Morgunblaðið - 23.08.1928, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Prior-vindlar
nýkomnir
Heildversl. Garðars Gislasoaar.

Hugl$singadagbók

s
ViSskifti.
fð
Ksk
Ungir steg'gir, hanaungar og
gull Wayandott hænsni til sölu.
Bjarni Þórðarson, Haga. Sími 1531
Rauðber (Ribs) fást í Gróðrar-
stöðinni á 50 aura pundið. —
Sími 780
Afskorin sumarblóm altaf til
sölu í Hellusundi 6. Send heim ef
óskað er. Sími 230.
Rammalútar, fjðlbreytt&st úr-
ral, lægst verð. Innrðmmun fljótt
og vel af hendi leyst. Guðmundur
Ásbjðrnsson, Laugaveg 1, sími
1700.
TóbakshúsiS, Austurstræti 17,
h íir:
bestu vindlana,
bestu vindlingana,
besta reyktóbakið
og ljúffengasta sælgætið, sem til
ei í borginni.
Golf-
treyjyp
nýjar bírgðir
komnar heim.
Verð mjög
sanngjarnt.
58-1958
VJelareimar.
FjaHkonu-
^ skó-
Jb+jt svertan
Hlf. Efnagerð Reyhjavikur.
i ( dag og á morgun.
Verðlækkun. — Hjer heimatilbúin
kæfa á eina litla 50 aura V2 kg.
Það skal fram tekið að kæfan er
ekki skemd.
Vo n.
Ný verðlækknn
á Dilkakjöti.
Granmeti,
Rjómabússmjöp.”
Matarbúð Sláturfjelassim
Laugaveg 42. Sími 812.
Kalk
í heilum tunnum og lausri
vigt.
fípsprjSfTr,*; • •ww"-"
Í!VáwrPonIsén7
Klapparstíg 29
Dagbák.
Kaupmannafjelag var stofnað í
Hafnarfirði hinn 7. þessa mánaðar.
1 stjórn þess voru kosnir: Ölafur
H. Jónsson formaður, Þorvaldur
Bjarnason og Steingrímur Torfa-
son. Fjelagið verður í sambandi
við' Fjelag matvörukaupmanna í
Reykjavík. Er starfsvið þess meðal
annars að stuðla að heilbrigðum
viðskiftum og efna sóma kaup-
mannastjettarinnar í hvívetna.
Danski fáninn á „Gelria' ‘. —
Ýmsir menn hjer í bænum hafa
legið hafnsögumanni þeim, sem
leiðbeindi hollenska skemtiskipinu
inn á höfn, á hálsi fyrir það, að
hann skyldi ekki sjá um, að skipið
hefði ekki uppi danskan fána. —
En þetta er ekki rjett. Hafnsögu-
manni er ekki neitt um þetta að
kenna. Skipið hafði engan fána á
framsiglu er það sigldi inn á höfn-
ina, en skipstjóri spurð'i hafnsögu-
mann hvort hann ætti ekki að
draga upp danska fánann. Hafn-
sögumaður svaraði því svo, að ef
liann vildi móðga íslendinga, þá
skyldi hann gera það — annars
ekld. En nokkru eftir að hafn-
sögumaður er kominn í land, sjer
hann livar upp kemur danski fán-
inn. Ýar Ferðamannaf jelagið
Hekla þegar látið vita um þetta.
Hjónaefni. Nýlega opinheruðu
trúlofun sína á Akureyri, ungfrú
Rannveig Tómasdóttir, Sigurðsson-
ar hreppstjóra á Sandeyri og Otto
Grundtvig cand pharm á Ak-
ureyri.
G-ullfoss fór hjeðan til útlanda í
gærkvöldi. Meðal farþega voru:
Mr. Bookless, Sigúrður Þorsteins-
son, Emil Nielsen framkvstj. frú
hans og dóttir, stúdentarnir Val-
gard Thoroddsen, Ágúst Sigurðs-
son og Gústav Pálsson. — Enn
fremur margir útlendingar o. fl.
Vesturfarar. Þessir tóku sjer
far með Gullfossi í gær: Sigríð'ur
Hjálmarsson með fjögur börn sín,
Ólafur Hannesson, Óskar Söebeck,
Kristjana Söebeck og María ísa-
fold Emilsdóttir.
Áttræðisafmæli á Páll Pálsson í
Pálsbæ við Klapparstíg á morgun.
Synt í „peningagjá.“ Á sunnu-
daginn var reyndu tveir piltar,
Martin Jensen og Guðbjörn Helga-
son að kafa eftir peningum í
„peningagjá“ á Þingvöllum. —
Tókst báðum að kafa til botns —
en hvorugur náði í pening. Annar
þeirra kom upp með rörbút.
O. Roslind, prentari, sem vann í
fsafoldarprentsmiðju í fyrra, and-
aðist í spítala í Kaupmannahöfn
í fyrradag. Banamein lians var
nýrnaveiki.
(SSP> -it'ú ! é»9 o >T'I «. 3 » ! ~ " s’ ‘"
Símaafgreiðslan til fitlanda. —
Missögn var hjer í blaðinu í fyrra-
dag í frásögn um afgreiðslu loft-
skeyta til útlanda. Stöðin sem sent
er til (auk Bergen-stöðvarinnar)
heitir Fauske, og er í Noregi, 1050
kílómetra norðan við' Bergen,
skamt frá Bodö. Stöð þessi var
reist á stríðsárunum, í þeim til-
gangi, að því er Norðmaður einn
liefir sagt Morgunblaðinu, að her-
skip þau, er vörðu hlutleysi Nor-
egs, og voru þar um slóðir, gætu
hæglega haft skeytasamband við
land. Níi starfar stöð þessi aðal-
lega við veðurskeyti og fyrir fiski-
flotann, og mun hafa fáum starfs-
mönnum á að skipa, svo eðlilegt
er, að hún geti ekki fyrirvaralaust
tekið að sjer mikil skeytaviðskifti
við ísland.
Jón Þorleifsson málari er ný-
kominn til bæjarins.. Hann hefir
málað mikið í sumar, einkum í
Þjórsárdal og í Hornafirði. Hann
ætlar að halda sýningu hjer í
haust.
60 ára er í dag, Gísli Guðmunds-
son, fyrverandi gestgjafi á
Blönduósi, nú til heimilis á Óðins-
götu 26, lijer í bæ.
Á berjamó. Fyrir frumkvæði
ungfrú Þuríðar Sigurðardóttur
fóru 56 börn hjeðan úr bænum
á berjamó í gær, á vegum Morg-
unblaðsins. Var lagt á stað klukk-
an tæplega 11, í þremiír bifreiðum
frá Vörubílastöð Meyvants. Var
ágætlega frá sætum og kössum
gengið, hvort tveggja skrúfað
vandlega fast á pallana og auk
þess bundið, svo að engin hætta
væri á því að börnin köstuðust
til í bifreiðunum nje hrykki út úr
þeim. Hefir Meyvant áður lagt til
bifreiðir í berjamósferðir þær, sem
Morgunblaðið hefir komið á og
jafnan tekist prýðilega. Á Lög-
bergi tók Guðmundur Sigurðsson
tveim höndum við barnahópnum
og svo var farið að' tína ber, sem
óhemja er af þar. Var börnunum
þetta sannkallaður gleðidagur. —
Heim vár komið klukkan 6V2, og
hafði veður verið hið ákjósanleg-
asta allan tímann. — Ungfni Þur-
íður Sigurðardóttir var fararstjóri.
Knattspyrnumót Reykjavíkur. —
Kappleikurinn í gærkvöldi fór svo
að Víkingur sigraði Vals b-lið
með 3:0. 1 fyrri hálfleiknum lá
knötturinn oftast Valsmegin, en
þeir vörðust hreystilega. Fengu
þá Víkingar „fríspark“ rjett við
vítateig og varð mark úr því. —
Erlingur Hjaltested skoraði mark-
ið. Endaði fyrri hálfleikuritín með
1:0. Seinni hálfleikur var meira
spennandi. Var þá sólm og vörn á
báða bóga og gekk svo allan leik-
inn til enda. Slcoruðu Víkingar tvö
mörk í seinni hálfleiknum. — í
kvöld kl. 7 keppir K. R. a-lið við
Val a-lið. Verður það án efa fjör-
ugur og skemtilegur leiltur. Mun
a-lið Vals leggja mikið kapp á að
borga fyrir kappleikinn við b-lið
K. R. Hinsvegar er ekki hægt að
segja hvernig leikar fara í kvöld,
því a-lið K. R. hefir áreið'anlega
breyst við að missa Þorstein Ein-
arsson. Væntanlega verður fjöl-
ment á vellinum í kvöld.
Aveitir
niðursoðnip frá 90 aur.
dósin. Gulrófur og Jarð-
epli ódýrast i borginni.
Verslunin Fram.
Laugaveg 13.
Sími 2296.
IVýjisr
nkranesskartoflur
Bnlrófnr,
Bulrætnr.
Versiaiviifi FosS)
Laugavog 25. Simi 2031.
GilletteblSð
ávalt fyrirliggjandi í heildsölu
Viih. Fr. FrímamiiSðii
Sími 557
Sv. Jónsson & Go.
Kirkjustræti 8 b. Súni 420
bafa fyrirliggjandi miklar birgðir
af fallegu og endingargóðu vegg-
fóðri, pappír, og pappa á þil, loft
og gólf, gipsuðum loftlistum og
loftrósum.
Fljót og örugg afgreiðsla.
Lœget ve? ð.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
(Eú ar 3j örnsson).
Sími 553. Bankastræti 11.
ln Mm
konfekt og átsúkkulaði
er annálað um allan heim
fyrir gæði.
í heildsölu hjá
Tóbaksver^lun Islarids h f
fl leynistigum.
Pjetur Abramoviteh gaf nú Gyð-
ingnum ýmsar háfleygar fyrirskip-
anir um ýms ómerkileg atriði, og
þegar Mosenthal var farinn, tók
hann að blaða í skjölunum, las
nokkuð í sumum þeirra og lagði
þau svo frá sjer, skrifaði hjá sjer
ýmsar athugasemdir viðvíkjandi
öðrum, las gamlar athugasemdir,
sem hann hafði gert við sömu
skjöl og gerði yfirleitt alt, sem
honum gat hugkvæmst til að tefja
tímann. Hann vonaði, að konunni,
sem sat gegnt honum, mundi líða
svo illa að það væri sem hún
sæti á nálum — konunni, sem
hann hafði slrriðið í duftinu fyrir
meðan hann var þjónn hennar. —
Hann hafði átt von á því, að hún
mundi svara einhverju háðglósu
hans um metorð og titla, en hún
sagði ekki eitt orð, heldur sat
grafkyr áhinum óþægilega stól og
varð ekki einu sinni á að virða fyr-
ir sjer málverkin, skartgripina, og
húsgögnin, sem hún hafði átt einu
sinni.
Úti við dyr sat Páll Alexandro-
vitch Sergine, sem hafði verið
fylgdarmaðúr Bobrinsky prinsessu
á leiðinni. Um leið og hann gekk
inn í skrifstofuna og stóð auð-
mjúkur nokkur skref aftan við
prinsessuna, höfðu þeir Pjetur
Abramovitch deplað augum hvor
til annars, en eftir það sat Páll
niðurlútur á stól sínum og horfði
sveskjusteinaaugum sínum stöðugt
á gólfið.
Þannig liðu tíu mínútur að alger
þögn var í skrifstofunni. Mann-
þyrpingin fyrir utan hafði líka
hljótt um sig, menn voru svo
áfjáðir í það að heyra hvað gerð-
ist inni fyrir, að þeim datt ekki í
hug að tala saman og hyrgðu nið-
ur í sjer hóstann. Lítið barn byrj-
aði að væla, en það var þegar
jiaggað nið'ur í því. Pjetur Abram-
oviteh ræskti sig öðru hvoru og
hrækti á Aubussongólfteppið, sem
einu sinni hafði verið í einkaher-
bcrgi Bobrinsky prinsessu. Hann
fann mikið til veldis síns. Allir
gluggar voru vandlega lokaðir,
manngrúinn fylti upp í dyrnar,
herbergið var fult af húsgögnum
og teppum, og ofninn var kapp-
kyntur, svo að loftið þarna inni
var óþolandi. Oðru hvoru tók G.a-
briella upp vasaklút sinn og þerr-
aði af sjer svitann. Pjetur Abram-
ovitch tók eftir þessu og hann von
aði að hún gerði þetta vegna þess
að hún væri skelfd, og við það
óx sjálfsálit hans og hroki.
En þegar þannig voru liðnar
tuttugu mínútur liafð'i hann ( þó
fengið nóg af því að fikta við
skjöl sín og brjef, því að sjálfur
var hann áfjáður í að hefja um-
ræður um efni það, sem þeir höfðu
komið sjer niður á í veitingastofu
Jakob Grossmanns fyrir rúmu
hálfu ári. Hann hringdi því og
Aaron Mosenthal ruddist aftur
inn í skrifstofuna.
— Hvað höfum við gert af brjef
inu frá Bobrinsky fjelaga? spurði
ráðstjórnarmaðurinn.
Það vissi Aaron Mosenthal eklci
og Pjetur Abramovitch tók þá aft-
uur að leita í plöggum sínum. Að
lokum fann hann í vasa sínum
óhreinan og snjáð'an pappírsmiða
og las hann vendilega. Svo fleygði
hann brjefinu á horðið, hallaðist
aftur á hak í sætið og horfði ó-
skammfeilnislega á Gabriellu.
— Ef það er satt sem þjer segið
í þessu brjefi, mælti hann kulda-
lega, þá liugsa jeg, að jeg geti
gert eitthvað fyrir yður.
Gabríellu lá við að andvarpa af
fögnuði, en hún stilti sig vel og-
svaraði rólega:
— Það er alt satt, sem jeg hefi.
sagt yður í þessu brjefi. Maðurinn
minn, Bobrinsky prins-------------
Hún þagnaði því að' Pjetur-
Abramovitch lamdi bylmingshögg
í borðið.
— Hvað oft á jeg að segja yður-
það að við erum lausir við alla
fjandans prinsa hjer í Rússlandi!.
öskraði hann. Metorð og titla hafa.
kúgararnir fundið upp! Alþýðan
vill ekki hafa með neitt slíkt að-
gera!
— Fyrirgefið, yðar hágöfgi,.
mælti Gabriella með hægð', jeg
gleymdi því.
Það kitlaði ekki lítið hjegóma-
girnd ráðstjórnarmannsins að vera
kallaður „hágöfgi“ af þessari að-
alskonu, sem hann hafði lengi þjón
að, því að hann skildi ekki háðiðr
sem lá á bak við.