Morgunblaðið - 14.07.1929, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Hrisgrjún
(fægð).
Hrísmjöl — Sagógrjón — Jarðeplamjöl — Hafra-
mjöl — Rúgmjöl.
Heildv. Garðars Gíslasouar.
Nesti í ferðalögin, tóbaksvörur,
sælgæti, nýja ávexti, öl og gos-
drykki kaupa menn sjer bagkvæm-
ast í Tóbakshúsinu, Austurstræti
17.
Ýmsar útiplöntur; begóníur og
kaktusar í pottum, fást í Hellu-
iundi 6.
Notað píanó til sölu, mjög ódýrt.
Hljóðfæraverslun K. Yiðar, Lækj-
argötu 2.
Nokkrir ágætir kolaofnar til
sölu með tækifærisverði. Hlíðdal,
Laufásveg 16, sími 325.
Góðu fiskbúðingana í Fiskmet-
isgerðinni ættu allar húsmæður að
reyna. — Búðingurinn er sendur
heim, seint og snemma. Fiskmet-
isgerðin, Hverfisgötu 57, sími 2212
Húsnæði.
3, herbergi og eldhús óskast 1.
október. Tilboð sendist A. S. í.,
merkt ÍBÚÐ.
Vinna.
Kaupakonu vantar til innanhús-
starfa á fáment sveitaheimili. Má
hafa með sjer stálpað barn. Kaup-
greiðsla ábyggileg. Þarf að fara
með Suðurlandi 16. þ. m. Upplýs-
ingar á Klapparstíg 11, niðri.
oooooooooooooooooc
Brunatryggingar
Sími 254.
Sjóvátryggingar
Sími 542.
OOOOOOOOOOOOOOOOOC
Saltkjðt
á eina litla 50 aura pr. x/2
kg. og mjög ódýrt í tunnum.
Von og Brekknstígl.
Að Álafossl f ðag
kl. 2. Bilar frá
Lækjartorgi.
Allskonar
viðmeti-
K L E I N,
Baldnrsgöta 14 Sími 73.
í fjarveru minni
um hálfsmánaðartíma gegn-
ir hr. læknir Daníel Fjeld-
sted læknisstörfum mínum.
Ólafur Jónsson.
Síðan það vitnaðist um heiminn,
að svo margir tignií menn ka-
þólsku kirkjunnar kæmu út hing-
að, hafa margir furðað sig á því
víða um heirn, hve yfirmenn kirkj-
unnar ljetu sjer ant um Island, og
að það fengi sem fylsta viður-
kenningu fyrir því, að það væri
sjálfstætt ríki. Kardínálaheimsókn-
ín, |og vígsla Meulenbergs til jafnr-
ar tignar við kaþólska biskupa á
Norðurlöndum mun vekja athygli
miljóna iiti um heim á því, að hjer
sje eigi auðn og ómenning og Eski-
móabústaðir.
Fyrir velvild þá og viðurkenn-
ingu, sem ísl. þjóðinni lijer veitist,
er hin fylsta ástæða til að vera
þakklátur — jafnframt því, sem
mönnum ætti að vera ant um, að
móttökurnar yrðu hjer sem virðu-
legastar. Vitanlega er' það fyrst og
fremst kaþólska safnaðarins og yf-
irmanns hans að sjá fyrir því,
enda mun Meulenberg biskupséfni
ekki láta sitt eftir liggja.
Meðan kardínálinn verður lijer
um kyrt, verður liann til húsa að
Meulenbergs, en hirðmenn lians
liafast við í Landakotsskóla. Norð-
urlandabiskuparnir o. fl. úr fylgl
kardínála fá verustaði í .grendinni.
En allir hafa gestir þessir sameig-
inlegt mötimeyti í Landakotsskóla.
Þar sem Landakotsprestar hafa
beðið um aðstoð bæjarbúa við eitt
og annað viðvíkjandi undirbúningi
undir heimsókn þessa, hafa þeir
hvarvetna mætt liinni mestu vel-
vild log grejðvikni, og hefir Meulen
berg biskupsefni beðið Mgbl. að
flytja þakkir fyrir hú þegar.
Alla þessa viku verður unnið ó-
sleitilega að undirbúningi hátíða-
haldanna, er aðallega standa þ. 23.
og 25. þ. m.
Gaman og alvara.
Nýjir timar.
Loksins eru upprunnin tímamót-
in, sem talað er um oft, verulega
nýir tímar. Reykvíkingar voru
mintir á það hjer á dögunum með
dálítið einkennilegu móti;
Atburðurinn gerðist inn við Ell-
iðaár. Dómsmálaráðherrann var
þar á ferð. Hann ók í ríkisbíl á
ríkiskostnað með ríkisþefara við
stýrið.
En þannig bar til, að annar
maður var þar á ferð á sama tíma.
Annar maður í bíl á sama vegi og
ráðherrann! Sú óhæfa skeði, og
kom öllu í uppnám, ráðherranum
m. m.
Eins og landsmönnum er kunn-
ugt, eru sumir vegir hjer á landi
svo mjóir, að það þarf nokkra að-
gæslu til þess að mætast á þeim á
bílum. Þeir eru jafnvel sumstaðar
svo mjóir, að bílar geta þar alls
ekki mætst. Þegar vegirnir voru
lagðir, þeir sem nú eru til hjer á
landi, var sem sje eigi tekið tillit
til þess, að Jónas frá Hriflu yrði
dómsmálaráðherra og notaði veg-
ina til þess að aka eftir þeim í
sjerstökum ríkisbíl með alveg sjer-
stökum aðferðum. Skal ósagt látið,
hvort J. J. fyrirgefur í hjarta sínu
þessa vangá, ellegar hann bætir
þessari synd lofan á „syndir ann-
ara“, sem hann, eins og kunnugt
er, heldur mjög til haga.
En það er nú komið, sem komið
er. Vegirnir eru ekki gerðir sjer-
staklega handa Hriflu-Jónasi, því
verður ekki neitað, — og því fór
sem fór!
Yíkjum aftur að Elliðaánum.
Malarbíll mætti þar ríkisbílnum
með Jónasi í. Sigurbergur nokkur
bílstjóri stjómaði malarbílnum. —
Hann lætur sem það sjeu almenn-
ir menskir ‘ menn sem hann mætir
þarna. Hann hefir e. t. v. alls ekki
þekt Jónasarbílinn, sem kom á
móti honum, og haldið að þetta
væri einhver auðvirðileg braskara-
kecra með einhverjum óguðlegum
og lítt bolsahollum atvinnurek-
anda innan í. Sigurbergur sem sje
tekur ríkisbílinn með Jónasi og
öllu saman, alls ekki hátffilega, og
heldur í hjartans einlægni sinni að
þessi bíll, sem hann mætir sje ekki
rjetthærri á þjóðvegum landsins,
en aðrir umferðabílar.
En vegna þessarar yfirsjónar
Sigurbergs varð ríkisbíllinn með
fyrverandi háttvirtum þefara, Jón-
asi ráðherra og öllu saman að
staðnæmast á veginum augnablilc.
Fjekk nú Sigurbergur sem kunn-
ugt er ómjúklega að kenna á þess-
ari yfirsjón sinni. Út úr ríkisbíln-
um ryðst ráðherrann með staf
sinn, veður að bílstjóranum, reiðir
göngustaf sinn til höggs og lætur
sem hann muni á næstu augnablik-
um berja bílstjórann með handafli
sínu.
I augnabliks-alræðisvaldi sínu
gengur ráðherrann feti framar.
Hann sem sje sýnir Sigurbergi inn
í lcolsvart tugthúsið, segir honum
blátt áfram að í þeirri hundaholu,
sem Reykvíkingar nefna „Stein-
inn‘ skuli Sigurbergur fá að kúra
fyrir tiltæki sitt, fyrir það að
þekkja ekki ríkisráðherrann frá
Hriflu í ríkisbíl á förnum vegi,
og fyrir það að vita ekki að vegir
sem lagðir eru á ríkisins kostnað,
eru fyrst og fremst lagðir fyrir
„hans hágöfgi frá Hriflu,“ en að
hinir, alt hitt dótið, eigi tafarlaust
að beina trýninu út af veginum
og út um mýrar og móa þegar
hann, hann sjálfur mætir því, svo
ekkert megi stöðva hans óslökkv-
andi framsóknarþrá, til þess að
þjóta eftir vegum landsins eins og
þeytispjald um allar trissur.
En þá gerðist einn furðulegur
hlutur. Sigurbergi Elíssyni bíl-
stjóra, varð ekki orðfall þó hann
hefði þarna fyrir framan sig
Hrifluvaldsmanninn í háspennu,
með uppreiddan göngustaf með
hnúð. Sigurbergur ljet það fylli-
lega í Ijós að hann skildi ekki
þennán nýja boðskap ráðherrans,
skildi ekki að Jónas þyrfti að
hafa þjóðvegina út «,f fyrir sig,
skildi ekki að nokkrum manni
væri skylt að hlýða fyrirskipunum
þeirra manna, sem ljetu eins og
Nýkomið:
Grænsápa. mjög ódýr.
Sódi.
Ræstíduftið Vi To.
Handsápur aliskonar.
Skeggsápa Oral.
Rakvjeiabiöð Oral.
Snðnsnkknlaði,
Átsnk»nlaði,
KarameUnr,
Caco,
best og ðdýrast.

Efnalaug Reykjavikur.
Laugaveg 32 B. — Sími 1300. — Símnefni: Efnalaug.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhrein-
an fatnað og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt, og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þægindi! Sparar fje!
Stigaskinnur,
Þrepsknldaskinnnr
Borðskinnnr,
Triesmiður
duglegur fog ábiggilegur getur
fengíð atvinnu strags. Upplísingar
verkstæðinu Vesturgötu 16 eða í
síma 1944.
nýkomið í
JÁRNVÖRUDEILD
JES ZIMSEN.
þeir vtóru vitlausir, skildi ekki þá
nýju Hriflu-tíma, Hrifþi-siðfr'æði
og Hrifluvald.
Hann sem sje tók rýðherrann
„í allri sinni dýrð“ alls elíki al-
varlega. Og þetta lærist fleirum
en Sígurbergi.