, Menja
kom í fyrrinótt af saltfisksveiðum.
með 70—80 tunnur. Nokkrir far-
þegar komu með henni frá Vest-
fjörðum, þa,r á meðal Anton
Proppé kaupmaður.
Langelinie 115.
Odense.
Sfmar
24 verslunin.
23 Poulsen
27 Fossberg,
Klapparstíg 29,
lámsmfðaverMærf
Vermenn kömu allmargir til
Vestmannaeyja í gær. Var „dauð-
ur“ sjór og fóru bátar upp und -
ir Eyjafj.állasand og sóttu fólkið.
Eru menn í óða önn að búa bát-
ana til veiða nú í Eyjum.
Botnía er væntanleg til Vest-
mannaeyja í d.ag, en hingað á
morgun.
Ve/slunarmannafjela/; Rvíknr
heldur fund í kvöld kl. 814 í Kaup
Á ve/ðar er verið að búa togar-
ann Karlsefni. Var komið með
hann innan úr sundum í gær til
þeirra hluta.
Vertíð er nú að byrja í KefLavík
og í verstöðvunum hjer suður
undan. Verða 16 bátar gerðir út
frá Keflavík nú, og er það sarni
bátafjöldi og í fyrra. í nótt átti
að fara fyrsta róðu»rinn, en bú-
ist var við því í gærkvöldi, að ekk
ert mundi verða af róðri vegna ill
Fiskarnir
eftir Bjarna Sæmundsson, er bók, sem allir h,afa ánægju af að eiga
og lesa. — Verð óbundin 12.00, í bandi 15.00.
Litla sjó- og vatnakortið yfir ísland, fæst enn sjerstakt til sölu
hjá bóksölum.
Bökav. Ssgfúsar Eymandssonap.
veðurs, og hafði þó verið beitt á
bátunum. Voru menn hræddir við
.austan byl.
Lyra fó*r hjeðan kl. 8 í gær-
kvöldi, 2 tímum eftir venjulegan
burtfarartíma, þrátt fyrir sótt-
kvína.
T/1 Steinafólks/ns frá sjómanni
5 kr., O. P. 10 kr., H. S. 10 kr.
og S. 5 kr.
G E N G I Ð.
Sterlingspund............. 22.15
Danskar kr.................121.70
Norskar k*r................117.08
Sænskar kr................ 122.07
Dollar......................4.56%
Frankar................... 18.32
Gyllini....................182.98
Mörk.......................108.44
JAFNAÐARMENN
ekki færir um að stjórna.
Ummæli Bernard Shaw.
Mjög stuttu fyrir síðustu ár.a-
mót flutti breska skáldið Bernh.
Shaw, ræðu opinberlega í Lon-
don, og talaði þar einkum um
jafnaðarmenn. Er gaman að sjá,
hve»rnig h,ann ber stjórnarhæfi-
leikum þeirra söguna-
Honum fórust svo orð meðai
annars, að þó verkamannaflokkn-
um enska tækist að ná yfirráð-
um í breska þinginu, og þar með
stjórnartaumunum, þá mundi
flokkurinn ekki vera fær um að
fa*ra með stjórnina, því innan
hans væru svo margir óeirðar-
seggir, <að þeir mundu sundra
ÞAKKARÁYARP.
Hj.artans þakkir færi jeg öllum
þeim, sem auðsýndu mjer samúð
og hjálp við fráfall og jarðarför
eiginmanns míns, Ei*ríks Ólafsson-
ar, bakara- Sjerstakleg.a vil jeg
votta mitt innilegasta þakklæti,
þeim Magnúsi Böðvarssyni bak-
,a*rameistara, Ásgeiri Stefánssýni
trjesmíðameistara, Ferdinand Han-
sen kaupmanni og Árna' Jónssyni
kaupm. í Reykjavík. Einkum mun
jeg minnast og þakk,a á meðan
jeg lifi, hversu göfugmannlega
Magnús Böðvarsson og kona hans
komu fram við mig, og hversu
innilega hluttekningu þau sýndu
mjer í sorg minni og einstæðings-
skap.
Mætti guð endurgj.alda ölluri
þessum mönnum velgjörðir þeirra
við mig, þega»r þeir þurfa þess
rnest við.
Hafnarfirði 8. jan. 1927.
Sigríður Pálsdóttir.
Kaupið Morgunblaðið.
flokknum. En slíkir óeirðamenn
hefðu altaf verið innan jafnaðar-
mannaflokkanna livar sem væri,
og því væru þei*r flokfcar, og
mundu altaf verða, ófærir til að
fara með stjórn landsins, hvar sem
væri.-----
Alþýðublaðið hefir hossað Shaw
geysimikið. Sjálfsagt lítur það svo
á, að þessi ummæli hans sjeu rjett
og leggur þau sjer á hjarta.
Hættulegir menn.
gefnu og hungruðu manna.
— Hjer er engin von, hafði hann sagt að lokum.
— Ekki í þessu lífi, bætti hún við.
Svo höfðu þau rætt um þetta fram og aftur, og
að lokum hafði hann komið ,að kvæðum sínum. Og
síðan hafði hann sagt henni sögu sína — hvernig hanu
ákvað að leggja út í heiminn í baráttu fyrir hina
undirokuðu, hvemig' augu hans opnuðust, og hann sá,
að fögur orð og drauma*r mikilla foringja voru ekki
anmað en „reykur, bóla, vindský.“
Honum g»ramdist við sjálfan sig, þegar hann rifj-
aði þetta upp fyrir sjer. En hann hugsaði sjer þó
ekki, að binda enda á þetta, með því að fara — —
Klukkan hálf fimm stóð vagn kaupmaniisins fyrir
firaman húsið, og var beitt fyrir hann tveim grann-
vöxnum, fýarðahestum. Alt var vel hirt, vagninn skín-
andi fáður, hestarnir prýðilega stroknir, aktýgi ný-
smurð, og hafði þetta alt hin bestu áhrif á þá, sem
í vagninum sátu.
Það var enn beitt í veðri. Ryk var mikið á veg-
inum, svo þeir, sem um hann fóru, huldust í mekki.
Á eimskipinu, sem kom með gestima firá bænum,
var skotið hátíðaskotum. Gestirnir voru síðan fluttir
í vögnum Hamars inn að sumarbústaðnum.
Hús Hamars var'bygt í svissneskum stíl með svöl-
um og súlnagöngum. G.arðurinn var nýlega gerður, og
var því skuggalaus. Hann var jafn þrif.alegur og eig-
andinn. Öll blómsturbeðin mynduðu ýmislegar verur.
Grasgróna svæðið var ,svo beint og reglulegt, að
árangursLaust var að leita að einu strái eða moldar-
hnjót, sem slæddist út fyrir línuna. Hvert trje var
nákvæmlega jafnt langt frá gangstígnum eins og bilið
var á milli þeirra. Gangstígarni*r voru svo vel sand-
bornir, að það var samviskusök að stíga fæti á þá.
Gosbrunnur sendi lifandi vatn niður í afrenslislind.
Þetta v.ar geysilega vel upp alinn garður.
Þegar vagn Brandt kaupmanns sveigði að sumar-
bústaðnum, voru flestir gestirnir komnir. Nokkri*r fót-
göngumenn — skrifar.ar, verslunarþjónar og aðrk
minni hátta*r í mannvirðingastiganum, stóðu enn úti
fyrir húsinu og dustuðu rykið af skóm sínum.
Gestirnir höfðust við í garðinum. Stórkaupmanna-
konur gengu þarna hlið við hlið trúboðssystra, sein
voru hrafnsvartar alveg upp í háls. Þa*rna sáust
prestahattar og knjesíðir frakkar innah um nýjustil
karlmanna tískubúnað frá París.
Hamar kom út, hrein-strokinn og brosandi g
heilsaði kaupmanns-fjölskyldunni, þegar hún kom.
Þetta var í fyrsta skifti, að Knútur var staddur í
húsi Hamars. En Hamar hafði lengi alið þá hugsun
að b.jóða honum- Það heyrðist ekkert annað en gott
um þennan unga mann nú. Þegar hann var ekki
hættulegua*, þá var hann eftirtektarverður. Allir ljétu
þau orð falLa, að hann væri ástúðlegasti maður. —
Maður einn, sem óhætt var að trúa, hafði sagt, að
Knútur væri heiðursmaður, Það var þess vegn,a engin
hætta á því, að bjóða Knút meðal góðs fólks, og það
því heldur, sem Björnholt hafði fullyrt, að hann væri
óskaðlegu*r.
Bamar heilsaði Knút með virðulegri vinsemd og
kynti hánn gestum sínum með dálitlu gorti, eins og
hann væri að sýna sjaldgæft dýr.
Smátt og smátt fóru gestirnir að flytja sig inn,
og söfnuðust þeir saman í stóra salnum, sem var við
hlið borðstofunuar, og stóðu vængjahurði*r opnar á
milli. Bardagavöllurinn blasti við. Breið borðin vom
fyrir allra augum; blómstur í dýrum blómskálum
sendu ilm út um stofuna, og ljósgeislarnir brotnuðu í
ógrynnisfjölda glasa, hvítum og grænum, grönnum
og víðum. í horni einu gLampaði á silfur-vínkælir.
Aldrei er lítilsvei ð,a*ra samrœðuefni manna en a
undan miklum miðdegisverði. Allir þ*rá matinn, öllum
leiðist ægilega, en enginn þorir að játa það. Einn var
þó þarna, ,sem ekki var að dylja hug sinn, Það var
Björnholt. Hann stóð þögull og þver í einu horninu
og gaut við óg við hornauga inn í borðstofuna. Hann
var órólegu*r eins og hermaður á undan orustu.
Hann var nýbúinn að t.aka eftir því, að kampa-
vínsglös stóðu á borðinu, ásamt mörgurn öðrum glös-
um, mjög ískyggilegum. Hann hugsaði mjög fast um
það, jhvort það gæti í raun og veru átt sjer stað—'!
Var það mögulegt, að Hamar ætti enn gamalt Madeira,
þetta ófalska þrúguvín, þennan gula guðadrykk, þenn-
an eina dásamlega! Þessir bölvaðir kampavínskaup-
menn! Alt e*r grobb, hreint og beint grobb hjá þeim,
sagði hann við sjálfan sig. í d,ag skyldi ekkert í ver-